1 Edhe Zoti i tha Moisiut edhe Aaronit ndë dhe të Egjyptërisë: 2 Ky muaj (do të jetë) ndër ju krye muajsh, edhe do të jetë ndër ju i pari i muajvet vitit. 3 Flitni gjithë mbëledhëjes’ Israilit, e thoni: Të dhietën’ e këti muaji gjithësecili le të marrë për vetëhen e ti (një) qënq, pas shtëpivet atërivet, (një) qënq për çdo shtëpi. 4 Po ndë qofshinë të pakë ndë shtëpi për qëngjinë, ay edhe fëqinja e ati më i afëri i shtëpis’ ati le ta marrinë pas numërit shpirtëravet, çdo njeri pas të ngrënit që të hajë le të bënjë llogari për qëngjinë. 5 Edhe qëngji të jetë i plotë, mashkull motak; ta merrni nga dhënt a nga dhitë. 6 Edhe ta ruani gjer mbë të katrëmbëdhietënë ditë t’ati muaj, edhe (atëhere) gjithë shumica e mbëledhëjes’ Israilit ta thernjë ndajë mbrëma. 7 Edhe të marrënë nga gjaku, e ta venë mbi të dy shtyllat e derësë, edhe mbi pragun’ e sipërm të derësë shtëpivet, atie ku kanë për të ngrënë atë. 8 Edhe të hanë mishinë atë natë, të piekurë ndë zjarr, me kuleçë, (e) me barëra të hidhurë, ta hanë atë, 9 të mos e hani atë të papiekurë, as të zierë nd’ujë, po të piekurë ndë zjarr, kryet’ e ati bashkë me këmbët’ e ati e me zorrët e ati, 10 edhe të mos liri gjëkafshë nga ay të mbesë gjer ndë mëngjes, edhe ç’të tepronjë nga ay gjer ndë mëngjes, digjeni ndë zjarr. 11 Kështu ta bëni atë: Ngjeshurë mezinë tuai, (e mbathurë) këpucëtë tuaja ndër këmbët tuaja, (tuke mbajturë) stapnë tuai ndë dorët tuai, edhe ta hani atë me nxitim, është pashka e Zotit. 12 Sepse këtë natë do të shkonj për mes të dheut Egjyptërisë, edhe do të vras çdo dialë të parë ndë dhe të Egjyptërisë, që nga njeriu, gjer mbë bagëtinë, edhe do të bënj gjyqe kundrë gjithë perëndivet Egjyptërisë. Unë Zoti. 13 Edhe gjaku do të jetë ndër ju për shenjë mbi shtëpit që rrini, edhe kur të shoh gjakunë, do t’u kapërcenj juve, edhe plaga nukë do të jetë për ju, që t’u shuanjë (juve), kur t’i bie dheut Egjyptërisë. 14 Edhe ajo ditë do të jetë ndër ju për kujtim, edhe do të kremtoni atë të kremte për Zotinë ndë brezat tuai, pas nomi të përherëshim do t’e kremtoni atë.
15 Shtatë dit keni për të ngrënë kuleçë; që nga dita e parë keni për të hequrë bruminë nga shtëpitë tuaia, sepse kush të hajë bukë të mbrume që nga e para, gjer mbë të shtatënë ditë, ay shpirt do të vdiretë nga Israili.
16 Edhe të parënë ditë (do të jetë) mbëledhëje e shënjtëruarë, edhe të shtatënë ditë do të jetë ndër ju mbëledhëje e shënjtëruarë; ndër ato (dit) nukë do të bënet’ asndonjë punë, përveç ç’duhetë për të ngrënë çdo njeri, vetëmë këtë keni për të bërë.
17 Do të ruani pra (të kremten) e pabrumëjevet, sepse atë ditë do të nxier ushtëritë tuaja nga dheu i Egjyptërisë, andaj pas nomi të përherëshim keni për të ruajturë këtë ditë ndër brezat tuai, 18 tuke zënë nga e katrëmbëdhieta ditë të muajit që mbrëmanet, do të hani kuleçë, gjer mbë të njëzet e një ditë të muajit që mbrëmanet;
19 shtatë dit të mos gjëndetë brumë ndëpër shtëpit tuaja, sepse ay që të hajë të mbrume, ay shpirt do të vdiretë nga mbëledhëja e Israilit, ndo i huajë qoftë, ndo vëndës; 20 të mos hani asndonjë gjë të mbrume, ndëpër gjithë vëndet tuai, të hani kuleçë.
21 Atëhere Moisiu thirri gjithë pleqësin’ e Israilit, e u tha atyre: Sgjithni e merrni për vetëhet tuaja (nga një) qënq, pas fëmijëvet tuaja, edhe bëni kurban pashkënë; 22 Pastaj të merrni një dorëzë hyssopi, e ta ngjyeni ndë gjakt, që (do të jetë) ndë legen, edhe nga ay gjaku që është ndë legen, të lyeni prakun’ e sipërm, edhe të dy shtyllat’ (e dyervet), edhe asndonjë nga ju të mos dalë nga shtëpia e ti, gjer ndë mëngjes, 23 sepse Zoti do të shkonjë t’u bierë Egjyptianëvet, edhe kur të shohë gjakunë mbi pragun’ e sipërm, edhe mbi të dy shtyllat, Zoti do të kapërcenjë derënë, edhe nukë do të lërë prishësinë të hynjë ndë shtëpit tuaja, që të vrasë. 24 Edhe ta ruani këtë punë posi nom, për vetëhen tënte, edhe për bijt e tu, gjer ndë jetët të jetësë.
25 Edhe kur të hyni nd’atë dhe, që do t’u apë juve Zoti, sikundrë foli, do të ruani këtë lutëje.
26 Edhe kur t’u thonë juve bijtë tuai: Ç’(shënon) ndër ju këjo lutëje? 27 Të përgjigji: Ky (është) kurbani i pashkësë për Zotinë, sepse kapërceu shtëpit’ e të bijet Israilit ndë Egjyptëri, kur u ra Egjyptianëvet, edhe shpëtoi shtëpitë tona.
28 Atëhere gjëndëja uli kryetë, e u fal. Edhe të bijt’ e Israilit si iknë, bënë sikundrë Zoti urdhëroi Moisinë edhe Aaroninë, kështu bënë.
29 Edhe ndë mes të natësë Zoti vrau çdo dialë të parë ndë dhe të Egjyptërisë, që nga diali i parë i Faraonit që rrinte ndë front të ti, gjer mbë të parinë dialë të robit, që ishte ndë burkt, edhe gjithë të piellat’ e para të bagëtivet. 30 Edhe Faraoni u ngre natënë, edhe gjithë shërbëtorët’ e ati, edhe gjith’ Egjyptianëtë, edhe u bë një klithmë e madhe ndë Egjyptëri, sepse nuk’ (ishte) shtëpi, që të mos kishte të vdekurë. 31 Edhe (Faraoni) thirri Moisinë, edhe Aaroninë natënë, e tha: Ngrihi (e) dilni nga gjëndëja ime, edhe ju, edhe të bijt’ e Israilit, edhe shkoni (e) lutni Zotinë, sikundrë thatë; 32 merrni edhe dhëntë tuaja, edhe lopëtë tuaja, sikundrë thatë, edhe shkoni, po bekoni edhe mua. 33 Edhe Egjyptianëtë shtrëngoninë gjëndëjenë, që ta nxirinë atë shpejt nga vëndi, sepse thanë: Neve të gjithë po vdesëmë. 34 Edhe gjëndëja ngriti brumin’ e ti pa ardhurë, tuke pasurë gjithësecili magjen’ e ti mbi krahët të ti, pshtiellurë me rrobet’ e tia.
35 Edhe të bijt’ e Israilit bënë pas fialësë Moisiut, edhe kërkuanë nga Egjyptianëtë enë të argjënta, e enë të arta, e rrobe, 36 edhe Zoti i dha hirë gjëndëjesë përpara Egjyptianëvet, edhe u huajtnë atyre, edhe sveshnë Egjyptianëtë.
37 Edhe të bijt’ e Israilit u ngritnë nga Ramesa (e vanë) ndë Sukhoth, më tepërë se gjashtë qint milë burra këmbësorë, veç djemvet. 38 Bashkë me ata u ngjit edhe një shumicë e madhe njerëzish të përzier, edhe dhën e lopë, e bagëti fort shumë. 39 Edhe nga brumi që prunë nga Egjyptëria, poqnë kuleçë pa brumë, sepse nukë (kishinë) brumë, sepse u dëbuanë nga Egjyptëria, edhe nukë muntnë të mënoninë, as s’kishinë bërë gati ndonjë të ngrënë udhësë për vetëhet e tyre.
40 Edhe (koha) e të ndenjurit të bijet Israilit ndë Egjyptëri (ishte) katrë qint e tridhietë viet. 41 Edhe pas katrë qint e tridhietë vieç, si atë ditë, duallnë gjith’ ushtërit e Zotit nga dheu i Egjyptërisë. 42 Këjo (është) nata, që duhetë të ruhetë për Zotinë, sepse i nxori ata nga dheu i Egjyptërisë; këjo (ësht’) ajo nata e Zotit që duhetë të ruhetë nga gjithë të bijt’e Israilit ndër brezat t’atyreve.
43 Edhe Zoti i tha Moisiut edhe Aaronit: Ky (është) nomi i pashkësë: Asndonjë komp i huajë të mos hajë nga ajo,
44 edhe çdo shërbëtuar i blerë me argjënt passi të rrethpritetë, atëhere të hajë nga ajo;
45 i huaji edhe i pajtuari të mos hajë nga ajo.
46 Nd’atë shtëpi (brënda) të hahetë; të mos bini nga mishi jashtë shtëpisë, edhe të mos thyeni eshtënë nga ajo. 47 Gjithë mbëledhëja e Israilit do të bënjë këtë.
48 Edhe ndonjë i huajë që rri bashkë me ty, ndë dashtë të bënjë pashkë për Zotinë, le të rrethpritenë gjithë meshkujt’ e ati, edhe atëhere le t’afronetë të bënjë atë, edhe do të jetë posi vëndësi i dheut, sepse asndonjë i parrethprerë s’ka për të ngrënë nga ajo.
49 Ay nom do të jetë për vëndësinë, edhe për të huajinë që rri ndërmest juve.
50 Edhe të bijt’ e Israilit bënë sikundrë Zoti urdhëroi Moisinë edhe Aaroninë; kështu bënë.
51 Edhe atë ditë Zoti nxori të bijt’ e Israilit nga dheu i Egjyptërisë, pas ushtërish atyre.
1 dixit quoque Dominus ad Mosen et Aaron in terra Aegypti
2 mensis iste vobis principium mensuum
primus erit in mensibus anni
3 loquimini ad universum coetum filiorum Israhel
et dicite eis
decima die mensis huius
tollat unusquisque agnum per familias et domos suas
4 sin autem minor est numerus
ut sufficere possit ad vescendum agnum
adsumet vicinum suum qui iunctus est domui eius
iuxta numerum animarum quae sufficere possunt ad esum agni
5 erit autem agnus absque macula masculus anniculus
iuxta quem ritum tolletis et hedum
6 et servabitis eum usque ad quartamdecimam diem mensis huius
immolabitque eum universa multitudo filiorum Israhel ad vesperam
7 et sument de sanguine
ac ponent super utrumque postem
et in superliminaribus domorum in quibus comedent illum
8 et edent carnes nocte illa assas igni
et azymos panes cum lactucis agrestibus
9 non comedetis ex eo crudum quid nec coctum aqua
sed assum tantum igni
caput cum pedibus eius et intestinis vorabitis
10 nec remanebit ex eo quicquam usque mane
si quid residui fuerit igne conburetis
11 sic autem comedetis illum
renes vestros accingetis calciamenta habebitis in pedibus
tenentes baculos in manibus
et comedetis festinantes
est enim phase id est transitus Domini
12 et transibo per terram Aegypti nocte illa
percutiamque omne primogenitum in terra Aegypti
ab homine usque ad pecus
et in cunctis diis Aegypti faciam iudicia ego Dominus
13 erit autem sanguis vobis in signum in aedibus in quibus eritis
et videbo sanguinem ac transibo vos
nec erit in vobis plaga disperdens
quando percussero terram Aegypti
14 habebitis autem hanc diem in monumentum
et celebrabitis eam sollemnem Domino
in generationibus vestris cultu sempiterno
15 septem diebus azyma comedetis
in die primo non erit fermentum in domibus vestris
quicumque comederit fermentatum
peribit anima illa de Israhel
a primo die usque ad diem septimum
16 dies prima erit sancta atque sollemnis
et dies septima eadem festivitate venerabilis
nihil operis facietis in eis exceptis his quae ad vescendum pertinent
17 et observabitis azyma
in eadem enim ipsa die educam exercitum vestrum de terra Aegypti
et custodietis diem istum in generationes vestras
ritu perpetuo
18 primo mense quartadecima die mensis ad vesperam comedetis azyma
usque ad diem vicesimam primam eiusdem mensis ad vesperam
19 septem diebus fermentum non invenietur in
domibus vestris
qui comederit fermentatum peribit anima eius de coetu Israhel
tam de advenis quam de indigenis terrae
20 omne fermentatum non comedetis
in cunctis habitaculis vestris edetis azyma
21 vocavit autem Moses omnes seniores filiorum Israhel
et dixit ad eos
ite tollentes animal per familias vestras immolate phase
22 fasciculumque hysopi tinguite sanguine qui est
in limine
et aspergite ex eo superliminare et utrumque postem
nullus vestrum egrediatur ostium domus suae usque mane
23 transibit enim Dominus percutiens Aegyptios
cumque viderit sanguinem in superliminari et in utroque poste
transcendet ostium
et non sinet percussorem ingredi domos vestras et laedere
24 custodi verbum istud legitimum tibi et filiis tuis usque in
aeternum
25 cumque introieritis terram quam Dominus daturus est vobis
ut pollicitus est
observabitis caerimonias istas
26 et cum dixerint vobis filii vestri quae est ista religio
27 dicetis eis victima transitus Domini est
quando transivit super domos filiorum Israhel in Aegypto
percutiens Aegyptios et domos nostras liberans
incurvatusque populus adoravit
28 et egressi filii Israhel fecerunt
sicut praeceperat Dominus Mosi et Aaron
29 factum est autem in noctis medio
percussit Dominus omne primogenitum in terra Aegypti
a primogenito Pharaonis qui sedebat in solio eius
usque ad primogenitum captivae quae erat in carcere
et omne primogenitum iumentorum
30 surrexitque Pharao nocte et omnes servi eius cunctaque Aegyptus
et ortus est clamor magnus in Aegypto
neque enim erat domus in qua non iaceret mortuus
31 vocatisque Mosen et Aaron
nocte ait
surgite egredimini a populo meo et vos et filii
Israhel
ite immolate Domino sicut dicitis
32 oves vestras et armenta adsumite ut petieratis
et abeuntes benedicite mihi
33 urguebantque Aegyptii populum de terra exire velociter
dicentes omnes moriemur
34 tulit igitur populus conspersam farinam antequam fermentaretur
et ligans in palliis posuit super umeros suos
35 feceruntque filii Israhel
sicut praeceperat Moses
et petierunt ab Aegyptiis vasa argentea et aurea vestemque plurimam
36 dedit autem Dominus gratiam populo coram Aegyptiis
ut commodarent eis
et spoliaverunt Aegyptios
37 profectique sunt filii Israhel de Ramesse in Soccoth
sescenta ferme milia peditum virorum absque parvulis
38 sed et vulgus promiscuum innumerabile ascendit cum eis
oves et armenta et animantia diversi generis multa nimis
39 coxeruntque farinam
quam dudum conspersam de Aegypto tulerant
et fecerunt subcinericios panes azymos
neque enim poterant fermentari
cogentibus exire Aegyptiis et nullam facere sinentibus moram
nec pulmenti quicquam occurrerant praeparare
40 habitatio autem filiorum Israhel qua manserant in
Aegypto fuit quadringentorum triginta annorum
41 quibus expletis eadem die egressus est omnis exercitus Domini de terra
Aegypti
42 nox est ista observabilis Domini
quando eduxit eos de terra Aegypti
hanc observare debent omnes filii Israhel in generationibus suis
43 dixitque Dominus ad Mosen et Aaron
haec est religio phase omnis alienigena non comedet ex eo
44 omnis autem servus empticius circumcidetur et sic comedet
45 advena et mercennarius non edent ex eo
46 in una domo comedetur
nec efferetis de carnibus eius foras
nec os illius confringetis
47 omnis coetus filiorum Israhel faciet illud
48 quod si quis peregrinorum in vestram voluerit transire coloniam
et facere phase Domini
circumcidetur prius omne masculinum eius et tunc rite celebrabit
eritque sicut indigena terrae
si quis autem circumcisus non fuerit non vescetur ex eo
49 eadem lex erit indigenae et colono qui peregrinatur apud vos
50 fecerunt omnes filii Israhel
sicut praeceperat Dominus Mosi et Aaron
51 et in eadem die eduxit Dominus filios Israhel de terra Aegypti
per turmas suas