1 Edhe kur dëgjoi mbëreti Ezeqi, çori rrobat’ e tia, edhe u mbulua me thes, edhe hyri ndë shtëpi të Zotit. 2 Edhe dërgoi Eliaqiminë kujdestarinë, edhe Shebnanë shkronjësinë, edhe pleqt’ e priftëret mbëluarë me thasë, te profiti Isai, te i biri i Amosit, 3 edhe i thanë ati: Kështu thotë Ezeqia. Ditë shtrëngate, e të shari, e të nëmuri, (është) këjo ditë, sepse djemvet u erdhi koha për të lindurë, po s’ka fuqi ajo që piell; 4 makar të ketë dërguarë Zoti Perëndia yt fialët’ e Rabshaqehut, që dërgoi mbëreti i Asyrisë, i zoti, për të sharë Perëndin’ e gjallë, edhe për të folë ato fialë të këqia që dëgjoi Zoti Perëndia yt, përandaj lutu lart për atë që ka mbetur’ e gjëndetë.
5 Edhe shërbëtorët’ e Ezeqisë erthnë te Isaia. 6 Edhe Isaia u tha atyre: Kështu kini për t’i thënë zotit tuaj, kështu thotë Zoti: Mos u frikëso nga ato fialë që dëgjove, me të cilatë shërbëtorët’ e mbëretit Asyrisë më shanë, 7 na unë tek do t’i vë ati (një të këtillë) frymë, që të dëgjonjë një turbullim, edhe të kthenetë ndë dhe të ti, edhe do t’e bënj atë të marrë mort prej thike ndë dhet të ti.
8 Rabshaqehu pra u kthye, edhe gjeti mbëretin’ e Asyrisë tuke lëftuarë kundrë Libnahësë, sepse dëgjoi se iku nga Llaqishi. 9 Edhe (mbëreti) dëgjoi se thoshinë për Tirhakahunë mbëretin’ e Ethiopisë: Dolli të të lëftonjë. Edhe kur dëgjoi (këtë) dërgoi të laim te Ezeqia, e tha: 10 Kështu kini për të thënë Ezeqisë, mbëretit Judhësë, tuke thënë: Perëndia yt, që shpëren mb’ atë, le të mos të gënjenjë, tuke thënë: Jerusalima nukë do t’ipetë ndë dorë të mbëretit Asyrisë. 11 Na ti tek dëgjove ç’u bënë gjithë vëndevet mbëretërit’ e Asyrisë, tuke prishtur’ ata, e ti do të shpëtojsh? 12 Sos i shpëtuanë perëndit’ e kombavet ata që prishnjë atërit’ e mi, Gozanë, e Haranë, e Rezefënë, e të bijt’ e Edenit që ishinë ndë Tellasar? 13 Ku (është) mbëreti i Hamatësë, edhe mbëreti i Arfadhësë, edhe mbëreti i qytetit Sefarvaimit, Hena, e Ivaha?
14 Edhe Ezeqia mori kartënë nga dora e të laimëvet, edhe e këndoi, edhe Ezeqia hipi ndë shtëpi të Zotit, edhe e sbëlodhi atë përpara Zotit,
15 Edhe Ezeqia iu fal Zotit, e tha:
16 Zot i ushtërivet, Perëndia i Israilit, që rri mbi qeruvimët, ti vetë je Perëndia, i vetëmi, të gjithë mbëretërivet dheut, ti bëre qiellin’ edhe dhenë. 17 Kthe veshinë tënt, o Zot, edhe dëgjo; hap syt’ e tu, o Zot, edhe shih; edhe dëgjo gjithë fialët’ e Sennaqeribit, që dërgoi (këtë) për të sharë Perëndin’ e gjallë. 18 Me të vërtetë, o Zot, mbëretërit’ e Asyrisë shkretuanë gjithë kombatë, edhe vëndet’ e atyreve, 19 edhe hothnë ndë zjarr perëndit’ e atyreve, sepse nuk’ ishinë perëndi, po punë duarsh njerëzish, dru e gurë, përandaj përmbysnë ata. 20 Tashi pra, o Zot Perëndia ynë, shpëto-na nga dora e ati, që ta njohënë gjithë mbëretërit’ e dheut, se ti je Zoti, i vetëmi.
21 Atëherë Isaia, i biri Amosit, dërgoi te Ezeqia, e tha: Kështu thotë Zoti Perëndia i Israilit: (Dëgjova për) sa m’u lute për Sennaqeribinë, mbëretin’ e Asyrisë.
22 Këjo (është) fiala që foli Zoti për atë:
Vashëza, e bil’ e Sionësë s’të zuri për gjë, lozi me ty; e bil’ e Jerusalimësë tundi kryetë prapa teje.
23 Cilinë shave e vllasfimise? Edhe mbi cilinë lëshove zë, e ngrite lart syt’ e tu? Mbi Shënjtin e Israilit.
24 Shave Zotinë me anë të shërbëtorëvet tu, edhe the:
“Me shumicën’ e qerrevet mia hipa ndë majët të malevet, ndë brinjët të Livanit.
Edhe do të pres dulenjat’ e ati të lartatë, bredhat’ e ati të sgjedhuritë.
Edhe do të hynj ndër të lartat anë t’ati, ndë pyllt të Karmillit ati.
25 Unë rëmova, edhe piva ujë, edhe me gjurmën’ e këmbëvet mia thava gjithë lumrat’ e të qerthulluarëvet.”
26 Mos nukë dëgjove (se) unë bëra këtë që moti, edhe kujtova atë që nga dit e para?
(Edhe) tashi e mbarova këtë, që të jesh për të prishurë qytete të fortë (posi) togje gërmadhash,
27 përandaj vëndësit’ e atyreve (kishinë) pak fuqi, u trempnë e u turpëruanë.
Ishinë posi bari i arësë, posi barishta e dhomavet, edhe posi gruri që digjetë përpara se të rritetë.
28 Po un’ e di të ndenjuritë t’at, e të dalëtë t’at, e të hyrëtë t’at, edhe turbiminë tënt kundrë meje.
29 Sepse turbimi yt kundrë meje, edhe madhështia jote hipnë ndër veshët të mi,
përandaj do të vë rrethinë t’im ndë fejet të hundësë s’ate, edhe frënë t’im ndër buzët tua, edhe do të të këthenj nga ajo udhë që erdhe.
30 Edhe këjo shenjë do të jetë për ty, këtë vit do të hani ç’mbin prej vetiu, edhe vitin’ e dytë ç’del prej ati vetë, po të tretinë vit, mbillni, e korrni, e viri vëreshtë, edhe hani pemën’ atyreve.
31 Edhe ç’ka mbeturë nga shtëpia e Judhësë, që shpëtoi, do të zërë rrënjë përsëri përposhtë, edhe do t’apë pemë përsipër.
32 Sepse nga Jerusalima do të dalë ç’ka mbeturë, edhe nga mali i Sionësë ç’ka shpëtuarë; zëlia e Zotit ushtërivet do të mbaronjë këtë.
33 Andaj kështu thotë Zoti për mbëretin’ e Asyrisë: Nukë do të hynjë ndë qytet, as nukë do të hedhë atie shëgjetë, as nukë do të vërë mburonja kundrë asaj, as nukë do të ngrerë ledhe kundrë asaj;
34 nga ajo udhë që erdhi, ndëpër atë do të këthenetë, edhe nukë do të hynjë ndë këtë qytet, thotë Zoti,
35 sepse do ta mburonj këtë qytet, kaqë sa ta shpëtonj atë, për mua, edhe për Dhavidhinë shërbëtorinë t’im.
36 Atëherë dolli ëngjëlli i Zotit, edhe i ra ushtëris’ Asyrianëvet një qint e katrë-zet e pesë milë, edhe kur u ngrenë ndë mëngjes, na tek ishinë të gjithë kurma të vdekurë.
37 Edhe Sennaqerivi, mbëreti i Asyrisë, u ngre e iku, edhe u këthye, e ndenji ndë Ninevi. 38 Edhe kur po falej ndë shtëpit të Nisrokut Perëndisë ti, Adramelehu edhe Sharezeri të bijt’ e ati i ranë ati me thikë, edhe ata iknë ndë dhet t’Armenisë, edhe mbëretëroi ndë vënt t’ati Esar-haddoni i biri.
1 et factum est cum audisset rex Ezechias scidit vestimenta sua
et obvolutus est sacco et intravit in domum Domini
2 et misit Eliachim qui erat super domum
et Sobnam scribam et seniores de sacerdotibus opertos saccis
ad Isaiam filium Amos prophetam
3 et dixerunt ad eum haec dicit Ezechias
dies tribulationis et correptionis et blasphemiae dies haec
quia venerunt filii usque ad partum
et virtus non est parienti
4 si quo modo audiat Dominus Deus tuus verba Rabsaces
quem misit rex Assyriorum dominus suus
ad blasphemandum Deum viventem
et obprobrandum sermonibus
quos audivit Dominus Deus tuus
leva ergo orationem pro reliquiis quae reppertae sunt
5 et venerunt servi regis Ezechiae ad Isaiam
6 et dixit ad eos Isaias
haec dicetis domino vestro haec dicit Dominus
ne timeas a facie verborum quae audisti
quibus blasphemaverunt pueri regis Assyriorum me
7 ecce ego dabo ei spiritum et audiet nuntium
et revertetur ad terram suam
et corruere eum faciam gladio in terra sua
8 reversus est autem Rabsaces
et invenit regem Assyriorum proeliantem adversus Lobna
audierat enim quia profectus esset de Lachis
9 et audivit de Tharaca rege Aethiopiae dicentes
egressus est ut pugnet contra te
quod cum audisset misit nuntios ad Ezechiam dicens
10 haec dicetis Ezechiae regi Iudae loquentes
non te decipiat Deus tuus in quo tu confidis dicens
non dabitur Hierusalem in manu regis Assyriorum
11 ecce tu audisti omnia quae fecerunt reges Assyriorum
omnibus terris quas subverterunt
et tu poteris liberari
12 numquid eruerunt eos dii gentium quos subverterunt patres mei
Gozan et Aran et Reseph et filios Eden qui erant in Thalassar
13 ubi est rex Emath et rex Arfad
et rex urbis Seffarvaim Anahe et Ava
14 et tulit Ezechias libros de manu nuntiorum et legit eos
et ascendit in domum Domini
et expandit eos Ezechias coram Domino
15 et oravit Ezechias ad Dominum dicens
16 Domine exercituum Deus Israhel qui sedes super cherubin
tu es Deus solus omnium regnorum terrae
tu fecisti caelum et terram
17 inclina Domine aurem tuam et audi
aperi Domine oculos tuos et vide
et audi omnia verba Sennacherib
quae misit ad blasphemandum Deum viventem
18 vere enim Domine desertas fecerunt reges Assyriorum terras
et regiones earum
19 et dederunt deos earum igni
non enim erant dii
sed opera manuum hominum lignum et lapis
et comminuerunt eos
20 et nunc Domine Deus noster salva nos de manu eius
et cognoscant omnia regna terrae
quia tu es Dominus solus
21 et misit Isaias filius Amos ad Ezechiam dicens
haec dicit Dominus Deus Israhel
pro quibus rogasti me de Sennacherib rege Assyriorum
22 hoc est verbum quod locutus est Dominus super eum
despexit te subsannavit te virgo filia Sion
post te caput movit filia Hierusalem
23 cui exprobrasti et quem blasphemasti
et super quem exaltasti vocem
et levasti altitudinem oculorum tuorum
ad Sanctum Israhel
24 in manu servorum tuorum exprobrasti Domino et dixisti
in multitudine quadrigarum mearum
ego ascendi altitudinem montium iuga Libani
et succidam excelsa cedrorum eius electas abietes
illius
et introibo altitudinem summitatis eius saltum Carmeli eius
25 ego fodi et bibi aquam
et exsiccavi vestigio pedis mei omnes rivos aggerum
26 numquid non audisti quae olim fecerim ei
ex diebus antiquis ego plasmavi illud et nunc adduxi
et factum est in eradicationem collium conpugnantium et civitatum
munitarum
27 habitatores earum breviata manu contremuerunt et confusi sunt
facti sunt sicut faenum agri et gramen pascuae
et herba tectorum quae exaruit antequam maturesceret
28 habitationem tuam et egressum tuum et introitum tuum cognovi
et insaniam tuam contra me
29 cum fureres adversum me superbia tua ascendit in aures meas
ponam ergo circulum in naribus tuis et frenum in labiis tuis
et reducam te in via per quam venisti
30 tibi autem hoc erit signum
comede hoc anno quae sponte nascuntur
et in anno secundo pomis vescere
in anno autem tertio seminate et metite
et plantate vineas et comedite fructum earum
31 et mittet id quod salvatum fuerit de domo Iuda et quod reliquum est radicem deorsum
et faciet fructum sursum
32 quia de Hierusalem exibunt reliquiae et salvatio de monte Sion
zelus Domini exercituum faciet istud
33 propterea haec dicit Dominus de rege Assyriorum
non introibit civitatem hanc
et non iaciet ibi sagittam et non occupabit eam clypeus
et non mittet in circuitu eius aggerem
34 in via qua venit per eam revertetur
et civitatem hanc non ingredietur dicit Dominus
35 et protegam civitatem istam ut salvem eam
propter me et propter David servum meum
36 egressus est autem angelus Domini
et percussit in castris Assyriorum centum octoginta quinque
milia
et surrexerunt mane et ecce omnes cadavera mortuorum
37 et egressus est et abiit et reversus est Sennacherib rex Assyriorum
et habitavit in Nineve
38 et factum est cum adoraret in templo Nesrach deum suum
Adramelech et Sarasar filii eius percusserunt eum gladio
fugeruntque in terram Ararat
et regnavit Asoraddon filius eius pro eo