1 Dituria ndërtoi shtëpin’ e saj, preu shtatë shtyllat’ e saj,
2 theri berrat’ e saj, shturi verën’ e saj, edhe bëri gati truvezën’ e saj;
3 dërgoi shërbëtoret’ e saj, leçit mbi vëndet e lartë të qytetit:
4 “Kush të jet’ i marrë, le të këthenetë këtu”; (edhe) atyre që s’kanë mënt u thotë:
5 “Eni, hani nga buka ime, edhe pini nga vera që shtyra;
6 lini marrëzinë, edhe rroni, edhe ecëni dreitë mb’ udhë të urtësisë.”
7 Kush mëson përqeshës turpëron vetëhen’ e ti, edhe kush qërton të pabesë nxin faqen’ e ti.
8 Mos qërto përqeshës, që të mos të të mërzitnjë, qërto të urtinë, edhe do të të dojë.
9 Ep-i (mënt) të diturit edhe do të bënetë më i diturë, mëso të dreitinë, edhe do të rritetë ndë mësim.
10 Kryet’ e diturisë është frik’ e Zotit, edhe të njohurit’ e Shënjtit (ësht’) urtësia.
11 Sepse me anët t’ime do të shumonenë dit e tua, edhe do të shtonenë viet e jetësë s’ate.
12 Ndë u bëfsh i urtë, do të jesh i urtë për vetëhenë tënde, edhe ndë u bëfsh përqeshës, ti vetëmë do të vuanjç.
13 Gruaja pa mënt, e vrazhëtë, e marrë, edhe që s’di farë-gjëje,
14 rri ndë derët të shtëpisë saj mbi fron, ndëpër vëndet e lartë të qytetit,
15 tuke grishur’ udhëtarëtë që shkonjënë drejt’ udhësë tyre:
16 “Kush ësht’ i marrë, le të kthenetë këtu”, edhe ati që s’ka mënt i thotë:
17 “Ujët’ e viedhur’ është të ëmbëlë, edhe buk’ e mpshehur’ ësht’ e shishime.”
18 Po ay nuk’ e di se atie janë të vdekuritë, edhe ndër të thellat të pisësë (janë) të grishurit’ e asaj.
1 sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem
2 immolavit victimas suas
miscuit vinum et proposuit mensam suam
3 misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad moenia civitatis
4 si quis est parvulus veniat ad me et insipientibus locuta est
5 venite comedite panem meum
et bibite vinum quod miscui vobis
6 relinquite infantiam et vivite
et ambulate per vias prudentiae
7 qui erudit derisorem ipse sibi facit iniuriam
et qui arguit impium generat maculam sibi
8 noli arguere derisorem ne oderit te
argue sapientem et diliget te
9 da sapienti et addetur ei sapientia
doce iustum et festinabit accipere
10 principium sapientiae timor Domini
et scientia sanctorum prudentia
11 per me enim multiplicabuntur dies tui et addentur tibi anni vitae
12 si sapiens fueris tibimet ipsi eris
si inlusor solus portabis malum
13 mulier stulta et clamosa plenaque inlecebris et nihil omnino sciens
14 sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco
15 ut vocaret transeuntes viam et pergentes itinere suo
16 quis est parvulus declinet ad me et vecordi locuta est
17 aquae furtivae dulciores sunt et panis absconditus suavior
18 et ignoravit quod gigantes ibi sint
et in profundis inferni convivae eius