Krie e katërtë
1 Të dashurë, mos besoni mbë çdo Shpirt, po dhoqimasni Shpirtëratë, ndë janë nga Perndia, sepse shumë profitër të rrem kanë dalë nga bota.
2 Nga këjo njihetë Shpirti i Perndisë. Çdo Shpirt që mollois se Iisu Hristoi erdhi nde kurmi, ai është nga Perndia.
3 Ma çdo Shpirt që thotë se Iisu Hristoi nuk’ erdhi me kurm, nuk’ është nga Perndia, e që është një Antihristo, që kini digjuarë që do të vijë, e që ndashti është ndë jetë.
4 Juvet, o djelm, jini nga Perndia, e i kini mundurë ata, sepse më i fortë ësht’ ai që është ndër ju, se ai që është ndë jetë.
5 Ata janë nga jeta, pra andaj kuvëndojnë nga jeta, e jeta ature u digjon.
6 Navet jemi nga Perndia. Ai që njeh Perndinë, na digjon nevet. Ai që s’është nga Perndia, nukë gjegjetë nevet. Nga këjo shquajmë Perndin’ e së vërtetësë, nga Shpirti i gënjeshtrësë.
7 Të dashurë, le të duamë njeri-jatërinë, sepse dashuria është nga Perndia. E ai që do, është lerë nga Perndia e njeh Perndinë.
8 Ai që nukë do, nuk’ e njeh Perndinë, sepse Perndia është dashuri.
9 Nga këjo u çfaq dashuria e Perndisë që ka ndër nevet, sepse dërgoi të bir’ e tij të vetëminë Perndia ndë jetë, që të rrojëmë navet me anë të tij.
10 Këtu qëndron dashuria, jo sikur e deshm nevet përpara Perndinë, po që ai na deshi nevet, e dërgoi të bir’ e tij ndëjesë për faje tona.
11 Të dashurë, ndë na deshi kaqë shumë Perndia nevet, edhe na duhetë kështu të duamë edhe njeri-jatërinë.
12 Perndinë s’e pa kurrë njeri, ndë daçim njeri-jatërinë, Perndia qëndron ndër nevet, edhe dashuria e tij ësht’ e tërë ndër nevet.
13 Nga këjo njohëmë që qëndrojëmë mbë të, e ai qëndron mbë nevet, sepse ai ka dhënë mbë nevet nga Shpirti i tij.
14 E navet kemi parë, edhe martirisjëmë që babai ka dërguarë të bir’e tij për të sosurë botënë.
15 Cilido që të molloisjë se Iisui është i biri Perndisë, Perndia rri mbë të, e ai mbë Perndinë.
16 E nevet kemi njohurë e kemi besuarë mb’atë dashuri që Perndia ka mbë nevet. Perndia është dashuri, e kush qëndron ndë dashuri, qëndron mbë Perndinë, e Perndia mb’atë.
17 Mbë këtë është e tërë dashuria e Perndisë mbë nevet, që të kemi tharos për ditë të gjuqsë, sepse ç’lloi ësht’ ai, të tillëtë jemi edhe na ndë këtë jetë.
18 Frikë nukë qëndron mbë dashuri, po dashuria e tërë, e kren jashtë frikënë, sepse frika ka mundim e ai që trëmbetë nuk’ është i tërë ndë dashuri.
19 Nevet adha e duamë atë, sepse ai na deshi nevet heriet e parë.
20 Ndë thashtë ndonjë, se unë dua Perndinë, e vëllan’ e tij nuk’ e do, ai është gënjeshtjar, sepse ai që nukë do vëllanë që e sheh, qish mund të dojë Perndinë, atë që nuk’ e sheh?
21 E këtë porsi kemi prej si, që ai që do Perndinë, të dojë edhe vëllan’ e tij.