Krie e njëzeteditë
1 E Iisui u përgjegj pameta ature me paravolira, e u thosh:
2 Mbretëria e Qiellvet ka të gjarë me njeri mbret, që ai bëri dasmët’ e djalit së tij.
3 E dërgoi kopijt’ e tij të thërrisnë ata që qenë ftuarë ndë dasmëra, e nukë duajnë të vijnë.
4 Pameta dërgoi të tjerë kopij, e u tha: Thoi mb’ata që janë ftuarë, na, që dreka ime është hazër, viçëret’ e mia edhe berat’ e majme janë therturë, edhe gjithë sa duhenë janë hazër, po ejani ndë dasmëra.
5 E ata përtuanë, e s’vanë, po njëri vate nd’arë të tij, e tjetëri ndë pramati të tij.
6 E të tjerëtë si zunë kopijt’ e tij i shajtinë, edhe i vranë.
7 E si e digjoi mbreti u zëmërua, e dërgoi asqerët’ e tij, e vrau ata që vranë kopijt’ e tij, edhe qutetn’ e ture e përvëloi.
8 Ahiere u thotë kopijet së tij, se dasma është hazër, po ata që qenë të ftuarë nukë qenë të zotë (aksio).
9 Hajdeni dha ndëpër të dalura të udhëravet, e sa që të gjeni, t’i ftoni mbë dasmëra.
10 E si duallë ata kopij mbë udhëra, mbëjuadhë gjith’ ata që gjenë, të ligj e të mirë, e u mblua dasma nga ata që rrijnë.
11 E si hiri mbreti të shih ata që rrijnë, pa atje një njeri që nukë kish veshurë rroba të dasmësë.
12 E i thot’ atit: Mik, qish hire këtu, kur nukë ke rroba të dasmësë? Edhe ai s’mund të flit.
13 Ahiere u thotë mbreti punëtorëvet: Si t’i lidhni atit duartë, ngrenie atë, e vinie jashtë ndë erësirë të thellë. Atje do të jetë të qarëtë, edhe të dredhurit e dhëmbëvet.
14 Sepse shumë janë të ftuarë, e të pakë të zgjedhuritë.
15 Ahiere vanë Farisejtë, e bënë të mbëjedhurë, e mëndoneshinë, qish ta zijnë atë ndë fjalë.
16 E dërguanë nde ai mathitit’ e ture, bashkë me Irodhianotë, e i thanë: Dhaskal, e dimë që je i vërtetë, edhe dhidhaks udhën’ e Perndisë me të vërtetë, e nukë ke dert ti për ndonjë, se nukë vështron ndë faqe të njerëzet.
17 Thuajna dha nevet, si të duketë ti? Ësht’ e udhësë të apëmë qinso (haraç) nde Qesari, a jo?
18 E si njohu Iisui ponirin’ e ture, u tha: Pse më piraksni Ipokritej (me di faqe)?
19 Dëftomëni asprën’ e Qinsosë. Edhe ata i prunë një dhinar.
20 E u thot’ ature: E kujt’ është këjo konë, edhe të shkruaritë mbi të?
21 I thon’ atij: Të Qesarit. Ahiere u tha ature: Paguani dha ato që janë të Qesarit, nde Qesari, e ato që janë të Perndisë, nde Perndia.
22 E si e ndienë, u çuditnë, e e lanë atë, e iknë.
23 Nd’atë ditë erdhë nde ai Sadhuqej, ata që thonë se nukë ngjallenë të vdekuritë, e e pietnë atë, e i thonë:
24 Dhaskal, Mosiu tha: Ndë vdektë njeri që të mos lërë djelm, të martonetë me gruan’ e tij vëllai tij, e të ngjalljë farë nde vëllai tij.
25 E pranë nevet qenë shtatë vëllazër, e si u martua i pari vdiq, e sepse nukë kish farë, la gruan’ e tij nde vëllai tij.
26 Ashtu edhe i diti, edhe i treti, ngjer ndë të shtatë.
27 E më pastaje nga të gjithë, vdiqi edhe gruaja.
28 E po kur të ngjallenë të vdekuritë, cilit nga të shtatë do të jetë gruaja? Sepse gjithë e patnë atë.
29 Edhe Iisui u përgjegj, e u tha ature: Jeni gënjierë, sepse nukë kupëtoni kartëratë, as fuqin’ e Perndisë.
30 Se ndë kohë që do të ngjallenë të vdekuritë as martojënë as martonenë, po janë posi ëngjëllit’ e Perndisë ndë qiell.
31 E për të ngjallturë të së vdekuret nukë dhiavastë atë që është thënë ndë juvet nga Perndia që thotë:
32 Unë jam Perndia i Avraamit, edhe Perndia i Isaakut, edhe Perndia i Iakovit. Nuk’ është Perndia, Perndi e së vdekuret, po e së gjallëvet.
33 E si digjuanë turmët’ e njerëzet, u çuditnë ndë dhidhahi të tij.
34 E Farisejtë si digjuanë, që u mbilli gojënë Sadhuqejet, u mbëjuadhë të gjithë ndë një vënd.
35 E një nga ata që dhidhaksinë nomnë, e pieti tuke ngajturë atë, e i thosh:
36 Dhaskal, cila porsi është më e madhe ndë nom?
37 Edhe Iisui i tha atit: Të duaç Zotnë Perndinë tënde me gjithë zëmërë tënde, edhe me gjithë shpirtinë tënd, edhe me gjithë mëndienë tënde.
38 Këjo është e para, edhe e madhe porsi.
39 E e ditë që gjan me atë: Të duaç gjitonë tënd, si edhe vetëhenë tënde.
40 Ndë këto të di porsira gjithë nomi edhe profitëritë varenë.
41 E si u mbëjuadhë farisejtë, i pieti ata Iisui.
42 E u thotë: Si ju duketë juvet për Krishtinë, i kuj bir është? I than’ ata: I Dhavidhit.
43 U thot’ ature: Pse adha Dhavidhi me Shënt Shpirt, e thërret atë Zot? E thotë:
44 Tha Zoti, Zotit sim: Rri mb’anë time të djathëtë, ngjera sa të vë hasmërit’ e tu ndënë këmbë të tua.
45 E ndë e thërret atë Dhavidhi Zot, qish është biri tij?
46 E ndonjë nukë mund t’i përgjegjej atij fjalë, as kuturisi njeri që nga ajo ditë të piesë atë më.
Krie XXII.
1 E t𝑒 p𝑒rgjégjurit Dz̆esúi, i foli pameta nd𝑒 parábuγa, tue θ𝑒n𝑒:
2 U‐glâ mbret𝑒ría e kjíeγiavet njeríut𝑒 mbreti, ts̆𝑒 buri dasm𝑒 t𝑒 bírit𝑒 tîγj𝑒.
3 E d𝑒rgói kopíj𝑒t’ e tîγj𝑒 t𝑒 θrísi𝑒n atá ts̆𝑒 klen𝑒 γ𝑒rízur𝑒 te dásm𝑒t𝑒, e ng𝑒 déij𝑒n t𝑒 vîj𝑒n.
4 Pameta d𝑒rgói tjer𝑒 kopij𝑒, tue θ𝑒n𝑒: T’ i θoni t𝑒 γ𝑒rízurvet: Ši se tríez𝑒n time e d𝑒rtova, têr𝑒t𝑒 tim𝑒 e animéj𝑒t𝑒 ts̆𝑒 kam𝑒 máj𝑒tur𝑒 jan𝑒 θêrtur𝑒, e gjiθkjis̆𝑒 gati gati: éjani te dásm𝑒t𝑒.
5 E atá t𝑒 pakuidesm𝑒 u‐nis𝑒n: e van𝑒, kus̆ te δeu i tîγj𝑒, e kus̆ p𝑒r ndrek𝑒 t𝑒 tîγj𝑒:
6 E t𝑒 tjér𝑒t𝑒 rr𝑒mbíerit kopíj𝑒t’ e tîγj𝑒, i s̆áitin, eδé i koγokjis𝑒n.
7 E mbreti kur e gjegji, u‐t𝑒rbúa: e t𝑒 d𝑒rgúarit ús̆t𝑒rat’ e tîγj𝑒, vrau atá ts̆𝑒 i vrân kopíj𝑒t𝑒, e χor𝑒n e tire e p𝑒rs𝑒γói.
8 Aχiérna θot𝑒 kopíj𝑒vet tîγj𝑒: Dasm𝑒t𝑒 jan𝑒 gatúar𝑒, po atá ts̆𝑒 klen𝑒 γ𝑒rízur𝑒, ng𝑒 is̆𝑒n t𝑒 mir𝑒.
9 Prandái jéts𝑒ni te krérat’ e rrúg𝑒vet, e sâ t𝑒 gjeni, θrín𝑒ji te dásm𝑒t𝑒.
10 E t𝑒 dal𝑒t kopíj𝑒t’ e tîγj𝑒 n𝑒 mess𝑒 t𝑒 rrúg𝑒vet, mbjoδ𝑒n gjiθ𝑒 sâ gjet𝑒n, t𝑒 likj𝑒 e t𝑒 mir𝑒: e dasma u‐mblua me atá ts̆𝑒 rrîj𝑒n újur𝑒 sât𝑒 χáij𝑒n.
11 E si χiri mbreti t𝑒 v𝑒rêγj𝑒 atá ts̆𝑒 rrîj𝑒n te tríeza, pâ atjé nj𝑒 njerî pavés̆ur𝑒 me petka dásm𝑒s̆𝑒.
12 E θot atîγj𝑒: Šok𝑒, si χire k𝑒tú pa pássur𝑒 t𝑒 vés̆ur𝑒n dásmie? E aí mb𝑒γîti goj𝑒n.
13 Aχiérna θa mbreti s̆𝑒rb𝑒tór𝑒vet: Si t’ i líδ𝑒ni ké mb𝑒t’ e dúart𝑒, ngrénie e s̆tiénie te m𝑒térr𝑒tit ts̆’ ê p𝑒rjas̆ta: atjé kat𝑒 jêt𝑒 t𝑒 klâr𝑒, e t𝑒 gríj𝑒tur𝑒 δé mb𝑒s̆𝑒.
14 Se s̆um𝑒 jan𝑒 t𝑒 θrítur𝑒, e pak𝑒 t𝑒 sgléδur𝑒.
15 Aχiérra t𝑒 váturit Farisénj𝑒t𝑒 mbáitin kundzij𝑒, si kis̆ e mírri𝑒n m𝑒 gluχ𝑒.
16 E d𝑒rgúan dis̆ípuj𝑒t’ e tire me Eroδián𝑒t𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Mjés̆tr𝑒, dîm𝑒 se jê i ftét𝑒, e δromin e Per𝑒ndîs𝑒 nd𝑒 t𝑒 ftet𝑒 ti e mpson𝑒, e ng𝑒 kê kuides𝑒 p𝑒r mosnjerî: se ng𝑒 v𝑒rrên𝑒 nd𝑒 fakje njérzis̆𝑒:
17 Θúana prandái si e γojas𝑒 ti, nget t’ i jípet𝑒 ts̆ensi Ts̆ésarit𝑒, ô jo?
18 E Dz̆esúi ts̆𝑒 njoχu t𝑒 lig𝑒n e tir𝑒, θa: P𝑒rts̆é m𝑒 ksevál𝑒ni, ipókritra?
19 D𝑒ftóm𝑒ni χarom𝑒n e ts̆énsit𝑒. E atá i ftúan nj𝑒 dinâr.
20 E θot atire Dz̆esúi: Kúiγj𝑒 is̆t𝑒 kjô fidz̆𝑒, eδé e s̆krúamja ts̆𝑒 ê sipr𝑒?
21 Θon atîγj𝑒: E Ts̆ésarit𝑒. Aχiérna i θot atire: Andái jíp𝑒nia Ts̆ésarit𝑒, até ts̆’ is̆t𝑒 Ts̆ésarit𝑒: eδé Per𝑒ndîs𝑒, até ts̆’ is̆t𝑒 Per𝑒ndîs𝑒.
22 E si e gjegj𝑒n u‐θavmas𝑒n, e t𝑒 l𝑒net até u‐ndrekj𝑒n.
23 At𝑒 dit𝑒 u‐kjas𝑒n Saduts̆énj𝑒t𝑒, ts̆𝑒 θon𝑒 se n𝑒ng’ is̆t𝑒 t𝑒 ngjaχtur: e i píeitin,
24 Tue θ𝑒n𝑒: Mjes̆tr𝑒, Moiséu θa: N𝑒 ndonjerî vdess𝑒 pa pássur𝑒 bij𝑒, t𝑒 s̆okjen 𝑒 tîγj𝑒 kat’ e márr𝑒nj𝑒 p𝑒r grua i vγai i tîγj𝑒, e ka bunj𝑒 t𝑒 léχet𝑒 seri t𝑒 vγáit𝑒 tîγj𝑒.
25 Is̆𝑒n prâ ka‐k𝑒 na s̆tat𝑒 vγez𝑒r: e i pari, t𝑒 vun𝑒t kuror𝑒, vdikj𝑒: e se ng𝑒 kis̆ ser𝑒, la t𝑒 s̆okjen t𝑒 vγáut’ e tîγj𝑒.
26 K𝑒s̆tú i dîti, eδé i treti njera tek’ i s̆tát𝑒ti.
27 E pas gjiθve vdikj𝑒 eδé grúaja.
28 Te anastía prân e ts̆ílit𝑒 ka t𝑒 s̆tát𝑒t𝑒 ka jêt𝑒 s̆okje? posa e pat𝑒n gjiθ𝑒.
29 E si u‐p𝑒rgjekj𝑒 Dz̆esúi, θa atire: G𝑒njéniχj𝑒, se ng𝑒 dini t𝑒 Škrúamet𝑒, e miδé fukjîn e Per𝑒ndîs𝑒.
30 Se te anastía ng𝑒 martoj𝑒n, e ng𝑒 martónen𝑒: jan𝑒 po si é ngj𝑒j𝑒t’ e Per𝑒ndîs𝑒 te kjíeγia.
31 E mbi t𝑒 ngjáχturit e t𝑒 vdékurvet ng𝑒 kini sgléδur’ até ts̆𝑒 kle θ𝑒n𝑒 juve ka Per𝑒ndía ts̆𝑒 θot𝑒:
32 Ú jam𝑒 Per𝑒ndía i Abrámit𝑒, e Per𝑒ndía i Dz̆akóbit𝑒, e Per𝑒ndía i Isákut𝑒? Ng’ ê Per𝑒ndía i t𝑒 vdékuris̆𝑒, se po t𝑒 gjáγ𝑒s̆𝑒.
33 E gjíndet𝑒 si e gjégjes̆in, θavmáses̆in mbi t𝑒 mpsúamit e tîγj𝑒.
34 E Farisénj𝑒t𝑒 kur e gjegj𝑒n se mb𝑒γîti goj𝑒n Saduts̆énj𝑒vet, u‐p𝑒rzíeitin bas̆k𝑒:
35 E njeri tek’ atá burr𝑒 lígjie, ts̆𝑒 dêγj𝑒 t’ e planesj𝑒, píeiti, tue θ𝑒n𝑒:
36 Mjes̆tr𝑒, ts̆ili is̆t𝑒 urδurimi i maθ𝑒 te ligja?
37 Θa atire Dz̆esúi: T𝑒 dúas̆ mir𝑒 T𝑒nzon𝑒 Per𝑒ndîn t𝑒nt𝑒 me gjiθ𝑒 z𝑒mr𝑒n t𝑒nde, e me gjiθ𝑒 s̆pirtin t𝑒nt𝑒, e me gjiθ𝑒 trût𝑒 tat𝑒.
38 Kî is̆t i pari, e i maδi urδurim𝑒.
39 E i dîti ê si kî: Kat𝑒 dúas̆ mir𝑒 gjitonin t𝑒nt𝑒 si vet𝑒χên t𝑒nde.
40 Te kta dî urδurime víret𝑒 gjiθ𝑒 ligja, eδé profétrat𝑒.
41 E kur u‐mbjoδ𝑒n Farisénj𝑒t𝑒, Dz̆esúi i píej𝑒ti, tue θ𝑒n𝑒:
42 Ts̆𝑒 ju dúket𝑒 juve p𝑒r Kris̆tin? kúiγj’ is̆t𝑒 bîr? Θon atîγj𝑒: I Dáviδit𝑒.
43 Θot atire: As̆tú Dáviδi si nd𝑒 s̆pîrt’ e θret Zot, tue θ𝑒n𝑒:
44 Θa i Zoti Zótit𝑒 tim𝑒: Uju te dora e dréj𝑒ta ime, njera t𝑒 vû armíkj𝑒t𝑒 tat𝑒 n𝑒n𝑒 ké mb𝑒vet tote?
45 Prandái n𝑒 Dáviδi e θret Zot, si is̆t i biri i tîγj𝑒?
46 E mosnjerî s’ mund’ i p𝑒rgjegjej nj𝑒 fjal𝑒: e ng𝑒 i δa zé m𝑒ra njeríu ts̆𝑒 at𝑒 dit𝑒 t’ i píeij𝑒n mê gjê .