Krie e njëzeteditë
1 E Iisui u përgjegj pameta ature me paravolira, e u thosh:
2 Mbretëria e Qiellvet ka të gjarë me njeri mbret, që ai bëri dasmët’ e djalit së tij.
3 E dërgoi kopijt’ e tij të thërrisnë ata që qenë ftuarë ndë dasmëra, e nukë duajnë të vijnë.
4 Pameta dërgoi të tjerë kopij, e u tha: Thoi mb’ata që janë ftuarë, na, që dreka ime është hazër, viçëret’ e mia edhe berat’ e majme janë therturë, edhe gjithë sa duhenë janë hazër, po ejani ndë dasmëra.
5 E ata përtuanë, e s’vanë, po njëri vate nd’arë të tij, e tjetëri ndë pramati të tij.
6 E të tjerëtë si zunë kopijt’ e tij i shajtinë, edhe i vranë.
7 E si e digjoi mbreti u zëmërua, e dërgoi asqerët’ e tij, e vrau ata që vranë kopijt’ e tij, edhe qutetn’ e ture e përvëloi.
8 Ahiere u thotë kopijet së tij, se dasma është hazër, po ata që qenë të ftuarë nukë qenë të zotë (aksio).
9 Hajdeni dha ndëpër të dalura të udhëravet, e sa që të gjeni, t’i ftoni mbë dasmëra.
10 E si duallë ata kopij mbë udhëra, mbëjuadhë gjith’ ata që gjenë, të ligj e të mirë, e u mblua dasma nga ata që rrijnë.
11 E si hiri mbreti të shih ata që rrijnë, pa atje një njeri që nukë kish veshurë rroba të dasmësë.
12 E i thot’ atit: Mik, qish hire këtu, kur nukë ke rroba të dasmësë? Edhe ai s’mund të flit.
13 Ahiere u thotë mbreti punëtorëvet: Si t’i lidhni atit duartë, ngrenie atë, e vinie jashtë ndë erësirë të thellë. Atje do të jetë të qarëtë, edhe të dredhurit e dhëmbëvet.
14 Sepse shumë janë të ftuarë, e të pakë të zgjedhuritë.
15 Ahiere vanë Farisejtë, e bënë të mbëjedhurë, e mëndoneshinë, qish ta zijnë atë ndë fjalë.
16 E dërguanë nde ai mathitit’ e ture, bashkë me Irodhianotë, e i thanë: Dhaskal, e dimë që je i vërtetë, edhe dhidhaks udhën’ e Perndisë me të vërtetë, e nukë ke dert ti për ndonjë, se nukë vështron ndë faqe të njerëzet.
17 Thuajna dha nevet, si të duketë ti? Ësht’ e udhësë të apëmë qinso (haraç) nde Qesari, a jo?
18 E si njohu Iisui ponirin’ e ture, u tha: Pse më piraksni Ipokritej (me di faqe)?
19 Dëftomëni asprën’ e Qinsosë. Edhe ata i prunë një dhinar.
20 E u thot’ ature: E kujt’ është këjo konë, edhe të shkruaritë mbi të?
21 I thon’ atij: Të Qesarit. Ahiere u tha ature: Paguani dha ato që janë të Qesarit, nde Qesari, e ato që janë të Perndisë, nde Perndia.
22 E si e ndienë, u çuditnë, e e lanë atë, e iknë.
23 Nd’atë ditë erdhë nde ai Sadhuqej, ata që thonë se nukë ngjallenë të vdekuritë, e e pietnë atë, e i thonë:
24 Dhaskal, Mosiu tha: Ndë vdektë njeri që të mos lërë djelm, të martonetë me gruan’ e tij vëllai tij, e të ngjalljë farë nde vëllai tij.
25 E pranë nevet qenë shtatë vëllazër, e si u martua i pari vdiq, e sepse nukë kish farë, la gruan’ e tij nde vëllai tij.
26 Ashtu edhe i diti, edhe i treti, ngjer ndë të shtatë.
27 E më pastaje nga të gjithë, vdiqi edhe gruaja.
28 E po kur të ngjallenë të vdekuritë, cilit nga të shtatë do të jetë gruaja? Sepse gjithë e patnë atë.
29 Edhe Iisui u përgjegj, e u tha ature: Jeni gënjierë, sepse nukë kupëtoni kartëratë, as fuqin’ e Perndisë.
30 Se ndë kohë që do të ngjallenë të vdekuritë as martojënë as martonenë, po janë posi ëngjëllit’ e Perndisë ndë qiell.
31 E për të ngjallturë të së vdekuret nukë dhiavastë atë që është thënë ndë juvet nga Perndia që thotë:
32 Unë jam Perndia i Avraamit, edhe Perndia i Isaakut, edhe Perndia i Iakovit. Nuk’ është Perndia, Perndi e së vdekuret, po e së gjallëvet.
33 E si digjuanë turmët’ e njerëzet, u çuditnë ndë dhidhahi të tij.
34 E Farisejtë si digjuanë, që u mbilli gojënë Sadhuqejet, u mbëjuadhë të gjithë ndë një vënd.
35 E një nga ata që dhidhaksinë nomnë, e pieti tuke ngajturë atë, e i thosh:
36 Dhaskal, cila porsi është më e madhe ndë nom?
37 Edhe Iisui i tha atit: Të duaç Zotnë Perndinë tënde me gjithë zëmërë tënde, edhe me gjithë shpirtinë tënd, edhe me gjithë mëndienë tënde.
38 Këjo është e para, edhe e madhe porsi.
39 E e ditë që gjan me atë: Të duaç gjitonë tënd, si edhe vetëhenë tënde.
40 Ndë këto të di porsira gjithë nomi edhe profitëritë varenë.
41 E si u mbëjuadhë farisejtë, i pieti ata Iisui.
42 E u thotë: Si ju duketë juvet për Krishtinë, i kuj bir është? I than’ ata: I Dhavidhit.
43 U thot’ ature: Pse adha Dhavidhi me Shënt Shpirt, e thërret atë Zot? E thotë:
44 Tha Zoti, Zotit sim: Rri mb’anë time të djathëtë, ngjera sa të vë hasmërit’ e tu ndënë këmbë të tua.
45 E ndë e thërret atë Dhavidhi Zot, qish është biri tij?
46 E ndonjë nukë mund t’i përgjegjej atij fjalë, as kuturisi njeri që nga ajo ditë të piesë atë më.
1 E Jeԑu fiλoi perserii me fol me scemλtỳr atyne, tui than:
2 Reɣnia e cièλvet âsct barabàr me gni nièri krail, ci bâni darsm birit e vet.
3 E cioi yԑmeciàrt e vet me thirr t’ thìrrunit n’ darsm, e s’ doiscin me ardh.
4 Cioi prap tieer yԑmeciaar, tui than: Thoni t’ thìrrunevet: Cè dreka e eme âsct gadi, kiet e mii e sctâԑat e rùitune jan pree, e gith scka âsct gadi: eni n’ darsm.
5 E atà e bââne ktà m’ as giââ: e sckuene, kusc n’ cifλèk t’ vet, e kusc n’ rescperii t’ vet:
6 E tièrt zûûne yԑmeciàrt e tii, e plott me dhuun i mytne.
7 E kraili si nniu, u idhnue: e ciuem usctriit e vet, faroi atà giakssoor, e dog sceherët e tyne.
8 Athèr tha yԑmeciàrve vet: Darsma âsct bââ gadi, por atà ci keen thirrun, nuk keen t’ dêgn.
9 Sckoni praa n’ krye t’ rùgavet, e saa t’ keni me gièt, thirrni t’ gith n’ darsm.
10 E sckuem yԑmeciàrt e tii n’ per ruga, mlodhne saa giètne, t’ mir e t’ kccii: e darsma u musc me t’ thirrun.
11 E hîîni kraili per me paa t’ thìrrunit, e paa gni nièri atỳ paa petkt t’ darsmës.
12 E tha atii: Mik, si kee hîî ti ktù, paa pass petkun e darsmës? Por ai sbâni ԑââ.
13 Athèr kraili tha scerbetorvet vet: Lidhni duurt, e kâmt e tii, e cìttnie n’ terr t’ priàsctem: atỳ kaa me ken vai, e t’ kerssitun t’ dhâmvet.
14 Psè sciùm jan t’ thirrun, e pak t’ ԑghièdhun.
15 Athèr Fariseit u larguene, e bââne gni ksciiλ per me kap atè n’ fiàl.
16 E cioin tu ai discèpuit e vet me Erodiànet, tui than: Mièscter, na diim se ti jee i vertèt, e po mson rughen e Tenԑòt kâh e dreita, e sckee gaile per kenn: psè nuk kciỳr n’ ftyr t’ nièrԑvet:
17 Na kalzò praa si t’ duket tyy, a âsct iԑni me dhan haraccin Cèsarit, a jò?
18 E Jeԑu tui gnofft scierriin e tyne, tha: T’ ipokrit, psè po m’ tnoni?
19 Ma diftoni mue paren e haraccit. E atà vûûne perpara atii gni denaar.
20 E tha Jeԑu atyne: E kuina âsct kiò fugure, e e permisckrueme?
21 Thone atii: E Cèsarit. Athèr tha atyne: Epni praa Cèsarit, scka âsct e Cèsarit: e Ԑotit, scka âsct e Ԑotit.
22 E tui nnie u ciuditne, e lân atè e sckuene.
23 N’ at dit u affruene tu ai Saduceit, t’ zilt muhoin t’ gnàλunit prei s’ dèkunit: e pvetne atè,
24 Tui than: Mièscter, Moisei tha: N’ deket kusc paa pass dièl, vλau i tii let merr t’ sciòccien e tii, e let ja pertriim faren vλaut vet.
25 E iscin nner nee sctat vλaԑen: e i pari, muur gruen, e dicc: e tui mos pass fmii, lê t’ sciòccien e vet vλaut vet.
26 Asctù edhè i dyti, e i treti deri m’ t’ sctatin.
27 E nnevone mas t’ githvet e mràmia gruja dicc.
28 Praa n’ t’ gnàλunit e t’ zilit nner t’ sctat kaa me ken grue? psè t’ gith e patne passun atè.
29 E Jeԑu tui pergièg, tha atyne: Ju jeni n’ gabìm, tui mos marr‐vesc as t’ Sckruemit‐Scêit, as virtyten e Tenԑòt.
30 Psè n’ t’ gnàλunit as burrat marrin graa, as graat burra: por kan me ken sikursè êgnit e Tenԑòt n’ cièλ.
31 E kâh t’ gnàλunit e t’ dèkunëvet a s’ keni ju lezue scka kaa diftue Ԑotỳn tui tham juve:
32 Une jam Ԑoti i Abramit, e Ԑoti i Isakut, e Ԑoti i Jakobit? Nuk âsct Ԑoti i t’ dèkunëvet, por t’ giàλvet.
33 E tui nnie haλku, u ciuditscin prei dies tii.
34 E Fariseit tui nnie se si ai ja u kiscte myλ gojen Saduceive, u mlodhne basck:
35 E pveti atè gneni prei assìsc i diiscm i ligs, tui tnue atè:
36 Mièscter, i zili âsct mââ i madhi urdhnìm n’ Lig?
37 Tha Jeԑu atii: Kee me dasct Ԑotniin Ԑotin tândin me gith ԑemer tân, e me gith scpirtin tân, e me mennen tânden.
38 Cikỳ âsct mââ i madhi, e i pari urdhnìm.
39 E i dyti âsct m’ ghiââsse ktii: Kee me dasct sciòccin tân, sikursè vetvethen.
40 N’ ktò dyy urdhnime jett gith‐ugnii lìgia, e profetet.
41 E tui ken mledhun basck Fariseit, Jeԑu pveti atà,
42 Tui than: Si ju duket juve per Krisctin? i kuina âsct ai biir? Thon atii: I Davidit.
43 Tha atyne: Si praa Davidi n’ scpirt therrèt atè Ԑot, tui than:
44 Ԑoti tha t’ Ԑotit tem: Rri n’ ân e diàtht teme, deri saa t’ vêê anmìct e tuu sckâmin e kâmvet t’ tua?
45 Kuur praa Davidi therrèt atè Ԑot, si munn jett i biri i tii?
46 E as‐kusc muite me i responduem gni fiàl: as‐kusc prei assoje dit s’ guzoi mââ me pvet atè.