Krie e njëzetenjëtë
1 E si u qasnë ndë Ierusalim, e erdhë ndë Vithfagji, afër malit së ullinjet, atëherë Iisui dërgoi di mathiti, e u tha ature:
2 Hajdeni ndë fshat që është përtej juvet, e me një do të gjeni një gomare lidhurë, edhe kroçnë me të bashkë, e si ta zgjidhni bimani mua.
3 E ndë ju thashtë juvet njeri gjë, thoi: Zot’ i ture i do, e do t’i dërgojë ato menjëherë.
4 Edhe gjithë këjo u bë, që të paguhetë ajo që u tha nga profiti, që thotë:
5 Thoi vashëzësë së Sionit: Ja, mbreti it vjen tek tij i butë, e i hipurë kaluar mbi gomare, e mbi kroç bir të gomaresë së munduarë.
6 E si vanë mathititë e bënë sikundrë porsiti nd’ata Iisui.
7 E prunë gomarenë edhe kroçnë, e vunë mbi ato rrobat’ e ture, e hipi sipër mbi to.
8 E turm’ e njerëzet, shtroijnë rrobat’ e ture mb’udhë, e të tjerë prisnë dega nga lisatë, e i shtroijnë mb’udhë.
9 E turmat’ e njerëzet që vijnë përpara, edhe prapa, thërisnë, e thoshnë: Osana të biri Dhavidhit, i bekuarë ësht’ ai që vjen mbë ëmër të Zotit, osana mbë të lartatë.
10 E si hiri ai ndë Ierusalim, u drodh gjithë quteti, e thoshnë: Cili është kij?
11 E turmat’ e njerëzet thoshnë: Kij është Iisui profiti, që është nga Nazareti Galileësë.
12 E hiri Iisui ndë qishë të Perndisë, e nxori jashtë gjith’ ata që shitnë e bleijnë ndë qishë, edhe trapezet e sarafëvet jua gremisi, edhe fronet’ e ature që shitnë pëllumbatë.
13 E u thot’ ature: Është shkruarë, shtëpia ime do të quhetë shtëpi e së falturit, e ju e bëtë atë spile të kusarëvet.
14 E u qasnë nde ai të verbërë, e të çalë ndë Iero, e i shëroi ata.
15 E si panë të parët’ e priftëret edhe Grammatikotë këto çudira që bëri, e djelmtë që thërisnë ndë qishë, e thoshnë: Osana të biri Dhavidhit, u zëmëruanë.
16 E i thanë atij: A digjo(n) se ç’thonë këta? Edhe Iisui u thot’ ature: Digjoj. Nukë dhiavastë kurrë, se nga goja e foshnjëvet, edhe ature që thithijënë qumështë do të nxjer lëvdim?
17 E si i la ata dolli jashtë nga quteti ndë Vithani, e mbeti atje.
18 E ndë mëngjes kur kthenej ndë qutet, e mori uja.
19 E si pa një rrënjë fik ndë udhë, erdhi mbë të, e nukë gjeti tjatër mbë të, përveçme fletavet vetëmë, e i thotë fikut: Mos u bëftë pemë kurrë ndë jetë nga teje. E u tha atëherë fiku.
20 E si panë mathitejtë, u çuditnë, e thanë: Qish u tha fiku menjëherë?
21 E Zoti Krisht u përgjegj, e u tha ature: Me të vërteta u thom juvet, ndë paçi besë e ndë mos qofi me di zëmëra, jo vetëmë këtë që u bë te fiku do të bëni, po edhe këtit malit ndë i thëfçi: Ngreu e bjerë ndë det, do të bënetë.
22 E sa të lipëni ndë të falturë me besë, të gjitha do t’i mirri.
23 E si erdhi ai ndë qishë, u qasnë nde ai tek dhidhaks të parët’ e priftëret edhe pleqësi e llaoit, e i thoshnë: Me ç’urdhër bën këto, edhe kush ta dha ti këtë urdhër?
24 Edhe Iisui u përgjegj, e u tha ature: Do t’u pies edhe unë juvet një fjalë, e ndë ma thaçi mua atë, edhe unë do t’u thom juvet me ç’urdhër bëj këto.
25 Pagëzimi i Ioannit nga Qielli qe, a nga njerëzitë? E ata mëndonishnë me vetëhe të ture, e thoshnë: Ndë thafçim nga Qielli, do të na thotë nevet: Pse adha nukë besuatë?
26 E ndë thafçim nga njerëzitë, trëmbemi botënë, se të gjithë e kanë Ioannë posi profit.
27 E ju përgjegjnë Iisuit, e i thanë: Nukë dimë. Edhe ai u tha ature: Edhe unë nuk’ u thom juvet, se me ç’urdhër bëj këto.
28 Ç’u duketë juvet? Një njeri kish di djelm, e ju qas së parit, e i tha: Bir, hajde sot e puno ndë vështë tim.
29 Edhe ai u përgjegj, e i tha: Nukë dua. Më pastaj ndërroi mëndnë, e vate.
30 E ju qas edhe së ditit, e i tha edhe atij ashtu; e ai ju përgjegj, e i tha: Unë, zot. E nukë vate.
31 Cili dha nga këta të di bëri thelimënë e së jatit? E i thanë: I pari. U thot’ ature Iisui: Me të vërteta u thom juvet, se Tellonëritë, edhe kurvjarëtë, do të venë më përpara se juvet ndë mbretëri të Perndisë.
32 Se erdhi ndër ju Ioanni me udhë të së drejtësë, e nuk’ e besuatë; e Tellonetë edhe kurvjarëtë besuanë mbë të, e juvet ndonëse patë, nukë ndërruatë mëndë pastaj, të besojëtë mbë të.
33 Tjetër paravoli digjoni: Një njeri zot shtëpiet, e ai vuri (fitepsi) një vështë, e e thuri atë me gardhe, e rrëmoi mbë të patitir, e stisi mbë të pirgo (kullë) e e dha atë ndë bujq, e iku.
34 E kur afëroi koh’ e pemëvet, dërgoi kopilt’ e tij ndë bujqër të mirrë pemmët’ e tij.
35 Edhe bujqëritë si i zunë kopijt’ e tij, njerinë e rrahnë, e tjatërin’ e muarrë me gurë.
36 Pameta dërgoi të tjerë kopij, më të shumë se të parëtë, e ua bënë edhe aturevet ashtu.
37 E më të pastajmenë dërgoi mb’ata të bir’ e tij, e tha: Do të kenë turp nga biri im.
38 Edhe bujqëritë si panë të birë thanë me vetëhe të ture: Kij është klironomi, ejani ta vrasëmë atë, e t’i mbajëmë klironomin’ e tij.
39 E si e zunë atë, e krienë jashtë nga vështi, e e vranë.
40 E po kur të vijë i zoti i vështit, ç’do të ju bëjë ature bujqëret?
41 I than’ atij: Këta të këqinj, shumë keq do t’i vrasë, e vështënë do ta apë ndë të tjerë bujqër, që ata do t’i apënë atit pemmëtë mbë kohë të ture.
42 U thot’ ature Iisui: Nukë dhiavastë kurrë ndë kartëra, atë gur që katafronisnë mjeshtrëtë, ai u bë e u vu krie ndë qoshe; nga Zoti u bë këjo, e duketë çudi ndë si tona?
43 Pra andaj u thom juvet, se mbretëria e Perndisë do të ngrihetë nga juvet, e do të ipetë ndë milet, që të bëjë pemët’ e saj.
44 Edhe ai që të bjerë mbi këtë gur, do të thërmonetë, edhe nde cili që të bjerë sipër, atë do ta bëjë pluhur.
45 E si ndienë të parët’ e priftëret edhe farisejtë paravolit’ e tij, kupëtuanë se për ata i thotë.
46 E kërkoijnë që ta zirinë atë, po u trëmnë nga bota, se e kishnë atë posi profit.
Krie XXI.
1 E kur u‐kjas𝑒n nd𝑒 Dz̆erusalém, e arrûn nd𝑒 Bétfadz̆𝑒 afr𝑒 málit’ e Uγínj𝑒vet: aχiérna Dz̆esúi d𝑒rgói dî dis̆ípuj𝑒,
2 E θa atire: Jéts𝑒ni te χorits̆élia p𝑒rpara jûs̆𝑒, e njize kat𝑒 gjeni nj𝑒 γaiδure líδur𝑒, e bas̆k𝑒 me té nj𝑒 pulistr𝑒: e si t’ e sglíδ𝑒ni, m’ i bini mua:
3 E n𝑒 ndonjerî ju θ𝑒ft𝑒 gjagjê , t’ i θoni se Zoti i kâ b𝑒zonj𝑒: e m𝑒 nj𝑒 vrap𝑒 do t’ i d𝑒rgonj𝑒.
4 Gjiθ𝑒 k𝑒tó klen𝑒, sât𝑒 sosej e θ𝑒na e profétit𝑒, ts̆𝑒 θot𝑒:
5 T’ i θoni s𝑒 bij𝑒s e Sión𝑒s: Ši rregji jit𝑒 t𝑒 vjen i but𝑒, kālúar𝑒 mbi nj𝑒 γaiδure, e nj𝑒 pulistr𝑒 bîr γaiδúrie ts̆𝑒 vete n𝑒n𝑒 bárr𝑒s𝑒.
6 E t𝑒 váturit dis̆ípuj𝑒t𝑒 bûn si i urδurói Dz̆esúi.
7 E prûn γaiδuren, eδé pulistrin: e vûn𝑒 mbi atá pétkat’ e tire, e e uj𝑒n atjé sipr𝑒.
8 E ajó lusm𝑒 gjinde s̆tróij𝑒n pétkat’ e tire te rruga: e tjer𝑒 prísi𝑒n deg𝑒 ka líset𝑒, e i s̆tróij𝑒n te rruga:
9 E njérzit𝑒, ts̆𝑒 goδ𝑒 goδ𝑒 jítsi𝑒n p𝑒rpara, e atá ts̆𝑒 véij𝑒n prapa, θrísi𝑒n, tue θ𝑒n𝑒: Osanna t𝑒 bírit𝑒 Dáviδit𝑒: bekúar aí, ts̆𝑒 vjen n’ emb𝑒r Tinzoti: osanna nd𝑒 mê t𝑒 lártat𝑒.
10 E t𝑒 χîturit aí nd𝑒 Dz̆erusalém, u‐smol𝑒 gjiθ𝑒 χora, tue θ𝑒n𝑒: Kus̆ ê kî?
11 E gjíndet𝑒 θós̆i𝑒n: Kî ê Dz̆esúi profeti ka Nádzaret e Galilês.
12 E χiri Dz̆esúi te klis̆a e Per𝑒ndîs, e s̆tû jas̆t𝑒 gjiθ atá ts̆𝑒 s̆ísi𝑒n e blîj𝑒n te klis̆a; e prori sipr’ e p𝑒rpos̆𝑒 tríezat𝑒 e atíreve ts̆𝑒 nd𝑒rróij𝑒n χaroma, e θrónet’ e atire ts̆𝑒 s̆ísi𝑒n paγúmb𝑒t𝑒:
13 E θot atire: U‐s̆krua: Špia ime ka θrítet𝑒 s̆pî parkalesíe: e jû e kini bûr𝑒 s̆pel𝑒 vjeδusár𝑒s̆𝑒.
14 E u‐kjas𝑒n tek’ aí t𝑒 verb𝑒r, e t𝑒 s̆klepur te klis̆a: e i s̆𝑒rói.
15 Po si t𝑒 pár𝑒t’ e príftravet, e Skríbrat𝑒 pân famásm𝑒t𝑒 ts̆𝑒 buri, e djélm𝑒t𝑒 ts̆𝑒 θrísij𝑒n te klis̆a, e θós̆i𝑒n: Osanna t𝑒 bírit𝑒 Dáviδit𝑒: u‐t𝑒rbúan,
16 E θan atîγj𝑒: E gjegje ts̆𝑒 θon atá? E Dz̆esúi θot atire: Ê χj. Ng𝑒 sglóδ𝑒t𝑒 kûrr𝑒: Se ka goja e f𝑒míj𝑒s𝑒 eδé atire ts̆𝑒 marrj𝑒n sis𝑒 pate bûr𝑒 l𝑒vdim𝑒?
17 E t𝑒 l𝑒n𝑒t atá, doγi jas̆ta χor𝑒s, e vate nd𝑒 Betanî: e u‐ngris atjé.
18 Menatnet prâ kur𝑒 prirej te χora, ndíej𝑒ti ûr.
19 E t𝑒 pârit nj𝑒 k𝑒mb𝑒 fiku mbi δromin, vate mb’ até : e ng𝑒 gjeti tek’ aí jatr𝑒 se flet𝑒 vet𝑒m, e i θa atîγj𝑒: Le t𝑒 mos léχet𝑒 mê pem𝑒 ka‐k𝑒 ti p𝑒r gjiθmôn: E fiku u‐θâ gjiθnjibas̆ku.
20 E si e pân dis̆ípuj𝑒t𝑒, u‐θavmas𝑒n, e θós̆i𝑒n: Si u‐θâ gjiθnjibas̆k𝑒 fiku?
21 E Dz̆esúi u‐p𝑒rgjekj𝑒, e θa atire: Me ftet𝑒 ju θom𝑒, se n𝑒 páts̆it𝑒 bess𝑒, e mos skudzófs̆it𝑒, kat𝑒 buni jo vét𝑒m𝑒 k𝑒té t𝑒 fíkut𝑒, po eδé n𝑒 i θé fs̆it𝑒 ktîγj𝑒 mali, Mirr𝑒, e s̆tiéu te déiti, kat𝑒 jêt𝑒.
22 E gjiθ ató s̆𝑒rbise ts̆𝑒 t𝑒 lipni me bess𝑒 te parkalesía, kat’ i kini.
23 E t𝑒 járδurit aí nd𝑒 klis̆𝑒, si is̆ e mpsoγj𝑒, i u‐kjas𝑒n t𝑒 pár𝑒t’ e príftravet, e plékj𝑒t’ e gjindes, tue θ𝑒n𝑒: Me ts̆𝑒 θelim𝑒 bun𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise? E kus̆ t’ e δa kt𝑒 porosî?
24 E t𝑒 p𝑒rgjégjurit Dz̆esúi, θa atire: Kam𝑒 t𝑒 ju píenj𝑒 eδé ú nj𝑒 fjal𝑒: ts̆𝑒 n𝑒 jû m’ e θé fs̆it𝑒, eδé ú kat𝑒 ju θom𝑒 me ts̆il𝑒n porosî bunj𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise.
25 Pagzimi i Dz̆uánit𝑒 kaa viγj𝑒? ka kjíeγia, ô ka njérzit𝑒? E atá flísi𝑒n nd𝑒r ta, e θós̆i𝑒n:
26 Nai θé fs̆im𝑒, ka kjíeγia, kat𝑒 na θêt𝑒: P𝑒rts̆é ng𝑒 e pát𝑒t𝑒 bess𝑒? N𝑒 prâ θé fs̆im𝑒, ka njérzit𝑒, i tré mbemi gjíndes𝑒: se gjiθ𝑒 kís̆i𝑒n Dz̆uánin si profet𝑒.
27 E si u‐p𝑒rgjegj𝑒n, i θan𝑒 Dz̆esúit𝑒: Ng𝑒 e dîm𝑒. E aí θa atire: Miδé ú ng𝑒 ju θom𝑒 me ts̆il𝑒n porosî bunj𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise.
28 Ts̆𝑒 ju dúket𝑒 prân juve? Nj𝑒 njerî kis̆ dî djelm𝑒, e u‐kjas𝑒 t𝑒 párit𝑒, e i θa: Ti, djali im𝑒, jets’ e s̆𝑒rbé sot𝑒 te vres̆ta ime.
29 E aí u‐p𝑒rgjekj𝑒, e θa: Ng𝑒 dua. E prân𝑒, nd𝑒rrúar𝑒 vulem𝑒, u‐nis e vate.
30 T𝑒 kjásurit prâ te ját𝑒ri, i θa as̆tú viδé. E kî u‐p𝑒rgjekj𝑒: Jam’ e vete, zot: e ng𝑒 u‐tunt𝑒 p𝑒r t𝑒 vátur𝑒.
31 Ts̆ili te t𝑒 dî buri vulem𝑒n e t𝑒 játit𝑒? I θon atîγj𝑒: I pari. Θot atire Dz̆esúi: Me ftet𝑒 ju e θom𝑒, se gabilót𝑒t𝑒 e kúrvat𝑒 ven𝑒 p𝑒rpara jûs̆𝑒 te mbret𝑒ría e Per𝑒ndîs𝑒.
32 Se jerδi p𝑒r jû Dz̆uáni nd𝑒 δrom𝑒 lígjie t𝑒 dréj𝑒t𝑒s, e ng𝑒 e pát𝑒t𝑒 bess𝑒. Po gabilót𝑒t𝑒, e kúrvat’ e pat𝑒n bess𝑒: eδé jû ts̆𝑒 pât𝑒 ng𝑒 nd𝑒rrúat𝑒 prân vulem𝑒, sât’ e kís̆𝑒t𝑒 bess𝑒.
33 Mírr𝑒ni ves̆ njetr𝑒 parábuχ𝑒: Is̆ nj𝑒 njerî nikokjir𝑒, ts̆𝑒 kis̆ vunn𝑒 nj𝑒 vres̆t𝑒, e rreθ asâγj𝑒 i vû garδin, e g𝑒rvis̆ti tek’ ajó linóin, e stisi turr𝑒n, e ia δa pun𝑒tórvet e δéut𝑒, e vate andiδéras̆𝑒.
34 E kur u‐kjas𝑒 kj𝑒rói i pém𝑒vet, d𝑒rgói kopíj𝑒t’ e tîγj𝑒 te pun𝑒tór𝑒t’ e δéut𝑒, sât𝑒 mírrij𝑒n pém𝑒t’ e tîγj𝑒.
35 Eδé pun𝑒tór𝑒t’ e δéut𝑒, si rr𝑒mbí𝑒n kopij𝑒t’ e tîγj𝑒, k𝑒 rraχ𝑒n, k𝑒 vrân, e k𝑒 múarn𝑒 me gur𝑒.
36 Pameta d𝑒rgói tjer𝑒 kopij𝑒 mê s̆um𝑒 se t𝑒 pár𝑒t𝑒, e i bûn as̆tú viδé.
37 E t𝑒 sprasmin i d𝑒rgói t𝑒 birin e tîγj𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Tim𝑒 bírit𝑒 kat’ i kên𝑒 drê.
38 E pun𝑒tór𝑒t’ e δéut𝑒, si pân t𝑒 bírin𝑒, θan𝑒 vetmevet𝑒m: Kî is̆t aí ts̆𝑒 pret vres̆t𝑒n p𝑒r paj𝑒, éjani, e vrás𝑒j𝑒m𝑒, e kat𝑒 mbánj𝑒m𝑒 na petkun e tîγj𝑒.
39 E si e múarn’ e s̆tûn𝑒 jas̆ta vrés̆t𝑒s𝑒, e e koγokjis𝑒n.
40 Andái kur𝑒 t𝑒 vinj𝑒 i zoti i vrés̆t𝑒s𝑒, ts̆𝑒 kat’ i bunj𝑒 atire pun𝑒torve t𝑒 δéut𝑒?
41 I θon atîγj𝑒: Kat𝑒 m𝑒nd’ e sósj𝑒n𝑒 kekj𝑒 atá t𝑒 kekj𝑒: e vres̆t𝑒n kat’ e jáp𝑒nj𝑒 tjer𝑒 pun𝑒torve, ts̆𝑒 do t’ i jáp𝑒j𝑒n𝑒 pém𝑒t𝑒 m𝑒 kj𝑒ró t𝑒 tire.
42 Θot atire Dz̆esúi: Ng𝑒 sglóδ𝑒t𝑒 kûrr𝑒 te t𝑒 s̆krúamet𝑒: Gurin, ts̆𝑒 s̆tûn𝑒 m𝑒 njan𝑒 atá ts̆𝑒 stísi𝑒n, kî u‐bû p𝑒r krie angónie? Ka Inzót u‐bû k𝑒jó, e is̆t e famasme te sît𝑒 tan𝑒?
43 Prandái ju θom𝑒, se kat𝑒 ndzíret𝑒 juve mbretría e Per𝑒ndîs, e ka jípet𝑒 gjindes ts̆𝑒 t𝑒 bunj𝑒 pém𝑒t’ e sâγj𝑒.
44 E aí ts̆𝑒 bie mbi kt𝑒 gûr, ka ts̆áχet𝑒: e até mbi k𝑒 t𝑒 biér𝑒, kat’ e blúanj𝑒.
45 E t𝑒 gjégjurit parábuγat’ e tîγj𝑒 t𝑒 pár𝑒t’ e príftravet, e Farisénj𝑒t𝑒, γojas𝑒n se θos̆𝑒 p𝑒r atá.
46 E si k𝑒rkóij𝑒n t’ e zé ij𝑒n, u‐tré mb𝑒n gjíndevet: se e kis̆𝑒n si profet𝑒.