Mbë të parinë kënkëtuar, mbi All-tashith. Psallmë kënke e Asafit.
1 Të lavdurojmë, o Perëndi, të lavdurojmë, sepse emëri yt është afërë; tregonjënë punët’ e tua të maniçimetë.
2 Kur të kem kohë, unë do të gjykonj drejtë.
3 U tret dheu, edhe gjithë ata që rrinë nd’atë; unë forcova shtyllat’ e ati. Sellah.
4 U thashë të pa-udhëvet: Mos punoni pa udhë, edhe fajtorëvet:
5 Mos lartoni bri, mos lartoni lart brinë tuaj, (edhe mos) flitni me qafë të ashpërë.
6 Se as nga len dielli, as nga perëndon, as nga shkretëtira (vien) të lartuarëtë,
7 po Perëndia është gjykatës: këtë ul, e atë ngre.
8 Se ndë dorë të Zotit është qeft plot të shtyri verë të pa-përzierë, edhe do të derthnjë prej këti, po gjithë fajtorët’ e dheut do të shtrythnjënë të viellët’ e ati, edhe do të pinë.
9 Po unë do të dëftenj përherë, do t’i psall Perëndisë Jakovit.
10 Edhe do të thyenj gjithë brirët’ e fajtorëvet, edhe brirët’ e të drejtëvet do të lartonenë.
1 לַמְנַצֵּ֥חַ אַל־תַּשְׁחֵ֑ת מִזְמ֖וֹר לְאָסָ֣ף שִֽׁיר׃ 2 ה֘וֹדִ֤ינוּ לְּךָ֨ ׀ אֱֽלֹהִ֗ים ה֭וֹדִינוּ וְקָר֣וֹב שְׁמֶ֑ךָ סִ֝פְּר֗וּ נִפְלְאוֹתֶֽיךָ׃ 3 כִּ֭י אֶקַּ֣ח מוֹעֵ֑ד אֲ֝נִ֗י מֵישָׁרִ֥ים אֶשְׁפֹּֽט׃ 4 נְֽמֹגִ֗ים אֶ֥רֶץ וְכָל־יֹשְׁבֶ֑יהָ אָנֹכִ֨י תִכַּ֖נְתִּי עַמּוּדֶ֣יהָ סֶּֽלָה׃ 5 אָמַ֣רְתִּי לַֽ֭הוֹלְלִים אַל־תָּהֹ֑לּוּ וְ֝לָרְשָׁעִ֗ים אַל־תָּרִ֥ימוּ קָֽרֶן׃ 6 אַל־תָּרִ֣ימוּ לַמָּר֣וֹם קַרְנְכֶ֑ם תְּדַבְּר֖וּ בְצַוָּ֣אר עָתָֽק׃ 7 כִּ֤י לֹ֣א מִ֭מּוֹצָא וּמִֽמַּעֲרָ֑ב וְ֝לֹ֗א מִמִּדְבַּ֥ר הָרִֽים׃ 8 כִּֽי־אֱלֹהִ֥ים שֹׁפֵ֑ט זֶ֥ה יַ֝שְׁפִּ֗יל וְזֶ֣ה יָרִֽים׃ 9 כִּ֤י כ֪וֹס בְּֽיַד־יְהוָ֡ה וְיַ֤יִן חָמַ֨ר ׀ מָ֥לֵא מֶסֶךְ֮ וַיַּגֵּ֪ר מִ֫זֶּ֥ה אַךְ־שְׁ֭מָרֶיהָ יִמְצ֣וּ יִשְׁתּ֑וּ כֹּ֝֗ל רִשְׁעֵי־אָֽרֶץ׃ 10 וַ֭אֲנִי אַגִּ֣יד לְעֹלָ֑ם אֲ֝זַמְּרָ֗ה לֵאלֹהֵ֥י יַעֲקֹֽב׃ 11 וְכָל־קַרְנֵ֣י רְשָׁעִ֣ים אֲגַדֵּ֑עַ תְּ֝רוֹמַ֗מְנָה קַֽרְנ֥וֹת צַדִּֽיק׃