Krie e pesëtë
1 E si pa turmëtë hipi mbi mal, e qëndroi atje, e erdhë tek ai mathitit’ e tij.
2 E si hapi gojënë, i dhidhaks ata, e u thosh.
3 Lum ata që janë të varfërë ndë shpirt, se ature është mbretëria e Qiellvet.
4 Lum ata që qajënë, se ata do të parigorisenë.
5 Lum ata që janë të urtë e të butë, se ata do të qerdhesinë të mirat’ e dheut.
6 Lum ata që kanë u edhe et për të drejtënë, se ata do të ngosenë.
7 Lum ata që eleisinë, se ata do të eleisenë.
8 Lum ata që kanë zëmërë të pastruarë, se ata do të shohënë Perndinë.
9 Lum ata që paqcojënë botënë, se ata do të thuhenë të bijt’ e Perndisë.
10 Lum ata që ndiqenë për të drejtënë, se ature është mbretëria e Qiellvet.
11 Të lumurë jeni kur t’u shajënë juvet njerëzitë, e t’u ndjekënë, e t’u thonë kondrë juvet çdo fjalë të ligë me të rreme sepse doi mua.
12 Gëzouni edhe lumburoni, se paga juaj është shumë ndë Qiell, se ashtu ndoqnë edhe Profitëritë që qenë përpara juvet.
13 Juvet jeni krip’ e dheut. E kur të prishetë kripa, qish mund të kripjë të tjera? Z’vëjen më për tjetër, po të shtihetë jashtë e të shkeletë nga njerëzitë.
14 Ju jeni drit’ e diniasë, s’mun quteti të fshihetë kur është mbë majë të malit.
15 As fotin’ e dhezjënë e e vënë ndënë modh (shinik), po e vënë ndë shamndan, e ndrit mbë gjith’ ata që janë ndë shtëpi.
16 Kështu të llampsjë drita juaj përpara njerëzet, që të shohënë punëratë tuaj të miratë, e të lëvdojënë tatënë tuaj që është ndë Qiell.
17 E mos thoi se erdha të prish Nomnë, a Profitëritë; nuk arçë t’i prish, po t’i dërtoj.
18 Me të vërteta u thom juvet, se ngjera sa të prishetë Qielli edhe dheu, që një jotë, a një qere do të mos prishetë nga Nomi, ngjera sa të bëhenë gjithë.
19 Ai dha që të zgjidhjë një nga këto porsi të vogëla, e të dhidhaksjë njerëzitë kështu, ai do të thuhetë i vogëlë ndë mbretëri të Qiellvet. E ai që të bëjë e të dhidhaksjë, ai do të thuhetë i madh ndë mbretëri të Qiellvet.
20 E u thom juvet, se ndë mos tepëroftë e drejta juaj më tepër se të grammatikovet, e të Farisejet do të mos hini ndë mbretëri të Qiellvet.
21 A digjuatë, se u është thënë së lashtëvet: Mos vraç njeri, se ai që vret, do të jetë fajëtuar ndë Gjuq.
22 E unë u thom juvet, se cilido që zëmëronetë te vëllai tij pa faj, do të jetë fajëtuar ndë Gjuq. Edhe cilido që thotë vëllait së tij: raka (bre ti), do të jetë fajëtuar mb’ata që gjukojënë, edhe cilido që t’i thotë: morè, do të jetë fajëtuar ndë pisë të zjarit.
23 E kur do të bieç dhurëtinë (meshë, a qeri) tënde ndë thisiastirio (ndë qishë) e atje të kujtoneç, se vëllai it ka me ti mëri.
24 Lee atje dhurëtinë tënde mbë thisiastirio (qishë) e ecë më përpara e pajtou me vëllanë tënd, e ahiere si të ktheneç shpjerë dhurëtinë (meshënë, a qerinë) tënde.
25 Pajtohu me hazminë tënd shpejt, ngjera sa je bashkë me të mb’udhë, se mos të apë hazmi nde gjukatësi, e gjukatësi të ep te kopil’ i tij, e viheç ndë hapsanë.
26 Të vërtetënë të thom tij, se nukë do të dalç ateje, ngjera sa t’i paguaç gjithë.
27 Digjuatë që është thënë së lashtëvet: Mos kurvëro.
28 E un’ u thom juvet, se cilido që vështron grua për dëshërim të saj, posikur e kurvëroi atë ndë zëmërë të tij.
29 Nd’është që të skandhalis ti siu it i djathëti, kree atë, e shtjere nga teje, se më mirë është për ti të humbasjë një copë prej teje e të mos vihetë gjithë kurmi it ndë pisë.
30 Edhe ndë të skandhalis ti dora jote e djathëta, pree atë e shtjere nga teje, se më mirë është për ti, të humbasë një copë prej teje e të mos vihetë gjithë kurmi it ndë pisë.
31 Edhe është thënë, se ai që të lërë gruan’ e tij, le t’i apë kartën’ e së ndarit.
32 E un’ u thom juvet, cilido që të ndajë gruan’ e tij vetëmë ndë u kurvëroftë, e bën atë të bënetë kurvë, edhe cilido që të marrë grua që rron burri, e e ka lënë, quhetë kurvjar.
33 Pameta digjuatë, që është thënë ndë të lashtë: Të mos bëç be me të rreme, po të thuaç te Zoti bet’ e tua të vërteta.
34 E un’ u thom juvet, të mos bëji be fareseje, as mbë Qiell, se është Fron i Perndisë.
35 As mbë dhe, se është Fron i këmbëvet së tij, as mbë Ierusalim, se është qutet i mbretit së madh.
36 Të mos bëç as ndë krie tat, se nukë mund të bëç një qime të bardhë a të zezë.
37 Po le të jetë fjala juaj, vërtet, vërtet, a jo, jo. Sepse e tepër’ e këturevet është e së paudhit.
38 Digjuatë që është thënë: Siu për si, e dhëmbi për dhëmb.
39 E unë u thom juvet, të mos i rriji karshi së ligut, po ndë të raftë njeri shuplakë mbë faqe tënde të djathëtë, kthei atij edhe të mëngjërënë.
40 Edhe atij që do të gjukonetë me tij, e të të marrë gunënë, epi edhe këmishënë.
41 Edhe ndë të angarepstë ti njeri një mil’, ecë me atë di.
42 Epi atij që kërkon, edhe nga ai që kërkon të huhetë nga teje, mos kthe krietë mbënjanë.
43 Digjuatë që është thënë: të duaç gjitonë tënd, e hazminë të mos ta duaç.
44 E unë u thom juvet, të doni hazmëritë tuaj, të bekoni ata, që mallëkojënë juvet, të bëni të mirë ature që s’u duanë, edhe të luteni për ata që u ngasënë, edhe u zbojënë juvet.
45 Që të bëneni bijt’ e jatit suaj që është ndë Qiell, se ai ep diellin’ e tij ndë të këqinj, edhe ndë të mirë, edhe shinë e ep ndë të drejtë, edhe ndë të shtrëmbërë.
46 Sepse nd’është që të doni ata që u duanë juvet, s’keni ndonjë pagë. Mos nuk’ e bëjënë atë edhe Tellonëritë?
47 Edhe nd’është që putheni me vëllazër tuaj vetëmë, ç’bëni më tepër? Nukë bëjënë kështu edhe Tellonëritë?
48 Bëhuni adha të teliosurë, sikundr’ është edhe jati juaj i Qiellvet.
1 E Jeԑu tui paa haλk, hypi permì gni mal, e massì u ull, ju affruene atii discèpuit e vet,
2 E tui cil gojen e vet msote atà, tui thanun:
3 T’ lum t’ vorfnit e scpirtit: psè e atyne âsct reɣnia e cièλvet.
4 T’ lum t’ butit: psè atà kan me ԑotnuem dheen.
5 T’ lum atà, ci kiain: psè atà kan me ken t’ nguscλuem.
6 T’ lum atà, ci kan ûû, e et s’ dreits: psè atà kan me ken nghîîmun.
7 T’ lum t’ miscrierscmit: psè atà kan me gièt miscrier.
8 T’ lum t’ dliirt n’ ԑemer: psè atà kan me paa Tenԑòn.
9 T’ lum t’ pact: psè kan me ken thirrun t’ biit e Tenԑòt.
10 T’ lum atà, ci jan t’ munnuem per t’ dreiten: psè e atyne âsct reɣnia e cièλvet.
11 T’ lum ju kuur t’ jeni prei nièrԑsc t’ maλkuem, e kuur t’ jeni ju t’ perԑânun, e kuur t’ u thohen kunra juve t’ gith t’ kccët, tui rrêêitun per pun tem:
12 Gheԑòhëni, e nguscλòhëni, psè paghimi e jui âsct fort e madh n’ cièλ: psè ksctù jan ken perԑânun profetet, ci iscin ken perpara juvet.
13 Ju jeni krypa e dheut. N’ u prisct krypa, n’ se e döte krypet? Per asgiââ mââ s’ vièn, vec se meu citt jasct, e meu sckeλun prei nierԑsc.
14 Ju jeni drita e scèkuλit. Sceheri nuk munnet meu fsceh vûûeme permì mal.
15 As neԑin kanilin, e vêên atè nnen scek, por permì sciaλdàn, aboλà ci t’ bâi drit t’ gith atyne, ci jan n’ scpii.
16 Ksctù let scnris drita e jui perpara nierԑsc: ci t’ sciòffin vepra t’ mirat tuja, e t’ levdoin Baben tui, ci âsct n’ cièλt.
17 Mos kuitoni ci une t’ jeem ardhun me ԑghidh ligen, o profetet: nuk erdha me ԑghidh, por me musc.
18 Per t’ vertèt po ju tham; deri saa ci nuk t’ sckon cièλa e dhee, nuk kaa me raa as gni jota, as gni pik prei liget, deri t’ githat t’ jeen mùsciun.
19 Kusc do praa ci kaa me ciàrt gnenin prei kssòsc urdhnime mââ t’ voghla, e ksctù kaa me msue nierԑt, mââ i voghel kaa meu ken thirrun n’ reɣnii t’ cièλvet: por ai ci t’ keet bââ e msue, ky kaa meu thirr i madh n’ reɣnii t’ cièλvet.
20 Psè une po ju tham, se n’ mos tepëròft e dreita jui mââ teper se ajò t’ Sckribvet e t’ Fariseivet, s’ keni me hîî n’ reɣnii t’ cièλvet.
21 Keni nnie ci âsct thanun t’ moccvet: Mos vraa: e kusc do t’ keet vraa, kaa me ken faituer n’ giỳg.
22 E une po tham juve: ci gith‐kusc t’ idhnohet me vλaan e vet, kaa me ken faituer n’ giỳg. E kusc t’ keet than vλaut e vet, raca: kaa me ken faituer n’ kuvèn. E kusc do t’ keet than, i mârr: kaa me ken faituer i ԑiàrmit t’ ferrit.
23 N’ kiòfsc praa per me fall dhuntiin tânne n’ lteer, e atỳ t’ bie nner menn se vλau jyt kaa nnoi senn kunra teje:
24 Lêê atỳ dhuntiin tânne perpara lterit, e scko mas‐pari meu paitue me vλaan tân: e athèr tui kthye falle dhuntiin tânne.
25 Nnerècciu scpeit me kunnersctarin tânne saa jee n’ rugh me tè: ci per t’ këccen tânne mos t’ sctii kunnersctari n’ dor t’ giygtarit, e giygtari me t’ dhanun n’ dor t’ scerbetorit: e me t’ sctii haps.
26 Per t’ vertèt po ti tham tyy, nuk kee me dall prei knei, deri saa t’ apisc mââ t’ mbramen aster.
27 Keni nnie se âsct thanun t’ moccvet: Mos kurvnò.
28 E une po tham juve: se kusc do t’ kciỳren gruen per me lakmue atè, n’ ԑemer t’ vet kaa kurvnue me tè.
29 Se psè syni jyt i diàthti t’ dhasct tyy sckanuλ, zirre atè, e citte largh prei tejet: psè âsct mââ mir per tyy me bièrr gnenen piess e korpit tyt, se tetân korpin tândin me e cittun n’ gehenèm.
30 E se dora jote e diàthta t’ nep tyy sckanuλ, këpute atò, e citte largh prei tejet: psè âsct mââ mir per tyy me bièrr gnenen piess e korpit tyt, se me sckue tetân korpin tândin n’ gehenèm.
31 E âsct thanun: Kusc do ci kaa me lsciue gruen e vet, t’ apisc assai letren e t’ lsciuemit.
32 E une po tham juve: Gith‐kusc do t’ keet lsciuem gruen e vet, vec se per kurvnii, bân atò me kurvnue: e kusc do t’ keet marr gruen e lsciueme, kurvnòn.
33 Perserii keni nnie se âsct thanun t’ moccvet: S’ kee me bââ bee rrêêscme: e kee me nkthye Ԑotit beet t’ tua.
34 E une po ju tham, mos me bââ been kursesì, as per cièλ, psè âsct selia e Tenԑòt:
35 As per dhee, psè âsct sckâmi i kâmvet tii: as per Jeruԑalèm, psè âsct sceheri t’ madhit krail:
36 As kee me bââ been per krye tat, psè nuk munnesc me bââ gni ciyme t’ bardh, as t’ ԑeԑ.
37 E fiàla jui kiòft, po, po: jò, jò: por scka âsct mâa teper prei kssòsc, âsct prei s’ këcc.
38 Keni nnie se âsct thanun: Syy per syy, e dhâm per dhâm.
39 E une po ju tham, mos me cinnrue s’ këccës: e se nnogni kaa me t’ rrah n’ facie t’ diàtht, sièλia atii edhè tiètren.
40 E atii, ci do meu kap me tyy n’ giỳg, e me t’ hièk petkun tânne, lscioja atii edhè biniscin.
41 E kusc do me t’ marr angarii per gni happa, sckò me tè edhè dyy tieer.
42 E kusc lyp prei teje, epi: e atii ci do me uhaìt prei teje, mos u largò.
43 Keni nnie ci âsct than: Kee me dasct sciòccin tândin, e kee me pass inaat anmikut tyt.
44 E une po tham juve: Doni anmìct tai, bâni mir atyne, ci ju kan inaat: e lutnju per atà, ci po ju ndièkin, e ci po ju scpifen:
45 Aboλà ci t’ jeni biit e Babs tui, ci âsct n’ cièλ: ci bân me dall diλin e vet permì t’ mirt e t’ kcciit: e lsciòn sciin permì t’ dreitit e t’ paa‐dreitit.
46 E n’ dacci ju atà, ci duun ju, cfar paghìm keni me pass ju? e as edhè publikanet bâin ktè?
47 E n’ u perscendetsci ju saλde me vλaԑen tai, scka bâni mââ sciùm prei tièrsc? e as edhè gentilet bâin ktè?
48 T’ jeni praa ju t’ plott, sikursè âsct i plott Baba jui i cièλs.