Kënk’ e shkallëvet Dhavidhit.
1 O Zot, nuk’ u lartua zëmëra ime, as nuk’ u ngritnë përpietë syt’ e mi, as nuk’ ecënj mbë punëra të mëdha, as mbë punëra të maniçime për mua.
2 Vërtet vura ndënë vetëhe, edhe pushova shpirtinë t’im, posi dialën’ e cvjerdhurë përanë s’ëmësë; shpirti im është ndek unë posi diali i cvjerdhurë.
3 Le të shpërenjë Israilli mbë Zonë që tani e gjithë jetënë.
1 שִׁ֥יר הַֽמַּֽעֲל֗וֹת לְדָ֫וִ֥ד יְהוָ֤ה ׀ לֹא־גָבַ֣הּ לִ֭בִּי וְלֹא־רָמ֣וּ עֵינַ֑י וְלֹֽא־הִלַּ֓כְתִּי ׀ בִּגְדֹל֖וֹת וּבְנִפְלָא֣וֹת מִמֶּֽנִּי׃ 2 אִם־לֹ֤א שִׁוִּ֨יתִי ׀ וְדוֹמַ֗מְתִּי נַ֫פְשִׁ֥י כְּ֭גָמֻל עֲלֵ֣י אִמּ֑וֹ כַּגָּמֻ֖ל עָלַ֣י נַפְשִֽׁי׃ 3 יַחֵ֣ל יִ֝שְׂרָאֵל אֶל־יְהוָ֑ה מֵֽ֝עַתָּ֗ה וְעַד־עוֹלָֽם׃