Krie e katërmbëdhjetëtë
1 Ahiere mb’atë kohë, digjoi Irodhi Tetrahi zën’ e Iisuit.
2 E u tha djelmet së tij: Kij është Ioanni Vaptistiu, ai u ngre nga të vdekuritë, e andaj bënenë tek ai gjithë këto çudi.
3 Se Irodhi e zuri Ioannë, e e lidhi, e e vuri ndë hapsanë për Irodhiadhënë, gruan’ e Filippoit, vëllait së tij.
4 Se i thosh atij Ioanni: Nuk’është ndëjierë tek ti të keç atë.
5 E duaj ta vrit atë, po trëmbej nga bota, se e kishn’ atë posi Profit.
6 E mbë ditë të së lerit së Irodhit, luajti valle vashëza e Irodhiadhësë ndë mes të ture, e i pëlqeu Irodhit shumë.
7 Pra andaj i taksi me be që t’i ip çdo që t’i kërkon.
8 Edhe ajo si e mpsoi mëm’ e saj, i thotë: Amë mua këtu ndë një kupë kriet’ e Ioannit vaptistiut.
9 E mbreti u helmua; po për be që bëri, edhe për ata që rrijnë me të bashkë, porsiti që t’i ipetë.
10 E dërgoi e i preu krietë Ioannit ndë hapsanë.
11 E e prunë kriet’ e tij ndë kupë, e ja dhanë çupësë, e e pruri te ëmm’ e saj.
12 E vanë mathitit’ e tij, e ngrijtinë kurminë, e e kallë ndë varr. E erdhë nde Iisui, e i than’ atë që u bë.
13 Edhe Iisui si digjoi, iku ateje me varkë, e ndënji vetëmë ndë vënd që s’qe njeri, e si digjuanë bota, vanë pas sij mbë këmbë nga qutetetë.
14 E si dolli Iisui pa shumë botë, e i erdhi likshtë për ata, e u shëroi të sëmurët’ e ture.
15 E si u bë natë (u err) ju qasn’ atij mathitit e tij, e i thanë: Vëndi ësht’ erimi, edhe koha është shkuarë, lësho botënë të venë ndëpër fshatëra, e të blejënë të ngrëna për vetëhe të ture.
16 Edhe Iisui u thot’ ature: Nukë duhetë të venë, epuni ju të hanë.
17 Edhe ata i than’ atij: Nukë kemi këtu, përveçmë pesë bukë, edhe di pishq.
18 Edhe Iisui u thotë: Pa bjermëni ato këtu.
19 E si porsiti botënë të rrijnë mbi barëra, e mori të pesë bukëtë, edhe të di pishqetë, e vështoi ndë Qiell e i bekoi, e i theu, e u dha mathitivet bukëtë, e mathitejtë i ndajtinë ndë botë.
20 E hangrë gjithë, e u frinë e ngrijtinë copatë që u tepëruanë, dimbëdhjetë kofina plot.
21 E ata që hangrë qenë burra ngjera pesë mijë, përveçme gravet, edhe djelmet.
22 E atë çast anangasi Iisui mathitit e tij të hijënë ndë varkë, e të presënë atë përteje ngjera sa të lëshojë botënë.
23 E si lëshoi botënë hipi ndë mal vetëmë të bën të falturit’ e tij, e si u err, mbeti vetëmë atje.
24 E varka ishte ahiere ndë mes të detit, e përpiqej nga tallazetë, se qe era kondrë.
25 E ndë të katërtënë pjesë të natësë, vate mb’ata Iisui, tuke ecurë mbi det.
26 E si e panë atë mathitejtë, që ecën mbi det, u frikuanë, e thoshnë, se është fantasi, e nga frika thirrë.
27 E atë çast u foli ature Iisui, e u tha: Kini tharos, unë jam, e mos u trëmbni.
28 E Petrua ju përgjegj atij, e i tha: Zot, ndë je ti, thuajmë që të vij tek tij mbi ujëra.
29 Edhe ai i thotë: Eja. Edhe Petrua zbriti nga varka, e ecën mbi ujëra, të vin nde Iisui.
30 E si pa erënë të fortë, u frikua, e si nisi të mbitej, thirri, e tha: Zot, shpëtomë.
31 E atëherë Iisui ndëri dorënë, e e zuri, e i thotë: Ndë se dhistakse, besëpakë?
32 E si hinë ata ndë varkë, qëndroi era.
33 E ata që qenë ndë varkë, erdhë, e ju falnë, e i thoshnë: Vërtet biri i Perndisë je.
34 E si shkuanë përteje, vanë ndë vënd të Gjenisaretit.
35 E si e njohnë atë burrat’ e atit vëndit, dërguanë rrotullë gjith’ atit vëndit, e prunë nde ai gjith’ ata që ishnë keq e gjëmuarë.
36 E i luteshin’ atij, që të zijnë pëqin’ e rrobësë tij vetëmë e sa që e zunë, u shëruanë.
Krie XIV.
1 Nd’ at mot gjegje Eroδi tetrarka é me rin e Džesúit:
2 E θa šerbe torvet e tîje : Kî e št Janje Tista: aí u‐ngre ka te vdékurit, e pre kte fukjît šurbenje n tek aí.
3 Pse Eroδi zẽ nur Janjin, e ljiδi: e e vû nde filjakjî pe r Eroδíaδen te šokjen e Fe ljipe s vláut tîje .
4 Pse Janji θôje atîje : Ti nẽ ng mund kêš até .
5 E si dúaje te vrit, ju‐trẽ mb gjíndies: se e mbaje n si profete .
6 Arδur prana dita e te ljerit Eroδit e bilja Eroδíaδes ljúaje ti atié nde mest, e i pe ljkjéu Eroδit.
7 Prandái i taksi me bê ti jip asâje até tše te ljípneje .
8 E ajó porsitur pe rpara ka e je ma: Ẽ m mua, i θa, ktu mbi ke t taljûr kríet e Janje Tíste se .
9 E u‐χeljmúa rregji: po pe r paje t bêvet, e atíreve tše iše n bašk, kumandói ti jipej.
10 E de rgói ti príse je n kríet Janjit te filjakjía.
11 E kríet e tîje kje siél mbi nje taljûr, e kje δẽ n váše ze s, e ke jó ja kjeli se je me s.
12 E vatur δišípuljit e tîje , múartin kurmin, e e vûn nde varre t: e arδur ja rre fíeje tin Džesúit.
13 E po tše e gjegje Džesúi, u‐mbióθ atêje nde nje vark, te nje vente i vete m me njân: e po tše e gjégje tin gjinde t, vân pas atîje mbe kẽ mb ka χorat.
14 E dâlje Džesúi, pâ šûm gjinde , e pat ljipisî pe r ta, e še rói te se mure t e tire.
15 Ardur prana mbré manet, ju‐kjáse tin δišípuljit e tîje , tue θẽ n: Vendi e št pa‐njerî, e χera eδé škoi: lje gjinde t, te vên te katundet, se te biénje n pe r ta te ngrẽ nit.
16 E Džesúi θa atire: Se kân ku te vên: jipni atire ju te χân.
17 E atá i θân: Nẽ ng kemi ktu se pes kravelje, e di piškje .
18 E aí θa: Silni mua atá ktu.
19 E po tše kumandói gjínde vet t’ úlje šin mbi bare t, mârre pes kraveljet, e di piškjit, tue rúaje tur te kjíela i bekói: e po tše i tšáiti, δa bukte δišípuljvet, e δišípuljit gjínde vet.
20 E χẽ́ nge rtin gjiθ, e u‐ndẽ́ nde tin. E me tsopat tše kjintrúan ndzúartin dimbe δiét kufa piót.
21 E atá tše χaje n iše n pes mîlje burra, vetše grâte , e te vígje ljit.
22 E mbiátu Džesúi štíje ti δišípuljit e tîje te χipje n te varka, e te škoje n pe rpara atîje mbatân, njera te lje šóneje gjinde t.
23 E po tše lje šói gjinde t, u‐ngjit te malji i vetmiθ te parkaljésneje . E arδur mbré manet, iš atié i vete m.
24 Po varka iš nde mest dêtit škunduljisur ka suvaljat: se áje ri iš kunte r.
25 E tek e káte rta vidžílie e náte se , vate tek atá Džesúi tue etsur mbi déitin.
26 E pâr δišípuljit até tše étsneje mbi déitin, u‐tarakstin, tue θẽ n: Se e št umbe r. E pe r trẽ mbsî θerríte tin.
27 E mbiátu folji atire Džesúi, tue θẽ n: Bẽ ni zé me r: jam ú, mos trẽ mbi.
28 E pe rgjegjur atîje Piétri θa: Zot, nde jê ti, kumandóm te vĩnje tek ti mbi uje t.
29 E aí θa: Eja. E po tše u‐kalâr ka varka Piétri, étsneje mbi uje t pe r te vêje te Džesúi.
30 Pâr prana áje rin e fort, u‐trẽ mb: e si zê je e mbitej, θe rriti tue θẽ n: Zot, salvóm.
31 E mbiátu Džesúi ndé itur dore n, e rrembéu: e i θa: Njerî pak‐béssie, pse mbete i rre jirtur?
32 E χipur atá te varka, papsi áje ri.
33 E atá te varka, vatur, e aδorartin, tue θẽ n: Ve rtét jê Biri Tinzoti.
34 E po tše škúan mbatân, vân te δeu Dženésarit.
35 E si e njoχtin njére zit e atîje vendi, de rgúan pe r gjiθ ató ân, e i kjeltin pe rpara gjiθ atá tše iše n kekje :
36 E e parkaljése je n ti ngíse je n vetmiθ poδên e te véšure s tîje . E sâ e ngân, u‐še rúan.