Krie e pesëtë
1 E si pa turmëtë hipi mbi mal, e qëndroi atje, e erdhë tek ai mathitit’ e tij.
2 E si hapi gojënë, i dhidhaks ata, e u thosh.
3 Lum ata që janë të varfërë ndë shpirt, se ature është mbretëria e Qiellvet.
4 Lum ata që qajënë, se ata do të parigorisenë.
5 Lum ata që janë të urtë e të butë, se ata do të qerdhesinë të mirat’ e dheut.
6 Lum ata që kanë u edhe et për të drejtënë, se ata do të ngosenë.
7 Lum ata që eleisinë, se ata do të eleisenë.
8 Lum ata që kanë zëmërë të pastruarë, se ata do të shohënë Perndinë.
9 Lum ata që paqcojënë botënë, se ata do të thuhenë të bijt’ e Perndisë.
10 Lum ata që ndiqenë për të drejtënë, se ature është mbretëria e Qiellvet.
11 Të lumurë jeni kur t’u shajënë juvet njerëzitë, e t’u ndjekënë, e t’u thonë kondrë juvet çdo fjalë të ligë me të rreme sepse doi mua.
12 Gëzouni edhe lumburoni, se paga juaj është shumë ndë Qiell, se ashtu ndoqnë edhe Profitëritë që qenë përpara juvet.
13 Juvet jeni krip’ e dheut. E kur të prishetë kripa, qish mund të kripjë të tjera? Z’vëjen më për tjetër, po të shtihetë jashtë e të shkeletë nga njerëzitë.
14 Ju jeni drit’ e diniasë, s’mun quteti të fshihetë kur është mbë majë të malit.
15 As fotin’ e dhezjënë e e vënë ndënë modh (shinik), po e vënë ndë shamndan, e ndrit mbë gjith’ ata që janë ndë shtëpi.
16 Kështu të llampsjë drita juaj përpara njerëzet, që të shohënë punëratë tuaj të miratë, e të lëvdojënë tatënë tuaj që është ndë Qiell.
17 E mos thoi se erdha të prish Nomnë, a Profitëritë; nuk arçë t’i prish, po t’i dërtoj.
18 Me të vërteta u thom juvet, se ngjera sa të prishetë Qielli edhe dheu, që një jotë, a një qere do të mos prishetë nga Nomi, ngjera sa të bëhenë gjithë.
19 Ai dha që të zgjidhjë një nga këto porsi të vogëla, e të dhidhaksjë njerëzitë kështu, ai do të thuhetë i vogëlë ndë mbretëri të Qiellvet. E ai që të bëjë e të dhidhaksjë, ai do të thuhetë i madh ndë mbretëri të Qiellvet.
20 E u thom juvet, se ndë mos tepëroftë e drejta juaj më tepër se të grammatikovet, e të Farisejet do të mos hini ndë mbretëri të Qiellvet.
21 A digjuatë, se u është thënë së lashtëvet: Mos vraç njeri, se ai që vret, do të jetë fajëtuar ndë Gjuq.
22 E unë u thom juvet, se cilido që zëmëronetë te vëllai tij pa faj, do të jetë fajëtuar ndë Gjuq. Edhe cilido që thotë vëllait së tij: raka (bre ti), do të jetë fajëtuar mb’ata që gjukojënë, edhe cilido që t’i thotë: morè, do të jetë fajëtuar ndë pisë të zjarit.
23 E kur do të bieç dhurëtinë (meshë, a qeri) tënde ndë thisiastirio (ndë qishë) e atje të kujtoneç, se vëllai it ka me ti mëri.
24 Lee atje dhurëtinë tënde mbë thisiastirio (qishë) e ecë më përpara e pajtou me vëllanë tënd, e ahiere si të ktheneç shpjerë dhurëtinë (meshënë, a qerinë) tënde.
25 Pajtohu me hazminë tënd shpejt, ngjera sa je bashkë me të mb’udhë, se mos të apë hazmi nde gjukatësi, e gjukatësi të ep te kopil’ i tij, e viheç ndë hapsanë.
26 Të vërtetënë të thom tij, se nukë do të dalç ateje, ngjera sa t’i paguaç gjithë.
27 Digjuatë që është thënë së lashtëvet: Mos kurvëro.
28 E un’ u thom juvet, se cilido që vështron grua për dëshërim të saj, posikur e kurvëroi atë ndë zëmërë të tij.
29 Nd’është që të skandhalis ti siu it i djathëti, kree atë, e shtjere nga teje, se më mirë është për ti të humbasjë një copë prej teje e të mos vihetë gjithë kurmi it ndë pisë.
30 Edhe ndë të skandhalis ti dora jote e djathëta, pree atë e shtjere nga teje, se më mirë është për ti, të humbasë një copë prej teje e të mos vihetë gjithë kurmi it ndë pisë.
31 Edhe është thënë, se ai që të lërë gruan’ e tij, le t’i apë kartën’ e së ndarit.
32 E un’ u thom juvet, cilido që të ndajë gruan’ e tij vetëmë ndë u kurvëroftë, e bën atë të bënetë kurvë, edhe cilido që të marrë grua që rron burri, e e ka lënë, quhetë kurvjar.
33 Pameta digjuatë, që është thënë ndë të lashtë: Të mos bëç be me të rreme, po të thuaç te Zoti bet’ e tua të vërteta.
34 E un’ u thom juvet, të mos bëji be fareseje, as mbë Qiell, se është Fron i Perndisë.
35 As mbë dhe, se është Fron i këmbëvet së tij, as mbë Ierusalim, se është qutet i mbretit së madh.
36 Të mos bëç as ndë krie tat, se nukë mund të bëç një qime të bardhë a të zezë.
37 Po le të jetë fjala juaj, vërtet, vërtet, a jo, jo. Sepse e tepër’ e këturevet është e së paudhit.
38 Digjuatë që është thënë: Siu për si, e dhëmbi për dhëmb.
39 E unë u thom juvet, të mos i rriji karshi së ligut, po ndë të raftë njeri shuplakë mbë faqe tënde të djathëtë, kthei atij edhe të mëngjërënë.
40 Edhe atij që do të gjukonetë me tij, e të të marrë gunënë, epi edhe këmishënë.
41 Edhe ndë të angarepstë ti njeri një mil’, ecë me atë di.
42 Epi atij që kërkon, edhe nga ai që kërkon të huhetë nga teje, mos kthe krietë mbënjanë.
43 Digjuatë që është thënë: të duaç gjitonë tënd, e hazminë të mos ta duaç.
44 E unë u thom juvet, të doni hazmëritë tuaj, të bekoni ata, që mallëkojënë juvet, të bëni të mirë ature që s’u duanë, edhe të luteni për ata që u ngasënë, edhe u zbojënë juvet.
45 Që të bëneni bijt’ e jatit suaj që është ndë Qiell, se ai ep diellin’ e tij ndë të këqinj, edhe ndë të mirë, edhe shinë e ep ndë të drejtë, edhe ndë të shtrëmbërë.
46 Sepse nd’është që të doni ata që u duanë juvet, s’keni ndonjë pagë. Mos nuk’ e bëjënë atë edhe Tellonëritë?
47 Edhe nd’është që putheni me vëllazër tuaj vetëmë, ç’bëni më tepër? Nukë bëjënë kështu edhe Tellonëritë?
48 Bëhuni adha të teliosurë, sikundr’ është edhe jati juaj i Qiellvet.
Krie V.
1 Pâr prana gjinde t, u‐ngjit te malji, e po tše u‐ulj atié, ju‐kjáse tin δišípuljit e tîje ,
2 E χapur buze n e tîje , i me sóje tue θẽ n:
3 Ljumte te né murit te špirti: se e tíria e št rregje ría e kjíelvet.
4 Ljumte te búte te : se atá kân te trašigonje n jete n.
5 Ljumt’ atá tše kjânje n: se atá kân te kên pušîm.
6 Ljumt’ atá tše kân û, e tše kân et ljíkjie: se atá kân te jên te ndẽ ndur.
7 Ljumte ljipisiáre t: se atá kan jên te ljipisur.
8 Ljumte te pastrúarit zé mrie: se atá kân te šoχe n Tẽ nzôn.
9 Ljumt’ atá tše vẽ̂ n pakje n: se atá kan θe rriten bilje Tinzoti.
10 Ljumt’ atá tše jân nkuδirtur pe r te dréite n: se e tíria e št rregje ría e kjíelvet.
11 Ljumte jini kûr te ju šanje n, e te ju pe rzê n, e te ju θôn kunde r gjiθ te ljigat, tue θẽ n te rreme pe r paje t time:
12 Χarepsi, e χe zoni, pse rroga júaje e št e maδe nde r kjíel: se keštú pe rzûn profetrat, tše kjên pâr juše .
13 Ju jini kripa δéut. E nde kripa u‐škatarrofte , me ke kat de rtonet? Ajó se ve ljén pe r mê gjê , mosse te štiχet jašt, e te jêt e škeljur ka njére zit.
14 Ju jini drita e jéte se . Nẽ ng mund fšeχet nje χôr e vẽ n mbi nje malje .
15 Né δéze nje n χiljnarin, e e vẽ̂ n pe rpoše menze s, po mbi pizulin, e bẽ n drit gjiθve te špia.
16 Ke štú lampariste drita júaje pe rpara njére zvet: se te šoχe n te mirat bẽ nat túaje , e te χjezónje n Tate n tê je , tše e št nde r kjíele t.
17 Mos ju dukte se ú erδa te škatarróija ljedže n, o profetrat: nẽ ng erδa ti škatarróija, po ti be ja.
18 Se pe r ve rtét ju θom; njera te škônje kjíela e δeu, nje jota vet, o nje pike z nẽ ng ljipset ka ljedža, njera te kjofšin gjiθ šurbiset.
19 Pe r kte aí tše sgjiθte nje nde kto ljedža mê te vóge ljat, e te me sônje ke štú njére zit, mé i vóge lji kat θe rritet te rregje ría e kjíelvet: aí prana tše be ft e me sófte , kî i maθ kat θe rritet te rregje ría e kjíelvet.
20 Pse ju θom, se nde mos mburóft e dréita júaje mê se e Skríbravet e e Farisére vet, nẽ ng χini te rregje ría e kjíelvet.
21 Gjégje tit se kje θẽ n piékje vet: Mos vraš: aí prana tše vrafte , kat jêt ne n kúrtien.
22 Pra ú ju θom: se nganjé , tše kâ kjerratî me vlân e tîje pe r faregjê , kat jêt ne n kúrtien. Aí prana tše θe fte vláut tîje , raká: kat jêt ne n kuventin. Aí prana tše i θe fte , i lavur: kat jêt nd’ avsit ziárrit.
23 Nde ti poka síelše rrigalin tẽ nte mbi autarin, e atié u‐kuitofše se vlau it kâ gjagjê me tîj:
24 Lje atié rrigalin tẽ nte pe rpara autarit, e ets pe rpara e u‐mbjiθ me vláun tẽ nte : e aχíerna arδur jipe rrigalin tẽ nte .
25 Kjofš i mîr me armikun tẽ nte mbiátu pe r sa jê mb’ ûδe me té : te mos te te kjéle nje armiku te júδe tši, e júδe tši te te vê r te dúart e šerbe túarit: e te jêš i štẽ n nde filjakjî.
26 Pe r ve rtét te θom, nẽ ng delje atéi, njera te pagúaš te ljurtmin turrés.
27 Gjégje tit se kje θẽ n piékje vet: Mos be fše me kát me grúan e te tiérve.
28 Ú pra ju θom: Se nganjé , tše rúan grúan pe r te dise rônje , aχíera be ri me kate n te zé me ra tîje .
29 Nde prana siu it i diáθt te jep skandal, ndzire, e štire ka ti: pse bẽ n mê pe r tîj te biret nje piés e kurmit tẽ nte , se gjiθ kurmi it te štiχet nde pist.
30 E nde dora jote e diáθte te jep skandal, prite, e štire ka ti: pse bẽ n mê pe r tîj te biret nje piés e kurmit tẽ nte , se gjiθ kurmi it te štiχet nde pist.
31 Kje θẽ n eδé: Aí tše lje refte šokjen e tîje , je ti jâp škrúamen e te lje ríerit.
32 Ú pra ju θom: Se kuš lje refte šokjen e tîje , mosse pe r te turpe rúarit, bẽ n e turpe ronet: e aí tš’ u‐martofte me te ndáiture n, e bẽ n me kate n.
33 Papâ gjégje tit se kje θẽ n piékje vet: Mos márre še bên rrê: e príerše Tinzoti bêt tẽ nte.
34 Ú pra ju θom, te mos mírre ni bê fare, jo mbi kjíele n, se e št θroni Tinzoti:
35 Jo mbi δéun, se e št kumbimi i kẽ́ mbe vet tîje : jo mbi Džerusalemin, se e št χora e te maδit rregje :
36 Jo mbi kríet tẽ nte te be š bê, se ẽ ng mund be š nje kjime te bârδe , o te zêze .
37 Kjofte prana te folje t tâje , e χ, e χ: jo, jo: mê šûm se kto fiâlje , vién ka te ljikte .
38 Gjégje tit se kje θẽ n: Sî pe r sî, δẽ mb pe r δẽ mb.
39 Ú pra ju θom, te mos rrini te zê n me te ljigun: po kušdó te piáste nje mbalambérse mbi fakjen e diaθte tẽ nde, priri atîje eδé jatre n.
40 E atîje , tše do te te kjéle nje mbe kurt, e te te mârr gune n tẽ nde, ljei atîje eδé mantiéljin.
41 E kuš te dzarriste pe r nje mîlje passe, ets me té eδé pe r njete r di.
42 Atîje tše te ljipe n, jipi: e até tše do χua ka ti, mos e pe rze fše .
43 Gjégje tit se kje θẽ n: Dúaš mîr gjitonin tẽ nte , e dúaš ljik armikun tẽ nte .
44 Ú pra ju θom: Dúani mîr armíkje te tâje , bekoni atá, tše ju malkonje n, bẽ ni mîr atire, tše se mund ju šoχe n: e parkaljése ni pe r atá, tše ju bẽ nje n ljik e ju pe rzê n:
45 Se te jini bilje Táte se tê je , tše e št nde r kjíele t: se aí bẽ n e ljeχet díeli tîje mbi te ljikje t e te mire t: e bẽ n e bie šî mbi te dréitit e te štrẽ́ mburit.
46 Pse nde ju dafšit mîr atá, tše ju dúan mîr, tše rrôg mund kini? nẽ ng bẽ nje n kte eδé gabe ljotrat?
47 E nde ju fálje šit vléze rit tâje vet, tše bẽ ni ju mê šûm? nẽ ng bẽ nje n ke štú eδé džentílje te ?
48 Andái kin jini ju gjiθ te mîr, si gjiθ i mîr e št eδé Tata îje i kjíele s.