1 Edhe Adhami njohu Evënë gruan’ e ti; edhe (ajo) u mbars, edhe polli Kaininë; edhe tha: Fitova një njeri prej Zotit. 2 Edhe ajo përsëri polli të vëllan’ e ati Avelinë; edhe Aveli ishte bari dhensh, edhe Kaini ishte bujk.
3 Edhe pas ca diç Kaini i pruri Zotit dhuratë nga pemët’ e dheut. 4 Edhe Aveli pruri edhe ay nga të lashtat’ e dhenet ti, edhe nga dhiami i atyreve. Edhe Zoti vështroi me sy të mirë Avelinë; edhe dhuratën’ e ati; 5 po Kainin’ edhe dhuratën’ e ati nuk’ e vështroi; edhe Kaini u zemërua fort, edhe iu vreruanë sytë. 6 Edhe Zoti i tha Kainit: Përse u zemërove? Edhe përse t’u vreruanë sytë? 7 Ti ndë bëfsh mirë, mos nukë do të pritesh me të mirë? Edhe ndë mos bëfsh mirë, faji dergjetë ndë derët. Edhe dëshërimi i ati (do të jetë) te ti, edhe ti do të zotëronjç mbi atë.
8 Edhe Kaini foli me Avelinë të vëllanë e ti; edhe kur ishinë ndë fushët, Kaini u ngre përmbi Avelinë të vëllanë, edhe e vrau. 9 Edhe Zoti i tha Kainit: Ku (ësht’) Aveli yt vëlla? Edhe ay tha: Nukë di, sos jam unë ruajtësi i tim vëllai? 10 Edhe (Zoti) tha: Ç’bëre? Zëri i gjakut tyt vëllai këlthet tek unë nga dheu; 11 edhe tashi qofsh i mallëkuarë nga dheu, që hapi gojën’ e ti të presë gjakun’ e tyt vëllai nga dora jote; 12 kur të punonjç dhenë, paskëtaj s’ka për të dhënë ty pemën’ e ti; do të sillesh andej’ e këtejë, e do të ikënjç mbi dhet. 13 Edhe Kaini i tha Zotit: Faji im (është) më i math, se sa munt të faletë; 14 na tek po më ndiek sot nga faqeja e dheut, edhe do të fshihem nga faqeja jote, edhe do të sillem andej’ e këtejë, edhe do të ikënj tejë mbi dhet; edhe kushdo që të më gjenjë, do të më vrasë. 15 Edhe Zoti i tha ati: Përandaj kushdo që të vrasë Kaininë, do të mundonetë shtatë herë. Edhe Zoti i vuri shenjë Kainit, që të mos e vrasë atë kushdo që t’e gjenjë.
16 Edhe Kaini dolli nga faqeja e Zotit, edhe ndenji ndë dhet të Nodhit, mbë të lindurit të diellit ndë Edhemë.
17 Edhe Kaini njohu gruan’ e ti, edhe (ajo) u mbars, edhe polli Enohunë; edhe ndërtoi një qytet, edhe ja vuri emërinë qytetit Enoh, mb’ emërit të birit. 18 Edhe Enohut i lindi Iradhi; edhe Iradhit i lindi Mehujaili; edhe Mehujailit i lindi Methusaili; edhe Methusailit i lindi Llamehu. 19 Edhe Llamehu mori dy gra për vetëhen e ti; njërësë (ja thoshin’) emërin’ Adhahë, edhe tiatrësë (ja thoshin’) emërinë Sillahë. 20 Edhe Adhaha polli Javallinë; edhe ky ishte i ati atyreve që rrininë ndër tenda, edhe (kullotinë) bagëti. 21 Edhe emëri i të vëllait (ishte) Juvall; ky ishte i ati gjith’ atyreve që i bininë qitharës’ e fyellit.
22 Kështu edhe ajo Sillaha polli Thuvall-kainë, ndërtonjësin’ e çdo farë orendie prej rami e prej hekuri; edhe e motëra e Thuvall-kainit (ishte) Naamaha.
23 Edhe Llamehu u tha gravet ti: Adhahë edhe Sillahë, dëgjomëni zënë, o grat’ e Llamehut; mbani vesh fialëvet mia, sepse vrava burrë që ta kem plagë, edhe dialosh që ta kem frushkullë,
24 sepse Kainit do t’i shpaguhet’ (e keqeja) shtatë herë, po Llamehut shtatëdhiet’ e shtatë herë.
25 Edhe Adhami njohu përsëri gruan e ti, edhe (ajo) polli dialë, edhe ajo ja vuri emërinë Sith (tuke thënë), se Perëndia më dha një tietërë farë ndë vënt të Avelit, që vrau Kaini. 26 Po kështu edhe Sithit i lindi dialë, edhe ja vuri emërinë Enos. Atëhere zunë të kluhenë me emërin’ e Zotit.
1 Adam vero cognovit Havam uxorem suam
quae concepit et peperit Cain dicens
possedi hominem per Dominum
2 rursusque peperit fratrem eius Abel
fuit autem Abel pastor ovium et Cain agricola
3 factum est autem post multos dies
ut offerret Cain de fructibus terrae munera Domino
4 Abel quoque obtulit de primogenitis gregis sui et de adipibus eorum
et respexit Dominus ad Abel et ad munera eius
5 ad Cain vero et ad munera illius non respexit
iratusque est Cain vehementer et concidit vultus eius
6 dixitque Dominus ad eum
quare maestus es et cur concidit facies tua
7 nonne si bene egeris recipies
sin autem male statim in foribus peccatum aderit
sed sub te erit appetitus eius et tu dominaberis illius
8 dixitque Cain ad Abel fratrem suum egrediamur foras
cumque essent in agro
consurrexit Cain adversus Abel fratrem suum et interfecit eum
9 et ait Dominus ad Cain ubi est Abel frater tuus
qui respondit nescio num custos fratris mei sum
10 dixitque ad eum quid fecisti
vox sanguinis fratris tui clamat ad me de terra
11 nunc igitur maledictus eris super terram
quae aperuit os suum et suscepit sanguinem fratris tui de manu tua
12 cum operatus fueris eam non dabit tibi fructus suos
vagus et profugus eris super terram
13 dixitque Cain ad Dominum
maior est iniquitas mea quam ut veniam merear
14 ecce eicis me hodie a facie terrae
et a facie tua abscondar
et ero vagus et profugus in terra
omnis igitur qui invenerit me occidet me
15 dixitque ei Dominus
nequaquam ita fiet
sed omnis qui occiderit Cain septuplum punietur
posuitque Dominus Cain signum ut non eum interficeret omnis qui invenisset eum
16 egressusque Cain a facie Domini habitavit in terra profugus ad orientalem plagam Eden
17 cognovit autem Cain uxorem suam
quae concepit et peperit Enoch
et aedificavit civitatem vocavitque nomen eius ex nomine filii sui Enoch
18 porro Enoch genuit Irad
et Irad genuit Maviahel
et Maviahel genuit Matusahel
et Matusahel genuit Lamech
19 qui accepit uxores duas
nomen uni Ada et nomen alteri Sella
20 genuitque Ada Iabel qui fuit pater habitantium in tentoriis atque pastorum
21 et nomen fratris eius Iubal ipse fuit pater canentium cithara et organo
22 Sella quoque genuit Thubalcain
qui fuit malleator et faber in cuncta opera aeris et ferri
soror vero Thubalcain Noemma
23 dixitque Lamech uxoribus suis Adae et Sellae
audite vocem meam uxores Lamech
auscultate sermonem meum
quoniam occidi virum in vulnus meum
et adulescentulum in livorem meum
24 septuplum ultio dabitur de Cain
de Lamech vero septuagies septies
25 cognovit quoque adhuc Adam uxorem suam et peperit filium
vocavitque nomen eius Seth dicens
posuit mihi Deus semen aliud pro Abel quem occidit Cain
26 sed et Seth natus est filius quem vocavit Enos
iste coepit invocare nomen Domini