Kënk’ e shkallëvet Sollomonit.
1 Ndë mos ndërtoftë Zoti shtëpi, mbë kot mundonenë ata që ndërtojënë; ndë mos ruajtitë Zoti qytetnë, kot rri cgjuarë ruajtësi.
2 Mbë kot është ndër ju të ngrituritë që me natë, të flejturitë mënuarë, duke ngrënë bukën’ e mundimit, kur (Zoti) ep gjumë të dashurit ti
3 Na, trashëgim prej Zotit janë diemtë, paga (e ati) është pem’ e barkut.
4 Sikundrë janë shigjetatë ndë dorë të fortit, kështu janë edhe bijt’ e dialërisë.
5 Lum ay njieri që ka mbushurë kuletën’ e shigjetavet prej kësish, (të këtillëtë) nukë do të turpëronenë, kur flasënë bashkë me arëmiqt ndë derët.
A Song of degrees for Solomon.
1 Except the LORD build the house, they labour in vain that build it: except the LORD keep the city, the watchman waketh but in vain.
2 It is vain for you to rise up early, to sit up late, to eat the bread of sorrows: for so he giveth his beloved sleep.
3 Lo, children are an heritage of the LORD: and the fruit of the womb is his reward.
4 As arrows are in the hand of a mighty man; so are children of the youth.
5 Happy is the man that hath his quiver full of them: they shall not be ashamed, but they shall speak with the enemies in the gate.