Krie e njëzetepesëtë
1 Ahiere do të gjajë mbretëria e Qiellvet me dhjetë vashëza të panjohurë burrë, që ato si muarrë llambadhat’ e ture, duallë të pritnë dhëndërinë përpara.
2 E nga ato, të pesa qenë të mënçura, e të pesa të marra.
3 E ato të marratë, si muarë llambadhat’ e ture, nukë muarrë vaj me vetëhe.
4 E të mënçuratë muarrë vaj ndë enë të ture bashkë me llambadhat’ e ture.
5 E si u suall dhëndëri të vij, i zu gjumi të gjitha e flijnë.
6 E ndë mes të natësë u bë një të thirturë: Ja, dhëndëri vjen, dili përpara atij ta pritni.
7 Atëherë u ngrenë gjith’ vashazëtë e zunë të ndreqnë llambadhat’ e ture.
8 E të marratë u thanë së mënçuravet: Epnani edhe nevet nga vaji juaj, se llambadhatë tona na shuhenë.
9 Edhe të mënçuratë u përgjegjnë, e u thanë: Mos nukë na sosjë navet edhe juvet, po më mirë hajdeni nd’ata që shesënë, e bleni për vetëhe tuaj.
10 E si van’ ato të bleijnë, erdhi dhëndëri, e ato që qenë hazër, hinë me atë bashkë ndë dasmëra, e u mbill dera.
11 E më pastaj erdhë edhe të tjeratë vashëza, e thoshnë: Zot, zot, hapna edhe nevet.
12 Edhe ai u përgjegj, e u tha: Me të vërteta u thom juvet, se nuk’ u njoh juvet.
13 Rrini dha zgju(a)rë, se nukë dini ditënë, as sahatnë, nd’atë që vjen i biri i njeriut.
14 Sepse posi një njeri që duaj të vij ndë kseniti, thirri kopijt’ e tij, e u dha ature gjën’ e tij.
15 E njërit i dha pesë kuleta, e tjatërit di, tjatërit një, gjithëkujt sikundrë kish fuqinë, e atë çast iku.
16 E ai që muarr të pesë kuletatë, si vate, punoi me ato, e fitoi të tjera pesë kuleta.
17 Ashtu edhe ai me të dia, fitoi edhe ai di të tjera.
18 E ai që mori njërënë, vate, e rrëmoi mbë dhe, e e fshehu ergjëndn’ e zotit së tij.
19 E pas shumë kohet na e vjen i zoti ature kopijet, e zu të bën me ata llogari.
20 E ju qas ai që kish marrë të pesë kuletatë, e pru të tjera pesë kuleta, e tha: Zot, pesë kuleta më dhe mua, vështo, pesë të tjera kuleta fitova me ato.
21 Edhe zot’ i tij i tha atit: Aferim, kopil i mirë edhe i besuarë. Ndë të paka u bëre i besuarë, ndë të shuma do të besoj. Hirë brënda ndë gëzim të zotit sit.
22 E si ju qas edhe ai që kish marrë të di kuletatë, i tha: Zot, di kuleta më dhe mua, vështo edhe di të tjera kuleta fitova me ato.
23 I tha atij zot’ i tij: Aferim, kopil i mirë edhe i besuarë. Ndë të paka u bëre i besuarë, ndë të shuma do të besoj. Hirë brënda ndë gëzim të zotit sit.
24 E si u qas edhe ai që mori njërënë kuletë, i tha: Zot, unë të njoha ti që je njeri i prapë, që kuarr atje që nukë mbolle, e mbëjedh atje që nukë përhape.
25 E sepse u trëmçë, vajta e fsheha kuletënë tënde mbë dhe. Vështo e ke tëndenë.
26 E zot’ i tij u përgjegj, e i tha atij: Kopil i keq edhe i përtuarë, ti dije se unë kuarr atje që nukë mbolla, e mbëjedh atje që nukë përhapa.
27 Duhej dha ergjëndnë tim ta vëre nd’ata që këmbejënë asprëtë, e si të vijë unë, dojë ta marrë timenë me fajde.
28 Mirri dha nga ai kuletënë, e epnie nde ai që ka të dhjetë kuletatë.
29 Sepse nde ai që ka do të ipetë, e do të tepëronetë, e nga ai që s’ka, edhe ajo që ka, do të ngrihetë nga ai.
30 Edhe kopiln’ e pavëjierë shtirie jashtë ndë skotadh të thellë. Atje do të jetë të qarëtë, edhe të dredhurit’ e dhëmbëvet.
31 Edhe si të vijë i biri i njeriut me lëvdim të tij, edhe gjithë shënjtër ëngjëjitë me të bashkë, ahiere do të rrijë mbi fron të lëvdimit së tij.
32 E do të mbëjidhenë përpara tij gjithë filitë, e do t’i veçojë ata njërinë nga jetëri, sikundrë veçon çobani dhëntë nga dhitë.
33 E dhëntë do t’i vërë mb’anë të tij të djathëtë, e dhitë mb’anë të mëngjërë.
34 Ahiere do të thotë mbreti nd’ata që janë mb’anë të djathëtë të tij: Ejani juvet të bekuarit’ e jatit sim, trashëgoni mbretërinë, që është bënë gati për juvet, pa bën’ edhe këjo dinia.
35 Sepse më muarr uja, e më dhatë të ha; më muarr etia, e më dhatë të pi; jeshë i huaj, e më përmbëjuadhtë.
36 I sveshurë, e më veshtë; u sëmurçë e më patë kujdes; ndë hapsanë jeshë, e erdhtë tek meje.
37 Ahiere do të përgjegjenë nde ai të drejtitë, e do të thonë: Zot, kur të pam të urëtë, e të ushqiem; a të eturë e të dham e pive?
38 Edhe kur të pam të huaj, e të përmbëjuadhm? A të sveshurë e të veshm?
39 Edhe kur të pam të sëmurë, a ndë hapsanë, e erdhm tek teje?
40 Edhe mbreti do t’u përgjegjetë, e do t’u thot’ ature: Me të vërteta u thom juvet, sa të mirë bëtë ndë një nga këta vëllazërit’ e mi të varfëritë, tek meje e bëtë.
41 Ahiere do të thotë edhe mb’ata që janë mb’anë të mëngjërë: Ikëni nga meje, ju të mallëkuaritë ndë zjar të pashuarë, që është bënë hazër për djallinë, edhe ëngjëjit’ e tij.
42 Sepse më muarr uja, e nukë më dhatë të hajë, më muarr etia, e nukë më dhatë të pijë.
43 I huaj jeshë e nukë më përmbëjuadhtë; i sveshurë, e nukë më veshtë; i sëmurë, e ndë hapsanë, e nukë erdhtë të më keni kujdes.
44 Ahiere do t’i përgjegjenë atij edhe ata, e do t’i thonë: Zot, kur të pam të urëtë, a të eturë, a të huaj, a të sveshurë, a të sëmurë, e nukë të bëm ti husmet e ndihmë?
45 Ahiere do të përgjegjetë mb’ata, e do t’u thotë: Me të vërteta u thom juvet, sa të mirë nukë bëtë ndë një nga këta të varfëritë, as tek meje nukë bëtë.
46 E do të venë këta ndë pisë të pasosurë, e të drejtëtë ndë jetë të pasosurë.
Krie XXV.
1 Aχiérna kat𝑒 glítet𝑒 mbret𝑒ría e kjíeγiavet δiét𝑒 vírgj𝑒rave: ts̆𝑒 marr𝑒t χ𝑒rnár𝑒t’ e tire dúaγn𝑒 p𝑒rpara δé ndrit𝑒 e nuses.
2 E pess𝑒 ka ató is̆𝑒n t𝑒 l𝑒na, e pess𝑒 t𝑒 urta:
3 E t𝑒 lé nat𝑒, si múarn𝑒 χ𝑒rnár𝑒t𝑒, ng𝑒 múarn𝑒 vaγj𝑒 me ató bas̆k𝑒:
4 Po t𝑒 úrtat𝑒 múarn𝑒 vaγj𝑒 te rrogjêt’ e tire bas̆k𝑒 me χ𝑒rnár𝑒t𝑒.
5 E si δ𝑒ndri m𝑒noγj𝑒, u‐kj𝑒γúan t𝑒 gjiθa e flé ij𝑒n.
6 E te gjím𝑒sa e nát𝑒s𝑒 kle nj𝑒 θirm𝑒: Ši vjen δ𝑒ndri, dilni p𝑒rpara atîγj𝑒.
7 Aχiérna u‐ngrên gjiθ ató vírgj𝑒ra, e d𝑒rtúan χ𝑒rnár𝑒t’ e tire.
8 E t𝑒 lé nat’ i θan𝑒 t𝑒 úrtavet: Ê na ditsá ka váj𝑒t𝑒 tâj𝑒: se χ𝑒rnár𝑒t𝑒 tan𝑒 jan e s̆úχen𝑒.
9 U‐p𝑒rgjegj𝑒n t’ úrtat𝑒, e θan𝑒: Jo, mos ng𝑒 arrên neve eδé juve, jéts𝑒ni mê mir𝑒 tek’ atá ts̆𝑒 e s̆esj𝑒n, e blínie p𝑒r jû.
10 E si ató véij𝑒n t’ e blîj𝑒n, arrû δ𝑒ndri: e ató ts̆𝑒 ndóδes̆in gatúar𝑒, χîtin me té te dásm𝑒t𝑒, e u‐k𝑒lkjos𝑒 dera.
11 Vinj𝑒n prân eδé t𝑒 tjérat𝑒 vírgj𝑒ra, tue θ𝑒n𝑒: Zot, Zot, sbîχ𝑒 eδé neve.
12 E aí u‐p𝑒rgjekj𝑒, e θa: Me t𝑒 ftet𝑒 ju θom𝑒, ng𝑒 ju njoχ𝑒.
13 Prandái t𝑒 rrini sgjúar𝑒, se ng𝑒 dini dit𝑒n, e miδé χér𝑒n𝑒, mb𝑒 k𝑒 vjen i Biri i njeríut𝑒.
14 Se si aí njerî, ts̆𝑒 kis̆ vêγj𝑒 andiδéras̆𝑒, θriti kopíj𝑒t’ e tîγj𝑒, e i δa petkun e tîγj𝑒.
15 E njérit’ i δa pess𝑒 talente, e njérit𝑒 dî, e njérit𝑒 nj𝑒, nganjé p𝑒r fukjîn e tîγj𝑒, e njize u‐nis𝑒.
16 E t𝑒 váturit aí ts̆𝑒 kis̆ pess𝑒 taléntet𝑒, s̆𝑒rbéu me atá, e buri njetr𝑒 pess𝑒.
17 As̆tú eδé aí ts̆𝑒 pati dî, s̆tói njetr𝑒 dî.
18 Aí prân ts̆𝑒 pati po nj𝑒, t𝑒 váturit bû nj𝑒 grop𝑒 t𝑒 bota, e fs̆eχu rr𝑒γj𝑒ndin e t𝑒 zótit𝑒 tîγj𝑒.
19 E mbi s̆um𝑒 mot𝑒 vjen i zoti i atire kopíj𝑒ve, e χelkj𝑒 kundin me atá.
20 E t𝑒 kjásurit aí ts̆𝑒 mori pess𝑒 taléntet𝑒, i vû p𝑒rpara pess𝑒 t𝑒 tjer𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Zot, ti m𝑒 δê pess𝑒 talente; s̆iχ𝑒, ú i s̆tova sipr𝑒 njatr𝑒 pess𝑒.
21 I θa zoti i tîγj𝑒: G𝑒zónem𝑒, kopil’ i mir𝑒 e i béss𝑒m𝑒, posa mbi t𝑒 pák𝑒t𝑒 kleve i béss𝑒m𝑒, kat𝑒 t𝑒 vû mbi t𝑒 s̆úm𝑒t𝑒: χir𝑒 te g𝑒zimi i zótit𝑒 t𝑒nt𝑒.
22 E t𝑒 kjásurit aí ts̆𝑒 mori dî taléntet𝑒, θa: Zot, dî talente m𝑒 δê; s̆iχ𝑒, ú i s̆tova sipre njatr𝑒 dî.
23 I θa zoti i tîγj𝑒: G𝑒zónem𝑒, kopil’ i mir𝑒 e i béss𝑒m𝑒, posa te t𝑒 pák𝑒t𝑒 kleve i béss𝑒m𝑒, kat𝑒 t𝑒 vû mbi t𝑒 s̆úm𝑒t𝑒: χir𝑒 te g𝑒zimi i zótit𝑒 t𝑒nt𝑒.
24 T𝑒 kjásurit pran ají ts̆𝑒 pati nj𝑒 talent𝑒, θa: Zot, dîja se jê njerî i θât𝑒, ts̆𝑒 kúar𝑒 te ku ng𝑒 mboγe, e mbjeθ𝑒 te ku ng𝑒 s̆pris̆e:
25 E se u‐tr𝑒mba, t𝑒 váturit fs̆eχa talentin t𝑒nt𝑒 n𝑒n𝑒 bót𝑒s𝑒: s̆iχ𝑒, e kê ktu.
26 E u‐p𝑒rgjekj𝑒 zoti i tîγj𝑒, e i θa: Kopil’ i lik𝑒, e i tr𝑒msar𝑒, dîje se kúar𝑒 te ku ng𝑒 mboγa, e mbjeθ𝑒 te ku ng𝑒 s̆pris̆a?
27 Duχej andái t𝑒 lé ije rr𝑒gj𝑒ndin tim𝑒 atire ts̆𝑒 nd𝑒rronj𝑒n χarom𝑒, e t𝑒 járδurit ú kis̆ja marr𝑒 petkun tim𝑒 me pem𝑒.
28 Ndzirni prandái talentin k𝑒tîγj𝑒, e ia jíp𝑒ni atîγj𝑒, ts̆𝑒 kâ δiét𝑒 taléntet𝑒.
29 Se atîγj𝑒 ts̆𝑒 kâ do t’ i jípet𝑒, e t𝑒 burónet𝑒: e atîγj𝑒, ts̆𝑒 ng𝑒 kâ, eδé até ts̆𝑒 kâ, do t’ i ndzíret𝑒.
30 E s̆𝑒rb𝑒torin ts̆𝑒 ng𝑒 v𝑒jén s̆tiénie te m𝑒terr𝑒t mantajas̆ta: atjé ka jêt𝑒 t𝑒 klâr𝑒, e t𝑒 gríj𝑒tur𝑒 δé mb𝑒s̆𝑒.
31 E kur𝑒 t𝑒 vinj𝑒 i Biri i njeríut𝑒 te l𝑒vdía e tîγj𝑒, e gjiθ é ngj𝑒j𝑒t𝑒 me té , aχiérna kat’ újet𝑒 mb𝑒 θron𝑒 t𝑒 v𝑒ldîs𝑒 tîγj𝑒:
32 E ka mbjíδen𝑒 p𝑒rpara atîγj𝑒 gjiθ𝑒 gjíndet𝑒, e kat’ i ndânj𝑒 nj𝑒 ka njatr𝑒, si delimeri ndân délet𝑒 ka katsíkj𝑒t𝑒:
33 E kat𝑒 vûnj𝑒 délet𝑒 te dora e dréj𝑒t𝑒, e katsíkj𝑒t𝑒 te dora e s̆tré mb𝑒r𝑒.
34 Aχiérna mbreti kat𝑒 θêt’ atire, te ana e dréj𝑒t𝑒: Éjani, jû t𝑒 bekúamit’ e Tát𝑒s𝑒 tim𝑒, tras̆goni mbretrîn gatúar𝑒 p𝑒r jû ts̆𝑒 kur u‐bû jeta.
35 Se pata ûr, e m𝑒 δat𝑒 t𝑒 χáija: pata et𝑒, e m𝑒 δat𝑒 t𝑒 pîja: is̆ja i χúaγj𝑒, e m𝑒 mbjóδ𝑒t𝑒:
36 Me likur𝑒, e m𝑒 vés̆𝑒t𝑒: u‐s𝑒murta, e jérδ𝑒t’ e m𝑒 pât𝑒: is̆ja nd𝑒 fulakjî, e m𝑒 jérδ𝑒t𝑒 tek’ ú.
37 Aχiérra kat’ i p𝑒rgjégjen𝑒 t𝑒 dréj𝑒tit𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Zot, kur𝑒 t𝑒 pâm𝑒 me ûr, e t𝑒 kjevarrís𝑒m𝑒: ô me et𝑒, e t𝑒 δam𝑒 t𝑒 pîje?
38 E kur𝑒 t𝑒 pâm𝑒 t𝑒 χúaγj𝑒, e t𝑒 k𝑒γít𝑒m𝑒 br𝑒nda: ô mb𝑒 likur𝑒, e t𝑒 p𝑒s̆trúam𝑒?
39 E kur𝑒 t𝑒 pâm𝑒 s𝑒mur𝑒: ô n𝑒 fulakjî, e jérδ𝑒m𝑒 tek𝑒 ti?
40 E t𝑒 p𝑒rgjégjurit mbreti, kat’ i θêt’ atire: P𝑒r v𝑒rtet𝑒 ju θom𝑒, sâ χer𝑒 e bût𝑒 njérit𝑒 ka k𝑒tá vγez𝑒r tim𝑒 mê t𝑒 végjij𝑒t𝑒, m’ e bût𝑒 mua.
41 Aχiérna ka t’ i θêt’ atire te dora e s̆tré mb𝑒r𝑒: Jéts𝑒ni ka‐k𝑒 ú, jû ts̆𝑒 jini maχkúar𝑒, te zjarri i pasosm𝑒 gatúar𝑒 p𝑒r diâγin, e p𝑒r é ngj𝑒j𝑒t’ e tîγj𝑒.
42 Se pata ûr, e ng𝑒 m𝑒 δat𝑒 t𝑒 χáija: pata et𝑒, e ng𝑒 m𝑒 δat𝑒 t𝑒 pîja:
43 Is̆ja i χúaγj𝑒, e ng𝑒 m𝑒 mbjóδ𝑒t𝑒: dz̆és̆ur𝑒, e ng𝑒 m𝑒 vés̆𝑒t𝑒: s𝑒mur𝑒, e n𝑒 fulakjî, e ng𝑒 jérδ𝑒t’ e m𝑒 pât𝑒.
44 Aχiérna kat’ i p𝑒rgjégjen𝑒 eδé atá, tue θ𝑒n𝑒: Zot, kur𝑒 t𝑒 pâm𝑒 me ûr, me et𝑒, t𝑒 χúaγj𝑒, m𝑒 likur𝑒, t𝑒 s𝑒mur𝑒, e nd𝑒 fulakjî, e ng𝑒 t’ u‐stén𝑒m𝑒?
45 Aχiérna kat’ i p𝑒rgjégjet𝑒 atire, túe θ𝑒n𝑒: Me ftet𝑒 ju θom𝑒: Sâ χer𝑒 ng’ e bût𝑒 njîγj𝑒 ka k𝑒tá mê t𝑒 végjij𝑒t𝑒, viδé mua n𝑒ng𝑒 m’ e bût𝑒.
46 E k𝑒tá kat𝑒 ven𝑒 n𝑒 mundim𝑒 t𝑒 pasosm𝑒: e t𝑒 dréj𝑒tit𝑒 n𝑒 gjeγ𝑒 t𝑒 pasosme.