1 Na dor’ e Zotit tek nuk’ u vogëlua, që të mos muntnjë të shpëtonjë; as veshi i ati nuk’ u rëndua, sa të mos muntnjë të dëgjonjë,
2 po panomitë tuaja vunë të ndara ndë mest jush e Perëndisë tuaj, edhe faletë tuaj fshehnë faqen’ e ati prej jush, që të mos dëgjonjë.
3 Sepse duartë tuaja janë ndyrë me gjak, edhe gishtratë tuaj me panomi, buzëtë tuaja ligjëruanë gënjeshtra, gluha juaj foli të keqe.
4 Asndonjë nukë kërkon të dreitënë, as nukë gjykon me të vërtetë; shpërenjënë mbë të kotët, edhe flasënë gënjeshtra, mbarsenë me të keqe, e piellënë panomi.
5 Ngrohënë ve mburonje, edhe entnjënë plëhurë mirëmage; kush të hajë nga vet’ e atyreve, vdes, edhe ndë u theftë ndonjë, del nepërkë.
6 Plëhurat’ e atyreve nukë do të vëlenjënë për të veshurë, as nukë do të vishenë nga punërat’ e tyre; punërat’ e atyreve (janë) punëra panomie, edhe puna e shtrëngatësë (është) ndër duart t’atyreve.
7 Këmbët’ e atyreve ecënjënë mbë të ligët, edhe shpejtonjënë të derthnjënë gjak të pafal; mendimet’ e atyreve (janë) mendime panomie, të shkretuar’ e prishëje (është) ndër udhët t’atyreve.
8 Nukë dinë udhën’ e paqsimit, edhe nuk’ është gjyq ndër çapat t’atyreve; ata shtrëmbëruan’ udhët’ e tyre për vetëhen’ e tyre; gjithëkush ecën ndër ato nukë njeh paqsim.
9 Përandaj gjyqi është lark nesh, edhe dreitëria nukë na harrin; presëmë dritë, edhe na errësirë, ndriçim, (edhe) ecëjmë nd’ errësirë.
10 I piekëmë (me gisht) murit posi të verburitë, edhe piekëmë me gisht posi ata që s’kanë sy; shkasëmë ndë mest të ditësë posi natënë; (jemi) ndë mest të miravet posi të vdekurë.
11 Të gjith’ ulurijmë posi ari, edhe psherëtijmë posi turtuj; presëmë gjyq, e nukë ka; shpëtim, po (është) lark nesh.
12 Sepse të dalatë t’ona jashtë nomit u shumuanë përpara teje, edhe faletë t’anë janë deshmitarë kundrë nesh; sepse të dalatë t’ona jashtë nomit (janë) bashkë me ne, edhe panomitë t’ona neve i dimë.
13 Prishëm nomnë edhe gënjyem Zotinë, edhe u mërguam prapa Perëndisë t’ënë; folëm pa udhë e ngritëm krye; u mbarsëm edhe folëm nga zemëra fialë gënjeshtre.
14 Edhe gjyqi u këthye prapë, edhe dreitëria rri lark, sepse e drejta ra mb’ udhë, edhe e drejta s’munt të rynjë.
15 Po nukë mbet e vërtetë, edhe kush priretë nga e keqeja bënetë gjah. Edhe Zoti pa, edhe s’i erdhi mirë, se nukë kishte gjyq;
16 edhe pa se nukë kishte njeri, edhe u çudit, se nukë kishte kush të laimësonte, andaj krahu i ati i bëri shpëtim, edhe dreitëria e ati, ajo e mbajti atë.
17 Edhe veshi dreitërinë posi thurake, edhe vuri përkrenaren’ e shpëtimit mbi kryet të ti, edhe veshi (për) rrobë rrobat’ e të nxierrit zëmërim, edhe veshi zëlinë posi sarkë.
18 Pas punëvet (atyre), kështu do t’ua paguanjë, zemërim kundrështarëvet ti, shpagim arëmiqet ti; do t’u apë shpagim (edhe) dheujëzavet.
19 Edhe do t’i kenë frikë emërit Zotit nga perëndon, e lavdisë ti nga lint dielli; kur të vinjë arëmiku posi lum, Fryma e Zotit do të ngrerë flamure kundrë ati.
20 Edhe Shpërblimtari do të vinjë ndë Sionë, edhe ndër sa vetë, nga Jakovi, kthenenë nga të dalat’ e nomit, thotë Zoti.
21 Edhe prej meje është këjo dhiata ime mb’ ata, thotë Zoti: Fryma ime që (është) mbi ty, edhe fialët’ e mia që vura ndë golët tënde, nukë do të shterenë nga gola jote, as nga gola e farësë s’ate as nga gola e farësë farësë s’ate, që tashi e ndë jetët (të jetësë), thotë Zoti.
1 ecce non est adbreviata manus Domini ut salvare nequeat
neque adgravata est auris eius ut non exaudiat
2 sed iniquitates vestrae diviserunt inter vos et Deum vestrum
et peccata vestra absconderunt faciem eius a vobis ne exaudiret
3 manus enim vestrae pollutae sunt sanguine et digiti vestri iniquitate
labia vestra locuta sunt mendacium et lingua vestra iniquitatem fatur
4 non est qui invocet iustitiam neque est qui iudicet vere
sed confidunt in nihili et loquuntur vanitates
conceperunt laborem et pepererunt iniquitatem
5 ova aspidum ruperunt et telas araneae texuerunt
qui comederit de ovis eorum morietur
et quod confotum est erumpet in regulum
6 telae eorum non erunt in vestimentum
neque operientur operibus suis
opera eorum opera inutilia et opus iniquitatis in manibus eorum
7 pedes eorum ad malum currunt
et festinant ut effundant sanguinem innocentem
cogitationes eorum cogitationes inutiles
vastitas et contritio in viis eorum
8 viam pacis nescierunt et non est iudicium in gressibus eorum
semitae eorum incurvatae sunt eis
omnis qui calcat in ea ignorat pacem
9 propter hoc elongatum est iudicium a nobis
et non adprehendet nos iustitia
expectavimus lucem et ecce tenebrae
splendorem et in tenebris ambulavimus
10 palpavimus sicut caeci parietem
et quasi absque oculis adtrectavimus
inpegimus meridie quasi in tenebris
in caligosis quasi mortui
11 rugiemus quasi ursi omnes et quasi columbae meditantes gememus
expectavimus iudicium et non est salutem et elongata est a nobis
12 multiplicatae sunt enim iniquitates nostrae coram te
et peccata nostra responderunt nobis
quia scelera nostra nobiscum et iniquitates nostras cognovimus
13 peccare et mentiri contra Dominum
et aversi sumus ne iremus post tergum Dei nostri
ut loqueremur calumniam et transgressionem
concepimus et locuti sumus de corde verba mendacii
14 et conversum est retrorsum iudicium et iustitia longe stetit
quia corruit in platea veritas et aequitas non potuit ingredi
15 et facta est veritas in oblivione
et qui recessit a malo praedae patuit
et vidit Dominus et malum apparuit in oculis eius
quia non est iudicium
16 et vidit quia non est vir et aporiatus est quia non est qui occurrat
et salvavit sibi brachium suum
et iustitia eius ipsa confirmavit eum
17 indutus est iustitia ut lorica et galea salutis in capite eius
indutus est vestimentis ultionis et opertus est quasi pallio zeli
18 sicut ad vindictam quasi ad retributionem indignationis hostibus suis
et vicissitudinem inimicis suis
insulis vicem reddet
19 et timebunt qui ab occidente nomen Domini
et qui ab ortu solis gloriam eius
cum venerit quasi fluvius violentus quem spiritus Domini cogit
20 et venerit Sion redemptor
et eis qui redeunt ab iniquitate in Iacob dicit Dominus
21 hoc foedus meum cum eis dicit Dominus
spiritus meus qui est in te et verba mea quae posui in ore tuo
non recedent de ore tuo et de ore seminis tui
et de ore seminis seminis tui dixit
Dominus
amodo et usque in sempiternum