1 Fialët’ e Agurit, të birit Jakehut, (do me thënë) profitia që i foli njeriu Ithiilit, Ithiilit edhe Ukalit.
2 Me të vërtetë unë jam më i marri i njerëzet, edhe urtësi njeriu nukë (gjëndetë) tek unë;
3 edhe nukë xura diturinë, as nukë di mëndëjen’ e kafshavet shënjtëruara.
4 Cili hipi ndë qiell edhe sbriti? Cili mbëlodhi erënë ndër duart të tia? Cili lidhi ujëratë ndë rrobët? Cili forcoi gjith’ anët’ e dheut? Ç’ (ësht’) emëri i ati? Edhe ç’(ësht’) emëri i të birit, ndë e di?
5 Ç’do fialë Perëndie ësht’ e provuarë, është mburonjë ndër ata që shpërenjënë mb’ atë.
6 Mos shto gjë ndër fialët’ t’ati, se mos të provonjë, edhe del gënjeshtar.
7 Dy kafsha kërkonj prej teje, mos m’i mohonjç (këto) përpara se të vdes:
8 të mërgonjç prej meje kotësirë e fialë të rreme; të mos më apsh vobezi e gjë; ushqe-më me pak ushqim:
9 se mos nginjem, e të mohonj, e them: Ç’ (është) Zoti? A se mos ndodhem i vobek, e vieth, e zë emërin’ e Perëndisë t’im (mbë të kotë).
10 Mos zërë n’golë për të keq shërbëtorinë tek i zoti, se mos të mallëkonjë, e të zë fali.
11 (Ka) bres që mallëkon tanë, edhe nukë bekon t’ëmënë.
12 (Ka) bres të këthiellëtë ndër syt të ti, po nuk’ është larë nga ndyrësira e ti.
13 (Ka) bres, të cilit sa të lartë janë sytë, edhe (sa) të ngriturë janë qepallat’ e ati!
14 (Ka) bres, të cilit dhëmbëtë (janë) kordha, edhe dhëmballëtë thika, që të brenjënë të vobeqtë prej dheut, edhe të nevolëshimitë prej njerëzish.
15 Piaveca ka dy bila, (që thërrasënë): Bierë, bierë. Këto të tria s’kanë të nginjurë (kurrë, po më fort këto) të katrëta nukë thonë (kurrë): Mjaft.
16 Varri, edhe shtrati i shterpësë: dheu (që) nukë nginjetë me ujë, edhe zjarri (që nukë) thotë: Mjaft.
17 Syri që përqesh tanë, edhe nukë do t’i dëgjonjë s’ëmësë, korbat’ e shkëmbit do ta hedhënë tej, edhe zoqt’ e shqiponjavet do ta hanë.
18 Këto të tria janë të çudiçime tek unë, po më fort katrë kafsha nukë kupëtonj:
19 Gjurmat’ e shqiponjësë ndë qiell, gjurmat’ e gjarpërit mbi shkëmpt, gjurmat’ e lundrësë ndë mes të detit edhe gjurmat’ e njeriut ndë të rit.
20 E këtillë (ësht’) udha e kurvësë: ha, e mpshin buzët’ e saja, edhe thotë: Nukë bëra ndonjë punë të paudhë.
21 Për tri (punë) përzihetë dheu, po më fort për katrë, (të cilatë) nukë munt të duronjë:
22 për shërbëtorinë, kur mbëretëron; për të marrinë, kur nginjetë me bukë;
23 për (gruan’) e mërziturë, kur martonetë, edhe për shërbëtorenë, kur sbon të zonjënë.
24 Këto të katrëta (janë) fort të vogëla mbë dhet, po janë fort të mënçime:
25 Melingonjatë, (që janë) një gjëndëje e pafuqishime, po ndë verë bënjënë gati të ngrënët’ e tyre;
26 lepujtë, që janë një gjëndëje e pafuqishime, po bënjënë shtëpit’ e tyre mbi shkëmpt;
27 karkalecatë, që s’kanë mbëret, po të gjithë dalënë bashkë tufë tufë;
28 mirmanga (që) mbahetë për këmbësh, edhe rri ndëpër pallatet të mbëretëret.
29 Këto të tria ecënjënë mirë, po më fort katrë ecënjënë hieshim:
30 Leoni (që është) më i forti i shtëzet, edhe nukë kthenetë nga syt’ e ndonjëj;
31 gjeli, edhe sqapi, edhe mbëreti, që është qarkuarë nga gjëndëja e ti.
32 Ndë paç punuarë pa mënt tuke lartuarë vetëhenë tënde, edhe ndë paç menduarë (keq, vërë) dorënë mbi golët.
33 Sepse kush rreh klumësht, nxier gjalpë, edhe kush shtrëngon hundënë, nxier gjak; edhe kush dhes zëmërim, nxier të zëna.
1 verba congregantis filii vomentis
Visio quam locutus est vir cum quo est Deus
et qui Deo secum morante confortatus ait
2 stultissimus sum virorum et sapientia hominum non est mecum
3 non didici sapientiam
et non novi sanctorum scientiam
4 quis ascendit in caelum atque descendit
quis continuit spiritum manibus suis
quis conligavit aquas quasi in vestimento
quis suscitavit omnes terminos terrae
quod nomen eius et quod nomen filii
eius si nosti
5 omnis sermo Dei ignitus clypeus est sperantibus in se
6 ne addas quicquam verbis illius et arguaris inveniarisque mendax
7 duo rogavi te ne deneges mihi antequam moriar
8 vanitatem et verba mendacia longe fac a me
mendicitatem et divitias ne dederis mihi
tribue tantum victui meo necessaria
9 ne forte saturatus inliciar ad negandum
et dicam quis est Dominus
et egestate conpulsus furer
et peierem nomen Dei mei
10 ne accuses servum ad dominum suum
ne forte maledicat tibi et corruas
11 generatio quae patri suo maledicit
et quae non benedicit matri suae
12 generatio quae sibi munda videtur
et tamen non est lota a sordibus suis
13 generatio cuius excelsi sunt oculi et palpebrae eius in alta subrectae
14 generatio quae pro dentibus gladios habet
et commandit molaribus suis
ut comedat inopes de terra et pauperes ex hominibus
15 sanguisugae duae sunt filiae dicentes adfer adfer
tria sunt insaturabilia
et quartum quod numquam dicit sufficit
16 infernus et os vulvae et terra quae non satiatur aqua
ignis vero numquam dicit sufficit
17 oculum qui subsannat patrem
et qui despicit partum matris suae
effodiant corvi de torrentibus
et comedant illum filii aquilae
18 tria sunt difficilia mihi et quartum penitus ignoro
19 viam aquilae in caelo viam colubri super petram
viam navis in medio mari
et viam viri in adulescentula
20 talis est via mulieris adulterae
quae comedit et tergens os suum dicit
non sum operata malum
21 per tria movetur terra et quartum non potest sustinere
22 per servum cum regnaverit per stultum cum saturatus fuerit cibo
23 per odiosam mulierem cum in matrimonio fuerit adsumpta
et per ancillam cum heres fuerit dominae suae
24 quattuor sunt minima terrae et ipsa sunt sapientiora sapientibus
25 formicae populus infirmus
quae praeparant in messe cibum sibi
26 lepusculus plebs invalida
quae conlocat in petra cubile suum
27 regem lucusta non habet et egreditur universa per turmas
28 stilio manibus nititur et moratur in aedibus regis
29 tria sunt quae bene gradiuntur et quartum quod incedit feliciter
30 leo fortissimus bestiarum ad nullius pavebit occursum
31 gallus succinctus lumbos et aries nec est rex qui resistat ei
32 et qui stultus apparuit postquam elatus est
in sublime
si enim intellexisset ori inposuisset manum
33 qui autem fortiter premit ubera ad eliciendum lac exprimit butyrum
et qui vehementer emungitur elicit
sanguinem
et qui provocat iras producit discordias