1 Mbi lumënat të Babylonësë, atie ndeitëm edhe qjam, kur kujtuem Sionënë.
2 Mbi shelqet ndë miedis t’asai varëm qitharatë t’ona.
3 Se ata qi na skllavosnë, atie kërkuenë prei nesh fjalë kankësh; edhe ata qi na hoqnë udhënë, kërkuenë prei nesh kankë gëzimi, tue thanë : Na këndoni prei kankash Sionësë.
4 Qysh të këndoimë kankën’ e Zotit ndë dhe të huej?
5 Ndë të harrofsha, Ierusalemë, m’u harroft’ e diathta!
6 Ndë mos të kujtofsha, m’u ngjittë gjuha ndë gurmast, ndë mos vufsha ma përpara Ierusalemënë ndë kryet të gëzimit t’em!
7 Kujto, o Zot, të bijt’ e Edomit, të cillëtë ditën’ e Ierusalemësë thoshinë: Rrëzoni, rrëzoni ate, ngjer ndë themelet t’asai.
8 Bij’ e Babylonësë, qi ke për me u shkretuem, lum kush të api shpagim për sa na bane!
9 Lum kush të rroki, e të hedhi foshnjët’ e tua mbi gurt!
1 Mbi lumënat të Babylonësë, atie ndeitëm edhe qjam, kur kujtuem Sionënë.
2 Mbi shelqet ndë miedis t’asai varëm qitharatë t’ona.
3 Se ata qi na skllavosnë, atie kërkuenë prei nesh fjalë kankësh; edhe ata qi na hoqnë udhënë, kërkuenë prei nesh kankë gëzimi, tue thanë : Na këndoni prei kankash Sionësë.
4 Qysh të këndoimë kankën’ e Zotit ndë dhe të huej?
5 Ndë të harrofsha, Ierusalemë, m’u harroft’ e diathta!
6 Ndë mos të kujtofsha, m’u ngjittë gjuha ndë gurmast, ndë mos vufsha ma përpara Ierusalemënë ndë kryet të gëzimit t’em!
7 Kujto, o Zot, të bijt’ e Edomit, të cillëtë ditën’ e Ierusalemësë thoshinë: Rrëzoni, rrëzoni ate, ngjer ndë themelet t’asai.
8 Bij’ e Babylonësë, qi ke për me u shkretuem, lum kush të api shpagim për sa na bane!
9 Lum kush të rroki, e të hedhi foshnjët’ e tua mbi gurt!