Krie e pesëmbëdhjetëtë
1 Atëherë vijënë te Iisui nga Ierusalimi Gramatikotë edhe Farisejtë, e i thonë:
2 Pse mathitit e tua nukë mbajënë porsit’ e pleqet, se nukë lajënë duartë kur hanë bukë?
3 Edhe ai u përgjegj ature, e u tha: Pse edhe ju nukë mbani porsin’ e Perndisë, për porsi tuaj?
4 Sepse Perndia porsiti, e tha: Ndero babanë edhe mëmënë tënde, edhe ai që thotë të ligë babait a mëmësë, le të vdesë me vdekëjë.
5 Ma ju thoi: Kush t’i thotë babait a mëmësë, dhurëti është çdo të mirë që të shohç ti nga meje, e të mos nderojë baban’ e tij, a mëmën’ e tij.
6 E prishtë porsin’ e Perndisë, për porsi tuaj.
7 Ipokritij (me di faqe), mirë profitepsi Isaiu për juvet, e tha:
8 Kij llao afëronetë tek meje me gojë të ture, edhe më nderon me buzë, e zëmëra e ture është shumë larg nga meje.
9 Edhe pa vëjierë më falenë, kur dhidhaksinë dhidhaskali porsit’ e njerëzet.
10 E thirri botënë, e u tha ature: Digjoni, edhe kupëtoni.
11 Nukë pëgën njerinë, ajo që hin mbë gojë, po ajo që del nga goja, ajo pëgën njerinë.
12 Ahiere erdhë mathitit’ e tij e i than’ atij: E digjove se Farisejtë, si digjuanë fjalënë u skandhalisnë?
13 Edhe ai u përgjegj e tha: Çdo fiti (vështë) që nuk’ e fitepsi babai i Qiellvet, do të shkuletë nga rrënjatë.
14 Liri ata, se ata janë të verbërë, që dëftojënë udhënë së verbëret; e i verbëri ndë dëftoftë udhënë së verbërit, që të di do të bienë ndë prua.
15 E Petrua u përgjegj, e i tha atij: Thuajna nevet këtë paravoli.
16 Edhe Iisui i tha: Edhe po të pamënd jeni edhe juvet?
17 Akoma nukë kupëtuatë se çdo sa hijënë ndë gojë, ndë bark venë, e mb’anë të poshtërme dalënë.
18 E ato që dalënë nga goja, dalënë jashtë nga zëmëra, e ato pëgëjënë njerinë.
19 Sepse nga zëmëra dalënë silloi të këqia, vreila, mihiera, kurvërira, të vjedhura, martiri të rreme, vllasfimira.
20 Këto jan’ ato që pëgëjënë njerinë, ma të hajë njeriu bukë me duar të palara nukë pëgëhetë.
21 E si dolli ateje Iisui, vate nga anët’ e Tirosë, e të Sidhonësë.
22 E ja një grua nga Hananea, që dolli nga ato sinorë, e thërrit pas tij, e thosh: Eleismë, Zot, biri Dhavidhit, bija ime dhemonisetë keq.
23 E ai nuk’ u përgjegj asaj asnjë fjalë. E erdhë pranë mathitit’ e tij, e i luteshinë, e i thoshnë: Lëshoje të vejë, se thërret pas nevet.
24 E ai u përgjegj e tha: Nuk’ u dërguaçë, po veçme ndë dhënt të humbura të shtëpis’ e Israilit.
25 E gruaja i falej atij, e i thosh: Zot, ndihmë mua.
26 Edhe ai ju përgjegj, e i tha: Nuk’ ësht’ e mirë të marrë njeriu bukën’ e djelmet, e t’ua shtjerë qenet.
27 Edhe ajo tha: Vërtet, zot, po edhe qentë hanë nga thrimetë që bienë nga sufraja e zotërinjet së ture.
28 Ahiere u përgjegj Iisui, e i tha asaj: O grua, besa jote ësht’ e madhe, le të bënetë tek teje sikundrë do ti. E ju shërua bija e saj që atë sahat.
29 E si u ngre ateje Iisui, erdhi afër detit së Galileësë, e hipi ndë mal, e rrij atje.
30 E erdhë nde ai shumë botë, që kishnë me vetëhe të çalë, të verbërë, të shurdhërë, të kuspulluarë, edhe shumë të tjerë, e i huadhë ata përpara këmbëvet së Iisuit, e i shëroi ata.
31 Kaqë që u çuditnë gjithë bota kur panë vuvëritë që flisnë, të kuspulluaritë të shëndoshë, të çalëtë që ecëijnë, e të verbëritë që shihnë, e lëvduanë Perndin’ e Israilit.
32 E Iisui thirri mathitit’ e tij, e u tha: Më vjen likshtë për gjithë këtë botë, se janë tri dit që më presënë, e nukë dua t’i lëshoj ata pa ngrënë, se mos u vijë dhilë mb’udhë.
33 E i thon’ atij mathitit’ e tij: Ku të gjejëmë navet nd’erimi kaqë shumë bukëra, sa të frihenë kaqë shumë njerëz?
34 Edhe Iisui u tha ature: Sa bukëra kini? Edhe ata i thanë: Shtatë, edhe pakëzë pishqe.
35 E porsiti gjithë botënë të rrijnë poshtë mbi dhe.
36 E si muar të shtatë bukëtë, edhe pishqitë, e si efharistisi, e i bekoi, i theu, e jua dha mathitivet së tij, e mathitejtë i dhanë ndë gjithë njerëz.
37 E hangrë të gjithë, e u frinë, e ngrijtinë të tepëruarat’ e copavet, shtatë shporta plot.
38 E ata që hangrë ishnë katër mijë burra, përveçme gravet, edhe djelmet.
39 E si lishoi turmat’ e njerëzet, hipi ndë varkë, e vate ndë sinorë të Magdhalasë.
1 Athèr u affruene atii prei Jeruԑalemit Sckribet, e Fariseit, tui than:
2 Psè discèpuit e tuu ciartin adetet e t’ moccvet? psè nuk laain duurt e veta kuur hâân buk.
3 E ai tui pergièg tha atyne: Psè edhè ju ciàrtini urdhnimin i Tenԑòt per sebèt t’ adètëvet tuja? Psè Ԑotỳn tha:
4 Nneerò baben e nânen, e: Kusc t’ keet maλkue baben, ja nânen, let vritet.
5 E ju po thoni: Gith‐kusc t’ keet than babs, ja nânës: Cfar do dhuntii ci âsct bââ prei mejet, kaa me vièft tyy:
6 E nuk kaa me nneerue baben e vet, ja nânen e vet: e keni ciàrt urdhnimin i Tenԑòt per sebèt t’ adetit tui.
7 T’ ipokrit, mir profetizoi per ju Isaìa, tui than:
8 Ky popuλ po m’ nneeròn me goi: por ԑemra e atyne âsct largh prei meje.
9 E paa arsye po nneeroin mue, tui msue dotrinat, e urdhnimet nièrԑvet.
10 E thirri nnei veti haλkun, e tha atyne: Nniini, e merrni‐vesc.
11 Jò scka hîîn n’ goi, nnyen nièrin: por scka dell prei gojet, cikiò âsct ci nnyen nièrin.
12 Athèr u avitne discèpuit e tii, e thane atii: A di ti se Fariseit, tui nnie ket fiàl, jan sckannaλizuem?
13 E ai tui pergièg tha: Gith pem, ci nuk vûûni Baba jem i cièλs, kaa meu sckuλ.
14 Mos kciỳrni atà: jan t’ verbet, e priist t’ vèrbëvet. Por gni i verbet n’ perzièλt gni tièter t’ verbet, t’ dyy bien n’ grop.
15 E Pièter tui pergièg, tha atii: Scpiegona nee ket scemλtỳr.
16 E ai tha: E edhè ju alaa jeni paa menn?
17 Nuk merrni‐vesc se gith scka, ci hîîn n’ goi, sckon n’ bark, e prei ndyi dell priàscta?
18 E scka dell prei gojet, vièn prei ԑemret, e kiò nnyen nièrin:
19 Psè prei ԑèmret dallin mennimet e kccia, giaksiit, kurveniit, dhunniit, hainiit, descmiit e rrêêscme, t’ trumet.
20 Ktò jan, ci nnyin nièrin. Por me hângher paa laa duurt, nuk nnyen nièrin.
21 E duul Jeԑu prei assì venni e sckoi n’ ân t’ Tirit, e Sidonit.
22 E cè gni grue Cananea dallun prei assì hudùtsc bertitti, tui than atii: Kii miscrier per mue, o Ԑot, biir i Davidit: e bia e eme âsct munnue këcc prei diàλit.
23 E ai s’ dha far gievapi. E tui affrue discèpuit e tii lutscin atè tui than: Lsciöe atè: psè po bertèt mas nesc.
24 E ai tui pergièg tha: Nuk jam ciue vec se per berret, ci jan bièrrun prei scpies Iԑraèlit.
25 E ajò u affrue, e adhroi atè, tui than: O Ԑot, nnimò mue.
26 E ai tui pergièg tha: S’ âsct mir me marr buken e biivet, e me ja citt ciènëvet.
27 E ajò tha: Asctù, Ԑot: psè edhè klysct hâân dronzat, ci bien prei sofret ԑotniivet vet.
28 Athèr tui pergièg Jeԑu, tha assai: O grue, feja jote âsct e madhe: u bâft tyy sikursè do. E u scnosc e bia assai prei assì sahati.
29 E si pat sckue Jeԑu prei knei, erdh kâh âna e deetit e Galilees: e tui hyp n’ mal, u ull atỳ.
30 E u affruene atii sciùm haλk, tui pass me veti t’ paa‐goi, t’ verbet, t’ sckièpet, t’ sakatet, e sciùm t’ tieer: e cittne atà nner kâmt t’ tii, e scnosci atà:
31 Kacc ci haλku ciudìthei, tui paa t’ paa‐goi tui fol, t’ sckièpet tui ezz, t’ verbet tui paam: e levdoiscin Ԑotin e Iԑraèlit.
32 E Jeԑu, thirri nnei veti discèpuit e vet, e tha: Kam t’ dhimtun per ket haλk, psè jan trii ditta ci cinnroin me mue, e nuk kan scka me hângher: e s’ due me i lân atà me sckue gninuescem, aboλà mos t’ jessin n’ rugh.
33 E thane atii discèpuit: E kâh do t’ nzièrrin na n’ sckretii kacc sciùm buk, per me nghîî gith ket haλk?
34 E tha Jeԑu atyne: Saa buk keni? E atà i pergièɣne: Sctat, e dissaa pesckt t’ voghle.
35 E urdhnoi haλkut, ci t’ ùllei n’ tok.
36 E tui marr sctat bukt, e pesckit, e tui fall nneerës, i theu, e i dha discèpuivet vet, e discèpuit i dhane pòpuλit.
37 E t’ gith hângrene, e u nghîîne: e scka teproi prei zopasc, mlodhne sctat scport plott.
38 E atà, ci patne hângher, iscin kater mii burra, pos t’ voghlit e graat.
39 E si lscioi haλkun, hîîni n’ bark: e sckoi n’ kufî t’ Magedanit.