Mbë të parinë kënkëtuar. Kënkë psallme.
1 Brohorini për Perëndinë, gjithë dheu. Psallni lavdin’ e emërit ati,
2 bëni të lavdëruarë kënkën’ e ati.
3 Thoni Perëndisë: Sa të frikëshime janë punët’ e tua! Për madhërin’ e fuqisë s’ate bënjënë sikur të ndigjonjënë arëmiqt’ e tu.
4 Gjithë dheu do të t’adhuronjë, e të psallnjë për ty, do të psallnjënë për emrinë tënt. Sellah.
5 Ejani e shihni punët’ e Perëndisë: ësht’ i frikëshim mbë punët te të bijt’ e njierëzvet.
6 Bëri detnë dhe të thatë, shkuanë lumënë mbë këmbë, atie u gëzuam për atë.
7 Me anë të fuqisë ti zotëron për gjithë jetënë; syt’ e ati shikonjënë kombetë, krye-ngrituritë mos lartofshinë vetëhenë. Sellah.
8 Bekoni Perëndinë t’ënë, o kombe, edhe bëni të ndigjonetë zëri i lavdurimit ati,
9 i cili ruan shpirtinë tënë ndë jetët, edhe nukë lë të tundenë këmbëtë t’ona.
10 Sepse ti na provove, o Perëndi, na shprovove, sikundrë shprovonet’ ergjëndi.
11 Na shtyre ndë rrietët, na vure barrë të rëndë mbë krahë.
12 Cbrite njierëz mbi krerët t’anë, shkuam ndëpër ziar e ndëpër ujë, edhe na nxore ndë të prëjturë.
13 Do të hynj ndë shtëpit tënde me kurbane të diegurë gjithë, do të t’ap uratat’ e mia,
14 të cilat’ i nxuarnë buzët’ e mia, edhe goja ime foli ndë shtrëngim t’im.
15 Do të të bie kurbane deshësh të majm, diegurë gjithë, bashkë me tymim, do të të bie qe bashkë me cqep. Sellah.
16 Ejani e ndigjoni, gjithë ju që i kini frikë Perëndisë, edhe do të tregonj sa i bëri shpirtit t’im.
17 Bërtita tek ay me gojët t’ime, edhe ay u lartua me gojët t’ime.
18 Ndë shihnje të shtrëmbërë ndë zëmërë t’ime, Zoti nukë do të më ndigjontej,
19 përandaj Perëndia më ndigjoi, mbajti vesh zërit lutëjesë s’ime.
20 Qoftë i bekuarë Perëndia, që nukë largoi të faluritë t’im, edhe përdëllimn’ e ti prej meje.