1 Gjyko-më, o Perëndi, edhe bën gjyqnë t’im kundrë një kombi të pa-udhë, ruaj-më prej njieriu të pa-udhë edhe gënjeshtari.
2 Se ti je Perëndia i fuqisë s’ime, përse më hodhe tej? Edhe përse ecënj i vrërëtë prej shtrëngimit arëmikut tim?
3 Dërgo dritënë tënde edhe të vërtetënë tënde, ato le të më heqën’ udhënë, edhe le të më siellënë ndë mal tënt të shënjtëruarë, edhe ndë tendat’ e tua.
4 Atëhere do të hynj ndë theroren’ e Perëndisë, te Perëndia, gëzimi i gëzimit t’im, edhe do të të lavduronj me qitharë, o Perëndi, Perëndia im.
5 Përse je i hidhëruarë, o shpirti im? Edhe përse përzihe përbrenda meje? Shpëre mbë Perëndinë, se do t’e lavduronj edhe më, (ay është) shpëtesa e faqesë s’ime, edhe Perëndia im.