1 Edhe kur të hynjç nd’ atë dhe që t’ep Zoti Perëndia yt për trashëgim, edhe të trashëgojsh atë, e të rrish nd’ atë, 2 atëherë të marrsh nga gjithë pemët’ e para të dheut, që të mbëlethsh nga ay dheu yt, që t’ep Zoti Perëndia yt, edhe t’i vësh ndë shportët, edhe t’i shpiesh nd’ atë vënt që të sgjethnjë Zoti Perëndia yt për të ndenjur’ atie emëri i tij. 3 Edhe të veç te prifti, që është ndër ato dit, e t’i thuash: Po i ap zë sot Zotit Perëndisë tënt, se hyra nd’ atë dhe, që iu përbetua Zoti atëret t’anë të na e apë.
4 Edhe prifti të marrë shportënë prej dorësë s’ate, edhe ta vërë përpara theroresë Zotit Perëndisë tënt.
5 Edhe të flaç e të thuash përpara Zotit Perëndisë tënt: Im-atë ish Syrian i humbur’ udhënë, edhe sbriti ndë Egjyftëri, edhe ndenji atie i huajë me pak njerës, u bë atie komp i math, e i fortë, e i shumë ndë numërë; 6 edhe Egjyftëtë na munduanë, e na shtrënguanë, e vunë mbi ne skllavëri të ashpërë;
7 edhe i klithm Zotit Perëndis’ atëret t’anë, edhe Zoti na dëgjoi zënë, edhe vështroi shtrëngatënë t’onë, e mundimnë t’anë, e acarimnë t’anë; 8 edhe Zoti na xori nga Egjyftëria me dorë të fortë, e me krah të ndejturë, e me çudi të mëdha, e me shenje, e me mërekulli; 9 edhe na kalli ndë këtë vënt, edhe na dha këtë dhe që rrieth klumësht e mjaltë;
10 edhe tashi, na tek prura pemët’ e para t’atij dheut, që më dhe ti, o Zot. Edhe t’i vësh ato përpara Zotit Perëndisë tënt, edhe të falesh përpara Zotit Perëndisë tënt.
11 Edhe të gëzonesh për gjithë të mirat që të dha Zoti Perëndia yt ty edhe shtëpisë s’ate, ti, edhe Leviti, edhe i huaji, që është ndë mest tënt.
12 Si të mbarojsh së dhietuari gjithë të dhietat’ e drithit tënt mbë të tretinë vit, vitin’ e së dhietësë, edhe t’i apsh Levitit, e të huajit, e të varfërit, e së vesë, edhe të hanë përbrënda dyeret tua, e të nginjenë, 13 atëherë të thuash përpara Zotit Perëndisë tënt: Qërova kushtimetë nga shtëpia, i dhash’ edhe Levitit, e të huajit, e të varfërit, e së vesë, pas gjith’ urdhërimevet tu që më urdhërove; nukë kapërceva porosit’ e tua, as nuk’ i harrova: 14 nukë hëngra prej asosh ndë vajët t’ime, as nukë mora prej asosh për ndonjë kafshë të ndyrë, as nukë dhashë prej asosh për të vdekurë, i dëgjova zënë Zotit Perëndisë t’im, bëra pas gjithë sa më urdhërove;
15 vështro nga shtëpia jote e shënjtëruara, nga qielli, edhe beko gjëndëjenë tënde Israilinë, edhe dhenë që na dhe, sikundrë u u përbetove atëret t’anë, atë dhenë që rrieth klumësht e mjaltë.
16 Sot të urdhëroi Zoti Perëndia yt të bëjsh këta urdhërime e këta gjyqe, përandaj të ruajsh e të bëjsh ato me gjithë zëmrënë tënde, e me gjithë shpirtinë tënt.
17 Ke sgjedhurë Zonë sot të jetë Perëndia yt, edhe të ecënjç mb’ udhët t’atij, e të ruajsh urdhërimet’ e atij, e porosit’ e atij, e gjyqet e atij, edhe t’i dëgjojsh zënë atij;
18 edhe Zoti të tha sot të jesh te ay gjëndëje e sgjedhurë, sikundrë të foli ty, edhe të ruajsh gjithë porosit’ e atij; 19 edhe të të bënjë të lartë përmbi gjithë kombat që ka bërë, për mburim, e për emërë, e për lavdi; edhe të jesh gjëndëje e shënjtëruarë te Zoti Perëndia yt, sikundrë foli.
1 cumque intraveris terram
quam Dominus Deus tuus tibi daturus est possidendam
et obtinueris eam atque habitaveris in illa
2 tolles de cunctis frugibus primitias et pones in
cartallo
pergesque ad locum quem Dominus Deus tuus elegerit
ut ibi invocetur nomen eius
3 accedesque ad sacerdotem qui fuerit in diebus illis et dices ad eum
profiteor hodie coram Domino Deo tuo
quod ingressus sim terram
pro qua iuravit patribus nostris ut daret eam nobis
4 suscipiensque sacerdos cartallum de manu eius
ponet ante altare Domini Dei tui
5 et loqueris in conspectu Domini Dei tui
Syrus persequebatur patrem meum qui descendit in Aegyptum
et ibi peregrinatus est in paucissimo numero
crevitque in gentem magnam et robustam et infinitae
multitudinis
6 adflixeruntque nos Aegyptii et persecuti sunt
inponentes onera gravissima
7 et clamavimus ad Dominum Deum patrum nostrorum
qui exaudivit nos
et respexit humilitatem nostram et laborem atque angustias
8 et eduxit nos de Aegypto in manu forti et brachio extento
in ingenti pavore in signis atque portentis
9 et introduxit ad locum istum
et tradidit nobis terram lacte et melle manantem
10 et idcirco nunc offero primitias frugum terrae
quam dedit Dominus mihi
et dimittes eas in conspectu Domini Dei tui
adorato Domino Deo tuo
11 et epulaberis in omnibus bonis
quae Dominus Deus tuus dederit tibi et domui tuae
tu et Levites et advena qui tecum est
12 quando conpleveris decimam cunctarum frugum tuarum
anno decimarum tertio
dabis Levitae et advenae et pupillo et viduae
ut comedant intra portas tuas et saturentur
13 loquerisque in conspectu Domini Dei tui
abstuli quod sanctificatum est de domo mea
et dedi illud Levitae et advenae pupillo et viduae
sicut iussisti mihi
non praeterivi mandata tua nec sum oblitus imperii
14 non comedi ex eis in luctu meo
nec separavi ea in qualibet inmunditia
nec expendi ex his quicquam in re funebri
oboedivi voci Domini Dei mei et feci omnia sicut praecepisti mihi
15 respice de sanctuario tuo de excelso caelorum habitaculo
et benedic populo tuo Israhel et terrae quam dedisti nobis
sicut iurasti patribus nostris
terrae lacte et melle mananti
16 hodie Dominus Deus tuus praecepit tibi
ut facias mandata haec atque iudicia
et custodias et impleas ex toto corde tuo et ex tota
anima tua
17 Dominum elegisti hodie ut sit tibi Deus et ambules in viis eius
et custodias caerimonias illius et mandata atque iudicia
et oboedias eius imperio
18 et Dominus elegit te hodie ut sis ei populus peculiaris sicut locutus est tibi
et custodias omnia praecepta eius
19 et faciat te excelsiorem cunctis gentibus quas creavit in laudem et nomen et gloriam suam
ut sis populus sanctus Domini Dei tui sicut locutus est