Psallm’ e Davidit, kur iku prei sysh të birit vet Absalomit.
1 Zot, sa u shumuen’ anëmiqt e mi! Shumë vetë ngrenë krye kundrë meje.
2 Shumë vetë thonë për shpirtinë t’em: Nuk’ ashtë shpëtim për atë te Perëndia. Selah.
3 Por ti, o Zot, je mburonjë rreth meje, lavdia eme, edhe ai qi nalton kryetë t’em.
4 Thërrita me zaninë t’em te Zoti, edhe më ndëgjoi prei malit shenjtënisë vet. Selah.
5 Unë rash’ e fjeta; u sqova, se Zoti më forcon.
6 Nukë do të frikohem prei dhetë mijënash populli, atyneve qi qindrojënë kundrë meje përqark.
7 Ngreu, o Zot, shpëto-më, o Perëndia em, se ti u re gjith’ anëmiqvet mi mbë nofullët, theve dhambët’ e të pa-besëvet.
8 Shpëtimi asht i Zotit, bekimi yt ashtë mbi popullinë tand. Selah.
1 canticum David cum fugeret a facie Abessalon filii
sui
2 Domine quare multiplicati sunt hostes mei
multi consurgunt adversus me
3 multi dicunt animae meae
non est salus huic in Deo semper
4 tu autem Domine clipeus circa me
gloria mea et exaltans caput meum
5 voce mea ad Dominum clamabo
et exaudiet me de monte sancto suo semper
6 ego dormivi et soporatus sum
evigilavi quia Dominus sustentavit me
7 non timebo milia populi quae circumdederunt me
surge Domine salvum me fac Deus meus
8 quia percussisti omnium inimicorum meorum maxillam
dentes impiorum confregisti
9 Domini est salus super populum tuum benedictio tua semper