Kënk’ e shkallëvet Dhavidhit.
1 U gëzuashë, kur më thanë: Le të vemi ndë shtëpi të Zotit.
2 Këmbëtë t’ona do të qëndronjënë ndër dyert e tua, o Jerusallimë.
3 Jerusallima është ndërtuarë, si qytet i përmbëledhurë bashkë.
4 Atie hipënjënë farratë, farrat’ e Zotit pas martyrisë Israillit, për të lavduruar’ emërin’ e Zotit.
5 Se atie u vunë frone për gjyq, fronet’ e shtëpisë Dhavidhit.
6 Kërkoni paqtimn’ e Jerusallimësë, le t’u vejë mbarë atyre që të duanë,
7 le të jetë paqtim ndë muret e tu, edhe mbarësi ndë pallatet e tu.
8 Për punë të vëllezrëvet mi, edhe të afrëvet mi, do të them tashi, paqtim mbë ty!
9 Për punë të shtëpisë Zotit Perëndisë t’ënë, do të kërkonj të mirënë tënde.
1 שִׁ֥יר הַֽמַּעֲל֗וֹת לְדָ֫וִ֥ד שָׂ֭מַחְתִּי בְּאֹמְרִ֣ים לִ֑י בֵּ֖ית יְהוָ֣ה נֵלֵֽךְ׃ 2 עֹ֭מְדוֹת הָי֣וּ רַגְלֵ֑ינוּ בִּ֝שְׁעָרַ֗יִךְ יְרוּשָׁלִָֽם׃ 3 יְרוּשָׁלִַ֥ם הַבְּנוּיָ֑ה כְּ֝עִ֗יר שֶׁחֻבְּרָה־לָּ֥הּ יַחְדָּֽו׃ 4 שֶׁשָּׁ֨ם עָל֪וּ שְׁבָטִ֡ים שִׁבְטֵי־יָ֭הּ עֵד֣וּת לְיִשְׂרָאֵ֑ל לְ֝הֹד֗וֹת לְשֵׁ֣ם יְהוָֽה׃ 5 כִּ֤י שָׁ֨מָּה ׀ יָשְׁב֣וּ כִסְא֣וֹת לְמִשְׁפָּ֑ט כִּ֝סְא֗וֹת לְבֵ֣ית דָּוִֽיד׃ 6 שַׁ֭אֲלוּ שְׁל֣וֹם יְרוּשָׁלִָ֑ם יִ֝שְׁלָ֗יוּ אֹהֲבָֽיִךְ׃ 7 יְהִֽי־שָׁל֥וֹם בְּחֵילֵ֑ךְ שַׁ֝לְוָ֗ה בְּאַרְמְנוֹתָֽיִךְ׃ 8 לְ֭מַעַן אַחַ֣י וְרֵעָ֑י אֲדַבְּרָה־נָּ֖א שָׁל֣וֹם בָּֽךְ׃ 9 לְ֭מַעַן בֵּית־יְהוָ֣ה אֱלֹהֵ֑ינוּ אֲבַקְשָׁ֖ה ט֣וֹב לָֽךְ׃