1 Kështu thotë Zoti: Ku është karta e të ndarit mëmësë s’uaj, me të cilënë ndava atë? A cili (është) nga huadhënësit’ e mi, që u shita juve tek ay? Na tek u shittë për panomitë tuaja, edhe u sbua mëma juaj, sepse dualltë nga nomi.
2 Përse, kur erdha, nuk’ ishte asndonjë? (Edhe) kur thërrita, s’kishte kush të përgjegjej? A u vogëlua fare dora ime, që të mos muntnjë të shpëtonjë (njeri)? A s’kam fuqi të shpëtonj (njeri)? Na unë tek thava detinë me të qërtuarëtë t’im, bëra lumratë vënt të thatë, pishqet e atyreve u thanë nga të shterët’ e ujit, edhe ngorthnë nga etëja.
3 Un’ u vesh qiejevet errësirë, edhe u vë thes për mbulesën’ e atyreve.
4 Zoti Perëndia më dha gluhën’ e të dituret, që të di se qysh të flas fialë me kohë tek ay që është rënduarë; (ay) ngre mëngjes për mëngjes, ngre veshinë t’im, që të dëgjonj posi të dituritë.
5 Zoti Perëndia më hapi veshinë, edhe unë nuk’ u bëshë i pabindurë, as nuk’ u këthyeshë prapa.
6 U dhashë krahëtë atyreve që frushkulloninë, edhe nofullat’ e mia atyreve që ndukinë; nukë fsheha faqenë t’ime nga të sharat’ e nga të pshtyturatë.
7 Sepse Zoti Perëndia do të më ndihnjë, përandaj nukë pata turp, përandaj vura faqenë t’ime posi gur të ashpërë, edhe e di se nukë do të turpëronem.
8 Ay që më nxier të dreitë (ësht’) afërë; kush do të gjykonetë me mua? Le të qëndrojmë të dy: cili (është) kundra-gjyqësi im? Le të m’afronetë.
9 Na Zoti Perëndia tek do të më ndihnjë: kush do të më dënonjë? Na këta të gjithë tek do të vietëronenë posi rrobë, krymbi do t’i hajë ata.
10 Kush është ndër ju ay që i ka frikë Zotit, që i dëgjon zërit shërbëtorit ati, që ka ecurë nd’ errësirët, edhe nukë ka dritë? Le të shpërenjë mb’ emërit të Zotit, edhe le të mpshtetetë mbë perëndin’ e ti.
11 Na ju të gjithë që dhisni zjarr, (edhe) qarkohi me xixa, ecëni ndë dritët zjarrit tuaj, edhe ndëpër shkëndilët që dhestë. Këjo u bë ndër ju nga dora ime, me hidhërim do të dirgji.
1 haec dicit Dominus
quis est hic liber repudii matris vestrae quo dimisi eam
aut quis est creditor meus cui vendidi vos
ecce in iniquitatibus vestris venditi estis
et in sceleribus vestris dimisi matrem vestram
2 quia veni et non erat vir vocavi et non erat qui audiret
numquid adbreviata et parvula facta est manus mea
ut non possim redimere
aut non est in me virtus ad liberandum
ecce in increpatione mea desertum faciam mare
ponam flumina in siccum
conputrescent pisces sine aqua et morientur in siti
3 induam caelos tenebris et saccum ponam operimentum eorum
4 Dominus dedit mihi linguam eruditam
ut sciam sustentare eum qui lassus est verbo
erigit mane mane erigit mihi aurem
ut audiam quasi magistrum
5 Dominus Deus aperuit mihi aurem
ego autem non contradico retrorsum non abii
6 corpus meum dedi percutientibus et genas meas vellentibus
faciem meam non averti ab increpantibus et
conspuentibus
7 Dominus Deus auxiliator meus ideo non sum confusus
ideo posui faciem meam ut petram durissimam
et scio quoniam non confundar
8 iuxta est qui iustificat me
quis contradicet mihi stemus simul
quis est adversarius meus accedat ad me
9 ecce Dominus Deus auxiliator meus quis est qui condemnet me
ecce omnes quasi vestimentum conterentur
tinea comedet eos
10 quis ex vobis timens Dominum
audiens vocem servi sui
qui ambulavit in tenebris et non est lumen ei
speret in nomine Domini et innitatur super Deum suum
11 ecce omnes vos accendentes ignem accincti flammis
ambulate in lumine ignis vestri et in flammis quas succendistis
de manu mea factum est hoc vobis in doloribus dormietis