Mbë të parinë kënkëtuar, mbi Muth-llavven. Psallm’ e Dhavidhit.
1 Do të të lavduronj o Zot, me gjithë zëmrënë t’ime, do të tregonj gjithë punët e tua të maniçimetë.
2 Do të gëzonem e do të ngazëllonem për ty, do të psall për emërinë tënt, o i Lartë.
3 Kur të kthenen’ arëmiqt’ e mi për së prapi, do të bienë, edhe do të vdirenë përpara sysh tu.
4 Se ti bëre gjyqnë t’im edhe të drejtënë t’ime, ndënjte mbë fron duke gjykuarë me drejtëri.
5 Qërtove kombe, edhe prishe të pa-besinë, shove emërin’ e atyreve ndë jetët të jetësë.
6 Të shkretuarat’ e arëmikut pushuanë për kurdo, edhe rrëzove qytetetë; edhe kujtim’ i atyreve u vduar bashkë me ata.
7 Po Zoti mbetetë për gjithë jetënë, bëri gati fron’ e ti për gjyq.
8 Edhe ay ka për të gjykuarë botënë me drejtëri, ka për të gjykuarë llauzetë me të drejtë.
9 Edhe Zoti do të jetë mpshtetëje te dorë-holli, ndihmës ndë kohëra shtrëngimi.
10 Edhe le të shpërenjënë mbë ty ata që ngjohënë emërinë tënt, se nukë hoqe dorë prej atyreve që të kërkonjënë, o Zot.
11 Psallni Zotit, që rri ndë Sionë, tregoni punërat’ e ati ndër kombet.
12 Se, kur të kërkonjë gjakratë, i kujton: nukë harron klithmën’ e dorë-hollëvet.
13 Përdëlle-më, o Zot, shih shtrëngimnë t’im (që vien) prej arëmiqet mi, ti që më ngre lart prej dyeret vdekëjesë,
14 që të tregonj gjithë lavdurimet’ e tu ndër dyert e bijësë Sionësë: unë do të gëzonem për shpëtimnë tënt.
15 Kombetë ranë nd’atë gropë që bënë; nd’atë kurth që fshehnë u zu këmb’ e atyreve.
16 Zoti ngjihetë (nga) gjyqetë që bën: fajtori zihetë ndë lak nga punërat’ e duaret tia. Higgajon. Sellah.
17 Fajtorëtë do të kthenenë ndë adhë, gjithë kombetë që harronjënë Perëndinë.
18 Se nukë do të harronetë kurrë dorë-holli; shpëres’ e të nevojëshimet nukë do të humbetë kurrë.
19 Ngreu, o Zot, le të mos shkonjë forc’ e njieriut, le të gjykonenë kombetë përpara teje.
20 Vër’, o Zot, nom-vënës mbi ata: le ta ngjohënë kombetë, se janë njierës. Sellah.
To the chief Musician upon Muthlabben, A Psalm of David.
1 I will praise thee , O LORD, with my whole heart; I will shew forth all thy marvellous works.
2 I will be glad and rejoice in thee: I will sing praise to thy name, O thou most High.
3 When mine enemies are turned back, they shall fall and perish at thy presence.
4 For thou hast maintained my right and my cause; thou satest in the throne judging right.
5 Thou hast rebuked the heathen, thou hast destroyed the wicked, thou hast put out their name for ever and ever.
6 O thou enemy, destructions are come to a perpetual end: and thou hast destroyed cities; their memorial is perished with them.
7 But the LORD shall endure for ever: he hath prepared his throne for judgment.
8 And he shall judge the world in righteousness, he shall minister judgment to the people in uprightness.
9 The LORD also will be a refuge for the oppressed, a refuge in times of trouble.
10 And they that know thy name will put their trust in thee: for thou, LORD, hast not forsaken them that seek thee.
11 Sing praises to the LORD, which dwelleth in Zion: declare among the people his doings.
12 When he maketh inquisition for blood, he remembereth them: he forgetteth not the cry of the humble.
13 Have mercy upon me, O LORD; consider my trouble which I suffer of them that hate me, thou that liftest me up from the gates of death:
14 That I may shew forth all thy praise in the gates of the daughter of Zion: I will rejoice in thy salvation.
15 The heathen are sunk down in the pit that they made: in the net which they hid is their own foot taken.
16 The LORD is known by the judgment which he executeth: the wicked is snared in the work of his own hands. Higgaion. Selah.
17 The wicked shall be turned into hell, and all the nations that forget God.
18 For the needy shall not alway be forgotten: the expectation of the poor shall not perish for ever.
19 Arise, O LORD; let not man prevail: let the heathen be judged in thy sight.
20 Put them in fear, O LORD: that the nations may know themselves to be but men. Selah.