Mbë të parinë kënkëtuar. Psallm’ e Dhavidhit, kur erdhi profiti Nathan tek ay, si hyri te Vathshevaja.
1 Përdëlle-më, o Perëndi, pas të madhit përdëllimit tënt, edhe pas të shumëtit të dhëmburavet tua, shuaj pa-udhërit’ e mia.
2 Laj-më tepërë prej pa-udhërisë s’ime, edhe më qëro prej fajit t’im.
3 Se unë ngjoh pa-udhërinë time, edhe faji em është përpara meje kurdo.
4 Mbë ty vetëmë fëjeva, edhe bëra të keqenë përpara teje, që të dalç i drejtë ndë fjalët’ e tua, edhe të jesh i këthiellëtë ndë gjyqet’ e tu.
5 Sepse na ndek u zushë ndë pa-udhëri, edhe ëma ime më polli ndë faje.
6 Sepse na te deshe të vërtetënë ndë zëmërë, edhe do të më dëftenjç dituri ndë të thellat e zëmrësë.
7 Çpërkat-më me hyssop, edhe do të qëronem, laj-më, edhe do të bënem më i bardhë se dëbora.
8 Bën-më të ndigjonj gëzim e ngazëllim, (që të më) gëzonenë eshtërat’ e thyera.
9 Kthe mbë-nj’-anë faqenë tënde prej fajevet mi, edhe shuaj gjithë pa-udhërit’ e mia.
10 Krijo zëmërë të këthiellëtë tek unë, o Perëndi, edhe përtëri përbrenda meje frymë të drejtë.
11 Mos më hith tej prej faqesë s’ate, edhe mos merr prej meje frymënë tënde të shënjtëruarënë.
12 Ep-ma prapë gëzimn’ e shpëtimit t’ënt, edhe forco-më me frymë zotërishte.
13 Do të mësonj ata që dalënë jashtë udhësë s’ate, edhe të pa-besë të do të kthenenë mbë ty.
14 Shpëto-më prej gjakrash, o Perëndi, Perëndia i shpëtimit t’im, gjuha ime do të gëzonetë duke kënduarë për drejtërinë tënde.
15 Zot, çil buzët’ e mia, edhe goja ime do të dëftenjë lavdimnë tënt.
16 Se, të dashëkeshe kurban, do të të keshë prurë, po kurbane të djegurë gjithë nukë të pëlqenjënë.
17 Kurban’ i Perëndisë është frym’ e thyerë, zëmërën’ e thyerë edhe të përgjunjurënë nukë do t’e hethç tej, o Perëndi.
18 Bën mirë Sionësë me pëlqimnë tënt, edhe ndërto muret’ e Jerusallimësë.
19 Atëhere do të pëlqejsh kurban drejtërie, dhuratë, edhe kurbane të diegurë gjithë; atëhere do të bienë viçre mbi therorenë tënde.
1 לַמְנַצֵּ֗חַ מִזְמ֥וֹר לְדָוִֽד׃ 2 בְּֽבוֹא־אֵ֭לָיו נָתָ֣ן הַנָּבִ֑יא כַּֽאֲשֶׁר־בָּ֝֗א אֶל־בַּת־שָֽׁבַע׃ 3 חָנֵּ֣נִי אֱלֹהִ֣ים כְּחַסְדֶּ֑ךָ כְּרֹ֥ב רַ֝חֲמֶ֗יךָ מְחֵ֣ה פְשָׁעָֽי׃ 4 הֶ֭רֶבה כַּבְּסֵ֣נִי מֵעֲוֺנִ֑י וּֽמֵחַטָּאתִ֥י טַהֲרֵֽנִי׃ 5 כִּֽי־פְ֭שָׁעַי אֲנִ֣י אֵדָ֑ע וְחַטָּאתִ֖י נֶגְדִּ֣י תָמִֽיד׃ 6 לְךָ֤ לְבַדְּךָ֨ ׀ חָטָאתִי֮ וְהָרַ֥ע בְּעֵינֶ֗יךָ עָ֫שִׂ֥יתִי לְ֭מַעַן תִּצְדַּ֥ק בְּדָבְרֶ֗ךָ תִּזְכֶּ֥ה בְשָׁפְטֶֽךָ׃ 7 הֵן־בְּעָוֺ֥ון חוֹלָ֑לְתִּי וּ֝בְחֵ֗טְא יֶֽחֱמַ֥תְנִי אִמִּֽי׃ 8 הֵן־אֱ֭מֶת חָפַ֣צְתָּ בַטֻּח֑וֹת וּ֝בְסָתֻ֗ם חָכְמָ֥ה תוֹדִיעֵֽנִי׃ 9 תְּחַטְּאֵ֣נִי בְאֵז֣וֹב וְאֶטְהָ֑ר תְּ֝כַבְּסֵ֗נִי וּמִשֶּׁ֥לֶג אַלְבִּֽין׃ 10 תַּ֭שְׁמִיעֵנִי שָׂשֹׂ֣ון וְשִׂמְחָ֑ה תָּ֝גֵ֗לְנָה עֲצָמ֥וֹת דִּכִּֽיתָ׃ 11 הַסְתֵּ֣ר פָּ֭נֶיךָ מֵחֲטָאָ֑י וְֽכָל־עֲוֺ֖נֹתַ֣י מְחֵֽה׃ 12 לֵ֣ב טָ֭הוֹר בְּרָא־לִ֣י אֱלֹהִ֑ים וְר֥וּחַ נָ֝כ֗וֹן חַדֵּ֥שׁ בְּקִרְבִּֽי׃ 13 אַל־תַּשְׁלִיכֵ֥נִי מִלְּפָנֶ֑יךָ וְר֥וּחַ קָ֝דְשְׁךָ֗ אַל־תִּקַּ֥ח מִמֶּֽנִּי׃ 14 הָשִׁ֣יבָה לִּ֭י שְׂשֹׂ֣ון יִשְׁעֶ֑ךָ וְר֖וּחַ נְדִיבָ֣ה תִסְמְכֵֽנִי׃ 15 אֲלַמְּדָ֣ה פֹשְׁעִ֣ים דְּרָכֶ֑יךָ וְ֝חַטָּאִ֗ים אֵלֶ֥יךָ יָשֽׁוּבוּ׃ 16 הַצִּ֘ילֵ֤נִי מִדָּמִ֨ים ׀ אֱֽלֹהִ֗ים אֱלֹהֵ֥י תְּשׁוּעָתִ֑י תְּרַנֵּ֥ן לְשׁוֹנִ֗י צִדְקָתֶֽךָ׃ 17 אֲ֭דֹנָי שְׂפָתַ֣י תִּפְתָּ֑ח וּ֝פִ֗י יַגִּ֥יד תְּהִלָּתֶֽךָ׃ 18 כִּ֤י ׀ לֹא־תַחְפֹּ֣ץ זֶ֣בַח וְאֶתֵּ֑נָה ע֝וֹלָ֗ה לֹ֣א תִרְצֶֽה׃ 19 זִֽבְחֵ֣י אֱלֹהִים֮ ר֪וּחַ נִשְׁבָּ֫רָ֥ה לֵב־נִשְׁבָּ֥ר וְנִדְכֶּ֑ה אֱ֝לֹהִ֗ים לֹ֣א תִבְזֶֽה׃ 20 הֵיטִ֣יבָה בִ֭רְצוֹנְךָ אֶת־צִיּ֑וֹן תִּ֝בְנֶ֗ה חוֹמ֥וֹת יְרוּשָׁלִָֽם׃ 21 אָ֤ז תַּחְפֹּ֣ץ זִבְחֵי־צֶ֭דֶק עוֹלָ֣ה וְכָלִ֑יל אָ֤ז יַעֲל֖וּ עַל־מִזְבַּחֲךָ֣ פָרִֽים׃