Mbë të parinë kënkëtuar. Psallm’ e Dhavidhit.
1 Vura shpëresënë mbë Zonë, qysh i thoni shpirtit t’im: Ikë ndër male posi shpes?
2 Sepse, na fajtorëtë tek ngrehnë hargunë, bënë gati shigjetatë mbi kordhëzënë, për të shigjetuarë ndë errëcirë zëmërë-drejtëtë.
3 Sepse ata rrëzuanë ato që ndërtove ti, po i drejti ç’bëri?
4 Zoti është ndë të shënjtëruarën’ e ti, Zoti (ka) fron’ e ti ndë qiell; syt’ e ati vënë re të nevojëshiminë, qepallat’ e ati vështronjënë të bijt’ e njierëzet.
5 Zoti vështron të drejtinë, po të pa-besinë edhe atë që do të shtrëmbërinë shpirti i ati e ka mëri.
6 Do të bënjë të bierë shi kurthash mbi fajtorët; ziarr, e squfurë, e erë e fortë është pies’ e qeftit atyreve.
7 Se Zoti ësht’ i drejtë, edhe do drejtëri, syr’ i ati sheh drejtëri.
To the chief Musician, A Psalm of David.
1 In the LORD put I my trust: how say ye to my soul, Flee as a bird to your mountain?
2 For, lo, the wicked bend their bow, they make ready their arrow upon the string, that they may privily shoot at the upright in heart.
3 If the foundations be destroyed, what can the righteous do?
4 The LORD is in his holy temple, the LORD’s throne is in heaven: his eyes behold, his eyelids try, the children of men.
5 The LORD trieth the righteous: but the wicked and him that loveth violence his soul hateth.
6 Upon the wicked he shall rain snares, fire and brimstone, and an horrible tempest: this shall be the portion of their cup.
7 For the righteous LORD loveth righteousness; his countenance doth behold the upright.