Krie e njëzetme
1 Se mbretëria e Qiellvet ka të gjarë me një njeri zot shtëpiet, që ai dolli që ndë mëngjes të zij punëtorë ndë vështë të tij.
2 E si bëri pazar me punëtorë nga një dhinar ditënë, i dërgoi ndë vështë të tij.
3 E pasi dolli ndë tre sahat, pa të tjerë që rrijnë ndë pazar pa punë.
4 Edhe ature u tha: Hajdeni edhe juvet ndë vështë, e ajo që të jetë e udhësë, do t’u ap edhe juvet.
5 Edhe ata vanë. E pameta si dolli ndë gjashtë e ndë nëntë sahat, bëri ashtu si tham.
6 E si dolli ndë të njëmbëdhjetëtinë sahat, gjeti të tjerë, që rrijnë pa punë e u thot’ ature: Pse rrini këtu gjithë ditënë pa punë?
7 I than’ atij, se nukë na mbloi njeri. U thot’ edhe ature: Haideni edhe juvet ndë vështë, e ajo që të jet’ e udhësë do të mirri.
8 E si u err thot’ i zoti vështit pitropit së tij: Thirrë punëtorëtë, e epu ature pagënë, e nis nga të pastajmëtë, ngjera ndë të parëtë.
9 E si erdhë ata që kishnë ardhurë ndë të njëmbëdhjetinë sahat, muarrë nga një dhinar.
10 E si erdhë edhe të parëtë, pandehnë se do të mirrë më tepër, e muarrë edhe ata nga një dhinar.
11 E si e muarrë qaheshinë nga zoti shtëpisë.
12 E thoshnë, se këta të pastajmëtë një sahat punuanë, e bara me nevet i bëre ata, që duruam mundimn’ e ditësë, edhe vapënë.
13 Edhe ai u përgjegj, e i tha njëit nga ata: Mik, s’të dëmëtoj ti. Nukë bëtë me mua pazar për një dhinar?
14 Merr tëndenë e hajde, dua t’i ap edhe këtit së pastajmit si edhe ti.
15 A nukë mund të bëj unë atë që dua ndë të miatë, a siu it ësht’ i keq, sepse unë jam i mirë?
16 Kështu do të jenë të pastajmëtë të parë, e të parëtë të pastajmë. Shumë janë të thirturë, e të pakë janë të zgjedhuritë.
17 E kur hipi Iisui ndë Ierusalim, mori të dimbëdhjetë mathititë mbënjanë ndë udhë, e u tha ature:
18 Ja që hipëjëmë ndë Ierusalim e i biri njeriut do të paradhosetë ndë të parët’ e Priftëret, e ndë të Grammatepsuritë, e do ta gjukojënë atë për vdekëjë.
19 E do ta apënë ndë fili të tjera për të përqeshurë, e për të rrahurë me kamçi, e për të mbërthierë ndë kruq, e të tretënë ditë do të ngjalletë.
20 Ahiere erdhi pran’ atij ëmma e bijet së Zevedheosë, bashkë me djelmt’ e saj, t’i falej, e t’i kërkon ndonjë të kërkuarë prej sij.
21 Edhe ai i tha asaj: Ç’do? I thot’ atij: Porsit, që të rrinë këta djelmt’ e mi të di, njëri mb’anë të djathëtë tënde, e tjatëri mb’anë të mëngjërë, ndë mbretëri tënde.
22 Edhe Iisui u përgjegj, e i tha: Nukë dini se ç’kërkoni. Mundni të pini potirë që do të pi unë, edhe pagëzimnë, që do të pagëzonem unë, të pagëzoneni edhe juvet? I than’ atij: Mun(d)jëmë.
23 E u thot ature: Potirë tim do ta pini, edhe pagëzimnnë, atë që pagëzonem unë do të pagëzoneni, ma të rrini mb’anë të djathëtë time, edhe mb’anë të mëngjërë time, nuk’ është imea t’u ap, po është për ata që ju është bënë gati nga babai im.
24 E si digjuanë të dhjetë, u zëmëruanë për të di vëllazër.
25 E Iisui i thirri ata, e u tha: E dini që arhondëtë e së tjeravet fili, i urdhërojënë ata, e të mëdhinjtë i mundojënë ata.
26 Ma ndë juvet nukë do të jetë kështu, po ai që do të bënetë i madh ndë ju, le të jetë husmeqari juaj.
27 Edhe ai që do të jetë i parë, le të jetë kopili juaj.
28 Si edhe i biri i njeriut, që s’erdhi të shërbenetë, po të shërbejë, edhe të apë shpirtin’ e tij kseshpërblim për shumë.
29 E si duallë ata nga Ierihoja, vanë pas sij shumë turmë njerëzet.
30 E na di të verbërë rrijnë afër udhësë, e si digjuanë se Iisui shkon, i thirrë, e i thoshnë: Eleisna nevet, Zot, bir’ i Dhavidhit.
31 E turm’ e njerëzet i kërkoijn’ ata që të mos thërisnë, e ata më fort thërisnë e thoshnë: Eleisna nevet, Zot, bir’ i Dhavidhit.
32 E si qëndroi Iisui i thirri ata, e u tha: Ç’doni të ju bëj juvet?
33 E i than’ atij: Zot, të na hapenë sitë tona.
34 E si i erdhi keq Iisuit, zu me dorë sit’ e ture, e panë larg sit’ e ture, e vanë pas sij.
1 Reɣnia e cièλvet âsct barabàr me gni nièri bab e sctpiis, ci duul n’ nàdie fort heret me zân puntòrt e me i ciue n’ vnesct t’ vet.
2 E si u godìtt me puntoor me ju dhan kàa gni denaar n’ dit, cioi atà n’ vnesct t’ vet.
3 E tui dall afer tre sahati, paa tieer tui nnei n’ per sakàcie t’ paa pun,
4 E tha atyne: Sckoni edhè ju n’ vnesct tem, e kam me ju dhan scka âsct me udh.
5 E atà sckuene. Prap duul edhè afer giàsct, e nânn sahati: e bâni asctù.
6 E afer gnimdhètt sahati duul, e gièt tieer tui nnei, e tha atyne: Psè rrini ktù gith diten paa pun?
7 Atà i thon: Psè nuk na kaa marr as‐kusc. Tha atyne: Sckoni edhè ju n’ vnesct tem.
8 E si u bââ mràmia, tha ԑotnia i vnescts vecilit vet: Thirr puntòrt, e ep atyne hakun, tui zân fiiλ prei s’ mramesc deri n’ t’ part.
9 E si erdhne atà praa ci iscin sckue afer gnimdhètt sahati, muurne kàa gni denaar per gith i zilin.
10 E tui ardh edhè t’ part, kuituene me marr mââ sciùm: por muurne edhè atà gith i zili kàa gni denaar.
11 E tui marr murmuroiscin kunra t’ ԑot t’ sctpiis,
12 Tui than: Ktà t’ mram kan punue gni sahàt, e i kee bââ barabàr me nee, ci kena mmait baaren e dits, e t’ zeetit.
13 E ai tui pergièg gnenit t’ atyne, i tha: Mik, une nuk po ta bâi tyy paa udh: as kee bââ me mue per gni denaar?
14 Merr scka âsct jòtia, e sckò: e une due me dhan edhè ktii t’ mramit saa tyy.
15 A nuk mui une praa, me bââ scka m’ pelcièn? a mos âsct i këcc syni yt, psè une jam i mir?
16 Ksctù kan me ken t’ mram t’ paar, e t’ paar t’ mram. Psè sciùm jan t’ thirrun, por pak t’ ԑghièdhun.
17 E tui sckue Jeԑu n’ Jeruԑalèm, muur m’ âne t’ dymdhètt discèpuit, e tha atyne:
18 Cè po sckoim n’ Jeruԑalèm, e i Biri i nièrit kaa meu dhanun n’ duurt t’ parvet mesctarvet, e Sckribvet, e kan me e gikue per dek,
19 E kan me dhanun atè n’ dor t’ gentilvet per me ken i ciestissun, e i rrahun, e krygԑuem, e n’ t’ treten dit kaa meu gnaλ.
20 Athèr u affrue tu ai nâna t’ biivet Zebedeut me t’ biit e vet, tui adhrue e tui lyp nnoi senn prei tii.
21 E tha ai assai: Scka do ti? Ajò i tha: Urdhnò ci t’ rriin ktà dyy t’ biit e mii, gneni n’ ân t’ diàtht tânne, e gneni n’ t’ sctermanghet n’ reɣnii tânne.
22 E Jeԑu tui pergièg, e tha: Nuk dini scka lypni. A mùnneni ju me pii kelscêitin ci kam me pii une? I pergièɣne: Mùnnemi.
23 Tha atyne: Per gnimèn keni me pii kelscêitin tem: por me nnei n’ ân t’ diàtht temen o n’ t’ sctermanghet nuk perkìt mue me ju dhan juve, por per atà, t’ zilvet âsct bââ gad prei Babs sem.
24 E tui nnie t’ dhett, u idhnuene me ktà dyy vλaԑen.
25 E Jeԑu thirri atà nnei veti, e tha atyne: Ju dini se ԑotniit e gìnnevet sunnoin permì atà: e atà ci jan mââ t’ medhei, sunnoin me hyccm permì atà.
26 Nuk kaa me ken ksctù nner ju: por gith i dhil ci t’ döte me ken nner ju mââ i madh t’ jeet scerbetori jui:
27 E kusc t’ döte nner ju me ken i paar, kaa me ken yԑmeciàri jui.
28 Sikursè i Biri i nièrit nuk âsct ardh per meu scerbye, por per me scerbye, e me dhan jeten e vet per scelbìm t’ sciùmvet.
29 E tui dall atà prei Jerikut, i sckoi mrapa sciùm haλk;
30 E cè dyy ciòrret tui nnejun per t’ ghiaat rughs, nniine, se Jeԑu sckote: e bertitne, tui than: Ԑot, i biir Davidit, kii miscrier per nee.
31 E haλk ciertote atà ci mos t’ bââ ԑââiscin. Por atà mââ fort bertitscin, tui than: Ԑot, i biir Davidit, kii miscrier per nee.
32 E Jeԑu u nnal, e thirri atà, e tha: Scka doni ci t’ ju bâi juve?
33 Thon atà: Ԑot, ci t’ cilen syyt tâân.
34 E Jeԑu tui pass miscrier per tà, preku syyt e tyne. E me gni ciàs paane, e muurne mrapa atè.