1 Atëhere Josifi nukë mundi të mbante vetëhen’ e ti ndër sy gjith’ atyreve që rrininë përpara ati, edhe thirri: Dilni të gjithë jashtë meje; edhe nukë mbeti asndonjë bashkë me atë, kur po njihej Josifi me të vëllezërit e ti. 2 Atëhere klithi tuke klarë, edhe dëgjuan Egjyptianëtë, e dëgjoi edhe shtëpia e Faraonit. 3 Edhe Josifi u tha të vëllezëret: Unë (jam) Josifi, a rron më im atë? Edhe të vëllezërit’ e ati s’munt t’i përgjigjeshinë, sepse u trubulluanë nga të parët’ atë ndër sy. 4 Edhe Josifi u tha të vëllezëret: Afrohi tek unë, u lutem. Edhe (ata) u afruanë. Edhe tha: Unë (jam) Josifi vëllai juaj, që e shittë ndë Egjyptëri. 5 Tashi pra mos hidhërohi, as mos u duketë juve e ashpërë, se më shittë këtu, sepse Perëndia më dërgoi përpara jush për të ruajturë jetënë. 6 Sepse ky (ësht’) i dyti vit i zisë mbi dhet, janë edhe pesë viet të tierë që ndër ata nukë do të ketë as të lëruarë, as të korrë. 7 Edhe Perëndia më dërgoi përpara jush, që t’u ruanj juve farënë, edhe t’u ruanj juve jetënë me shumë shpërblim. 8 Tashi pra ju nukë më dërguatë këtu, por Perëndia, edhe më bëri atë te Faraoni, edhe të zotin’ e gjithë shtëpis’ ati, edhe të parin’ e gjithë dheut Egjyptërisë.
9 Shpejtoni, e hipni te im atë, e i thoni: Kështu thotë Josifi yt bir: Perëndia më bëri të zotin’ e gjithë Egjyptërisë, sbrit tek unë, (edhe) mos qëndro, 10 edhe do të rrish ndë dhet të Goshenit, edhe do të jesh afërë meje, ti edhe bijt’ e tu, edhe bijt’ e bijet tu, edhe dhënt’ e tu, edhe lopët’ e tua, edhe gjithë sa ke. 11 Edhe do të të ushqenj atie [sepse (do të jenë) edhe pesë viet zie], që t’i mos shteretë gjë, ty edhe shtëpisë sate, edhe të gjithave sa ke.
12 Edhe na sytë tuaj tek shohënë, edhe syt’ e tim vëlla Veniaminit, se goja ime po u flet juve, 13 epni zë pra tim et për gjithë lavdinë time ndë Egjyptëri, edhe për gjithë sa patë, shpejtoni, e sbritni tem atë këtu.
14 Pastaj ra mbë qafët të Veniaminit të vëllat, e klau, edhe Veniamini klau mbi qafët t’ati. 15 Edhe si puthi gjithë të vëllezërit’ e ti, klau mbi ata, edhe pastaj të vëllezëritë folnë bashkë me atë.
16 Edhe u dëgjua zëri ndë shtëpi të Faraonit, e thanë, (se) erdhë të vëllezërit’ e Josifit, edhe Faraoni u gëzua, edhe shërbëtorët’ e ati. 17 Edhe Faraoni i tha Josifit: Thuaj tët vëllezëreve: Këtë bëni: ngarkoni kafshëtë tuaja, edhe ikni e hipëni ndë dhe të Hanaanit, 18 edhe si të merrni atënë tuaj, edhe fëmijëtë tuaj, eni tek unë, edhe do t’u ap (gjithë) të mirat’ e Egjyptërisë, edhe do të hani të majmit’ e dheut. 19 Edhe ti urdhëro: Bëni këtë, merrni me vetëhenë tuaj qerre nga dheu i Egjyptërisë, për djemt tuaj, e për gratë tuaja, edhe ngreni atënë tuaj e eni, 20 edhe mos u vinjë keq për plaçkatë tuaja, sepse të mirat’ e gjithë dheut Egjyptërisë do të jenë tuajatë.
21 Edhe të bijt’ e Israilit bënë kështu, edhe Josifi u dha atyre qerre pas urdhërit Faraonit, u dha atyre edhe të ngrëna për udhë. 22 Edhe gjithësecilit nga ata u dha nga dy palë rrobe, por Veniaminit i dha treqint argjënde, edhe pesë palë rrobe. 23 Edhe t’et i dërgoi këto: dhietë gomarë ngarkuarë me të mirat’ e Egjyptërisë, edhe dhietë gomarë ngarkuarë me grurë e me bukë, edhe të ngrëna t’et për udhë. 24 Edhe dërgoi të vëllezërit’ e ti e shkuanë, edhe u tha atyre: Mos zihi udhësë.
25 Edhe u ngrenë nga Egjyptëria, e erthnë ndë dhet të Hanaanit te Jakovi i ati tyre. 26 Edhe (ata) i dhanë zë ati, edhe thanë: Josifi është gjall, edhe ësht’ i parë mbi gjithë dhen’ e Egjyptërisë; edhe iu porrit zemëra ati, sepse nuk’ u besonte atyreve. 27 Edhe ata i thanë gjithë fialët’ e Josifit, që u pat thënë atyre, edhe passi pa qerretë që kishte dërguarë Josifi për të ngritur’ atë, i erdhi fryma Jakovit t’et atyreve. 28 Edhe Israili tha: Mjaft, Josifi im bir qenëka gjall, do të vete, e do t’e shoh atë, përpara se të vdes.
1 non se poterat ultra cohibere Ioseph multis coram adstantibus
unde praecepit ut egrederentur cuncti foras
et nullus interesset alienus agnitioni mutuae
2 elevavitque vocem cum fletu
quam audierunt Aegyptii omnisque domus Pharaonis
3 et dixit fratribus suis ego sum Ioseph
adhuc pater meus vivit
nec poterant respondere fratres nimio timore
perterriti
4 ad quos ille clementer accedite inquit ad me
et cum accessissent prope
ego sum ait Ioseph frater vester
quem vendidistis in Aegypto
5 nolite pavere nec vobis durum esse videatur
quod vendidistis me in his regionibus
pro salute enim vestra misit me Deus ante vos in Aegyptum
6 biennium est quod fames esse coepit in terra
et adhuc quinque anni restant quibus nec arari poterit nec meti
7 praemisitque me Deus ut reservemini super terram
et escas ad vivendum habere possitis
8 non vestro consilio sed Dei huc voluntate missus sum
qui fecit me quasi patrem Pharaonis
et dominum universae domus eius
ac principem in omni terra Aegypti
9 festinate et ascendite ad patrem meum et dicetis ei
haec mandat filius tuus Ioseph
Deus me fecit dominum universae terrae Aegypti
descende ad me ne moreris
10 et habita in terra Gessen
erisque iuxta me tu et filii tui et filii filiorum tuorum
oves tuae et armenta tua et universa quae possides
11 ibique te pascam
adhuc enim quinque anni residui sunt famis
ne et tu pereas et domus tua et omnia quae possides
12 en oculi vestri et oculi fratris mei Beniamin vident
quod os meum loquatur ad vos
13 nuntiate patri meo universam gloriam meam
et cuncta quae vidistis in Aegypto
festinate et adducite eum ad me
14 cumque amplexatus recidisset in collum Beniamin fratris sui flevit
illo quoque flente similiter super collum eius
15 osculatusque est Ioseph omnes fratres suos
et ploravit super singulos
post quae ausi sunt
loqui ad eum
16 auditumque est et celebri sermone vulgatum in aula regis
venerunt fratres Ioseph
et gavisus est Pharao atque omnis familia eius
17 dixitque ad Ioseph ut imperaret fratribus suis dicens
onerantes iumenta ite in terram Chanaan
18 et tollite inde patrem vestrum et cognationem et venite ad me
et ego dabo vobis omnia bona Aegypti
ut comedatis medullam terrae
19 praecipe etiam ut tollant plaustra de terra Aegypti
ad subvectionem parvulorum suorum et coniugum ac
dicito
tollite patrem vestrum et properate quantocius
venientes
20 ne dimittatis quicquam de supellectili vestra
quia omnes opes Aegypti vestrae erunt
21 fecerunt filii Israhel ut eis mandatum fuerat
quibus dedit Ioseph plaustra secundum Pharaonis imperium
et cibaria in itinere
22 singulisque proferri iussit binas stolas
Beniamin vero dedit trecentos argenteos cum quinque stolis
optimis
23 tantundem pecuniae et vestium mittens
patri suo
addens eis asinos decem
qui subveherent ex omnibus divitiis Aegypti
et totidem asinas triticum in itinere
panesque portantes
24 dimisit ergo fratres suos et proficiscentibus ait
ne irascamini in via
25 qui ascendentes ex Aegypto
venerunt in terram Chanaan ad patrem suum Iacob
26 et nuntiaverunt ei dicentes
Ioseph vivit et ipse dominatur in omni terra Aegypti
quo audito quasi de gravi somno evigilans
tamen non credebat eis
27 illi contra referebant omnem ordinem rei
cumque vidisset plaustra et universa quae miserat
revixit spiritus eius
28 et ait
sufficit mihi si adhuc Ioseph filius meus vivit
vadam et videbo illum antequam moriar