Krie e njëzetenjëtë
1 E si u qasnë ndë Ierusalim, e erdhë ndë Vithfagji, afër malit së ullinjet, atëherë Iisui dërgoi di mathiti, e u tha ature:
2 Hajdeni ndë fshat që është përtej juvet, e me një do të gjeni një gomare lidhurë, edhe kroçnë me të bashkë, e si ta zgjidhni bimani mua.
3 E ndë ju thashtë juvet njeri gjë, thoi: Zot’ i ture i do, e do t’i dërgojë ato menjëherë.
4 Edhe gjithë këjo u bë, që të paguhetë ajo që u tha nga profiti, që thotë:
5 Thoi vashëzësë së Sionit: Ja, mbreti it vjen tek tij i butë, e i hipurë kaluar mbi gomare, e mbi kroç bir të gomaresë së munduarë.
6 E si vanë mathititë e bënë sikundrë porsiti nd’ata Iisui.
7 E prunë gomarenë edhe kroçnë, e vunë mbi ato rrobat’ e ture, e hipi sipër mbi to.
8 E turm’ e njerëzet, shtroijnë rrobat’ e ture mb’udhë, e të tjerë prisnë dega nga lisatë, e i shtroijnë mb’udhë.
9 E turmat’ e njerëzet që vijnë përpara, edhe prapa, thërisnë, e thoshnë: Osana të biri Dhavidhit, i bekuarë ësht’ ai që vjen mbë ëmër të Zotit, osana mbë të lartatë.
10 E si hiri ai ndë Ierusalim, u drodh gjithë quteti, e thoshnë: Cili është kij?
11 E turmat’ e njerëzet thoshnë: Kij është Iisui profiti, që është nga Nazareti Galileësë.
12 E hiri Iisui ndë qishë të Perndisë, e nxori jashtë gjith’ ata që shitnë e bleijnë ndë qishë, edhe trapezet e sarafëvet jua gremisi, edhe fronet’ e ature që shitnë pëllumbatë.
13 E u thot’ ature: Është shkruarë, shtëpia ime do të quhetë shtëpi e së falturit, e ju e bëtë atë spile të kusarëvet.
14 E u qasnë nde ai të verbërë, e të çalë ndë Iero, e i shëroi ata.
15 E si panë të parët’ e priftëret edhe Grammatikotë këto çudira që bëri, e djelmtë që thërisnë ndë qishë, e thoshnë: Osana të biri Dhavidhit, u zëmëruanë.
16 E i thanë atij: A digjo(n) se ç’thonë këta? Edhe Iisui u thot’ ature: Digjoj. Nukë dhiavastë kurrë, se nga goja e foshnjëvet, edhe ature që thithijënë qumështë do të nxjer lëvdim?
17 E si i la ata dolli jashtë nga quteti ndë Vithani, e mbeti atje.
18 E ndë mëngjes kur kthenej ndë qutet, e mori uja.
19 E si pa një rrënjë fik ndë udhë, erdhi mbë të, e nukë gjeti tjatër mbë të, përveçme fletavet vetëmë, e i thotë fikut: Mos u bëftë pemë kurrë ndë jetë nga teje. E u tha atëherë fiku.
20 E si panë mathitejtë, u çuditnë, e thanë: Qish u tha fiku menjëherë?
21 E Zoti Krisht u përgjegj, e u tha ature: Me të vërteta u thom juvet, ndë paçi besë e ndë mos qofi me di zëmëra, jo vetëmë këtë që u bë te fiku do të bëni, po edhe këtit malit ndë i thëfçi: Ngreu e bjerë ndë det, do të bënetë.
22 E sa të lipëni ndë të falturë me besë, të gjitha do t’i mirri.
23 E si erdhi ai ndë qishë, u qasnë nde ai tek dhidhaks të parët’ e priftëret edhe pleqësi e llaoit, e i thoshnë: Me ç’urdhër bën këto, edhe kush ta dha ti këtë urdhër?
24 Edhe Iisui u përgjegj, e u tha ature: Do t’u pies edhe unë juvet një fjalë, e ndë ma thaçi mua atë, edhe unë do t’u thom juvet me ç’urdhër bëj këto.
25 Pagëzimi i Ioannit nga Qielli qe, a nga njerëzitë? E ata mëndonishnë me vetëhe të ture, e thoshnë: Ndë thafçim nga Qielli, do të na thotë nevet: Pse adha nukë besuatë?
26 E ndë thafçim nga njerëzitë, trëmbemi botënë, se të gjithë e kanë Ioannë posi profit.
27 E ju përgjegjnë Iisuit, e i thanë: Nukë dimë. Edhe ai u tha ature: Edhe unë nuk’ u thom juvet, se me ç’urdhër bëj këto.
28 Ç’u duketë juvet? Një njeri kish di djelm, e ju qas së parit, e i tha: Bir, hajde sot e puno ndë vështë tim.
29 Edhe ai u përgjegj, e i tha: Nukë dua. Më pastaj ndërroi mëndnë, e vate.
30 E ju qas edhe së ditit, e i tha edhe atij ashtu; e ai ju përgjegj, e i tha: Unë, zot. E nukë vate.
31 Cili dha nga këta të di bëri thelimënë e së jatit? E i thanë: I pari. U thot’ ature Iisui: Me të vërteta u thom juvet, se Tellonëritë, edhe kurvjarëtë, do të venë më përpara se juvet ndë mbretëri të Perndisë.
32 Se erdhi ndër ju Ioanni me udhë të së drejtësë, e nuk’ e besuatë; e Tellonetë edhe kurvjarëtë besuanë mbë të, e juvet ndonëse patë, nukë ndërruatë mëndë pastaj, të besojëtë mbë të.
33 Tjetër paravoli digjoni: Një njeri zot shtëpiet, e ai vuri (fitepsi) një vështë, e e thuri atë me gardhe, e rrëmoi mbë të patitir, e stisi mbë të pirgo (kullë) e e dha atë ndë bujq, e iku.
34 E kur afëroi koh’ e pemëvet, dërgoi kopilt’ e tij ndë bujqër të mirrë pemmët’ e tij.
35 Edhe bujqëritë si i zunë kopijt’ e tij, njerinë e rrahnë, e tjatërin’ e muarrë me gurë.
36 Pameta dërgoi të tjerë kopij, më të shumë se të parëtë, e ua bënë edhe aturevet ashtu.
37 E më të pastajmenë dërgoi mb’ata të bir’ e tij, e tha: Do të kenë turp nga biri im.
38 Edhe bujqëritë si panë të birë thanë me vetëhe të ture: Kij është klironomi, ejani ta vrasëmë atë, e t’i mbajëmë klironomin’ e tij.
39 E si e zunë atë, e krienë jashtë nga vështi, e e vranë.
40 E po kur të vijë i zoti i vështit, ç’do të ju bëjë ature bujqëret?
41 I than’ atij: Këta të këqinj, shumë keq do t’i vrasë, e vështënë do ta apë ndë të tjerë bujqër, që ata do t’i apënë atit pemmëtë mbë kohë të ture.
42 U thot’ ature Iisui: Nukë dhiavastë kurrë ndë kartëra, atë gur që katafronisnë mjeshtrëtë, ai u bë e u vu krie ndë qoshe; nga Zoti u bë këjo, e duketë çudi ndë si tona?
43 Pra andaj u thom juvet, se mbretëria e Perndisë do të ngrihetë nga juvet, e do të ipetë ndë milet, që të bëjë pemët’ e saj.
44 Edhe ai që të bjerë mbi këtë gur, do të thërmonetë, edhe nde cili që të bjerë sipër, atë do ta bëjë pluhur.
45 E si ndienë të parët’ e priftëret edhe farisejtë paravolit’ e tij, kupëtuanë se për ata i thotë.
46 E kërkoijnë që ta zirinë atë, po u trëmnë nga bota, se e kishnë atë posi profit.
Krie XXI.
1 E kûr u‐kjáse tin Džerusalêm, e érθe tin Betfâdže rrê z maljit e Ulínje vet: aχíera Džesúi de rgói di δišípulje ,
2 Tue θẽ n atire: Étse ni te katundi, tše ju rrî pe rpara, e mbiátu gjẽ ni nje gaiδure ljiδur, e nje pulâr me té : po tše e sgjíδe šit, sílne je mua:
3 E nde ndonjé ju θe fte gjê , θúani se Zoti kâ be zônje pe r ta: e mbiátu i de rgón.
4 Gjiθ ke jó kje, se te be χej e θẽ na e profétit, tše θot:
5 Θúani se bilje s Sióne s: Ši rregji it te vién i but, e kaljúar mbi nje gaiδure, e nje pulâr bîr gaiδúrie ne n barre š.
6 E vatur δišípuljit bẽ̂ n si i porsiti Džesúi.
7 E súaltin gaiδuren, e pularin: e vûn mbi atá te véšurat e tire, e u‐ulje sipe r atire.
8 E mê te šûme t gjinde štrúan te véšurat e tire te uδa: e te tiére príse je n dega ka árvuret, e i štroje n te uδa:
9 Gjínde te prana tše veje n pe rpara, e atá tše veje n prapa, θe rrísie n, tue θẽ n: Osanna te birit Daviδit: bekúar i árδuri nd’ é me rit Tinzoti: osanna nde mê te ljartat.
10 E si χiri aí Džerusalêm, u‐tund gjiθ χora, tue θẽ n: Kuš ê kî?
11 E gjinde t θoje n: Kî ê Džesúi profeti ka Nádzaret i Galilês.
12 E χiri Džesúi te kjiša e Tinzoti, e ndzúar jašte gjiθ atá tše šísie n e biéje n te kjiša; e štruše ljarti tríesat e atire tše nde rroje n turrés, e θronet e atire tše šísie n pe lumbat:
13 E θot atire: U‐škrua: Špia ime kâ te θe rritet špî parkaljésmie: e ju e bê t nje grut latrunše .
14 E ju‐kjáse tin te verbe r, e šankatra te kjiša: e i še rói.
15 E pâr krerat e príftravet, e Skribrat me rákuljit tše aí be ri, e kriature t tše θe rrísie n te kjiša, e tše θoje n: Osanna te birit Daviδit: u‐lastimistin,
16 E θân atîje : Gjegje n tše θôn kta? E Džesúi θot atire: E χ. Nẽ ng δiavastit ndonje χêr: Se ka grika e diálje ravet eδé atíreve tše pîn sis pate bẽ n láuda?
17 E ljẽ n atá, dúal jašt χore s, e vate Betanî: e atié škoi nate n.
18 Menatet pra priérur te χora, ndíeti û.
19 E pâr nje fik mbi uδe n, vate mbi até : e nẽ ng gjet tek aí mosse fiéta vete m, e θa atîje : Mos u‐ljefte mê ka ti frut pe r gjiθmôn: e fiku u‐θâ mbiátu.
20 E pâr δišípuljit, u‐mērostin, tue θẽ n: Si u‐θâ gjiθnje χêr fiku?
21 E pe rgjegjur Džesúi, θa atire: Pe r ve rtét ju θom, se nde pâšit bes, e mos mbéte ši te rre jírtur, bẽ ni jo vete m kté te fikut, po eδé nde i θe fši ktîje malji, Mirr, e štiru te déiti, kâ te jêt.
22 E gjiθ ató šurbise tše ljipšit nde te parkaljésurit tue passur bes, i kini.
23 E si erθ aí nde kjiše , ju‐kjastin atîje tše me soneje krerat e príftravet, e piékje t’ e gjíndies, tue θẽ n: Me tše putîr bẽ n kto šurbise? E kuš te δa ke t putîr?
24 E pe rgjegjur Džesúi, θa atire: Ju píenje eδé ú nje fiâlje : tše nde ju me θe fšit, eδé ú ju θom me tše putîr bẽ nje kto šurbise.
25 Pakzimi i Janjit kâ iš? ka kjíela, o ka njére zit? E atá fóljie n nde pe r ta, tue θẽ n:
26 Nde θe fšim, ka kjíela, aí na θot: Pe rtsé nẽ ng i páte tit bes? Nde pra θe fšim, ka njére zit, i trẽ́ mbemi gjíndies: pse gjiθ kiše n Janjin si profét.
27 E atá pe rgjegjur Džesúit, θân: Nẽ ng e dimi. E aí θa atire: Ú mẽ ngu ju θom me tše putîr bẽ nje kto šurbise.
28 Pra tše ju duket juve? Nje njerî kiš di bilje , e tue kjasur te parit, i θa: Bîr, ets sot, šurbé te vrešta ime.
29 E aí pe rgjegjur, θa: Nẽ ng dua. E pe stana, metanosur, vate.
30 E tue kjasur te jetri, θa eδé aštú. E aí pe rgjegjur, θa: Ú vete, Zot, e nẽ ng vate.
31 Tsilji nde te di be ri ve ljeme n e te jatit? Θôn atîje : I pari. Θot atire Džesúi: Pe r ve rtét ju θom, se gabe ljotrat e grât turpe rúame vên pe rpara juše te rregje ría e Tinzoti.
32 Pse erθ pe r ju Janji te uδa e dréite s, e ẽ ng e páte tit bes. Gabe ljotrat prana e grât e ljiga e pate n bes: e ju tue pâr nẽ ng nde rrúat pe stana trû, sa te kíšie t bes.
33 Gjégje ni njate r pe rralez: Iš nje njerî kreišpije, tše kiš vẽ n nje vrešt, e rreθ asâje vû nje garθe , e skavarti tek ajó nje tîn, e stisi nje tûrre , e ja δa atire tše šurbeje n te δeu, e vate largu atêje .
34 Kûr prana u‐kjas moti frútevet, de rgói šerbe tore t e tîje te atá tše šurbeje n te petku, se te mbjíδe je n frutet e tîje .
35 E atá tše šurbéje n te petku, mârr šerbe tore t, ke rráχe tin, ke vrân, ke e parramartin me gûr.
36 Papâ de rgói te tiêr šerbe tôr mê šûm se te pare t, e bẽ̂ n atire eδé aštú.
37 Pe stana pra de rgói tek atá te birin e tîje , tue θẽ n: Birit tim i kjéle nje n ndêr.
38 E atá tše šurbeje n te petku, pâr te birin, θân nde r ta: Kî e št rreδa, ngani, e vrasmi, e mbânje mi na petkun tše i nget atîje .
39 E mârr até e štûn jašt vréšte se , e e vrân.
40 Andái kûr te vĩnje i zoti vréšte se, tše i bẽ n atire tše šurbeje n te δeu?
41 Θôn atîje : Te ljíkje te ljik bẽ n e vdese n: e vrešte n e jep te tiérve, tše ti jape n frutet nde mote te tire.
42 Θot atire Džesúi: Nẽ ng δiavastit ndonje χêr te te Škrúamet: Gurin, tše štûn me njân atá tše stíse je n, kî u‐bê pe r krie gonéie. Ka Inzót u‐bê kî, e e št me rakul te sît tane ?
43 Pre kte ju θom, se vién e mârr juve rregje ría e Tinzoti, e i jipet gjíndies tše vién e bẽ n frutet e sâje .
44 E aí tše bie mbi ke t gûr, tšakmiset: e até mbi ke bie, e bẽ n pié χ.
45 E po tše gjékje tin krerat e príftravet, e Fariserat pe rrálezit e tîje , njoχtin se aí θot pe r ta.
46 E si ke rkoje n te ze je n, u‐trẽ́ mbe tin gjínde vet: pse e kiše n si profét.