1 Edhe Zoti i foli Moisiut, tuke thënë: 2 Shënjtëro për mua çdo dialë të parë, që hap çdo shtrat (barku) ndërmest të bijet Israilit, që nga njeriu, gjer mbë bagëtit, ky (ësht’) imi.
3 Edhe Moisiu i tha gjëndëjes: Kijeni ndër mënt këtë ditë, që dualltë nga Egjyptëria, nga shtëpia e shërbesësë, sepse Zoti u nxori juve së andejmi me dorë të fortë, asndonjë të mos hajë të mbrume. 4 Sot delni ndë muajt të Abibit.
5 Zoti pra kur të bierë ty ndë dhe të Hanaanitëvet, e të Hittitëve, e të Amoritëve, e të Hivitëvet, e të Jebusitëve, për të cilinë u bëri be atëravet tu, se do ta apë ty, dhé që rrieth klumësht e mialtë, atëhere do të bënjç këtë lutëje mbë këtë muaj.
6 Shtatë dit ke për të ngrënë të pabrume, edhe të shtatënë ditë (do të jet’) e kremte për Zotinë.
7 Do të hanë të pabrume shtatë dit, edhe nukë do të duketë përanë teje e mbrume, as është për të dukurë përanë teje brumë mbë gjithë sinoret e tu,
8 edhe atë ditë do t’i apç zë tyt bir, e t’i thuash: (Këjo bënetë) për atë, (që) bëri Zoti tek unë, kur dolla nga Egjyptëria.
9 Edhe (këjo) do të jet’ edhe për ty për shenjë mbi dorënë tënde, edhe për kujtim ndërmest syvet tu, që të jetë nomi i Zotit ndë gojët tënde, sepse Zoti të nxori nga Egjyptëria me dorë të fortë.
10 Do të ruanjç këtë nom ndë kohë t’ati, për vit.
11 Edhe Zoti kur të siellë ty ndë dhet të Hanaanitëvet, sikundrë u përbetua mbë ty, edhe mbi atërit tu, edhe të ta apë ty, 12 atëhere do të ndanjç veç çdo kafshë që hap shtratin’ (e barkut), edhe çdo të piellë të parë të shtëzëvet (tua) sa ke, meshkujtë (do të jenë) të Zotit. 13 Edhe çdo polisht të parë gomareje do t’e shpërblenjç me qënq, edhe ndë mos (e) shpërblefsh, atëhere do t’i preç qafën’ ati, edhe çdo dialë të parë njeriu ndërmest të bijvet tu do t’e shpërblenjç.
14 Edhe ndë kohë që vien kur të pyesë ty yt bir, e të thotë: Ç’(është) këjo? T’i thuaç ati: Zoti na nxori nga Egjyptëria, nga shtëpia e shërbesësë, me dorë të fortë, 15 edhe Faraoni kur qëndronte që të mos na lij të delim, Zoti vrau çdo dialë të parë ndë Egjyptëri, që nga diali i parë i njeriut, gjer mbë të piellë të parë bagëtie, përandaj i bënj kurban Zotit çdo mashkull që hap shtratin’ (e barkut), edhe shpërblenj çdo dialë të parë nga bijt e mi. 16 Edhe (këjo) do të jetë për shenjë mbi dorënë tënde, edhe për ballicë ndë mest të syvet tu, sepse Zoti na nxori nga Egjyptëria me dorë të fortë.
17 Edhe Faraoni kur la gjëndëjenë të shkonte, Perëndia nuk’ u hoqi udhën’ atyre ndëpër dhet të Filistinëvet, ndonëse ishte më e shkurtërë, sepse Perëndia tha: Se mos pendonetë gjëndëja, e kthenetë ndë Egjyptëri, kur të shohë luftë. 18 Po Perëndia e pru rrotullë gjëndëjenë ndëpër udhët të shkretëtirësë nga Deti i Kuq, edhe të bijt’ e Israilit hipnë nga Egjyptëria mbë sërë.
19 Edhe Moisiu mori me vetëhe eshtërat’ e Josifit, sepse i kishte përbetuarë me be të bijt’ e Israilit, tuke thënë: Perëndia me të vërtetë do t’u vështronjë juve, edhe të merrni me vetëhe eshtërat’ e mia së këtejmi.
20 Edhe si u ngritnë prei Sukhothi, ngulnë ushtërinë ndë Etham, nga buzat’ e shkretëtirësë. 21 Edhe Zoti printe përpara atyreve ditënë, ndë shtyllë reje, që t’u hiqte udhënë; edhe natënë, ndë shtyllë zjarri, që t’u ndritte atyre, që të merrin’ udhë dit’ e natë. 22 Edhe nukë mërgonej nga syt’ e gjëndëjesë shtylla e resë ditënë, as shtylla e zjarrit natënë.
1 locutusque est Dominus ad Mosen dicens
2 sanctifica mihi omne primogenitum
quod aperit vulvam in filiis Israhel
tam de hominibus quam de iumentis
mea sunt enim omnia
3 et ait Moses ad populum mementote diei huius
in qua egressi estis de Aegypto et de domo servitutis
quoniam in manu forti eduxit vos Dominus de loco isto
ut non comedatis fermentatum panem
4 hodie egredimini mense novarum frugum
5 cumque te introduxerit Dominus
in terram Chananei et Hetthei et Amorrei et Evei et Iebusei
quam iuravit patribus tuis ut daret tibi
terram fluentem lacte et melle
celebrabis hunc morem sacrorum mense isto
6 septem diebus vesceris azymis
et in die septimo erit sollemnitas Domini
7 azyma comedetis septem diebus
non apparebit apud te aliquid fermentatum
nec in cunctis finibus tuis
8 narrabisque filio tuo in die illo dicens
hoc est quod fecit Dominus mihi
quando egressus sum de Aegypto
9 et erit quasi signum in manu tua
et quasi monumentum ante oculos tuos
et ut lex Domini semper in ore tuo
in manu enim forti eduxit te Dominus de Aegypto
10 custodies huiuscemodi cultum statuto tempore a diebus in dies
11 cumque introduxerit te in terram Chananei
sicut iuravit tibi et patribus tuis
et dederit eam tibi
12 separabis omne quod aperit vulvam Domino
et quod primitivum est in pecoribus tuis
quicquid habueris masculini sexus consecrabis Domino
13 primogenitum asini mutabis ove
quod si non redemeris interficies
omne autem primogenitum hominis de filiis tuis pretio redimes
14 cumque interrogaverit te filius tuus cras dicens quid est hoc
respondebis ei
in manu forti eduxit nos Dominus de Aegypto de
domo servitutis
15 nam cum induratus esset Pharao et nollet nos dimittere
occidit Dominus omne primogenitum in terra Aegypti
a primogenito hominis usque ad primogenitum iumentorum
idcirco immolo Domino omne quod aperit vulvam masculini sexus
et omnia primogenita filiorum meorum redimo
16 erit igitur quasi signum in manu tua
et quasi adpensum quid ob recordationem inter oculos tuos
eo quod in manu forti eduxerit nos Dominus de Aegypto
17 igitur cum emisisset Pharao populum
non eos duxit Dominus per viam terrae Philisthim quae
vicina est
reputans ne forte paeniteret eum
si vidisset adversum se bella consurgere
et reverteretur in Aegyptum
18 sed circumduxit per viam deserti quae est iuxta mare Rubrum
et armati ascenderunt filii Israhel de terra Aegypti
19 tulit quoque Moses ossa Ioseph secum
eo quod adiurasset filios Israhel dicens
visitabit vos Deus
efferte ossa mea hinc vobiscum
20 profectique de Soccoth
castrametati sunt in Etham in extremis finibus solitudinis
21 Dominus autem praecedebat eos ad ostendendam viam
per diem in columna nubis et per noctem in columna ignis
ut dux esset itineris utroque tempore
22 numquam defuit columna nubis per diem
nec columna ignis per noctem coram populo