Krie e gjashtëtë
1 Vështoni të mos bëji eleimosinë tuaj përpara njerëzet, për të dukurë nd’ata, se ndë bëfçi ashtu nukë keni ndonjë pagë nga jati juaj i Qiellvet.
2 Po kur të bëç eleimosinë, mos digjoneç përpara vetëhesë, sikundrë bëjënë Ipokritetë brënda ndë Sinagoje, edhe mb’udhëra, që të mburenë nga njerëzitë. Vërtet u thom juvet, se ata e humbasënë pagën’ e ture.
3 Po ti kur të bëç eleimosin, le të mos njohë dora ite e mëngjëra, atë që bën e djathëta.
4 Që të bënetë eleimosini it fshehura, e jati it që sheh ndë të fshehurë, ai do të ta apë ti faqeza.
5 Edhe kur do të faleç, të mos bëç si Ipokritetë - se ata kanë zakon të rrinë e të falenë ndë të mbjedhura e ndëpër anë t’udhëravet, që të shohënë njerëzitë; me të vërteta u thom juvet, se ata e humbasënë pagën’ e ture.
6 Po ti kur të faleç, hirë brënda ndë shtëpi tënde të vogëlënë, e si të mbillç derënë tënde falu te jati it, që rri mbë të fshehurë, e jati it që sheh ndë të fshehurë do të ta paguajë ti faqeza.
7 Edhe kur të faleni, mos thoi fjalë të tepëra, sikundrë bëjënë Ethnikotë, se ature u duketë, se kur të thonë shumë fjalë do të digjonenë.
8 Po juvet mos u gjani ature, sepse jati juaj i di se ç’u duhetë, pa kërkuarë akoma juvet prej sij.
9 Faluni adha juvet kështu: Jati inë që je mbë qiell, qoftë shëntëruarë ëmëri it.
10 Artë mbretëria jote. U bëftë urdhëri it, sikundrë bënetë ndë Qiell ashtu edhe mbë dhe.
11 Epna navet bukën’ e sorme që na duhetë për fis tënë.
12 Edhe ndëlena fajetë tona, sikundrë ndëlejemë edhe na ata që fëlejënë ndë nevet.
13 Edhe mos na lëshoç nevet ndë ndonjë pirasmo, po shpëtona navet nga i ligu, se jotja është mbretëria, edhe fuqia, edhe lëvdimi ndë jetë të pasosurë. Vërtet.
14 Sepse ndë ndëlefi njerëzet fajet’ e ture, edhe jati juaj i qiellvet do t’u ndëlejë juvet.
15 Ma ndë mos ndëjefi njerëzëvet fajet’ e ture, as jati juaj do të ndëjejë fajetë tuaj.
16 E kur agjëroni, mos vari buzënë tuaj, sikundrë bëjënë Ipokritetë, se ata ligëjënë faqet’ e ture, që të dukenë ndë njerëz se agjërojënë. Me të vërteta u thom juvet, se ata e humbasënë pagën’ e ture.
17 Po ti kur do t’agjëroç, liej krietë tat, edhe laj faqet’ e tua.
18 Që të mos dukeç ndë njerëz se agjëron, po nde jati it që është ndë të fshehurë, e jati it që sheh edhe ndë të fshehurë, do të ta paguajë ti faqeza.
19 Mos mbëjidhi ju gjë shumë mbë dhe, atje që edhe krimbi edhe kopica e prish, edhe atje që shpojënë kusarëtë, e vjedhënë.
20 Po mbëjidhi gjë për vetëhe tuaj ndë qiell, atje që as krimbi, as kopica e prish, e atje që kusarëtë nukë shpojënë, e nuk’ e vjedhënë.
21 Sepse atje që është gjëri juaj, atje do të jetë edhe zëmëra juaj.
22 Drit’ e kurmit është siu, e ndë qoftë siu it i pastruarë, gjithë kurmi it do të jetë i ndriturë.
23 Ma ndë qoftë siu it i lig, gjithë kurmi it do të jetë i erëtë. E nd’është që drita jote ësht’ erësirë, sa më tepër është erësira?
24 S’mun njeri të punojë di zotërinj, se ja njerinë do të urrejë, e tjatërinë do të dojë, ja njerinë do të ndërojë, e tjatërinë do të ksendërojë. Nukë mundni të punoni ndë një kohë Perndinë, edhe Mamonanë.
25 Pra andaj u thom juvet, mos mëndoneni ndë shpirt tuaj, ç’do të hai, edhe ç’do të pii, edhe ndë kurm tuaj ç’do të vishni; mos nuk’ është shpirti më i ndërçurë nga të ngrënëtë, edhe kurmi nga të veshuritë?
26 Vështoni ndë zogj të qiellit, që as mbjellënë as kuarjënë, as mbëjedhënë nd’ambarë, e jati juaj i qiellit i ushqen ata; e qish juvet nukë bëni fark më tepër se ata?
27 Cili nga juvet me shumë silloi mund të madhojë një kut shtatn’ e tij?
28 Edhe për të veshurë pse mëndoneni, vështoni lulet’ e aravet, qish madhonenë; as mundohenë as tjerënë.
29 E u thom juvet, që as Sollomoni mbë gjithë të madh të tij s’mund të vishej si një nga këto.
30 E nd’është që vesh Perndia kështu barëratë e aravet, që sot janë, e nesër vihenë ndë furë, shumë më tepër juvet, besëpakë.
31 Mos u mëndoni shumë e thoi: Ç’do të hamë, e ç’do të pimë, edhe ç’do të veshjëmë?
32 Sepse gjithë këto Ethnikotë i kërkojënë, e jati juaj i qiellit e di se ju duhenë gjithë këto.
33 Po kërkoni më përpara mbretërin’ e Perndisë, edhe të drejtën e tij, e gjithë këto do t’u ipenë juvet.
34 Mos u mendoni dha për të nesërmenë, se e nesërmeja do të bjerë të sajtënë. E me aft ndë çdo ditë të këqiat’ e saj.
Krie VI.
1 Rúani te mos bẽ ni te mire n te je pe rpara njére zvet, se te jini pâr ka atá: se ne mós nẽ ng kini rrôg ka Tata îje , tše e št nde r kjíele t.
2 Kûr poka be fše ljimóse ne , mos i bíeš bririt pe rpara tîj, si bẽ nje n ipókritrat te sinagogat, e te gjitonît se te jên nderúar ka njére zit: pe r ve rtét ju θom, atá páte tin rroge n e tire.
3 Po kûr ti bẽ n ljimóse ne , mos te die dora jote e mandžîne tše te bẽ n e diaθta jote:
4 Se ljimóse na jote te jêt mbe fšeχur, e Tata ite , tše šeχ nde te fšéχurit, aí te jep mpalís.
5 E kûr parkaljefše , mos jêše si ipókritrat, tše dúan te rrîn tue parkaljesur te sinagogat e te anat e kjátse vet, se te jên pâr ka njére zit: pe r ve rtét ju θom, atá páte tin rroge n e tire.
6 Ti prana, kûr parkaljefše , χîre te špiza jote, e mbulíje tur dere n, parkaljés Tate n tẽ nte fšéχura: e Tata it tše šeχ nde te fšéχurit, te jep sbuljúar.
7 Tue parkaljesur prana, mos be ši šûm fiâlje , si džentílje te . Pse atire i duket se me te folje t šûm jân te gjégjur.
8 Mandái mos i gjíte ši atire. Se Tata îje dî, tše ju ljipset, mê pâr se te ja ljipni.
9 Ke štú poka ju kin te parkaljése ni: Tata în, tše jê te kjíele t: kjofte še ite rúar é me ri it.
10 Árθe te rregje ría jote. Kjofte bẽ n ve ljema jote, si nde kjíel, eδé mbi δê.
11 Buke n tê n te pe rdíše me n ẽ mna sot.
12 E nde ljena neve de tirat tona, si eδé na ja nde ljemi atire tše kân te na jape n.
13 E mos na síelše nde r tantatsiúna. Po lje šona ka i ljigu. Pse jótia e št rregje ría, e fukjía, e ndera nde r gjiθ motrat. Aštú kjofte .
14 Pse nde ju nde ljefšit njére zvet ftesmet e tire: ju i nde ljén eδé juve Tata îje tše e št nde r kjíelat.
15 Nde prana ju nẽ ng nde ljefšit njére zvet ftesmet e tire: mẽ ngu Tata îje ju nde ljén ftesmat túaje .
16 Kûr prana agje rofšit, mos kjofšit si ipókritrat te mẽrúar. Se škatarronje n fakjet e tire, te buθtonen njére zvet se agje ronje n. Pe r vertét ju θom, se páte tin rroge n e tire.
17 Ti prana, tue agje rúar, ljimó kríet tẽ nte , e ljâje fakjen tẽ nde,
18 Te mos dukeš njére zvet se agje rón, po Tate s tẽ nte , tše rrî i fšeχur: e Tata it, tše šeχ nde te fšéχurit, te jep sbuljúar.
19 Mos mbjiδni pe r ju te rzore mbi δê: ku kopitsa, e rrudza i grise n: e ku latrunte škúlje nje n, e kalonje n.
20 Po mbjiδni pe r ju te rzore nde kjíel: ku jo kopitsa, jo rrudza i grise n, e ku latrunte nẽ ng škúlje nje n, ne kalonje n.
21 Pse ku e št te rzúari it, atié e št eδé zé me ra jote.
22 Χiljnari kurmit e št siu. Andái nde siu it kjoft i θiéle t: gjiθ kurmi it vién i ške ljkíer.
23 Nde prana siu it kjoft i kekje : gjiθ kurmi it vién i vre re t. Pe r kte nde drita, tše e št tek ti, e št e vre re t: sa mê t’ érre tit?
24 Mosnjerî mund šurbênje di zotra: pse o kat dêt ljik njerin, e mîr jetrin: o kat ndíχe nje njerin, e jetrin te mos e ndikurônje . Nẽ ng mund šurbeni Te nzôn, eδé mammunin.
25 Pe r kte ju θom, te mos láveni pe r gjele n tê je tše kin χani, e tše kin pini, ne pe r kurmin tê je tše kin véše ni. Nẽ ng e št gjela mê se te ngre nit: e kurmi mê se te véšurit?
26 Vreni zókje te e kjíele s, se nẽ ng mbiéle n, nẽ ng kúarnje n, nẽ ng mbiéδe n nde katokjet: e Tata îje i kjíele s i tagjise n. Ju nẽ ng ve ljeni mê se atá?
27 E kuš nde r ju me trût e tîje mund štônje mbi gjele n e tîje nje be rrulje ?
28 E pe r te véšure n pse láveni? Vẽ ni nde kufî se si rriten džiljet e šešit: nẽ ng šurbenje n, e nẽ ng tiére n.
29 Pra ju θom, se mẽ ngu Salamuni me gjiθ pantoχjît e tîje u‐stoljise si nje nde r kta.
30 E nde barin e jašte s, tše sot e št, e nese r štiχet nde furre t, Inzót veše n ke štú: sa mê šûm juve me pak bes?
31 Andái mos u‐lavšit, tue θẽ n: Tše χami, o tše pimi, o tše véše mi?
32 Pse gjiθ kto šurbise gjinde t i ke rkonje n. E Tata îje i kjíele s dî, se gjiθ kto ju duχen.
33 Ke rkoni poka mê pâr rregje rîn e Tinzoti e te dréite n e tîje : e kto šurbise ju štoχen juve.
34 Andái mos u‐lavšit pe r nése rin. Se menasmi kat kêt trût pe r té . I sose n díte se e kékjia sâje .