Psallm’ e Asafit.
1 O Perëndi, erthnë kombe mbë trashigimt tand, ndynë tempullinë tand të shenjtënueminë, vunë Ierusalemënë mbi grumbulla.
2 Dhanë trupat’ e shërbëtorëvet tu me i ngranë shpendët’ e qiellit, edhe mishin’ e të dreitëvet tu bishavet dheut.
3 Derthnë gjakun’ e atyneve porsi ujë rreth Ierusalemësë, edhe s’kishte kush t’i vorronte.
4 U bam shpërnderim ndër fëqinjt tonë, të përqeshun’ e të përbuzunë ndër ata qi janë rreth nesh.
5 Deri kurë, o Zot, ke me u zemëruem përherë? Ka me diegunë zmiri yt porsi ziarrm?
6 Derth zemëriminë tand mbi ata kombe qi nukë të ngjofinë, edhe mbi ato mbëretënia qi nuk thirrnë mb’emënit tand,
7 se hangrën Iakobinë, edhe shkretuenë vendin’ e ati.
8 Mos kuito kundrë nesh paudhënit’ e të herëshimvet, le të na e mbërrijënë shpeit përdëllimet’ e tu, se u përvum tepërë.
9 Ndif-na, o Perëndia i shpëtimit t’ynë, për punët të lavdisë emënit t’yt, edhe liro-na, edhe bahu i përdëllyeshim mbë fajet tona, për punët të emënit t’yt.
10 Mos thonë ndonji herë kombetë: Ku ashtë Perëndia i atyneve? Edhe u ngjoftë ndër kombet, përpara syvet t’anë, shpagimi i gjakut shërbëtorëvet tu, qi u derth.
11 Arthtë përpara teje shamtima e të lidhunavet; mbas madhënisë krahit t’yt, ruei te bijt’ e atyneve qi janë vramë,
12 edhe ep-u fëqinjvet t’onë, o Zot, shpërnderiminë qi të shpërnderuenë ndë gjit të atyneve, për nji shtate.
13 Por na populli yt, edhe dhent’ e kullotësë s’ate, kemi më të lavduruem për gjithë jetënë, bres mbas brezi kemi me diftuem lavduriminë tand.
1 victori pro liliis testimonii Asaph canticum
2 qui pascis Israhel ausculta
qui ducis quasi gregem Ioseph
qui sedes super cherubin ostendere
3 ante Efraim et Beniamin et Manasse
suscita fortitudinem tuam et veni ut salvos facias nos
4 Deus converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus
5 Domine Deus exercituum
usquequo fumabis ad orationem populi tui
6 cibasti nos pane flebili et potasti nos in lacrimis tripliciter
7 posuisti nos contentionem vicinis nostris
et inimici nostri subsannaverunt nos
8 Deus exercituum converte nos
et ostende faciem tuam et salvi erimus
9 vineam de Aegypto tulisti eiecisti gentes et plantasti eam
10 praeparasti ante faciem eius
et stabilisti radices eius et implevit
terram
11 operti sunt montes umbra eius et ramis illius cedri Dei
12 expandit comas suas usque ad mare
et usque ad Flumen germina sua
13 quare dissipasti maceriam eius
et vindemiaverunt eam omnes qui transeunt per viam
14 vastavit eam aper de silva
et omnes bestiae agri depastae sunt eam
15 Deus exercituum revertere obsecro
respice de caelo et vide et visita vineam hanc
16 et radicem quam plantavit dextera tua
et filium quem confirmasti tibi
17 succensam igni et deramatam ab increpatione faciei tuae pereant
18 fiat manus tua super virum dexterae tuae
et super filium hominis quem confirmasti tibi
19 et non recedemus a te vivificabis nos
et nomine tuo vocabimur
20 Domine Deus exercituum converte nos
et ostende faciem tuam et salvi erimus