1 Kështu thotë Zoti: Qielli (është) froni im, edhe dheu ndënëkëmbëja e këmbëvet mia; cila është shtëpia që do të ndërtonitë për mua? Edhe cili është vëndi i të prëjturit t’im?
2 Sepse dora ime i bëri këto të gjitha, edhe u bënë këto të gjitha, thotë Zoti, cilinë pra do të vështronj? Të vobegunë, të thyerinë ndë shpirt, edhe atë që trembetë nga fiala ime.
3 Po ay që ther ka, (është posi) ay që vret njeri, ay që bën kurban qënq, (posi) ay që pret qafë qëni; kush bie dhuratë brumërash, (posi ay që bie) gjak derri, kush tymon me thimiamë, (posi) ay që bekon idhullë. Po, ata sgjothnë udhët’ e tyre, edhe shpirti i atyreve pëlqen të ndyrat’ e atyreve.
4 Edhe unë pra do të sgjeth ato që janë për prishëjen’ e atyreve, edhe do të bie mbi ata ato që kanë frikë, sepse thërrisnjam, edhe asndonjë nukë përgjegjej, flisnjam, edhe asndonjë nukë dëgjonte, po bëninë të keqenë përpara meje, edhe sgjidhin’ atë që nukë më pëlqente.
5 Pa dëgjoni fialën’ e Zotit, ju që trembi nga fiala e ati: Vëllezëritë tuaj, që u mërzitnjënë juve, e u sbonjënë juve për punë të emëritë t’im, thanë: Le të lëvdonetë Zoti, po ay do të duketë për gëziminë tuaj, e ata do të turpëronenë.
6 Zë klithme po vien nga qyteti, zë nga tempulli, zëri i Zotit që po nxier zemërimnë mbi arëmiqt të ti.
7 Pa dhëmburë barku polli, pa ardhur’ asaj të dhëmburatë, u lirua edhe polli mashkull.
8 Kush ka dëgjuarë të tillë punë? Kush ka parë të tilla? A do të pillte dheu për një ditë? A do të lintte komp sakaqëherash? Po Sionësë posa i erthnë të dhëmbura barku, polli djemt’ e saj.
9 Unë që bie ndë piellëjet a nukë do të kishnjam bërë të pillte? thotë Zoti. Unë që bënj të piellënë, a do të mbyllnjam (shtratnë)? thotë Perëndia yt.
10 Gëzohi bashkë me Jerusalimënë, edhe ngazullohi bashkë me atë ju që doni atë; gëzohi me gëzim bashkë me atë ju të gjithë që mbani zi për atë,
11 që të pini sisë, e të ngosi nga gjinjt’ e ngushullimevet asaj, që të pini sisë e të kënaqi ndë shumicët të lavdis’ asaj.
12 Sepse kështu thotë Zoti: Na tek do të këthenj paqsimnë te ajo posi lum, edhe lavdin’ e kombavet posi purrua që vërshon; atëherë do të pini sisë, do të mbahi mbi brinjt, edhe do të përgëzohi mbi gjunjt (t’asaj).
13 Posi dialë që ngushullon e ëma, kështu do t’u ngushullonj unë juve, edhe do të ngushullohi ndë Jerusalimë.
14 Edhe do të shihni, edhe zemëra juaj do të gëzonetë, edhe eshtëratë tuaja do të lulëzonjënë posi bari, edhe dor’ e Zotit do të njihetë ndër shërbëtorët’ t’ati, edhe zemërata ndër arëmiqt t’ ati.
15 Sepse na Zoti tek do të vinjë me zjarr, edhe qerret’ e ati (do të jenë) posi erë shtiellëje, që të bierë zemëratën’ e ti me vrundullë, edhe qërtimin’ e ti me flakë zjarri.
16 Sepse me zjarrin’ e Zotit, e me thikën’ e ati do të gjukonetë ç’do trup, edhe të vrarët’ e Zotit do të jenë shumë.
17 Ata që shënjtëronen’ e qëronenë ndër qipështrat, (njëri) pas tiatrit, çfaqurazi, tuke ngrënë mish derri, edhe të ndyrat, edhe minë, këta do të tretenë bashkë, thotë Zoti.
18 Sepse unë (di) punët’ e atyreve, edhe mendimet’ e atyreve, edhe po vinj të mbëleth gjithë kombatë edhe gluhatë, edhe do të vinjënë, e do të shohënë lavdinë t’ime. 19 Edhe do të vë një shenjë ndë mest t’atyreve, edhe ata që kanë shpëtuarë nga ata do t’i dërgonj ndër kombat, (ndë) Tarshishë, (ndë) Pullë, e (ndë) Lludë, të cilëtë heqënë hark, (ndë) Tuball, e (ndë) Javan, (ndër) dheujëzat të larga, që s’kanë dëgjuarë zënë t’im, as s’kanë parë lavdinë t’ime, edhe do të leçitnjënë lavdinë t’ime ndë mest të kombavet. 20 Edhe do të bienë gjithë vëllezëritë tuaj prej gjithë kombavet për dhuratë te Zoti, mbi kuaj, e mbi qerre, e mbi shtretra, e mbi mushka, edhe mbi shtëzë të shpejta, ndë malt t’im të shënjtëruarinë, ndë Jerusalimë, thotë Zoti, posi djemt’ e Israilit që bienë dhuratënë prej brumërash nd’ enë të qëruarë mbë shtëpit të Zotit. 21 Po do të marr nga ata edhe priftërë e Levitë, thotë Zoti.
22 Sepse posi qiejet’ e ri edhe dheu i ri që do të bënj, do të mbetenë përpara meje, thotë Zoti, kështu do të mbetetë fara juaj edhe emëri juaj.
23 Edhe që nga hën’ e re mbë tiatrënë, edhe që nga savvata gjer mbë tiatrënë, ç’do kurm do të vinjë që të faletë përpara meje, thotë Zoti.
24 Edhe do të dalënë, e do të shohënë kërmat’ e njerëzet, që shkelnë porositë kundrë meje, sepse krymbi i atyreve nukë do të ngorthnjë, edhe zjarri i atyreve nukë do të shuhetë, edhe do të jenë të ndohëtë mbë ç’do kurm.
1 haec dicit Dominus
caelum sedis mea et terra scabillum pedum
meorum
quae ista domus quam aedificabitis mihi
et quis iste locus quietis meae
2 omnia haec manus mea fecit et facta sunt universa ista dicit Dominus
ad quem autem respiciam nisi ad pauperculum
et contritum spiritu et trementem sermones meos
3 qui immolat bovem quasi qui interficiat virum
qui mactat pecus quasi qui excerebret canem
qui offert oblationem quasi qui sanguinem suillum offerat
qui recordatur turis quasi qui benedicat idolo
haec omnia elegerunt in viis suis
et in abominationibus suis anima eorum delectata est
4 unde et ego eligam inlusiones eorum et quae timebant adducam eis
quia vocavi et non erat qui responderet
locutus sum et non audierunt
feceruntque malum in oculis meis et quae nolui elegerunt
5 audite verbum Domini qui tremetis ad verbum eius
dixerunt fratres vestri odientes vos et abicientes propter nomen meum
glorificetur Dominus et videbimus in laetitia vestra
ipsi autem confundentur
6 vox populi de civitate vox de templo
vox Domini reddentis retributionem inimicis suis
7 antequam parturiret peperit
antequam veniret partus eius peperit masculum
8 quis audivit umquam tale et quis vidit huic simile
numquid parturiet terra in die una aut parietur gens simul
quia parturivit et peperit Sion filios suos
9 numquid ego qui alios parere facio
ipse non pariam dicit Dominus
si ego qui generationem ceteris tribuo sterilis ero
ait Dominus Deus tuus
10 laetamini cum Hierusalem et exultate in ea
omnes qui diligitis eam
gaudete cum ea gaudio universi qui lugetis super eam
11 ut sugatis et repleamini ab ubere consolationis eius
ut mulgeatis et deliciis affluatis ab omnimoda gloria eius
12 quia haec dicit Dominus
ecce ego declinabo super eam quasi fluvium pacis
et quasi torrentem inundantem gloriam gentium quam sugetis
ad ubera portabimini
et super genua blandientur vobis
13 quomodo si cui mater blandiatur ita ego consolabor vos
et in Hierusalem consolabimini
14 videbitis et gaudebit cor vestrum
et ossa vestra quasi herba germinabunt
et cognoscetur manus Domini servis eius
et indignabitur inimicis suis
15 quia ecce Dominus in igne veniet et quasi turbo quadrigae eius
reddere in indignatione furorem suum
et increpationem suam in flamma ignis
16 quia in igne Dominus diiudicatur
et in gladio suo ad omnem carnem
et multiplicabuntur interfecti a Domino
17 qui sanctificabantur et mundos se putabant
in hortis post unam intrinsecus
qui comedebant carnem suillam et abominationem et murem
simul consumentur dicit Dominus
18 ego autem opera eorum et cogitationes eorum
venio ut congregem cum omnibus gentibus et linguis
et venient et videbunt gloriam meam
19 et ponam in eis signum et mittam ex eis qui salvati fuerint ad gentes
in mari in Africa in Lydia tenentes
sagittam in Italiam et Graeciam
ad insulas longe ad eos qui non audierunt de me
et non viderunt gloriam meam
et adnuntiabunt gloriam meam gentibus
20 et adducent omnes fratres vestros de cunctis gentibus donum Domino
in equis et in quadrigis et in lecticis et in mulis et in carrucis
ad montem sanctum meum Hierusalem dicit Dominus
quomodo si inferant filii Israhel munus in vase mundo in
domum Domini
21 et adsumam ex eis in sacerdotes et in Levitas dicit Dominus
22 quia sicut caeli novi et terra nova
quae ego facio stare coram me dicit Dominus
sic stabit semen vestrum et nomen vestrum
23 et erit mensis ex mense et sabbatum ex sabbato
veniet omnis caro ut adoret coram facie mea dicit Dominus
24 et egredientur et videbunt cadavera virorum
qui praevaricati sunt in me
vermis eorum non morietur
et ignis eorum non extinguetur
et erunt usque ad satietatem visionis omni carni
EXPLICIT LIBER ISAIAE PROPHETAE