1 Edhe Jakovi kur shtiu syt, e pa, edhe na Isafi tek po vinte, edhe bashkë me atë katrë qint burra, edhe (Jakovi) u ndau djemtë Leahës’ e Rahilësë, edhe të dy shërbëtorevet.
2 Edhe vuri ndë ballt shërbëtoret’ edhe djemt’ e atyreve, edhe Leahën’ e djemt e asaj prapa, edhe Rahilën’ edhe Josifinë më ndë funt. 3 Edhe ay shkoi përpara atyreve, edhe unji vetëhen’ e ti gjer përdhe shtatë herë, gjersa iu afrua të vëllat. 4 Edhe Isafi u sul e i dolli përpara, edhe e pushtoi, e e rroku për qafe, e e puthi, edhe klanë.
5 Edhe ay kur shtiu syt’ e pa grat’ edhe djemtë, tha: Ç’i ke këta? Edhe ky tha: (Janë) djemtë që i fali Perëndia shërbëtorit tënt. 6 Atëhere u afruanë shërbëtoretë, edhe djemt’ e atyreve, edhe iu falnë, 7 kështu u afruan’ edhe Leaha, edhe djemt’ e asaj, edhe iu falnë, edhe pastaj u afrua Josifi edhe Rahila, edhe iu falnë.
8 Edhe (ay) tha: Ç’(janë) gjithë këto kafshët’ e tua që gjeta përpara? Edhe ky tha: Që të gjenj hirë përpara tim zot. 9 Edhe Isafi tha: Kam shumë, o vëllathi im, ki ti të tuatë. 10 Edhe Jakovi tha: Mos, të lutem, ndë paça gjeturë hirë përpara teje, prit dhurëtinë time nga duart’ e mia, sepse për këtë pashë faqenë tënde, sikur të kishnjam parë faqen’ e Perëndisë, edhe ty t’erth mirë, 11 të lutem, merr bekimet’ e mi, që t’i kam prurë ty, sepse më përdëlleu Perëndia, edhe kam të gjitha. Edhe (ay) e nxitoi atë, edhe (ky) i mori. 12 Edhe (ay) tha: Le të ngrihemi e të vemi, edhe unë do të vete përpara teje. 13 Edhe (Jakovi) i tha ati: Im zot e di se djemt’ e mi (janë) të ngjomë, edhe kam me vetëhe edhe dhën të mbarsura e lopë, edhe ndë i nxitofsha ato një ditë, gjithë tufa do të ngorthnjë. 14 Të lutem, le të shkonjë im zot përpara shërbëtorit ti, edhe unë do t’i vete pas ngadalë, pas të ecurit bagëtivet që janë përpara meje, edhe pas të ecurit djemvet vogjilë, gjersa t’ia harrinj tim zot ndë Seir. 15 Edhe Isafi tha: Le të lë pra bashkë me ty (disa vetë) nga njerëzitë që janë me mua. Edhe ay tha: Përse këtë? (mjaft më është që) gjeta hirë përpara tim zot.
16 Isafi pra u kthye atë ditë nd’udhë të ti ndë Seir.
17 Edhe Jakovi shkoi ndë Sukkoth, edhe ndërtoi shtëpi për vetëhen’ e ti, edhe bëri tenda për bagëtit’ e tia, përandaj ja vuri emërin’ ati vëndi Sukkoth [tenda].
18 Edhe Jakovi si u kthye nga Padan-arami, erdhi ndë Shalem, që është ndë dhet të Hanaanit, edhe ngrehu tendatë përpara qytetit. 19 Edhe bleu piesën’ e arësë, atie ku ngrehu tendën’ e ti, nga të bijt’ Hamorit, t’et Shehemit, për një qint argjënde. 20 Edhe ngrehu atie therore, edhe e kluajti El-ellohe-Israil [Perëndi Perëndia i Israilit].
1 levans autem Iacob oculos suos vidit venientem Esau
et cum eo quadringentos viros
divisitque filios Liae et Rahel ambarumque famularum
2 et posuit utramque ancillam et liberos earum in principio
Liam vero et filios eius in secundo loco
Rahel autem et Ioseph novissimos
3 et ipse praegrediens adoravit pronus in terram
septies
donec adpropinquaret frater eius
4 currens itaque Esau obviam fratri suo amplexatus est eum
stringensque collum et osculans flevit
5 levatisque oculis vidit mulieres et parvulos earum et ait
quid sibi volunt isti et si ad te pertinent
respondit parvuli sunt quos donavit mihi Deus servo tuo
6 et adpropinquantes ancillae et filii earum incurvati sunt
7 accessitque Lia cum liberis suis
et cum similiter adorassent extremi Ioseph et Rahel adoraverunt
8 quaenam sunt inquit istae turmae quas obvias
habui
respondit ut invenirem gratiam coram domino meo
9 et ille habeo ait plurima
frater mi sint tua tibi
10 dixit Iacob noli ita obsecro
sed si inveni gratiam in oculis tuis
accipe munusculum de manibus meis
sic enim vidi faciem tuam quasi viderim vultum Dei
esto mihi propitius
11 et suscipe benedictionem quam adtuli tibi
et quam donavit mihi Deus tribuens omnia
vix fratre conpellente suscipiens
12 ait
gradiamur simul eroque socius itineris tui
13 dixit Iacob nosti domine mi quod parvulos habeam teneros
et oves ac boves fetas mecum
quas si plus in ambulando fecero laborare
morientur una die cuncti greges
14 praecedat dominus meus ante servum suum
et ego sequar paulatim vestigia eius
sicut videro posse parvulos meos
donec veniam ad dominum meum in Seir
15 respondit Esau oro te
ut de populo qui mecum est saltem socii remaneant viae tuae
non est inquit necesse
hoc uno indigeo ut inveniam gratiam in
conspectu domini mei
16 reversus est itaque illo die Esau itinere quo venerat in Seir
17 et Iacob venit in Soccoth
ubi aedificata domo et fixis tentoriis
appellavit nomen loci illius Soccoth id est Tabernacula
18 transivitque in Salem urbem Sycimorum quae est in terra Chanaan
postquam regressus est de Mesopotamiam
Syriae
et habitavit iuxta oppidum
19 emitque partem agri in qua fixerat tabernaculum
a filiis Emor patris Sychem centum agnis
20 et erecto ibi altari invocavit super illud Fortissimum Deum Israhel