Mbë të parinë kankatuer. Psallmë për të bijt e Koreut.
1 Të pëlqeu dheu yt, o Zot, këtheve Iakobinë prei robënisë.
2 I fale paudhënitë popullit t’yt, mbulove gjithë fajet’ e atyneve. Selah.
3 Pushove gjithë zemëriminë tand, u këtheve prei mënisë zemërimit t’yt.
4 Këthe-na, o Perëndia i shpëtimit t’ynë, edhe këthe zemëriminë tand prei nesh.
5 Mos ke me qenunë kur-do zemëruem mbë ne? Apor ke me shtrimë zemëriminë tand bres mbas brezi?
6 Nukë do të këthehesh me na dhanë jetë, qi të gëzohetë populli yt për tyi?
7 Difto-na përdëlliminë tand, o Zot, edhe ep-na shpëtiminë tand.
8 Kam me ndigjuem qish ka me më folunë Zoti Perëndi, se ka me folunë paqtim te populli i vet, edhe te të dreitët’ e vet, edhe le të mos këthehenë ndë marri.
9 Por ngjat atyneve qi kanë frikë ate ashtë shpëtimi i ati, qi të rrijë lavdi ndë dhet t’anë.
10 Përdëllimi edhe e vërteta hasnë bashkë, dreitënia e paqtimi u banë miq.
11 E vërteta ka me lemë prei dheut, edhe dreitënia ka me u kurrusunë prei qiellit.
12 Sepse Zoti ka me dhanë të mirënë, edhe dheu ynë ka me dhanë pemën’ e vet,
13 dreitënia ka me ecunë përpara ati, edhe ka me vumë mb’udhë hapat’ e veta.