Krie e njëmbëdhjetëtë
1 E u bë si i sosi Iisui këto porsi që u tha të dimbëdhjetë mathitivet së tij, u ngre ateje, e vate të dhidhaksjë e të qiriksjë edhe ndë qutete t’ature.
2 E Ioanni si ndjeu ndë hapsanë punërat’ e Krishtit, dërgoi di nga mathitit e tij.
3 E i tha atit: Ti je ai që është për t’ardhurë, a tjetër presëmë?
4 Edhe Iisui u përgjegj, e u tha ature: Si të veni, thoi Ioannit ato që ndieni edhe shihni.
5 Të verbërë shohënë, e të çalë ecëjënë, të fëlliqurë qëronenë, e të vdekurë ngjallenë, e ndë të varfërë rrëfenetë Ungjilli.
6 Edhe i lumur’ ësht ai që nukë skandhalisetë nde mua.
7 E kur iknë këta nisi Iisui t’u thosh botësë për Ioannë: Pse dualltë ndë erimi të shihni kallam që tundetë nga era?
8 Vallë pse dualltë të shihni? Njeri të veshurë me rroba të buta? Ja, ata që vishenë të butatë ndë shtëpira të Mbretëret janë.
9 Po ç’dualltë të shihni? Profit? Vërtet u thom juvet, që më tepër nga profit.
10 Se Kij ësht’ ai që për të është shkruarë: Ja, që unë dërgoj Ëngjëllinë tim të shkojë përpara teje, ai do të dërtojë udhënë tënde përpara teje.
11 Me të vërteta u thom juvet, nuk’ u ngre ndonjë njeri nga ata që janë lerë prej gravet, më i madh se Ioanni Vaptistiu, po më i vogëli ndë (m)bretëri të Qiellvet, është më i madh nga ai.
12 E që nga dit’ t’ e Ioannit Vaptistiut ngjera ndashti mbretëria e Qiellvet mirretë me të shpejtuarë, e ata që shpejtojënë e rrëmbejënë atë.
13 Se gjithë Profitëritë edhe nomi ngjera ndë dit të Ioannit profitepsnë.
14 Edhe ndë doi ta dheksni, ai është Ilia që duaj të vinte.
15 Cili ka veshë për të digjuarë, le të digjojë.
16 Me çfarë njeri gjan këjo siri e këture njerëzet? Këta gjajënë me ata djelm që rrinë mb’udhë, e thërresënë shokëvet së ture.
17 E u thonë: I ram flloeresë për ju, e nukë luajtitë valle. U qajtim juvet, e nuk u helmuatë.
18 Sepse erdhi Ioanni që as haj as pij, e thonë: Të paudhë ka.
19 Erdhi i biri i njeriut, që edhe ha, edhe pi, e thonë: Na njeri ngrënës edhe verëpimës, miku i Tellonëvet edhe i fajëtorëvet. E u gjukua sofia nga djelmt’ e saj.
20 Ahiere nisi të shan ato qutete, që nd’ato u bënë më të shumatë thavmëra të tij, e nukë metanoisnë.
21 Ve mbë tij Horazin, ve mbë tij Vithsaidha, se ndë ishnë bënë ndë Tiro, edhe ndë Sidhonë thavmaturgjitë që u bënë mbë ju, që më përpara do të kishnë metanoisurë, e do të vishnë thesë, edhe do të vijnë ndë krie hi.
22 Pameta u thom juvet, se Tirosë edhe Sidhonësë do t’u jetë më leh ndë ditë të gjukimit, se juvet.
23 Edhe ti, o Kapernaum, që je ngrijturë ngjera mbë Qiell, ngjera mbë pisë do të gremiseç, se gjithë këto thavmëra që u bënë tek teje, të qenë bënë ndë Sodhomë do të qenë mbeturë ngjera kësaj ditet.
24 Po un’ u thom juvet, se më i leh do të jetë mundimi ndë vënd të Sodhomësë ndë ditë të gjukimit, se mbë tij.
25 Atëherë u përgjegj Iisui, e tha: I lëvduarë qofç, o tatë, Zot i Qiellit edhe i dheut, se i fshehe këto nga sofotë edhe nga të mënçuritë, e ua dëftove foshnjëvet.
26 Kështu vërtet, o tatë, se ashtu u duk mirë përpara teje.
27 Të gjitha m’u dhanë nga jati im, e ndonjë njeri nukë njeh të birë, përveçme i jati. Edhe as të janë s’e njeh njeri, përveçmë i biri, edhe ai që të dojë i biri të ja dëftojë.
28 Ejani tek u gjithë sa jeni të lodhurë edhe të ngarkuarë, e unë do t’u prëj juvet.
29 Merri zigonë tim (xedhënë) mbi qafë tuaj, e mpsoni nga meje, se unë jam i butë e i urtë ndë zëmërë, e do të gjeni të prëjturë ndë shpirte tuaj.
30 Sepse zigoi im (xedha ime) ësht’ i mirë, edhe barra ime ësht’ e lehë.
Krie XI.
1 E streksi, kur𝑒 sosi Dz̆esúi, t𝑒 jipj𝑒 urδurímet𝑒 dimb𝑒δiét𝑒 dis̆ípuj𝑒vet tîγj𝑒, se andis̆𝑒 s̆kói t𝑒 mp𝑒soγj𝑒, e t𝑒 ligj𝑒roγj𝑒 te χor𝑒t’ e tire.
2 E Dz̆uáni t𝑒 gjégjurit te fulakjía t𝑒 bé mat’ e Krís̆tit𝑒, d𝑒rgói dî ka dis̆ipuj𝑒t’ e tîγj𝑒,
3 E i θa: Jê ti aí, ts̆𝑒 kat𝑒 vinj𝑒, ô présj𝑒m𝑒 njetr𝑒?
4 E si u‐p𝑒rgjekj𝑒 Dz̆esúi θa atire: Kur𝑒 t𝑒 veni, rr𝑒fíeni Dz̆uánit𝑒 até ts̆𝑒 gjégjiχj𝑒, eδé s̆íχ𝑒ni.
5 T𝑒 vérb𝑒rit𝑒 s̆óχ𝑒j𝑒n pameta, t𝑒 s̆klépurit𝑒 jetsj𝑒n, lebrust𝑒 kj𝑒rónen𝑒, t𝑒 s̆úrδurit𝑒 gjégjen𝑒, t𝑒 vdékurit𝑒 ngjáγen𝑒, e t𝑒 vápkj𝑒vet kal𝑒zónet𝑒 vangjeji:
6 E i lum𝑒, kus̆ ng𝑒 u‐sk𝑒ndaγiars̆it mbi mua.
7 E si atá u‐nis𝑒n, Dz̆esúi zû t𝑒 θos̆ gjíndevet p𝑒r Dz̆uánin: Ts̆𝑒 dúaχt𝑒 t𝑒 v𝑒rréij𝑒t𝑒 te diserti? káγ𝑒min túndur𝑒 ka era?
8 Se po ts̆𝑒 dúaχt𝑒 t𝑒 s̆íχ𝑒t𝑒? ndô njerî vés̆ur𝑒 nd𝑒 t𝑒 χoγa? Ši atá ts̆𝑒 kjéγ𝑒j𝑒n t𝑒 vés̆ura t𝑒 χoγa, jan𝑒 te s̆pît𝑒 e mbrétravet.
9 Se po ts̆𝑒 dúaχt𝑒 t𝑒 s̆íχ𝑒t𝑒? ndô profet𝑒? Ê χj ju θom𝑒, eδé mê se profet𝑒.
10 Se kî is̆t’ aí p𝑒r k𝑒 kle s̆krúar𝑒: Ši ú d𝑒rgonj𝑒 é ngj𝑒γin tim𝑒 p𝑒rpara fákjes𝑒 sate, ts̆𝑒 kat𝑒 p𝑒rgatonj𝑒 δromin t𝑒nt𝑒 p𝑒rpara tîj.
11 Me ftet𝑒 ju θom𝑒, ka t𝑒 lêrit𝑒 e grâvet ng𝑒 doγi nj𝑒 njerî mê i maθ𝑒 se Dz̆uán Batista: mb𝑒gjíθ aí ts̆𝑒 is̆t𝑒 mê i vóg𝑒li te mbret𝑒ría e kjíeγiavet, is̆t𝑒 mê i maθ𝑒 se aí.
12 E ts̆𝑒 te dít𝑒t𝑒 e Dz̆uán Batíst𝑒s𝑒 njera m𝑒 naní, mbret𝑒ría e kjíeγiavet do bûr𝑒 fukjî, e t𝑒 fukjís̆mit’ e rr𝑒mbenj𝑒n.
13 Se gjiθ𝑒 profétrat𝑒, e ligja profetidzartin njera te Dz̆uáni:
14 E n𝑒 jû doni t’ e prini mir𝑒, aí is̆t𝑒 Elía, ts̆𝑒 kis̆ viγj𝑒.
15 Kus̆ kâ ves̆ p𝑒r t𝑒 gjégjur𝑒, gjekjt𝑒.
16 E kûγj𝑒 ú kat’ e glas𝑒 kt𝑒 j𝑒nî? Is̆t𝑒 gjâχ𝑒 djélm𝑒t𝑒 ts̆𝑒 rrîn újur𝑒 te kjatsa: ts̆𝑒 tue θirr𝑒 s̆ók𝑒vet,
17 Θon𝑒: Ju kemi râr𝑒, e s’ kini bréδur𝑒: kemi vaj𝑒túar𝑒, e s’ kini klâr𝑒.
18 Se jerδi Dz̆uáni ts̆𝑒 ng𝑒 χâγj𝑒, e ng𝑒 pîγj𝑒, e θon𝑒: Kâ t𝑒 maχkúamin.
19 Jerδi i Biri i njeríut𝑒 ts̆𝑒 χâ, eδé pî, e θon𝑒: Ši njerî ts̆𝑒 po χâ, e pî ver𝑒, miku i gabilót𝑒vet eδé t𝑒 m𝑒katrúamvet. E urtesía pati likj𝑒 ka bíj𝑒t’ e sâγj𝑒.
20 Aχiérna zû t𝑒 mirrj𝑒 dzarr𝑒 χór𝑒t𝑒, ku u‐bûn mê t𝑒 s̆úmat𝑒 θavmasm𝑒 t𝑒 tîγj𝑒, p𝑒rts̆é ng𝑒 bé ij𝑒n pendes𝑒.
21 Χelm𝑒 tîj o Χorazín, χelm𝑒 tîj, o Betsáiδ𝑒: se nai nd𝑒 Tir𝑒, e nd𝑒 Siδon𝑒 u‐kis̆𝑒n bûr𝑒 θavmásm𝑒t𝑒, ts̆𝑒 u‐bûn tek𝑒 jû, sâ kâ ts̆𝑒 kis̆𝑒n bûr𝑒 pendes𝑒 nd𝑒 θes e nd𝑒 χî.
22 Mb𝑒gjíθ ju θom𝑒: Tírit𝑒, e Siδónit𝑒 kat’ i nd𝑒jénet𝑒 mê s̆um𝑒 se juve te dita e gjikímit𝑒.
23 E ti, Kapernaúm, ts̆𝑒 jê ngré itur𝑒 njera te kjíeγia? njera te pisa kat𝑒 sdrípes̆𝑒: se, n𝑒 nd𝑒 Sóδom𝑒 kis̆𝑒n kl𝑒n𝑒 θavmásm𝑒t𝑒, ts̆𝑒 u‐bûn𝑒 tek𝑒 ti, kis̆𝑒n rrîtur𝑒 njera m𝑒 sot𝑒.
24 Prandái ju θom𝑒, se te dita e gjikímit𝑒 kat’ i nd𝑒jénet𝑒 mê s̆um𝑒 χór𝑒s𝑒 Sóδom𝑒s𝑒, se tîj.
25 Tek’ aí kj𝑒ró si u‐p𝑒rgjekj𝑒 Dz̆esúi θa: T𝑒 δoksias𝑒, o Tat𝑒, Zot i kjíeγi𝑒s eδé i δéut𝑒, se fs̆eχe ktô s̆𝑒rbise t𝑒 dís̆m𝑒vet e t𝑒 ndelgúas̆m𝑒vet, e i a sblove f𝑒míj𝑒vet.
26 Ê χj, o Tat𝑒: se k𝑒s̆tú kle mir𝑒 p𝑒rpara tíj.
27 Gjiθkjis̆𝑒 klen𝑒 δ𝑒nn𝑒 te dúart𝑒 time ka Tata jim𝑒. E mosnjerî njeχ t𝑒 Birin, jatr𝑒 se i Jati: e miδé t𝑒 Jatin kus̆ e njeχ, mê se i Biri, e kûγj𝑒 i Biri t𝑒 dêt𝑒 t’ e sblonj𝑒.
28 Éjani tek’ ú gjiθ𝑒 jû, ts̆𝑒 s̆𝑒rbeni, e ts̆𝑒 jini t𝑒 nglakúam𝑒, se kat𝑒 ju δrosis𝑒.
29 Vuni dziγóin tim𝑒 mbi jû, e mpsoni kâ‐k’ ú, se jam i but’ e i új𝑒t𝑒 zé mrie: e kat𝑒 gjeni t𝑒 pré j𝑒tur𝑒 s̆pírtravet tâj𝑒.
30 Se dziγói jim𝑒 is̆t i mir𝑒, e barra ime e lê.