1 Edhe kur të vinjënë mbi ty të gjitha këto kafsha, bekimi edhe mallëkimi që vura përpara teje, edhe t’i kujtojsh ndë zëmërët tënde ndë mest të gjithë kombavet, kudo që të të përndanjë Zoti Perëndia yt,
2 edhe të kthenesh te Zoti Perëndia yt, edhe t’i dëgjojsh zën’ atij, pas gjith’ atyreve që t’urdhëronj unë sot, ti, edhe bijt’ e tu, me gjithë zëmërënë tënde, e me gjithë shpirtinë tënt, 3 atëherë Zoti Perëndia yt do të të bierë prap nga robëria, edhe do të të përdëllenjë, edhe përsëri do të të përmbëledhë nga gjithë kombatë atie tek të përndau Zoti Perëndia yt; 4 edhe ndë qoftë të përndarëtë t’at mb’ anë të fundit qiellit, andej do të të përmbëledhë Zoti Perëndia yt, edhe andej do të të marrë; 5 edhe Zoti Perëndia yt do të të futnjë nd’ atë dhe që trashëguan’ atërit’ e tu, edhe do t’e trashëgojsh, edhe do të të bënjë mirë, e do të të shumonjë më tepërë se atërit’ e tu.
6 Edhe Zoti Perëndia yt do të rrethpresë zëmërënë tënde, edhe zëmërën’ e farësë s’ate, që të duash Zonë Perëndinë tënt me gjithë zëmrënë tënde, e me gjithë shpirtinë tënt, që të rrojsh.
7 Edhe Zoti Perëndia yt do të siellë gjithë këta mallëkime mbi arëmiqt e tu, edhe mbi ata që të mërzitnjënë ty, të cilëtë do të të ndiekënë. 8 Edhe ti do të kthenesh, e do t’i dëgjojsh zënë Zotit, edhe do të bëjsh gjithë porosit’ e atij, që po të urdhëronj unë sot.
9 Edhe Zoti Perëndia yt do të shumonjë gjithë punët’ e duaret tua, e pemën’ e barkut tënt, e pemën’ e bagëtivet tua, e drithin’ e dheut tënt, për të mirë, sepse Zoti do të gëzonetë përsëri për të mirënë tënde, sikundrë u gëzua edhe për atërit e tu;
10 ndë i dëgjofsh zënë Zotit Perëndisë tënt, që të ruajsh porosit’ e atij, e urdhërimet’ e atij, që janë shkruarë ndë vivlit të këtij nomi, ndë u kthefsh te Zoti Perëndia yt me gjithë zëmërënë tënde, e me gjithë shpirtinë tënt.
11 Sepse këjo porosi që po të porosit unë sot, nuk’ është shum’ e rëndë për ty, as e gjatë. 12 Nuk’ është ndë qiell, që të thuash: Kush do të hipënjë për ne ndë qiell, e të na e bierë, që t’e dëgjojmë, e t’e bëjmë? 13 As nuk’ është përtej detit, që të thuash: Kush do të kapërcenjë detinë për ne, e të na e bierë, që ta dëgjojmë, e ta bëjmë?
14 Po fjala është shum’ afërë teje, mun ndë golët tënde, e mun ndë zëmërët tënde, që ta bëjsh.
15 Na unë tek vura përpara teje sot jetënë edhe të mirënë, edhe mortienë edhe të keqenë.
16 Sepse unë po t’urdhëronj sot të duash Zonë Perëndinë tënt, të ecënjç ndër udhët t’atij, edhe të ruajsh porosit’ e atij, e urdhërimet’ e atij, e gjyqet’ e atij, që të rrojsh, e të shumonesh: edhe që të të bekonjë Zoti Perëndia yt ndë dhet që hyn, për të trashëguar’ atë. 17 Po ndë u ktheftë zëmëra jote, e të mos bindesh, po të humbaç udhënë, edhe t’u falesh perëndirave të tierë, e t’i luç, 18 unë po u ap juve zë sot, se do të shuhi fare, nukë do të shkoni dit të gjata mb’ atë dhe, që po kapërceni Jordhaninë, të hyni atie, për të trashëguar’ atë.
19 Thërras deshmitarë sot qiellin’ edhe dhenë, se vura përpara jush jetën’ edhe mortienë, bekimnë edhe mallëkimnë, përandaj sgjithni jetënë, që të rroni, ti edhe fara jote; 20 që të duash Zonë Perëndinë tënt, që të dëgjojsh zën’ e atij, edhe të jesh varë te ay, sepse këjo është jeta jote, edhe të gjatët’ e ditvet tua, që të rrish mb’ atë dhe që u u përbetua Zoti atëret tu, Avraamit, e Isaakut, e Jakovit, t’ua apë atyre.
1 cum ergo venerint super te omnes sermones isti
benedictio sive maledictio quam proposui in
conspectu tuo
et ductus paenitudine cordis tui
in universis gentibus in quas disperserit te Dominus Deus tuus
2 reversus fueris ad eum et oboedieris eius imperiis
sicut ego hodie praecipio tibi cum filiis tuis
in toto corde tuo et in tota anima tua
3 reducet Dominus Deus tuus captivitatem
tuam
ac miserebitur tui
et rursum congregabit te de cunctis populis
in quos te ante dispersit
4 si ad cardines caeli fueris dissipatus
inde te retrahet Dominus Deus tuus
5 et adsumet atque introducet in terram quam possederunt patres tui
et obtinebis eam
et benedicens tibi maioris numeri esse te faciet
quam fuerunt patres tui
6 circumcidet Dominus Deus tuus cor tuum et cor seminis tui
ut diligas Dominum Deum tuum in toto corde tuo et in tota anima tua
et possis vivere
7 omnes autem maledictiones has convertet super inimicos tuos
et eos qui oderunt te et persequuntur
8 tu autem reverteris et audies vocem Domini Dei tui
faciesque universa mandata quae ego praecipio tibi hodie
9 et abundare te faciet Dominus Deus tuus
in cunctis operibus manuum tuarum
in subole uteri tui et in fructu iumentorum tuorum
in ubertate terrae tuae et in rerum omnium largitate
revertetur enim Dominus ut gaudeat super te in omnibus bonis
sicut gavisus est in patribus tuis
10 si tamen audieris vocem Domini Dei tui
et custodieris praecepta eius et caerimonias quae in hac lege
conscriptae sunt
et revertaris ad Dominum Deum tuum
in toto corde tuo et in tota anima tua
11 mandatum hoc quod ego praecipio tibi hodie
non supra te est neque procul positum
12 nec in caelo situm ut possis dicere
quis nostrum ad caelum valet
conscendere
ut deferat illud ad nos et audiamus atque opere conpleamus
13 neque trans mare positum ut causeris et dicas
quis e nobis transfretare poterit mare
et illud ad nos usque deferre
ut possimus audire et facere quod praeceptum est
14 sed iuxta te est sermo valde in ore tuo et in corde tuo ut facias illum
15 considera quod hodie proposuerim in conspectu tuo
vitam et bonum et e contrario mortem et malum
16 ut diligas Dominum Deum tuum et ambules in viis eius
et custodias mandata illius et caerimonias atque iudicia
et vivas ac multiplicet te
benedicatque tibi in terra ad quam ingredieris possidendam
17 sin autem aversum fuerit cor tuum et audire
nolueris
atque errore deceptus adoraveris deos alienos et servieris eis
18 praedico tibi hodie quod pereas
et parvo tempore moreris in terra
ad quam Iordane transmisso ingredieris possidendam
19 testes invoco hodie caelum et terram
quod proposuerim vobis vitam et mortem bonum et malum
benedictionem et maledictionem
elige ergo vitam ut et tu vivas et semen tuum
20 et diligas Dominum Deum tuum
atque oboedias voci eius et illi adhereas
ipse est enim vita tua et longitudo dierum tuorum
ut habites in terra
pro qua iuravit Dominus patribus tuis Abraham Isaac et Iacob ut daret
eam illis