Krie e njëzetekatërtë
1 E si dolli Iisui e iku nga Qisha, i vanë pranë mathitit’ e tij, të dëftojënë nde ai të dërtuarat’ e Qishësë.
2 Edhe Iisui u tha ature: Nuk’ i shihni gjithë këto? Me të vërteta u thom juvet, do të mos mbetetë gur mbi gur, ai që të mos gremisetë.
3 E si rrij ai sipër ndë mal të ullinjet, erdhë nde ai mathititë vetëmë, e i thanë: Thuajna nevet kur do të jenë këto? Edhe cili është nishani të s’ardhurit sate, edhe të së sosurësë jetësë?
4 Edhe Iisui u përgjegj, e u tha ature: Shihni se mos u qeshjë njeri.
5 Se do të vijënë shumë ndë ëmër tim, e do të thonë: Unë jam Krishti. Edhe shumë do të qeshjënë.
6 E do të digjoni luftëra, edhe zëra të luftëravet; vështroni e mos u frikoni, se duhenë të bënenë gjithë këto, po akoma nuk’ është të sosurit’ e jetësë.
7 Sepse do të ngrihetë fili mbi fili, e mbretëri mbi mbretëri, e do të jetë uri, edhe murtajë ndë vënde-vënde.
8 E gjithë këto janë të nisurat’ e së dhëmburavet.
9 Ahiere do t’u apënë juvet ndë shtrëngime, e do t’u vrasënë, e do të jeni të mçuarë nga gjithë filitë për ëmër tim.
10 E atëherë do të skandhalisenë shumë, e do të paradhosjënë njëri-jatërinë, e do të mçojënë njëri-jatërinë.
11 E do të ngrihenë shumë profitër të rrem, e do të qeshjënë shumë.
12 Edhe sepse do të tepërojë e keqia, do të ftohetë dashuria e së shumëvet.
13 E ai që të durojë ngjera nd’anë, ai do të sosetë.
14 E do të dhidhaksetë kij Ungjill i mbretërisë mbë gjithë dhe që janë njerëz, për martiri ndë gjithë milete, e ahiere do të vijë të sosurit’ e jetësë.
15 E pa kur të shihni idhollënë që dëfton të shkretuaritë, që është thënë nga profiti Dhaniil, të rrijë ndë vënd të shënjtëruarë (ai që dhiavas le të kupëtojë).
16 Ahiere ata që janë ndë Iudheë, le të ikëjënë ndë male.
17 Ai që gjëndetë mbi shtëpi, le të mos zbritjë të marë gjë nga shtëpi e tij.
18 Edhe ai që është nd’arë, le të mos kthenetë prapa të ngrërë rrobat’ e tij.
19 Edhe ve mb’ato që janë të mbarsura, e mb’ato që kanë djelm mbë sisë nd’ato dit ahiere.
20 Po lutuni të mos bënetë të ikuritë tuaj ndë dimër, as ndë të shëtunë.
21 Sepse ahiere do të jetë shtrëngim i madh, që i tilli nuk’ u bë kurrë që kur u bë bota, ngjera ndashti, edhe as do të bënetë.
22 Edhe të mos qenë shkurtuarë ato dit, s’mund të sosej çdo kurm, po për të zgjedhuritë do të shkurtonenë ato dit.
23 Ahiere ndë thashtë njeri juvet: Këtu është Krishti, a këtu, mos besoni.
24 Sepse do të ngrihenë Krishtër të rrem, edhe profitër të rrem, e do të apënë nishane të mëdha, edhe çudira, ngjera sa të qeshjënë ndë mundçinë, edhe të zgjedhuritë.
25 Ja, që u thaçë juvet më përpara.
26 E pa ndë u thafçinë juvet: Ja, nd’erimi është, mos dili jashtë; ja, ndë qelira është, të mos besoni.
27 Se sikundrë del vetëtima nga del Dielli, e duketë ngjer atje që perëndon, ashtu do të jetë edhe t’ardhurit e birit së njeriut.
28 Sepse atje që është leshi, atje do të mbëjidhenë edhe Shqiponjatë.
29 E paravta, pas shtrëngimit s’ature ditet, do të mos ndritjë Dielli edhe hënëza do të mos apë dritën’ e saj, edhe ulletë do të bienë nga Qielli, edhe të fortat’ e Qiellvet do të tundenë.
30 Ahiere do të duketë nishani i birit së njeriut ndë Qiell; e atëherë do të qajënë gjithë filit’ e dheut, e do të shohënë të bir’ e njeriut që do të vijë sipër mbi re të Qiellit me fuqi, edhe me shumë lëvdim.
31 E do të dërgojë Ëngjëllit’ e tij me zurna që ka zë të madh, e do të mbëjedhënë të zgjedhurit’ e tij nga të katër erëtë, nga anët’ e Qiellvet, ngjera ndë tjetërat’ anët’ e ture.
32 E nga fiku kupëtoni paravolinë: Kur dha bënetë dega e tij e butë, e i dalënë fletëtë, e digjoni se afër është të korrëtë.
33 Ashtu edhe juvet, kur të shihni gjithë këto, digjoni se afër është mbë dier.
34 Me të vërteta u thom juvet, do të mos shkojë kij brez i njerëzet, ngjera sa të bënenë gjithë këto.
35 Qielli edhe dheu do të ndërronenë, e fjalëtë e mia do të mos ndëronenë.
36 Po për atë ditë edhe sahat njeri nukë di, as Ëngjëllit’ e Qiellvet, përveçme jati im vetëmë.
37 E sikundrë qenë ditët’ e Noesë, ashtu do të jetë edhe t’ardhurit’ e birit së njeriut.
38 Se sikundrë qenë ndë dit përpara kataklismoit, tuke ngrënë, e tuke pirë, martoneshinë, e maritoijnë, ngjera nd’atë ditë që hiri Noea ndë Qivoto.
39 E nukë digjuanë ngjera sa erdhi kataklismoi, e i ngrijti të gjithë. Ashtu do të jetë edhe t’ardhurit’ e birit së njeriut.
40 Ahiere di do të jenë nd’arë, njëri mirretë, e njëri lihetë.
41 Di që bluajënë ndë mulli, njëra mirretë, e njëra lihetë.
42 Rrini zgjuarë dha, se nuk’ e dini mbë ç’sahat vjen zoti juaj.
43 Edhe atë të dini, se që të dij i zoti shtëpisë ndë ç’kohë të natësë vjen kusari, do të mos flijte, e do të mos lijte t’i shponej shtëpi e tij.
44 Pra andaj edhe juvet bënuni hazër, se mb’atë sahat që nukë pandehni i biri njeriut vjen.
45 Cili vallë është ai kopil i besuarë edhe i mënçurë, që atë e vu pitrop zot’ i tij ndë kopij të tij, të ju apë të ngrënët’ e ture ndë kohë të së ngrënit?
46 I lumuri ësht’ ai kopil, që atë kur të vijë zot’ i tij, do ta gjejë që bën kështu.
47 Me të vërteta u thom juvet, se mbë gjithë gjën’ e tij do ta vërë atë pitrop.
48 Ma ndë thashtë ai kopil i keq ndë zëmërë të tij, se zoti im mënon të vijë.
49 E të nisjë të rrahë kopijtë shokët’ e tij, e të hajë, e të pijë bashkë me të dejmitë.
50 Do të vijë zoti i atij kopilit, ndë një ditë që s’e pret, e ndë një sahat që nuk’ e di.
51 E do ta ndajë mbë di, edhe vënd’ i tij do të jetë bashkë me Ipokritejtë. Atje është të qarëtë edhe të dredhurit’ e dhëmbëvet.
Krie XXIV.
1 E dâlje Džesúi ka kjiša, iš e vêje . E u‐kjáse tin δišípuljit e tîje , ti buθtoje n te stísurat e kjíše se .
2 E Džesúi θa atire: Nẽ ng šini gjiθ kto šurbise? Pe r ve rtét ju θom, ẽ ng vién ljẽ n ktu gûr mbi gûr, tše se kâ te šuljaret.
3 E si u‐ulje aí mbi maljin e Ulínje vet, ju‐kjáse tin δišípuljit me njân, tue θẽ n: Θúana, kûr kân jên kto šurbise? e tsilji sinjali t’ árδurit tẽ nte , e te fe rnúarit e jéte se ?
4 E pe rgjegjur Džesúi, θa atire: Rúani te mos ju kjéle nje δûn njerî.
5 Pse šûm vĩnje n nd’ é me rit tim, tue θẽ n: Ú jam Krišti: e šûm atá kjéle nje n δûn.
6 Kini te gjégje ni ljufta, e vruitima ljuftaš. Rúani te mos skotíseni. Pse gjiθ kto šurbise kan te jên, po eδé ẽ ng e št te fe rnúarit.
7 Pse vién e ngre χet gjíndia mbi gjinde n, e rregje ría mbi rregje rîn, e kan te jên se munda, e ua, e túndura δeu gjiθaparu.
8 E gjiθ kto jân te zẽ nit e te δẽ́ mburavet.
9 Aχíerna ju vẽ̂ n nde pên, e ju vrase n: e jini te dašur ljik ka gjiθ gjinde t pe r é me rin tim.
10 E aχíerna skandalidzaren šûm, e njeri‐jetri traδiren, e duχen ljik njeri‐jetri.
11 E dalje n šûm profetra te rrêm, e kjéle nje n δûn šûm.
12 E pe r te mburúarit e te ljige s, ftoχet mâli šumve.
13 E aí tše durón njera nde te fe rnúarit, kî pe štón.
14 E preδikonet kî Vangjelji rregje rîs pe r gjiθ jete n, pe r martrî gjiθ gjínde vet: e aχíerna vién te fe rnúarit.
15 Kûr prana te šiχni te véljurit e škretíes, rre fíer ka profét Daniéli, tše rrî nde vende šé ite : aí tše δiaváse n, e nde ljgofte .
16 Aχíerna atá nde Juδêt, é t’ íke nje n máljevet:
17 E aí mbi špîn, é te mos kalaret te mârr gjê ka špia tîje :
18 E aí tše ê jašt, é te mos priret prapa te mârr te véšurat e tîje .
19 Mierezî eδé grâvet me bârr, e atire tše jape n sis nd’ ató dit.
20 Parkaljése ni pra te mos jêt t’ ikurit tâje nde dime r, o nde te štune t.
21 Pse aχíera kâ te jêt χeljm’ i maθ, sa nẽ ng kjé tše kûr zû jeta njera naní, ne vién mê .
22 E nde mos u‐škurtofšin ató dit, nẽ ng e pe štón nga kurm: po pe r te sgjéδurit voge ljonen ató dit.
23 Aχíera nde nje ju θe fte : Njô ktu Krišti, o ke tié: mos i pafšit bes.
24 Pse dalje n Krištra te rrêm, e profetra te rrêm: e jape n sinjalje te mbe δenje , e me rákulje , se te kjéle nje n δûn (nde mund jêt) eδé te sgjéδurit.
25 Njô ju e θê pe rpara.
26 Andái nde ju θe fšin: Njô e št te ére mi, mos dílje ni: njô nde r špît mbrẽ nda, mos e kini bes.
27 Pse si škeptimi delj ka ljeχet díeli, e duket njera ku pere ndón: ke štú kâ te jêt eδé t’ árδurit e te Birit njeríut.
28 Pse tek do kjofte kurmi vdekur, atié mbe jiδen eδé kjiftrat.
29 E mbiátu pas χeljmit e atire díte ve díeli erret, e χe na nẽ ng jep drite n e sâje , e ílje zit bíen ka kjíela, e fukjît e kjíelvet vĩnje n škunduljísura:
30 E aχíera buθtonet sinjali te Birit njeríut nde kjíel: e aχíera kjânje n gjiθ gjinde t e jéte se : e šoχe n te Birin e njeríut tše vién mbi rêt e kjíele s me putîr, e ndêre šûm.
31 E de rgón ẽ́ ngje ljit e tîje me trumbete , e vûdže te maδe: e mbiéδe n te sgjéδurit e tîje ka te kate r áirat, ka te ljartit e kjíelvet njera tek te fe rnúarit e tire.
32 E ka fiku me soni pe rráleze n: kûr dega e tîje bẽ net e njôm e ljeχen fiétat, njiχni se vera ê afe r:
33 Ke štú eδé ju kûr te šiχni gjiθ kto šurbise, kin te dini se aí e št pe rrê z mbe díerte .
34 Pe r ve rtét ju θom, ẽ ng škon ke jó dženeratsiûn, njera te be χen gjiθ kto šurbise.
35 Kjíela e δeu škonje n, po fiálje t time nẽ ng škonje n.
36 At dit e at χêr mosnjerî e dî, mẽ ngu ẽ́ ngje ljit e kjíelvet, mosse Tata im vete m.
37 E si díte t’ e Noéut, ke štú kâ te jêt t’ árδurit e te Birit njeríut.
38 Se si iše n te díte te pe rpara de ljuδit tše χaje n e pije n, tše martoje n e martonšin, njera at dit, tše Noéu χiri te arka,
39 E ẽ ng njoχtin gjê njera tše erθ de ljuδi, e i múar gjiθ: ke štú kâ te jêt t’ árδurit e te Birit njeríut.
40 Aχíerθin di jân te petku: nje mirret, e nje lje χet.
41 Dî veta biúanje n te muliri: njera mirret, e jatra lje χet.
42 Prandái rrini sgjúar, se nẽ ng dini tše χêr vién Zoti îje .
43 Njiχni eδé até , se nde dîje krei‐špîs nde tše χêre te náte se vién latruni, rrîje sgjúar, e ẽ ng ljê je t’ iš e škalmúar špia e tîje .
44 Pre kte eδé ju kjofšit te ndrekjur: se nd’ at χêr tše s’ e panteχni, vién i Biri njeríut.
45 Tsilji prana e št šerbe túari i bese m, e i špéit, tše i zoti tîje vû mbi gjíndien e špîs tîje , se te jâp atire te ngrẽ nit mbe χêr?
46 Ljumi aí šerbe túar, tše arδur i zoti tîje , e gjẽ n tše bẽ n ke štú.
47 Pe r ve rtét ju θom, se mbi gjiθ petkat e tîje aí vê até .
48 Nde prana θe ft aí šerbe túar i ljik te zé me ra tîje : Me nón i zoti im te vĩnje :
49 E ze fte te rráχe nje šoke t e tîje , e te χâr e te pîr me te déimit:
50 Vién i zoti ke tîje šerbe túari, dite n tše aí nẽ ng e pret, e nde χêr tše se dî:
51 E e ndân, e piése n e tîje e vê me ipókritrat. Atié kâ te jêt te kjâr, e nge rsima δẽ mbeš.