The Mission of the Twelve
(Mk 3.13‑19Lk 6.12‑16)1 Καὶ προσκαλεσάμενος τοὺς δώδεκα μαθητὰς αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν πνευμάτων ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν αὐτὰ καὶ θεραπεύειν πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν. 2 Τῶν δὲ δώδεκα ἀποστόλων τὰ ὀνόματά ἐστιν ταῦτα· πρῶτος Σίμων ὁ λεγόμενος Πέτρος καὶ Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, καὶ Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, 3 Φίλιππος καὶ Βαρθολομαῖος, Θωμᾶς καὶ Μαθθαῖος ὁ τελώνης, Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ἁλφαίου καὶ Θαδδαῖος, 4 Σίμων ὁ Καναναῖος καὶ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης ὁ καὶ παραδοὺς αὐτόν.
The Commissioning of the Twelve
(Mk 6.7‑13Lk 9.1‑6)5 Τούτους τοὺς δώδεκα ἀπέστειλεν ὁ Ἰησοῦς παραγγείλας αὐτοῖς λέγων, Εἰς ὁδὸν ἐθνῶν μὴ ἀπέλθητε καὶ εἰς πόλιν Σαμαριτῶν μὴ εἰσέλθητε· 6 πορεύεσθε δὲ μᾶλλον πρὸς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. 7 πορευόμενοι δὲ κηρύσσετε λέγοντες ὅτι Ἤγγικεν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 8 ἀσθενοῦντας θεραπεύετε, νεκροὺς ἐγείρετε, λεπροὺς καθαρίζετε, δαιμόνια ἐκβάλλετε· δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε. 9 Μὴ κτήσησθε χρυσὸν μηδὲ ἄργυρον μηδὲ χαλκὸν εἰς τὰς ζώνας ὑμῶν, 10 μὴ πήραν εἰς ὁδὸν μηδὲ δύο χιτῶνας μηδὲ ὑποδήματα μηδὲ ῥάβδον· ἄξιος γὰρ ὁ ἐργάτης τῆς τροφῆς αὐτοῦ. 11 εἰς ἣν δ᾽ ἂν πόλιν ἢ κώμην εἰσέλθητε, ἐξετάσατε τίς ἐν αὐτῇ ἄξιός ἐστιν· κἀκεῖ μείνατε ἕως ἂν ἐξέλθητε. 12 εἰσερχόμενοι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν ἀσπάσασθε αὐτήν· 13 καὶ ἐὰν μὲν ᾖ ἡ οἰκία ἀξία, ἐλθάτω ἡ εἰρήνη ὑμῶν ἐπ᾽ αὐτήν, ἐὰν δὲ μὴ ᾖ ἀξία, ἡ εἰρήνη ὑμῶν πρὸς ὑμᾶς ἐπιστραφήτω. 14 καὶ ὃς ἂν μὴ δέξηται ὑμᾶς μηδὲ ἀκούσῃ τοὺς λόγους ὑμῶν, ἐξερχόμενοι ἔξω τῆς οἰκίας ἢ τῆς πόλεως ἐκείνης ἐκτινάξατε τὸν κονιορτὸν τῶν ποδῶν ὑμῶν. 15 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀνεκτότερον ἔσται γῇ Σοδόμων καὶ Γομόρρων ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἢ τῇ πόλει ἐκείνῃ.
Coming Persecutions
(Mk 13.9‑13Lk 21.12‑17)16 Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων· γίνεσθε οὖν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καὶ ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί. 17 προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων· παραδώσουσιν γὰρ ὑμᾶς εἰς συνέδρια καὶ ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν μαστιγώσουσιν ὑμᾶς· 18 καὶ ἐπὶ ἡγεμόνας δὲ καὶ βασιλεῖς ἀχθήσεσθε ἕνεκεν ἐμοῦ εἰς μαρτύριον αὐτοῖς καὶ τοῖς ἔθνεσιν. 19 ὅταν δὲ παραδῶσιν ὑμᾶς, μὴ μεριμνήσητε πῶς ἢ τί λαλήσητε· δοθήσεται γὰρ ὑμῖν ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ τί λαλήσητε· 20 οὐ γὰρ ὑμεῖς ἐστε οἱ λαλοῦντες ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τοῦ πατρὸς ὑμῶν τὸ λαλοῦν ἐν ὑμῖν. 21 παραδώσει δὲ ἀδελφὸς ἀδελφὸν εἰς θάνατον καὶ πατὴρ τέκνον, καὶ ἐπαναστήσονται τέκνα ἐπὶ γονεῖς καὶ θανατώσουσιν αὐτούς. 22 καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου· ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται. 23 ὅταν δὲ διώκωσιν ὑμᾶς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ, φεύγετε εἰς τὴν ἑτέραν· ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ τελέσητε τὰς πόλεις τοῦ Ἰσραὴλ ἕως ἂν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.
24 Οὐκ ἔστιν μαθητὴς ὑπὲρ τὸν διδάσκαλον οὐδὲ δοῦλος ὑπὲρ τὸν κύριον αὐτοῦ. 25 ἀρκετὸν τῷ μαθητῇ ἵνα γένηται ὡς ὁ διδάσκαλος αὐτοῦ καὶ ὁ δοῦλος ὡς ὁ κύριος αὐτοῦ. εἰ τὸν οἰκοδεσπότην Βεελζεβοὺλ ἐπεκάλεσαν, πόσῳ μᾶλλον τοὺς οἰκιακοὺς αὐτοῦ.
Whom to Fear
(Lk 12.2‑7)26 Μὴ οὖν φοβηθῆτε αὐτούς· οὐδὲν γάρ ἐστιν κεκαλυμμένον ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται καὶ κρυπτὸν ὃ οὐ γνωσθήσεται. 27 ὃ λέγω ὑμῖν ἐν τῇ σκοτίᾳ εἴπατε ἐν τῷ φωτί, καὶ ὃ εἰς τὸ οὖς ἀκούετε κηρύξατε ἐπὶ τῶν δωμάτων. 28 καὶ μὴ φοβεῖσθε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι· φοβεῖσθε δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννῃ. 29 οὐχὶ δύο στρουθία ἀσσαρίου πωλεῖται; καὶ ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ πεσεῖται ἐπὶ τὴν γῆν ἄνευ τοῦ πατρὸς ὑμῶν. 30 ὑμῶν δὲ καὶ αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς πᾶσαι ἠριθμημέναι εἰσίν. 31 μὴ οὖν φοβεῖσθε· πολλῶν στρουθίων διαφέρετε ὑμεῖς.
Confessing Christ before Men
(Lk 12.8‑9)32 Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν [τοῖς] οὐρανοῖς· 33 ὅστις δ᾽ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι κἀγὼ αὐτὸν ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν [τοῖς] οὐρανοῖς.
Not Peace, but a Sword
(Lk 12.51‑53Lk 14.26‑27)34 Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν· οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἀλλὰ μάχαιραν. 35 ἦλθον γὰρ διχάσαι
ἄνθρωπον κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
καὶ θυγατέρα κατὰ τῆς μητρὸς αὐτῆς
καὶ νύμφην κατὰ τῆς πενθερᾶς αὐτῆς,
36 καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ.
37 Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος, καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος· 38 καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστιν μου ἄξιος. 39 ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὁ ἀπολέσας τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ εὑρήσει αὐτήν.
Rewards
(Mk 9.41)40 Ὁ δεχόμενος ὑμᾶς ἐμὲ δέχεται, καὶ ὁ ἐμὲ δεχόμενος δέχεται τὸν ἀποστείλαντά με. 41 ὁ δεχόμενος προφήτην εἰς ὄνομα προφήτου μισθὸν προφήτου λήμψεται, καὶ ὁ δεχόμενος δίκαιον εἰς ὄνομα δικαίου μισθὸν δικαίου λήμψεται. 42 καὶ ὃς ἂν ποτίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων ποτήριον ψυχροῦ μόνον εἰς ὄνομα μαθητοῦ, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀπολέσῃ τὸν μισθὸν αὐτοῦ.
Dymbëdhjetë apostujt
1 Mbasi thiri pranë të dymbëdhjetë nxanësit, u dha pushtet me dëbue shpirtnat e papastër e me shërue çdo sëmundje e ligështi. 2 Emnat e dymbëdhjet apostujve janë këta: i pari, Simoni, i quejtuni Pjetër, dhe Andrea, vëllai i tij; Jakobi i Zebedeut e Gjoni, vëllai i tij; 3 Filipi e Bartolomeu, Tomasi e Mateu, tagrambledhësi; Jakobi i Alfeut e Tafeu, 4 Simon Kananeu e Judë Iskarioti, i cili edhe e dorëzoi.
Dërgimi i të dymbëdhjetëve
5 Jezusi i dërgoi këta të dymbëdhjetë e i urdhnoi: «Mos ecni në udhën e kombeve e në qytetin e samaritanëve mos hyni. 6 Përkundër, shkoni te delet e humbuna të shtëpisë së Izraelit. 7 Tue udhëtue, kumtoni e thoni: "Mbretnia e qiejve asht afrue". 8 Të ligunit shërojini, të vdekunit ngjallini, të gërbulunit pastrojini, djajtë dëbojini. Falas morët, falas jepni. 9 Mos bartni në brezat tuej ar, as argjend, as bakër, 10 as torbë për rrugë, as dy këmisha, as sandale, as shkop, se punëtorit i takon haja e vet. 11 Në çfarëdo qyteti a fshati të hyni, hetoni kush asht i denjë në të, e aty zini vend deri sa të dilni. 12 Kur të hyni në një shtëpi, përshëndeteni. 13 Nëse shtëpia asht e denjë, ardhtë mbi të paqja juej! Por, po të mos jetë e denjë, paqja juej u ktheftë te ju! 14 Nëse ndokush nuk ju pranon e as ndëgjon fjalët tueja, mbasi të keni dalë jashtë shtëpisë apo jashtë atij qyteti, shkundni pluhunin prej kambëve tueja. 15 Vërtet po ju them, ma kollaj do ta kenë Sodoma e Gomorra në ditën e gjykimit sesa ai qytet».
Përndjekjet
16 «Ja, unë po ju dërgoj si dele mes ujqësh. Prandaj, jini të mençun si gjarpnijtë e zë pafajshëm si pëllumbat. 17 Ruhuni prej njerëzve. Do t'ju dorëzojnë nëpër sinedra e do t'ju fshikullojnë në sinagogat e tyne. 18 Para prijësve e mbretënve do t'ju çojnë për shkakun tim, si dëshmi ndaj tyne e ndaj kombeve. 19 Kur t'ju dorëzojnë, mos u brengosni se si çka të thoni. Do t'ju jepet në atë hop çka të thoni, 20 se nuk jeni ju folësit, por shpirti i Atit tuej, që flet në ju. 21 Vëllai do të dorëzojë vëllain për vdekje dhe ati të birin. Edhe bijtë do të ngrihen mbi prindët e do t'i dënojnë me vdekje. 22 Do të jeni të urryem prej të gjithëve prej emnit tim. Por, kush do të durojë deri në fund, ai do të shpëtojë. 23 Kur t'ju përndjekin në ndonjë qytet, ikni në tjetrin. Vërtet po ju them, nuk do t'i keni krye qytetet e Izraelit para se të ketë ardhë biri i njeriut.
24 Nxanësi nuk asht mbi mësuesin e as shërbëtori mbi të zotin. 25 Nxanësit i mjafton me u ba si mësuesi e shërbëtorit, si i zoti. Nëse kryeshtëpiakun e thirrën Beelzebul, sa fish shtëpiakët e tij?».
Mos kini frikë
26 «Mos, i drueni, pra! Nuk ka asgja të mbulueme, që nuk do të zbulohet, as të mshehtë, që nuk do të njoftohet. 27 Çka ju tregoj në terr, thuejeni në dritë e çka ndieni në vesh, kumtojeni mbi çati. 28 Mos drueni ata që vrasin trupin, por që shpirtin nuk munden me e vra. Drueni ma shumë atë që mundet me rrënue edhe trupin edhe shpirtin në gehenë. 29 A nuk shiten dy trumcakë për një qindarkë? E asnjë prej tyne nuk bjen përtokë pa dijeninë e Atit tuej. 30 Por juve ju janë numërue edhe të gjitha fijet e flokëve të kresë. 31 Mos u drueni, pra! Ju vyeni ma shumë se shumë trumcakë».
Vendimi me ndjekë Krishtin
32 «Prandaj, kushdo që shpall para njerëzve se më përket mue, edhe unë do të shpall para Atit tim, që asht në qiell, se i përkas atij. 33 Por, atë që më mohon para njerëzve, edhe unë do ta mohoj para Atit tim, që asht në qiej.
34 Mos pandehni se erdha me hedhë paqen mbi tokë. Nuk erdha me hedhë paqen, por shpatën. 35 Erdha me nda
njeriun nga i atit
bijën nga e ama ,
nusen nga vjehrra e saj
36 dhe armiqtë e njeriut
do të jenë shtëpiakët e tij .
37 Kush don atin apo nanën ma shumë se mue, nuk asht i denjë për mue e kush don birin apo bijen ma shumë se mue, nuk asht i denjë për mue. 38 Kush nuk merr kryqin e vet e më ndjek mbas meje, nuk asht i denjë për mue. 39 Kush gjen jetën e vet, do ta bjerrë dhe, kush ta bjerrë jetën e vet për mue, do ta gjejë».
Shpërblimi
40 «Kush ju pret ju, më pret mue dhe, kush më më pret mue, pret atë më më ka dërgue. 41 Kush pret një profet prej emnit të profet, do të marrë shpërblimin e profetit dhe, kush pret një të drejtë prej emnit i drejë, do të marrë shpërblimin e të drejtit. 42 Kushdo i jep me pi një gotë ujë të cemtë njënit prej këtynë të vegjëlve vetëm prej emnit nxanës, vërtet po ju them, nuk do ta bjerrë shpërblimin e vet».