Krie e tetëmbëdhjetëtë
1 Atë çast erdhë mathititë nde Iisui, e i thanë: Vallë, cili është më i madh ndë mbretëri të Qiellvet?
2 E Iisui thirri një djalë, e e vuri atë shtruara ndë mes të ture.
3 E tha: Me të vërteta u thom juvet, ndë mos u kthefi, e të bëneni si edhe djelmtë, do të mos hini ndë mbretëri të Qiellvet.
4 E ai dha që të tapinosjë vetëhen’ e tij si kij djalë, ai është më i madh ndë mbretëri të Qiellvet.
5 E ai që të presë një të tillë djalë mbë ëmër tim, më pret mua.
6 E ai pa që të skandhalisjë një nga këta të vogjëlitë, që besojënë mbë mua, është më mirë për të, që t’i varetë ndë qafë të tij mokër’ e mulliut, e të shtihetë ndë fund të detit.
7 Ve ndë botë nga skandhaletë, se është shtrëngim të vijënë skandhaletë. Po ve mb’atë njeri, që nga ai vjen skandhali.
8 E nd’është që dora jote, a këmba jote të skandhalis ti, prei ato, e shtjeri nga vetëheja, se është më mirë për tij të hiç ndë jetë i çalë, a pa dorë, se të keç di duar, e di këmbë, e të viheç ndë flakë të pasosurë.
9 E nd’është siu it që të skandhalis, kree atë, e shtjere nga vetëheja, se është më mirë për tij të hiç ndë jetë me një si, se të keç di si, e të viheç ndë pisë të zjarit.
10 Vështroni të mos katafronisni ndonjë nga këta të vogjëlitë, se u thom juvet, që Ëngjëllit’ e ture ndë Qiell kurdo shohënë faqen’ e jatit sim, që është ndë Qiell.
11 Se erdhi i biri i njeriut për të lefterosurë të humburënë.
12 Ç’u duketë juvet, ndë pastë ndonjë njeri njëqind dhënt, e t’i humbasë një nga ato, nukë lë të nëntëdhjet’ e nënta, e vete ndëpër male të kërkojë të humburënë?
13 E ndë qoftë që ta gjejë atë, me të vërteta u thom juvet, se gëzonetë për atë më tepër se për të nëntëdhjet’ e nënta, që s’qenë humburë.
14 Kështu nuk’ ësht’ urdhëri përpara jatit suaj që është ndë Qiell, që të humbasë një nga këta të vogjëlitë.
15 E nd’është që të fëjen ti vëllai it, hajde, e qërtoje atë vetëmë, ti edhe ai bashkë, e ndë të digjoftë, e qerdhese vëllanë tënd.
16 E ndë mos të digjoftë, merr me vetëhe një a di vetë akoma që përpara gojësë di a tre martirëvet, të qëndrojë çdo fjalë.
17 E ndë mos digjoftë edhe ata, thuaja Qishësë edhe llaoit, e ndë mos digjoftë edhe qishësë, le të jetë tek teje sikundrë është Ethnikoi edhe Telloni.
18 Se u thom me të vërteta: Sa të lidhni mbi dhe, do të jenë lidhurë ndës Qiell, e sa të zgjidhni mbi dhe, do të jenë zgjidhurë edhe ndë Qiell.
19 Përsëri u thom juvet, se nd’është që të simfonisjënë di nga juvet për çdofarë punë që të kërkojënë, do t’u bënet’ ature nga jati im që është ndë Qiell.
20 Se tek janë di a tre mbëjedhurë mbë ëmër tim, atje edhe unë jam ndë mes të ture.
21 Atëherë ju qas atij Petrua, e i tha: Zot, sa herë të fëjejë tek u vëllai im e të ja ndëlej atij? Ngjer mbë shtatë?
22 I tha atit Iisui: Nukë të thom ti ngjera mbë shtatë, po ngjera mbë shtatëdhjetë herë nga shtatë.
23 Pra andaj gjan mbretëria e Qiellvet me njeri mbret, që deshi të bën llogari me kopijt’ e tij.
24 E kur nisi të bën llogari i prun atij një njeri që i duaj dhjetë mijë kuleta.
25 E si nukë kish ai të ja ip e porsiti atë zoti tij të shitetë ai, edhe gruaja e tij, edhe djelmtë, edhe gjithë sa kish, e të paguhetë.
26 E kopili ra poshtë, e i lutej atij, e i thosh: Zot, mos u zëmëro tek meje, po pritmë, e do të t’i ap të gjitha.
27 E zotit s’atit kopilit i erdhi likshtë e e lëshoi atë, edhe gjithë borçinë ja dhëroi.
28 E si dolli ateje ai kopil, gjeti një tjatër kopil shokn’ e tij, që i duaj atit njëqind dhinarë, e si e zuri atë e mbit, e i thosh: Amë ato që më do.
29 E ai kopil, shoku i tij, si i ra ndë këmbë të tij, i lutej atit, e i thosh: Mos u zëmëro tek meje, po pritmë, e do të t’i ap të gjitha.
30 E ai nukë duaj, po vate, e vuri atë ndë hapsanë, ngjera sa t’i apë ato që i duaj.
31 E si panë kopijt’ e tjerë ato që u bënë, u helmuanë shumë, e erdhë e i rrëfienë zotit së ture gjith’ ato që u bënë.
32 Ahiere thirri atë zoti tij, e i tha: Kopil i keq, unë të dhërova ti gjith’ atë borç që më doje, sepse m’u lute.
33 Nukë duhej të dhëroje edhe ti kopilit shokut sit, (si)kundrë të dhërova edhe u?
34 E si u zëmërua zoti tij, e dha atë nd’ata që mundojënë, ngjera sa të apë gjith’ ato që kish borç.
35 Kështu edhe jati im i Qiellvet, do të bëjë ndë juvet, ndë mos lafçi cilido vëllait së tij nga zëmëra juaj, fajet’ e ture.
1 N’ at sahàt u affruene discèpuit tu Jeԑu, tui than: Zili mennòn, se âsct mââ i madhi n’ reɣnii t’ cièλvet?
2 E Jeԑu tui thirr veti gni fmii, vûûni atè n’ miedìss t’ tyne,
3 E tha: Per t’ vertèt po ju tham, n’ mos ju sièλsci, e n’ mos ju bâfsci sikursè fmiit, nuk keni me hîî n’ reɣnii t’ cièλvet.
4 Gith‐kusc praa ci t’ posctnohet sikùr ky fmii, ky âsct mââ i madhi n’ reɣnii t’ cièλvet.
5 E gith‐kusc ci t’ pret n’ emn tem gni fmii sikùr ktè, m’ pret mue.
6 E kusc t’ keet dhan sckanuλ gnenit prei kssisc t’ vòghleve, ci bessoin n’ mue, mââ mir per tè me ju ken vièrr n’ ciàf gni guur mulinit gomarit, e meu citt n’ funn t’ deetit.
7 Vai haλi dyrgnââs prei sckànuλvet. Psè nevòj âsct ci t’ viin sckànuλët: por medèt per at nièri, per fai t’ zilit vièn sckànuλi.
8 E se dora jote, o kâma jote t’ nep tyy sckanuλ: këpùt atè, e citt largh prei tejet: âsct mââ mir per tyy me hîî n’ jet me gni kâm, o me gni dor mengut, se me e pass t’ dyyjat duurt, o t’ dyyjat kâmt e me ken i cittun n’ ԑiàrm t’ paa‐sosmë.
9 E se syni yt t’ ep sckanuλ tyy, zirre atè, e citte largh prei tejet: âsct mââ mir per tyy me hîî n’ jet me gni syy, se me i pass t’ dyy syyt e me ken i cittun n’ ԑiàrm t’ gehenemit.
10 Kciỳrni t’ mos perbuԑni gnenin kssisc t’ voghle: psè une po ju tham, ci êgnit e tyne n’ cièλt sciòffin gith her fàcien e Babs tem, ci âsct n’ cièλt.
11 Psè i Biri i nièrit âsct ardhun me scelbue scka iscte ken bièrrun.
12 Si po ju duket? me pass gni nièri gni cint dele, e gnena prei assòsc me i hup: as lêê t’ nânndhètt e nânnat tièra n’ malt, e sckon per me kerkue atè, ci kaa tret?
13 E n’ ciλòft me e gièt atè: Per t’ vertèt po ju tham ci mââ fort gheԑohet permì atè se permì nânndhètt e nânnat, ci nuk patne tretun.
14 Cisctù nuk âsct vuλnessa e Babs jui, ci âsct n’ cièλt, ci t’ birret gni prei kssisc t’ voghle.
15 E vλau jyt n’ t’ pasct fye tyy, sckò, e ciertöe atè syy me syy. N’ t’ nnighiòft tyy, kee fitue vλaan tânne.
16 E n’ mos nnighiòft tyy, merr edhè me veti gni, a dyy tieer, psè n’ goi dyyvet, a tre ispatvet temeλohet gith puna.
17 E n’ mos nnighiòft atà, thui kiscs. E n’ mos nnighiòft kiscen, t’ jeet tyy sikursè gni gentil, e gni publikàn.
18 Per t’ vertèt po tham juve, gith scka, ci t’ keni lidh permî dhee, kaa me ken lidh edhè n’ cièλ: e gith scka, ci t’ keni ԑghidh permì tok, kaa me ken ԑghidh edhè n’ cièλ.
19 Prap po ju tham, se psè dyy prei jusc n’ u uidiscin permì tok, per me lyp cdo kafsc, kaa me ju dhanun atyne prei Babs tem, ci âsct n’ cièλt.
20 E ku jan dyy, o tre vet mledhun n’ emn tem, atỳ jam n’ miedìss t’ tyne.
21 Athèr u affrue Piètri atii, e i tha: Ԑot, deri saa her ci t’ m’ bâin fai mue vλau jem, kam me ja fall atii? deri sctat her?
22 Tha Jeԑu atii: Nuk t’ tham tyy deri sctat her: por deri m’ sctatdhètt her sctat here.
23 Per ktè reɣnia e cièλvet perghiââhet gni nièrit krail, ci do me bââ essàp me yԑmeciàrt e vet.
24 E si pat fiλue me scikiue essapin, i pruune gni perpara, ci kiscte borg atii dhett mii talentat.
25 E tui mos pass kâh me e pague, urdhnoi ԑotnia tii me scitt atè, e t’ sciòccien e tii, e t’ biit, e gith saa kiscte, e t’ pagùhei borgi.
26 E ai yԑmeciaar tui raa nner kâm, lutet atè tui than: M’ durò mue, e kam me t’ i laa tyy githat.
27 E ԑotnia tui pass dhimt per at yԑmeciaar, lscioi atè, e ja falli borgin.
28 E dallun prei ndyi ai yԑmeciàri gièt gnenin prei sciòkesc ysmeciaar, ci i kiscte borg atii gni cint denaar: e tui kap n’ fyt ja zirte fryymen, tui than: M’ laai sckaf m’ kee borg.
29 E tui raa nner kâm ysmeciàri sciòcci i tii, bâte rigiaa atii, tui than: Kii n’ mue durìm, e t’ githat i kam me ti laa.
30 E ai nuk descti: por sckoi, e sctini atè n’ hapsane deri saa t’ ja kiscte paguem borgin.
31 E tui paa ysmeciàrt sciòkt e tii scka bâhei, u trisctuene fort: e sckuene, e kalzuene ԑotniis e vet gith scka, ci iscte bââmun.
32 Athèr ԑotnia i vet thirri atè: e i tha: Y ԑmeciàri mrapsct, une t’ kam fall tyy gith borgin psè m’ bâne rigiaa:
33 E as vièfti edhè tyy me pass t’ dhimtun per ysmeciàrin sciòccin tân, sikursè edhè une kam pass dhimt per tyy?
34 E u idhnue ԑotnia i tii e e dha n’ dor t’ gelatvet, deri saa t’ kiscte paguem gith borgin.
35 Ksctù edhè Baba jem i cièλs kaa me bââ juve, n’ mos falt t’ gith i zili me gith ԑemer vλaut vet.