Mbë të parinë kankatuer. Psallm’ e Davidit.
1 Tha i marri ndë zemërët të vet: S’ka Perëndi. U prishnë edhe u ndynë ndë punët, s’ka kush me bamë mirë.
2 Zoti u kurrus prei qiellit mbë të bijt e njerëzëvet, për me pamë ndë ashtë ndonji qi kupëton, a qi kërkon Perëndinë.
3 Të gjithë u përvarnë mbë-nj’-anë, edhe u banë të pavëjefshim bashkë, s’ka kush me bamë mirë, s’ka asnji.
4 S’kanë mend gjith ata qi punojënë pa udhë, ata qi hanë popullinë t’em, porsi kapshatë buke nukë thirrnë Zotinë.
5 Atie u hyni frik’ e madhe, se Perëndia ashtë ndë brest të dreitëvet.
6 Turpënuetë këshillen’ e të vobegut, por Zoti ashtë mpështetëja e ati.
7 Kush ka me dhanë kah Siona shpëtimin’ e Israelit? Kur të këthejë Zoti popullin’ e vet prei robënisë, ka me u gëzuem Iakobi, edhe ka me u gazmuem Israeli.
1 canticum David
Domine quis peregrinabitur in tentorio tuo
et quis habitabit in monte sancto tuo
2 qui ingreditur sine macula et operatur iustitiam
3 loquiturque veritatem in corde suo
qui non est facilis in lingua sua
neque fecit amico suo malum
et obprobrium non sustinuit super vicino suo
4 dispicitur oculis eius inprobus
timentes autem Dominum glorificat
iurat ut se adfligat et non mutat
5 pecuniam suam non dedit ad usuram
et munera adversum innoxium non accepit
qui facit haec non movebitur in aeternum