Krie e katërtë
1 Sepse Krishti pësoi ndë kurm për nevet. Armatosi edhe juvet mb’atë kshill, se ai pësoi ndë kurm, pushoi nga faji.
2 Që të mos rrojë më ndë dëshërime të njerëzet, po të rrojë ndë thelimë të Perndisë, kohënë jetërë që i mbet të rrojë ndë kurm.
3 Sepse na është sado moti i shkuarë i jetësë që bëm thelimën’ e Ethnikovet, tuke ecurë ndë kurvërira, e ndë dëshërime, ndë të dejturë, ndë të ngrëna, e ndë të pira, e ndë llatri të panom të idhollëvet.
4 Andaj janë jashtë vetiut e vllasfimisjënë, sepse nukë ndihni juvet mb’atë dhunë të asotisë.
5 Ata do t’apënë fjalë nde ai që është gati të gjukojë të gjallëtë e të vdekuritë.
6 Sepse për këtë pa është dhidhaksurë Ungjilli ndë të vdekurë, që të gjukonenë si njerëzitë sa për kurm, ma të rrojënë si do Perndia sa për Shpirt.
7 Të sosurit’ adha të gjithë punëravet ësht’ afër’. Bëni adha t’urtë, edhe rriji cgjuarë ndë të falurë.
8 E mbi të gjitha të kini dashuri të fortë njeri mbë jatërinë, sepse dashuria do të mbulojë shumë faje.
9 Të jini fillokseni njeri mbë jatërinë, pa të rëndë.
10 Cilido sikundrë muarrtë dhurëtinë, le të bëjë pjesë njeri mbë jatërinë, si konomë të mirë të shumë dhurëtisë Perndisë.
11 Kush kuvëndon, le të kuvëndojë si kuvënde të Perndisë, kush është ndë dhiakoni, le të bëjë dhiakoninë si nga fuqia që i është dhënë nga Perndia; që të lëvdonetë mbë të gjitha Perndia me anë të Iisu Hristoit. Atij është nderi e mbretëria, ndë jetë pas jetet. Ashtu qoftë!
12 Të dashurë, mos çuditi për zjar të madh, të dhezurë kondrë juvet për të dhoqimasurë, sikur u erdhi juvet pun’ e re.
13 Po sikundrë bëni shokë ndë pësime të Krishtit, të gëzoni edhe ndë të çfaqurë të nderit së tij.
14 E ndë u shafçi për ëmër të Krishtit, lum juvet; sepse Shpirti i nderit edhe i Perndisë prëhetë mbë juvet. Ai prej asuresh shahetë, e prej jush nderonetë.
15 Ndonjë adha nga jush le të mos heqjë si gjakëcuar, a si kusar, a si ai që bën të këqia, a si ai që ksetaks punët’ e huaj.
16 Ma ndë pësoftë si i kështërë, le të mos turpëronetë, po le të lëvdojë Perndinë mbë këtë anë.
17 Sepse është kohë që të nisjë gjuqia nga shtëpi e Perndisë. E ndë qoftë përpara nga nesh, ç’do të jetë sosëja e ature që nukë bindenë ndë Ungjill të Perndisë?
18 E nd’është që mezi sosetë i drejti, i pabesi e fajëtori ku do të duketë?
19 Andaj edhe ata që heqjënë për thelimë të Perndisë, le të rekumandarjënë Shpirtëret’ e ture te ktisti i besësë me anë të punëravet së mira.
Kapitulli IV
1 E prashtu tue pasunë Krishti pësuom për nee ndë misht, armatissi ju, tue kujtuom ndë e kujtuom n’kësi ekzempi; përse ai qi mundon mishtë, ai mbahetë me mos u përkatënuom. 2 … maa mos gjellinjë kush ashtu porsi anshtë dëshiri i nierëzet, por si anshtë vollundetja e Tinëzot.
7 … bani t’ini të ditim, e bdini ndë oratë. 8 E kini karitat ndër vetëhenë përmbii gjithë kafshët, përse karitati mbëlon katetë e shuma; 9 përzini mbë stan njani tjetërinë paa të murmuruom; 10 porsi i sillidota qish duoj për te t’ish, ashtu ia banjë shoqit, ndë hiir, porsi n’Sinëzot t’anshtë dhanë. 11 E në flet kush, flassë fjalë të Tinëzot; e në shërben kush, të shërbenjë si për vertut qi n’Sinzot i anshtë dhanë, përse Zotynë të jetë përlëvduom ndë gjithë kafshët për tenë Zonë Jezu Krishtnë Zotnë tanë .