Krie e njëzetegjashtëtë
1 E u bë si sosi Iisui gjithë këto fjalë, u tha mathitivet së tij:
2 E dini që pas di ditet bënetë pashka. E i bir i njeriut ipetë të mbërthenetë ndë kruq.
3 Ahiere u mbëjuadhë të parët’ e priftëret, edhe të grammatepsuritë, edhe pleqërit’ e llaoit, ndë avlli të së parit së priftëret, që quhej Kajafë.
4 E bënë mushavere që të zënë Iisunë me djallëzi e ta vrasënë.
5 Edhe thoshnë: Mos ta bëjëmë të krëmptenë, se mos bënetë kallaballëk ndë botë.
6 E si vate Iisui ndë Vithani, ndë shtëpi të Simonit së leprosurit.
7 U qas nde ai një grua që kish një qelq me miro nga e shtrejta, e e derdhi sipër mbi krie të tij atje tek rrij.
8 E si e panë mathitit’ e tij, u zëmëruanë, e thanë: Ndë se vëjen këta të humburë?
9 Sepse mund të shitej këjo miro për shumë, e të ipeshinë ndë të varfërë.
10 E si kupëtoi Iisui, u tha ature: Pse ipni zahmet nde gruaja? Sepse ajo bëri punë të mirë tek meje.
11 Sepse të varfëritë i keni kurdo me vetëhe, e mua kurdo nukë më keni.
12 Se ajo që derdhi këtë miro sipër mbi kurm tim, për të kallturë mua ndë varr e bëri.
13 Me të vërteta u thom juvet, kudo që të qiriksetë kij Ungjill ndë gjithë dinia, do të thuhetë edhe këjo që bëri ajo, për të kujtuarë të saj.
14 Ahiere vate një nga të dimbëdhjetë, që quhej Iudhë Iskariot, ndë të parët’ e priftëret.
15 E u tha: Ç’do të më ipni mua, e unë të prodhos atë ndë ju? Edhe ata i taksnë atij tridhjetë argjiria (t’ergjënta).
16 E që atëherë kërkon kohë të mirë që të prodhos atë.
17 E të parënë ditë të lipsovet, u qasnë mathititë te Iisui, e i than’ atij: Ku do të të bëjëmë hazër të haç pashkënë?
18 Edhe ai u tha: Haideni ndë qutet te akëcili, e thoi atij: Dhaskali thotë: Koha ime afër është, tek teje bëj pashkënë me mathitit’ e mi bashkë.
19 E mathititë bënë sikundrë i porsiti ata Iisui, e bënë hazër pashkënë.
20 E si u err, rrij bashkë me të dimbëdhjetë.
21 E tek haijnë ata bukë, u thotë: Me të vërteta u thom juvet, se një nga juvet do të më paradhosjë.
22 E si u helmuanë shumë, nisnë një nga një t’i thoshn’ atij: Mos jam unë, Zot?
23 Edhe ai u përgjegj e tha: Ai që ngjeu dorënë bashkë me mua ndë çanake, ai do të më paradhosjë.
24 E i biri i njeriut vete, sikundr’ është shkruarë për të, po ve mb’atë njeri, që nga ai paradhosetë i biri i njeriut. Më mirë qe nd’atë që të mos qe lerë ai njeri.
25 Edhe Iudha, ai që paradhosi atë, u përgjegj e tha: Mos jam unë, dhaskal? I thotë atij: Ti e the.
26 E kur haijnë ata mori Iisui bukënë, e si e bekoi, e theu, e e ipte mathitivet, e u tha: Mirri, e hai, se kij është kurmi im.
27 E muarr edhe potirnë, e si efharistisi, e dha nd’ata, e u tha: Piji nga këjo të gjithë.
28 Se këjo është gjaku im, e dhiatësë së re, që derdhetë për shumë, për të ndëjierë fajetë.
29 Edhe u thom juvet, se do të mos pi sot e parë nga këjo pem’ e dhrisë, ngjera mb’atë ditë kur ta pi atë të re me juvet bashkë, ndë mbretëri të jatit sim.
30 E si u falë, duallë e vanë ndë mal të Ullinjet.
31 Ahiere thotë mb’ata Iisui: Gjithë juvet do të skandhaliseni mbë mua ndë këtë natë, se është shkruarë: Do t’i bie çobanit, e do të përhapenë dhënt’ e stanit.
32 E pas së ngjallturit sim do të vete më përpara se juvet ndë Galileë.
33 E Petrua u përgjegj, e i tha atij: Edhe të gjithë ndë u skandhaliçinë mbë ti, unë do të mos skandhalisem kurrë.
34 I tha atij Iisui: Vërtet thom tek tij, se ndë këtë natë pa kënduarë edhe kokoshi, tri herë do të më arniseç mua.
35 I thot’ atij Petrua: Edhe ndë u dashtë të vdes me ti bashkë, do të mos të arnisem ti. Ashtu thanë edhe gjithë mathititë.
36 Atëherë vjen bashkë me ata Iisui ndë fshat që quhetë Gjethsimani, e u thotë mathitivet: Rriji këtu, ngjera sa të vete atje të falem.
37 E si mori Petronë edhe të di djelmt’ e Zevedheosë, zu të helmonej e të pikëtonej.
38 Ahiere u thot’ ature: Helmuarë është shpirti im ngjera ndë vdekëjë. Mbetuni këtu, e rrini zgjuarë bashkë me mua.
39 E si vate pakëzë më teje, ra përmis mbi faqe të tij, tuke luturë, e tuke thënë: Babai im, ndë mund të bënetë, le të shkojë nga meje kij potir, po jo si dua unë, po si do ti.
40 E vjen ndë mathitij, e i gjen ata që flijnë, e i thotë Petrosë: Kështu nukë mundë të rrijëtë një sahat të zgjuarë bashkë me mua?
41 Rrini zgjuarë e lutuni, që të mos rriji ndë piraksi, se shpirti ësht’ i fortë, e kurmi nukë mund.
42 Pameta për së ditit vate, e u fal, e thosh: Babai im, ndë mos mund të shkojë kij potir nga meje, që të mos e pi atë, le të bënetë urdhëri it.
43 E si erdhi, i gjeti përsëri që flijnë, sepse qenë rënduarë nga gjumi sit’ e ture.
44 E si i la ata, vate pameta e u lut për së tretit, tuke thënë atë fjalë.
45 Ahiere erdhi ndë mathitij të tij, e u tha ature: Edhe po fliji e prëheni? Ja u afërua koha, e i biri njeriut ipetë ndë duar të fajëtorëvet.
46 Ngreuni, e le të vemi. Na, erdhi afër ai që do të paradhosjë mua.
47 E pa sosurë ai fjalënë, na, Iudha një nga të dimbëdhjetë erdhi, edhe me atë bashkë turm’ e madhe, me thikëra e me drunjër nga të parët’ e priftëret, e pleqt’ e llaoit.
48 E ai që paradhosi atë, dha nd’ata nishan, e u tha: Atë që të puth, ai është, po zirie atë.
49 E atë çast u qas nde Iisui, e i tha: Gëzo, dhaskal. Edhe e puthi atë.
50 Edhe Iisui i tha atij: Mik, pse erdhe? Atëherë u qasnë, e shtinë duartë mbi Iisunë, e e zunë.
51 E një nga ata që qenë me Iisunë, ndëri dorënë e kreu thikën’ e tij, e goditi kopiln’ e së parit së priftëret, e i preu veshn’ e tij.
52 Atëherë i thot’ atij Iisui: Kthe thikënë ndë vënd të saj, se gjith’ ata që zënë thikë, me thikë do të humbasënë.
53 A të duketë se nukë mund ndashti t’i lutem jatit sim e të më dërgojë më tepër se dimbëdhjetë tagmë ëngjëjet?
54 Qish dha do të paguhenë kartëratë, se kështu duhetë të bënetë?
55 Atë sahat u tha Iisui turmëvet: Posi mbë kusar dualltë me thikëra edhe me drunjër të zëri mua. Ngadita me juvet rrijë e dhidhaksjë ndë qishë, e nukë më zutë.
56 E këjo gjithë u bë, që të paguhenë kartërat’ e profitëret. Atëherë gjithë mathitejtë e lanë atë, e iknë.
57 E ata si e zunë e prunë nde Kajafa, te i pari priftëret, atje që u mbëju(a)dhë Grammatejtë edhe pleqësia.
58 E Petrua vij pas sij për së largut, ngjera ndë avlli të së parit së priftëret, e si hiri brënda, rrij bashkë me kopij, të shih të pastajmenë.
59 E të parët’ e priftëret, edhe pleqësia, edhe gjithë sinodhi kërkoijnë martiri të rreme kondr’ Iisuit, që ta vrisnë.
60 E nukë gjenë, e ndonëse erdhë shumë martirë të rrem, nukë gjenë; e më pastaj si erdhë di martirë të rrem.
61 Thanë: Kij tha: Mund të gremis Qishën’ e Perndisë, e ndë tri dit ta dërtoj atë.
62 E si u ngre i pari priftëret, i tha atij: Fare nukë përgjegje? Ç’thonë këta kondrë tij?
63 E Iisui pushonte. E u përgjegj i pari priftëret, e i tha atij: Të vë mbë be Perndin’ e gjallë, të na thuaç nevet ndë je ti Krishti, i biri i Perndisë?
64 I thot’ atij Iisui: Ti e the. Po u thom juvet, që soti e tutje do të shihni të birë e njeriut, që të rrijë mb’anë të djathëtë të fuqisë, e të vijë mbi re të Qiellit.
65 Ahiere i pari i priftëret çori rrobat’ e tij e thosh, se: Vllasfimisi. Ç’na duhenë më martirë? Na, ndashti e digjuatë vllasfimin’ e tij.
66 Si ju duketë juvet? Edhe ata u përgjegjnë, e thanë: Është fajëtuar për vdekëjë.
67 Ahiere pështijtinë mbë faqe të tij, edhe i ranë me pungji, edhe ca i ranë me shuplaka.
68 E thoshnë: Profiteps ndë nevet, Krisht. Cili ësht’ ai që të ra?
69 E Petrua rrij jashtë ndë avlli, e erdhi afër tij një kopile, e i tha: Edhe ti jeshe bashkë me Iisunë Galileonë.
70 E ai bëri arnisi përpara gjithëvet, e tha: Nukë di se ç’thua.
71 E si dolli ai ndë portë, e pa atë një tjetërë, e thotë nd’ata që qenë atje: Edhe kij ish bashkë me Iisunë Nazoreonë.
72 E pameta u arnis me be, që: Nuk’ e di njerinë.
73 E më një çikëzë, si erdhë afër ata që rrijnë atje, i thanë Petrosë: Vërtet edhe ti nga ata je, se të folturitë tat të dëfton ti.
74 Atëherë nisi të anathematisjë e të betonetë, që: Nuk’ e njoh njerinë. E atë çast këndoi kokoshi.
75 E u kujtua Petrua fjalësë Iisuit, që i kish thënë atij, se: Pa kënduarë kokoshi, tri herë do të më arniseç. E dolli jashtë e qau me pikëllim.
1 E u bââ: massì Jeԑu maroi t’ gith ktò kuvenne, tha discèpuivet vet:
2 Ju dini se mas dyy dittësc kan me ken Pasckt, e i Biri i nièrit kaa meu tradhtue ci per meu krygԑue.
3 Athèr u mlodhne t’ part t’ mesctarvet, e plect pòpuλit n’ sarai t’ parit t’ mesctarvet, ci thòhei Kaifàss:
4 E bââne ksciiλ ci per me e zân me hille Jeԑu, e me e myt.
5 E thoiscin: Jò n’ dit fest, ci n’ mos t’ bâhei nnogni t’ perԑiem n’ popuλ.
6 E tui ken Jeԑu n’ Betànie n’ sctpii t’ Simonit gherbùλunit,
7 U affrue atii gni grue tui pass gni alabaster t’ voit fort kymetlii, e derdhi permì krye t’ tii ci iscte n’ sofer.
8 E tui paa discèpuit, u idhnuene, tui than: E psè kacc dam?
9 Psè kiscte muit meu scit fort sctreit, e meu dhan paret fukaravet.
10 E tui nnie Jeԑu ktè, tha atyne: Psè ju po idhnoni ket grue? Psè kiò kaa bââ gni pun t’ mir n’ mue.
11 Psè ju keni gith her me veti fukaràt: por mue nuk m’ keni gith her.
12 Psè kiò tui derdh ket voi permì korp tem, e kaa bââ sikursè per me m’ vorruem.
13 Per t’ vertèt po ju tham, ci githkùnn ci t’ predikohet ky Ugniiλ n’ gith dyrgnâja, kaa meu than edhè per t’ permènnuni t’ sai scka kiò kaa bââ.
14 Athèr gneni prei dymdhettësc, ci thòhei Juda Isckariòt, sckoi me gièt t’ part t’ mesctarvet:
15 E tha atyne: Scka doni me m’ dhan mue, e une kam me ja u dhan juve n’ dor? E atà dhane atii tridhètt denaar t’ sermit.
16 E prei ndyi kerkote vaktin me tradhtue atè.
17 E n’ t’ e paren dit e pogàcciavet u affruene tu Jeԑu discèpuit, tui than: Ku do ci na t’ bââim tyy gadi me hângher Pascken?
18 E Jeԑu tha: Sckoni n’ scehèr tu gneni, e thoni atii: Mièscter thot: Vakti jem âsct nghiaat, une bâi Pascka tu ti me discèpuit e mii.
19 E bââne discèpuit sikursè urdhnoi Jeԑu atyne, e goditne Pascken.
20 E saa u bââ mràmia, rriite n’ sofer me dymdhètt discèpuit e vet.
21 E tui hângher atà, i tha: Per t’ vertèt po ju tham, se gneni prei jusc kaa me m’ tradhtue.
22 E trisctuem fort, fiλuene me than kàa gni kàa gni: A mos jam une, o Ԑot?
23 E ai tui pergièg, i tha: Ai ci vêê doren me mue basck n’ cienii, cikỳ kaa me tradhtue mue.
24 Per gnimèn i Biri i nièrit sckon, sikursè âsct sckrue per tè: por medèt per at nièri, per t’ zilin i Biri i nièrit kaa meu tradhtue: mââ mir iscte per tè, mòs t’ iscte lee ai nièri kur.
25 E tui pergièg Juda, ci döte me tradhtue atè, tha: A mos jam une, o Mièscter? E tha atii: Ti thae.
26 E atà n’ dark tui hângher, muur Jeԑu buken, e e beekoi, e e theu, e i dha discèpuivet vet, e tha: Merrni, e hâni: ky âsct korpi jem.
27 E tui marr kelscêitin u fall nneers: e ja dha atyne, tui than: Piini prei kssì t’ gith.
28 Psè ky âsct giàku jem i testamennit t’ rii, i zili kaa meu derdh per sciùm per t’ nniimi t’ mkatvet.
29 E une po tham juve, ci nuk kam per t’ pii mââ prei ktii frytit rdhiis deri m’ at dit, ci t’ pii atè t’ rii me ju n’ reɣnii t’ Babs tem.
30 E atà massì knuem imnin, sckuene n’ mal t’ Uλisctës.
31 Athèr tha Jeԑu atynvet: T’ gith ju keni me marr sckanuλ n’ mue, n’ ket nât. Psè âsct sckrue: Kam me i rrah ciobanit, e kan meu scperdaa delet e grigs.
32 E mas t’ gnàλunit tem, kam me ju prii n’ Galilee.
33 E Piètri tui pergièg, tha atii: E se t’ gith edhè n’ marrscin sckanuλ n’ tyy, une kur nuk kam per t’ u sckanaλizue.
34 Tha atii Jeԑu: Per t’ vertèt t’ tham tyy, ci n’ ket nât, para se ci t’ knon geli, trii her kee me muhue mue.
35 Tha atii Piètri: E edhè n’ kiòft idiԑaa me dek me tyy, nuk kam per t’ muhue tyy. Ksctù thane edhè t’ gith discèpuit.
36 Athèr sckoi Jeԑu me atà n’ prone, ci thohet Getsèmani, e tha discèpuivet vet: Rrini ktù deri ci t’ sckoi atiè, e t’ tham uràt.
37 E muur me veti Piètrin, e dyy t’ biit e Zebedeut, fiλoi meu trisctue, e meu merԑìt.
38 Athèr tha atyne: Scpirti jem âsct trisctuem deri m’ dek: nnalni ktù, e rrini ciue me mue.
39 E larguem pakԑ, raa me ftyr per dhee, tui lut, e tui than: Ati jem, n’ kiòft memciỳm, largohet prei mejet ky kelscêit; por jò sikùr due vet, por sikùr do ti.
40 E sckoi tu discèpuit vet, e gièt atà tui fièt, e thà Piètrit: Ksctù nuk keni muit me nnei ciue me mue gni sahàt?
41 Rrini ciue, e lutni, aboλà mos t’ hîîni n’ tnnimin. Scpirti per gnimèn âsct gadi, por misci âsct lodhun.
42 Prap s’ dyti her sckoi, e luti, tui than: Ati jem, n’ mos muit me largue ky kelscêit paa me e pii, u bâft vuλnessa jote.
43 E erdh perserii, e i gièt atà tui fièt: psè iscin syyt e tyne t’ rânne.
44 E lê atà, sckoi prap, e tha uràt t’ treti her, tui than fiàlt e para.
45 Athèr sckoi tu discèpuit vet, e tha atyne: Flêni tasc, e pusciòni: cè u affrue sahati, e i Biri i nierit kaa meu dhanun n’ dor t’ mkatnorvet.
46 Ciòhi, e sckoim: cè u affrue ai ci kaa me tradhtue mue.
47 Alaa ai tui fol, cè Juda gneni i dymdhètt vet mriini, e me tè gni kaλabλèk i madh me scpata, e me sckopii, ciuene prei s’ paresc t’ mesctarvet, e prei plecsc t’ pòpuλit.
48 E ai ci tradhtoi atè, dha atyne scêgnin, tui than: Atè ci une kam per t’ puth, ai vet âsct, kàpnie atè.
49 E me gni her tui u affruem tu Jeԑu, tha: Fàllemi, Mièscter. E puthi atè.
50 E tha atii Jeԑu: Mik, per cfar pune kee ardh? Athèr u affruene, e vûûne duurt permì Jeԑu, e kapne atè, e mmaitne sctrenguem.
51 E cè gneni prei ssisc, ci iscin me Jeԑu, sctriini doren, zuur scpaten e vet, e tui rrah yԑmeciàrit t’ parit t’ mesctarvet ja këputi vescin e tii.
52 Athèr tha Jeԑu atii: Sctine scpaten tânden n’ venn t’ vet. Psè t’ gith atà, ci kam me marr scpaten n’ dor, me scpat kan me dek.
53 A kuitòn ti, se une nuk munnem me lut Baben tem, e kaa me dhan mue tasc mââ sciùm se dymdhètt legiòn t’ êgnvet?
54 Praa si kan meu musc t’ Sckruemet‐Scêite, se ksctù duhet meu bââ?
55 N’ at or tha Jeԑu haλkut: Sikursè kunra gni hainit keni dall me zân mue me scpata e me sckopiit: per dit une rriiscna me ju n’ kisc tui msue, e nuk me keni kap.
56 E gith kiò u bââ, aboλà ci t’ mùscescin t’ Sckruemet‐Scêite t’ profetvet. Athèr t’ gith discèpuit, lân atè, ikne.
57 E atà kapne Jeԑu, e e ciuene tu Kaifassit i pari i mesctarvet, ku Sckribet, e plect iscin mledh.
58 E Piètri sckote mrapa atii prei s’ largut, deri n’ obòrr t’ parit t’ mesctarvet. E hîîmun mrênna, rriite me scerbetòrt, per me paa t’ mramen.
59 E t’ part e mesctarvet, e gith kuvènn kerkoiscin ispaat‐nââme t’ rrêêscme kunra Jeԑu, per me e myt:
60 E nuk giètne, tui ken dallun sciùm ispaat t’ rrêêscme. Nnevone erdhne dyy ispaat t’ rrêêscme,
61 E thane: Cikỳ kaa than: Munnem me rreenue kiscen e Tenԑòt, e mas trii dittësc prap me e godìtt.
62 E tui u ciue i pari t’ mesctarvet, tha atii: E a nuk po pergièg kurgiââ ktyne fiàlt, ci ktà thon kunra teje?
63 E Jeԑu s’ bââ ԑââte. E i pari i mesctarvet tha atii: Po t’ perbei per Ԑotin giàλ, ci t’ na thuesc, a jee ti Kriscti i biri i Tenԑòt.
64 Pergiègi atii Jeԑu: Ti thae: Edhè bilè po ju tham, se keni per t’ paa massannei t’ Birin e nièrit tui nnei n’ ân e diàtht t’ virtytës Tenԑòt, e tui ardh permì rêêt e cièλs.
65 Athèr i pari i mesctarvet sckeu petkat e veta, tui than: Kaa true: cfar nevòj kena mââ per t’ ispaat? cè keni nnie tasc t’ truemit:
66 Si po ju duket juve? Atà pergièɣne: Âsct faituer per dek.
67 Athèr psctyyne n’ ftyr t’ tii, e rrahne atè me gruscta, e tieer i rrahne n’ fàcie me scplak,
68 Tui than: Profetizò neve, Krisct, i zili âsct ai ci t’ rrah?
69 E Piètri rriite priàsct n’ obòrr: e u affrue tu ai gni yԑmeciàre, e tha atii: Edhè ti isce me Jeԑu Galileasin.
70 E ai muhoi para githvet, tui than: Sdi scka thue.
71 E tui dall ai prei deret, e paa gni tièter yԑmeciàre, e tha atyne, ci iscin atỳ: Edhè cikỳ iscte me Jeԑu Nazarenin.
72 E ai prap muhoi me bee: Se nuk e kam gnofft ket nièri.
73 E mas pakԑ u avitne atà, ci rriiscin, e thane Piètrit: Per gnimèn edhè ti jee prei assìsc: psè edhè t’ fòluni tat t’ bân meu gnofft.
74 Athèr fiλoi me nnââm vethen, e me bââ bee se nuk e kiscte gnofft at nièri. E me gni her knoi geli.
75 E i raa n’ menn Piètrit fiàla e Jeԑu, ci pat thane: Perpara se t’ knon geli, trii her kee me muhue mue. E duul priàsct, e kiau fort idhscm.