Të faniturit’ e shkretëtirësë detit.
1 Posi erat’ e shakullit të mes-ditësë që shkonjënë, (kështu) vien nga shkretëtira, nga dheu i frikëshim.
2 Të faniturë të ashpërë m’u dëftye; shtrëngatësi po shtrëngon, edhe prishësi po prish. Hip, o Elam; qerthullo, o Midhi, pushova gjithë shtrëngimet’ e asaj.
3 Përandaj mesi im është plot me të dhëmburë; më pushtuanë të dhëmbura, posi të dhëmburat’ e asaj që piell; u kurruç të dëgjonj (atë), u trazuaç ndë të parët (t’ati).
4 Zemëra ime po rreh: tristim më mori! Nata e gëzimit t’im m’u këthye ndë frikë.
5 Po bënetë gati truveza, po ruanjënë pritë, po hanë, po pinë; ngrihi, o të parët’ e ushtërisë, bëni gati nburonja.
6 Sepse Zoti më tha kështu: Shko, vërë përgjonjës, që t’apë zë ç’sheh.
7 Edhe pa dy kalorës hipurë kaluarë, një hipurë gomarit e një hipurë kamillesë, edhe mbajti vesh mirë me shumë kujdes.
8 Edhe thërriti (posi) leon, pa prëjturë: O im-zot, po rri ndë pritët ditënë, edhe po ruanj gjithë net,
9 edhe na tek po vinjënë dy burra kalorës hipurë kaluarë. Edhe u përgjeq e tha: Ra, ra Vavillona, edhe gjith’ ikonat’ e latuara të perëndivet asaj u dërrmuanë përdhe.
10 O të shirëtë t’im, edhe o gruri i lëmësë s’ime, u dëfteva juve atë që dëgjova nga Zoti i ushtërivet, Perëndisë Israilit.
11 Të faniturit’ e Dumahësë. Më thërret nga Seiri, Ronjës: Ç’ka natënë, o ronjës? Ç’ka natënë, o ronjës?
12 Ronjësi tha: Mëngjesëja erdhi, po edhe nata; ndë daçi të pyetni, pyetni, këthehi, eni.
13 Të faniturit’ e Arabisë. Do të shkoni natënë ndë pyll të Arabisë, o udhëtarët’ e Dedanimëvet.
14 Bini ujë për t’ i dalë përpara ati që ka et, o vëndësit’ e dheut Themanit; dilni përpara me bukë ati që ikën.
15 Sepse po ikënjënë nga faqeja e kordhavet, nga faqeja e kordhësë sveshurë, edhe nga faqeja e harkut ngrehurë, edhe nga faqeja e fërtymësë luftësë.
16 Sepse kështu më tha Zoti: Ndë mest të një viti, sikundrë (janë) viet e pagëtarit, do të hiqetë me të vërtetë gjithë lavdia e Qidarit;
17 edhe të mbeturit’ e numërit harkorëvet fortë nga të bijt’ e Qidarit do të vogëlonetë, sepse Zoti Perëndia i Israilit foli.
1 onus deserti maris
sicut turbines ab africo veniunt
de deserto venit de terra horribili
2 visio dura nuntiata est mihi
qui incredulus est infideliter agit et qui depopulator est vastat
ascende Aelam obside Mede omnem gemitum eius cessare feci
3 propterea repleti sunt lumbi mei dolore
angustia possedit me sicut angustia parientis
corrui cum audirem conturbatus sum cum viderem
4 emarcuit cor meum tenebrae stupefecerunt me
Babylon dilecta mea posita est mihi in miraculum
5 pone mensam contemplare in specula
comedentes bibentes
surgite principes arripite clypeum
6 haec enim dixit mihi Dominus
vade et pone speculatorem et quodcumque viderit adnuntiet
7 et vidit currum duorum equitum
ascensorem asini et ascensorem cameli
et contemplatus est diligenter multo intuitu
8 et clamavit leo
super specula Domini ego sum stans iugiter per diem
et super custodiam meam ego sum stans totis noctibus
9 ecce iste venit ascensor vir bigae equitum
et respondit et dixit cecidit cecidit Babylon
et omnia sculptilia deorum eius contrita sunt in terram
10 tritura mea et fili areae meae
quae audivi a Domino exercituum Deo Israhel adnuntiavi vobis
11 onus Duma
ad me clamat ex Seir
custos quid de nocte custos quid de nocte
12 dixit custos venit mane et nox
si quaeritis quaerite convertimini venite
13 onus in Arabia
in saltu ad vesperam dormietis in semitis Dodanim
14 occurrentes sitienti ferte aquam
qui habitatis terram austri cum panibus occurrite fugienti
15 a facie enim gladiorum fugerunt a facie gladii inminentis
a facie arcus extenti a facie gravis proelii
16 quoniam haec dicit Dominus ad me
adhuc in uno anno quasi in anno mercennarii
et auferetur omnis gloria Cedar
17 et reliquiae numeri sagittariorum fortium de filiis Cedar inminuentur
Dominus enim Deus Israhel locutus est