The Betrayal and Arrest of Jesus
(Mt 26.47‑56Mk 14.43‑50Lk 22.47‑53)1 Ταῦτα εἰπὼν Ἰησοῦς ἐξῆλθεν σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ πέραν τοῦ χειμάρρου τοῦ Κεδρὼν ὅπου ἦν κῆπος, εἰς ὃν εἰσῆλθεν αὐτὸς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. 2 ᾔδει δὲ καὶ Ἰούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν τὸν τόπον, ὅτι πολλάκις συνήχθη Ἰησοῦς ἐκεῖ μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ. 3 ὁ οὖν Ἰούδας λαβὼν τὴν σπεῖραν καὶ ἐκ τῶν ἀρχιερέων καὶ ἐκ τῶν Φαρισαίων ὑπηρέτας ἔρχεται ἐκεῖ μετὰ φανῶν καὶ λαμπάδων καὶ ὅπλων. 4 Ἰησοῦς οὖν εἰδὼς πάντα τὰ ἐρχόμενα ἐπ᾽ αὐτὸν ἐξῆλθεν καὶ λέγει αὐτοῖς, Τίνα ζητεῖτε; 5 ἀπεκρίθησαν αὐτῷ, Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον. λέγει αὐτοῖς, Ἐγώ εἰμι. εἱστήκει δὲ καὶ Ἰούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν μετ᾽ αὐτῶν. 6 ὡς οὖν εἶπεν αὐτοῖς, Ἐγώ εἰμι, ἀπῆλθον εἰς τὰ ὀπίσω καὶ ἔπεσαν χαμαί. 7 πάλιν οὖν ἐπηρώτησεν αὐτούς, Τίνα ζητεῖτε; οἱ δὲ εἶπαν, Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον. 8 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς, Εἶπον ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι. εἰ οὖν ἐμὲ ζητεῖτε, ἄφετε τούτους ὑπάγειν· 9 ἵνα πληρωθῇ ὁ λόγος ὃν εἶπεν ὅτι Οὓς δέδωκάς μοι οὐκ ἀπώλεσα ἐξ αὐτῶν οὐδένα. 10 Σίμων οὖν Πέτρος ἔχων μάχαιραν εἵλκυσεν αὐτὴν καὶ ἔπαισεν τὸν τοῦ ἀρχιερέως δοῦλον καὶ ἀπέκοψεν αὐτοῦ τὸ ὠτάριον τὸ δεξιόν· ἦν δὲ ὄνομα τῷ δούλῳ Μάλχος. 11 εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς τῷ Πέτρῳ, Βάλε τὴν μάχαιραν εἰς τὴν θήκην· τὸ ποτήριον ὃ δέδωκέν μοι ὁ πατὴρ οὐ μὴ πίω αὐτό;
Jesus before the High Priest
(Mt 26.57‑58Mk 14.53‑54Lk 22.54)12 Ἡ οὖν σπεῖρα καὶ ὁ χιλίαρχος καὶ οἱ ὑπηρέται τῶν Ἰουδαίων συνέλαβον τὸν Ἰησοῦν καὶ ἔδησαν αὐτὸν 13 καὶ ἤγαγον πρὸς Ἅνναν πρῶτον· ἦν γὰρ πενθερὸς τοῦ Καϊάφα, ὃς ἦν ἀρχιερεὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου· 14 ἦν δὲ Καϊάφας ὁ συμβουλεύσας τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι συμφέρει ἕνα ἄνθρωπον ἀποθανεῖν ὑπὲρ τοῦ λαοῦ.
Peter’s Denial of Jesus
(Mt 26.69‑70Mk 14.66‑68Lk 22.55‑57)15 Ἠκολούθει δὲ τῷ Ἰησοῦ Σίμων Πέτρος καὶ ἄλλος μαθητής. ὁ δὲ μαθητὴς ἐκεῖνος ἦν γνωστὸς τῷ ἀρχιερεῖ καὶ συνεισῆλθεν τῷ Ἰησοῦ εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέως, 16 ὁ δὲ Πέτρος εἱστήκει πρὸς τῇ θύρᾳ ἔξω. ἐξῆλθεν οὖν ὁ μαθητὴς ὁ ἄλλος ὁ γνωστὸς τοῦ ἀρχιερέως καὶ εἶπεν τῇ θυρωρῷ καὶ εἰσήγαγεν τὸν Πέτρον. 17 λέγει οὖν τῷ Πέτρῳ ἡ παιδίσκη ἡ θυρωρός, Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῶν μαθητῶν εἶ τοῦ ἀνθρώπου τούτου; λέγει ἐκεῖνος, Οὐκ εἰμί. 18 εἱστήκεισαν δὲ οἱ δοῦλοι καὶ οἱ ὑπηρέται ἀνθρακιὰν πεποιηκότες, ὅτι ψῦχος ἦν, καὶ ἐθερμαίνοντο· ἦν δὲ καὶ ὁ Πέτρος μετ᾽ αὐτῶν ἑστὼς καὶ θερμαινόμενος.
The High Priest Questions Jesus
(Mt 26.59‑66Mk 14.55‑64Lk 22.66‑71)19 Ὁ οὖν ἀρχιερεὺς ἠρώτησεν τὸν Ἰησοῦν περὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ καὶ περὶ τῆς διδαχῆς αὐτοῦ. 20 ἀπεκρίθη αὐτῷ Ἰησοῦς, Ἐγὼ παρρησίᾳ λελάληκα τῷ κόσμῳ, ἐγὼ πάντοτε ἐδίδαξα ἐν συναγωγῇ καὶ ἐν τῷ ἱερῷ, ὅπου πάντες οἱ Ἰουδαῖοι συνέρχονται, καὶ ἐν κρυπτῷ ἐλάλησα οὐδέν. 21 τί με ἐρωτᾷς; ἐρώτησον τοὺς ἀκηκοότας τί ἐλάλησα αὐτοῖς· ἴδε οὗτοι οἴδασιν ἃ εἶπον ἐγώ. 22 ταῦτα δὲ αὐτοῦ εἰπόντος εἷς παρεστηκὼς τῶν ὑπηρετῶν ἔδωκεν ῥάπισμα τῷ Ἰησοῦ εἰπών, Οὕτως ἀποκρίνῃ τῷ ἀρχιερεῖ; 23 ἀπεκρίθη αὐτῷ Ἰησοῦς, Εἰ κακῶς ἐλάλησα, μαρτύρησον περὶ τοῦ κακοῦ· εἰ δὲ καλῶς, τί με δέρεις; 24 ἀπέστειλεν οὖν αὐτὸν ὁ Ἅννας δεδεμένον πρὸς Καϊάφαν τὸν ἀρχιερέα.
Peter Denies Jesus Again
(Mt 26.71‑75Mk 14.69‑72Lk 22.58‑62)25 Ἦν δὲ Σίμων Πέτρος ἑστὼς καὶ θερμαινόμενος. εἶπον οὖν αὐτῷ, Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶ; ἠρνήσατο ἐκεῖνος καὶ εἶπεν, Οὐκ εἰμί. 26 λέγει εἷς ἐκ τῶν δούλων τοῦ ἀρχιερέως, συγγενὴς ὢν οὗ ἀπέκοψεν Πέτρος τὸ ὠτίον, Οὐκ ἐγώ σε εἶδον ἐν τῷ κήπῳ μετ᾽ αὐτοῦ; 27 πάλιν οὖν ἠρνήσατο Πέτρος, καὶ εὐθέως ἀλέκτωρ ἐφώνησεν.
Jesus before Pilate
(Mt 27.1‑2, Mt 11‑14Mk 15.1‑5Lk 23.1‑5)28 Ἄγουσιν οὖν τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ τοῦ Καϊάφα εἰς τὸ πραιτώριον· ἦν δὲ πρωΐ· καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰσῆλθον εἰς τὸ πραιτώριον, ἵνα μὴ μιανθῶσιν ἀλλὰ φάγωσιν τὸ πάσχα. 29 ἐξῆλθεν οὖν ὁ Πιλᾶτος ἔξω πρὸς αὐτοὺς καὶ φησίν, Τίνα κατηγορίαν φέρετε [κατὰ] τοῦ ἀνθρώπου τούτου; 30 ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν αὐτῷ, Εἰ μὴ ἦν οὗτος κακὸν ποιῶν, οὐκ ἄν σοι παρεδώκαμεν αὐτόν. 31 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος, Λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς καὶ κατὰ τὸν νόμον ὑμῶν κρίνατε αὐτόν. εἶπον αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι, Ἡμῖν οὐκ ἔξεστιν ἀποκτεῖναι οὐδένα· 32 ἵνα ὁ λόγος τοῦ Ἰησοῦ πληρωθῇ ὃν εἶπεν σημαίνων ποίῳ θανάτῳ ἤμελλεν ἀποθνῄσκειν. 33 Εἰσῆλθεν οὖν πάλιν εἰς τὸ πραιτώριον ὁ Πιλᾶτος καὶ ἐφώνησεν τὸν Ἰησοῦν καὶ εἶπεν αὐτῷ, Σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; 34 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς, Ἀπὸ σεαυτοῦ σὺ τοῦτο λέγεις ἢ ἄλλοι εἶπόν σοι περὶ ἐμοῦ; 35 ἀπεκρίθη ὁ Πιλᾶτος, Μήτι ἐγὼ Ἰουδαῖός εἰμι; τὸ ἔθνος τὸ σὸν καὶ οἱ ἀρχιερεῖς παρέδωκάν σε ἐμοί· τί ἐποίησας; 36 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς, Ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου· εἰ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἦν ἡ βασιλεία ἡ ἐμή, οἱ ὑπηρέται οἱ ἐμοὶ ἠγωνίζοντο [ἂν] ἵνα μὴ παραδοθῶ τοῖς Ἰουδαίοις· νῦν δὲ ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐντεῦθεν. 37 εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος, Οὐκοῦν βασιλεὺς εἶ σύ; ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς, Σὺ λέγεις ὅτι βασιλεύς εἰμι. ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ· πᾶς ὁ ὢν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς. 38 λέγει αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος, Τί ἐστιν ἀλήθεια;
Jesus Sentenced to Die
(Mt 27.15‑31Mk 15.6‑20Lk 23.13‑25)Καὶ τοῦτο εἰπὼν πάλιν ἐξῆλθεν πρὸς τοὺς Ἰουδαίους καὶ λέγει αὐτοῖς, Ἐγὼ οὐδεμίαν εὑρίσκω ἐν αὐτῷ αἰτίαν. 39 ἔστιν δὲ συνήθεια ὑμῖν ἵνα ἕνα ἀπολύσω ὑμῖν ἐν τῷ πάσχα· βούλεσθε οὖν ἀπολύσω ὑμῖν τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων; 40 ἐκραύγασαν οὖν πάλιν λέγοντες, Μὴ τοῦτον ἀλλὰ τὸν Βαραββᾶν. ἦν δὲ ὁ Βαραββᾶς λῃστής.
Krie e tetëmbëdhjetëtë
1 Si tha këto Iisui, dolli bashkë me mathitit’ e tij përteje nga proi i Qedhronit, tek një kofshtë, e mb’atë hiri ai, edhe mathitit’ e tij.
2 E këtë vënd e dij edhe Iudha që duaj ta prodhos atë, sepse shumë herë kish vaturë Iisui atje bashkë me mathitit’ e tij.
3 E Iudha si mori trimatë, edhe kopij nga të parët’ e priftëret e nga farisejtë, vate atje me fanarë, e me llambadha, e me armë.
4 Ma Iisui që i dij gjith’ ato që do t’i vijnë sipër, dolli përpara, e u thot’ ature: Cilinë kërkoni?
5 Ju përgjegjnë atij: Iisunë Nazarinonë. U thot’ ature Iisui: Unë jam. E qe me ata bashkë edhe Iudha, që e paradhoste atë.
6 E poqë u tha ature, se unë jam, u hoqnë mbë të prapë, e ranë mbë dhe.
7 Përsëri pa i pieti ata: Cilë kërkoni? E ata i thanë: Iisunë Nazarinonë.
8 U përgjegj Iisui: U thaçë juvet, unë jam. Ndë kërkoni adha mua, liri këta të venë.
9 Që të paguhetë fjala që tha, se nga ata që më dhe, nukë humba ndonjë.
10 Ma Simon Petrua si kish thikë, e nxori atë nga milli e goditi kopiln’ e së parit së priftëret, e i preu atij veshn’ e djathëtë. E ëmër’ i kopilit qe Malho.
11 Po Iisui i thotë Petrosë: Vurë thikënë tënde ndë mill. Potirë që më dha mua babai, të mos e pi atë?
12 E trimatë, edhe Hiliarhu, edhe kopijt’ e çifutet e zunë Iisunë e e lidhnë.
13 E protoparë e shpunë atë te Anna, sepse ishte vjehëri i Kaiafësë, e kij qe mb’atë mot i Parë i priftëret.
14 E Kaiafa ishte ai që u dha çifutet nasihat, se është pun’ e vëjierë të humbasë një njeri për gjithë llaonë.
15 E Simon Petrua vij pas Iisuit, edhe tjatëri mathiti. E kij mathiti qe i njohurë me të parin’ e priftëret, e hiri bashkë me Iisunë ndë Avlli të së parit së priftëret.
16 E Petrua qëndroi jashtë afër portësë. Dolli dha mathitiu tjatër, ai që qe i njohurë te i pari i priftëret, e i tha portarësë, e e kalli Petronë brënda.
17 E kopilea portare i tha Petrosë: Mos je vallë edhe tij nga mathitit’ e këtij njeriut? E ai u përgjegj: Nukë jam.
18 E shërbëtorëtë edhe kopijtë panë bërë zjar, e rrijnë e ngrohishnë, sepse qe të ftohëtë. Rrij edhe Petrua me ta bashkë e ngrohej.
19 E pieti adha i pari i priftëret Iisunë për mathitit’ e tij edhe për dhidhahi të tij.
20 E Iisui ju përgjegj atij: Unë faqeza kuvëndova ndë botë, unë dhidhaksa kurdo ndë Sinaguaj edhe ndë Iero tek mbëjidhenë nga çdo anë çifutë, e ndë të fshehurë nukë thaçë ndonjë fjalë.
21 Përse më piet mua? Piet këta që digjuanë se ç’u thaçë ature. Ja, këta e dinë se ç’thaçë unë.
22 E si tha këto, një nga shërbëtorëtë që gjëndeshinë atje i dha një shuplakë Iisuit, e i tha: Kështu përgjegje nde i pari i priftëret?
23 Ju përgjegj atij Iisui: Ndë fola likshtë, dëftomë të ligënë; ma ndë fola mirë, pse më rreh?
24 E Anna pa e dërgoi atë lidhurë te Kaiafa i pari i priftëret.
25 E Simon Petrua rrijte, e ngrohej. I thanë dha atij: Vallë mos je edhe ti nga mathitit’ e tij? E ai e arnisi e tha: Nukë jam.
26 Thotë një nga shërbëtorët’ e priftit së parë, që qe gjëri i atij që i preu veshnë Petrua: Nukë të paçë unë ti me atë bashkë ndë kofshtë?
27 E Petrua e arnisi përsëri, e atë çast këndoi kokoshi.
28 E bienë dha Iisunë nga Kaiafa ndë Pretuar. E qe mëngjes. E ata nukë hinë ndë pretuar, që të mos pëgëhishnë, po që të haijnë pashkënë.
29 Dolli adha Pillatua jashtë mb’ata, e u tha: Ç’kallëzi kini kondrë këtij njeriut?
30 Ju përgjegjnë, e i than’ atij: Të mos qe kij njeri që bën të keq, nukë ta keshëm dhënë mbë duar të tua.
31 U thot’ adha ature Pillatua: Merrie atë juvet e gjukonie atë sikundrë kini nomnë tuaj. Ma çifutë i than’ atij: s’është ndëjierë ndë nevet të vrasëmë ndonjë.
32 Që të paguhej fjala që tha Iisui, që shënon me çfarë vdekëjë duaj të vdis.
33 E Pillatua hiri përsëri ndë pretuar e thirri Iisunë, e i tha atij: Ti je mbreti i çifutet?
34 Ju përgjegj atij Iisui: Nga vetiu e thua ti këtë? A të tjerë të thanë ti për mua?
35 U përgjegj Pillatua: Mos jam unë çifut? Filia ote edhe të parët’ e priftëret të dhanë tij mbë duar të mia. Ç’bëre ti?
36 U përgjegj Iisui: Mbretëria ime s’është nga këjo botë. Të qe nga këjo botë mbretëria ime, trimat’ e mi do të lëftoijnë që të mos bie ndë duar të çifutet, po ndashti mbretëria ime s’është këteje.
37 I thotë dha atij Pillatua: Mbret adha je ti? Ju përgjegj Iisui: Ti e thua që jam unë mbret. Unë për këtë punë u lindçë, e për këtë arçë ndë botë, që t’ap martiri mbë të vërtetë. Ai që është nga e vërteta, digjon zënë tim.
38 I thot’ atij Pillatua: Ç’ësht’ e vërteta? E poqë tha këtë, dolli përsëri të gjen çifutë, e u thot’ ature: Unë nukë gjej ndonjë faj mbë të.
39 Ndashti kini një adet, që t’u lëshoj një njeri ndë pashkë. Doi adha t’u lëshoj juvet Mbretn’ e çifutet?
40 Thirrë pa gjithë njeri pas jatërit, e thanë: Jo këtë, po Varavanë. E Varavai ish një kusar.