א ALEPH.
1 Blessed are the undefiled in the way, who walk in the law of the LORD.
2 Blessed are they that keep his testimonies, and that seek him with the whole heart.
3 They also do no iniquity: they walk in his ways.
4 Thou hast commanded us to keep thy precepts diligently.
5 O that my ways were directed to keep thy statutes!
6 Then shall I not be ashamed, when I have respect unto all thy commandments.
7 I will praise thee with uprightness of heart, when I shall have learned thy righteous judgments.
8 I will keep thy statutes: O forsake me not utterly.
ב BETH.
9 Wherewithal shall a young man cleanse his way? by taking heed thereto according to thy word.
10 With my whole heart have I sought thee: O let me not wander from thy commandments.
11 Thy word have I hid in mine heart, that I might not sin against thee.
12 Blessed art thou, O LORD: teach me thy statutes.
13 With my lips have I declared all the judgments of thy mouth.
14 I have rejoiced in the way of thy testimonies, as much as in all riches.
15 I will meditate in thy precepts, and have respect unto thy ways.
16 I will delight myself in thy statutes: I will not forget thy word.
ג GIMEL.
17 Deal bountifully with thy servant, that I may live, and keep thy word.
18 Open thou mine eyes, that I may behold wondrous things out of thy law.
19 I am a stranger in the earth: hide not thy commandments from me.
20 My soul breaketh for the longing that it hath unto thy judgments at all times.
21 Thou hast rebuked the proud that are cursed, which do err from thy commandments.
22 Remove from me reproach and contempt; for I have kept thy testimonies.
23 Princes also did sit and speak against me: but thy servant did meditate in thy statutes.
24 Thy testimonies also are my delight and my counsellors.
ד DALETH.
25 My soul cleaveth unto the dust: quicken thou me according to thy word.
26 I have declared my ways, and thou heardest me: teach me thy statutes.
27 Make me to understand the way of thy precepts: so shall I talk of thy wondrous works.
28 My soul melteth for heaviness: strengthen thou me according unto thy word.
29 Remove from me the way of lying: and grant me thy law graciously.
30 I have chosen the way of truth: thy judgments have I laid before me .
31 I have stuck unto thy testimonies: O LORD, put me not to shame.
32 I will run the way of thy commandments, when thou shalt enlarge my heart.
ה HE.
33 Teach me, O LORD, the way of thy statutes; and I shall keep it unto the end.
34 Give me understanding, and I shall keep thy law; yea, I shall observe it with my whole heart.
35 Make me to go in the path of thy commandments; for therein do I delight.
36 Incline my heart unto thy testimonies, and not to covetousness.
37 Turn away mine eyes from beholding vanity; and quicken thou me in thy way.
38 Stablish thy word unto thy servant, who is devoted to thy fear.
39 Turn away my reproach which I fear: for thy judgments are good.
40 Behold, I have longed after thy precepts: quicken me in thy righteousness.
ו VAU.
41 Let thy mercies come also unto me, O LORD, even thy salvation, according to thy word.
42 So shall I have wherewith to answer him that reproacheth me: for I trust in thy word.
43 And take not the word of truth utterly out of my mouth; for I have hoped in thy judgments.
44 So shall I keep thy law continually for ever and ever.
45 And I will walk at liberty: for I seek thy precepts.
46 I will speak of thy testimonies also before kings, and will not be ashamed.
47 And I will delight myself in thy commandments, which I have loved.
48 My hands also will I lift up unto thy commandments, which I have loved; and I will meditate in thy statutes.
ז ZAIN.
49 Remember the word unto thy servant, upon which thou hast caused me to hope.
50 This is my comfort in my affliction: for thy word hath quickened me.
51 The proud have had me greatly in derision: yet have I not declined from thy law.
52 I remembered thy judgments of old, O LORD; and have comforted myself.
53 Horror hath taken hold upon me because of the wicked that forsake thy law.
54 Thy statutes have been my songs in the house of my pilgrimage.
55 I have remembered thy name, O LORD, in the night, and have kept thy law.
56 This I had, because I kept thy precepts.
ח CHETH.
57 Thou art my portion, O LORD: I have said that I would keep thy words.
58 I intreated thy favour with my whole heart: be merciful unto me according to thy word.
59 I thought on my ways, and turned my feet unto thy testimonies.
60 I made haste, and delayed not to keep thy commandments.
61 The bands of the wicked have robbed me: but I have not forgotten thy law.
62 At midnight I will rise to give thanks unto thee because of thy righteous judgments.
63 I am a companion of all them that fear thee, and of them that keep thy precepts.
64 The earth, O LORD, is full of thy mercy: teach me thy statutes.
ט TETH.
65 Thou hast dealt well with thy servant, O LORD, according unto thy word.
66 Teach me good judgment and knowledge: for I have believed thy commandments.
67 Before I was afflicted I went astray: but now have I kept thy word.
68 Thou art good, and doest good; teach me thy statutes.
69 The proud have forged a lie against me: but I will keep thy precepts with my whole heart.
70 Their heart is as fat as grease; but I delight in thy law.
71 It is good for me that I have been afflicted; that I might learn thy statutes.
72 The law of thy mouth is better unto me than thousands of gold and silver.
י JOD.
73 Thy hands have made me and fashioned me: give me understanding, that I may learn thy commandments.
74 They that fear thee will be glad when they see me; because I have hoped in thy word.
75 I know, O LORD, that thy judgments are right, and that thou in faithfulness hast afflicted me.
76 Let, I pray thee, thy merciful kindness be for my comfort, according to thy word unto thy servant.
77 Let thy tender mercies come unto me, that I may live: for thy law is my delight.
78 Let the proud be ashamed; for they dealt perversely with me without a cause: but I will meditate in thy precepts.
79 Let those that fear thee turn unto me, and those that have known thy testimonies.
80 Let my heart be sound in thy statutes; that I be not ashamed.
כ CAPH.
81 My soul fainteth for thy salvation: but I hope in thy word.
82 Mine eyes fail for thy word, saying, When wilt thou comfort me?
83 For I am become like a bottle in the smoke; yet do I not forget thy statutes.
84 How many are the days of thy servant? when wilt thou execute judgment on them that persecute me?
85 The proud have digged pits for me, which are not after thy law.
86 All thy commandments are faithful: they persecute me wrongfully; help thou me.
87 They had almost consumed me upon earth; but I forsook not thy precepts.
88 Quicken me after thy lovingkindness; so shall I keep the testimony of thy mouth.
ל LAMED.
89 For ever, O LORD, thy word is settled in heaven.
90 Thy faithfulness is unto all generations: thou hast established the earth, and it abideth.
91 They continue this day according to thine ordinances: for all are thy servants.
92 Unless thy law had been my delights, I should then have perished in mine affliction.
93 I will never forget thy precepts: for with them thou hast quickened me.
94 I am thine, save me; for I have sought thy precepts.
95 The wicked have waited for me to destroy me: but I will consider thy testimonies.
96 I have seen an end of all perfection: but thy commandment is exceeding broad.
מ MEM.
97 O how love I thy law! it is my meditation all the day.
98 Thou through thy commandments hast made me wiser than mine enemies: for they are ever with me.
99 I have more understanding than all my teachers: for thy testimonies are my meditation.
100 I understand more than the ancients, because I keep thy precepts.
101 I have refrained my feet from every evil way, that I might keep thy word.
102 I have not departed from thy judgments: for thou hast taught me.
103 How sweet are thy words unto my taste! yea, sweeter than honey to my mouth!
104 Through thy precepts I get understanding: therefore I hate every false way.
נ NUN.
105 Thy word is a lamp unto my feet, and a light unto my path.
106 I have sworn, and I will perform it , that I will keep thy righteous judgments.
107 I am afflicted very much: quicken me, O LORD, according unto thy word.
108 Accept, I beseech thee, the freewill offerings of my mouth, O LORD, and teach me thy judgments.
109 My soul is continually in my hand: yet do I not forget thy law.
110 The wicked have laid a snare for me: yet I erred not from thy precepts.
111 Thy testimonies have I taken as an heritage for ever: for they are the rejoicing of my heart.
112 I have inclined mine heart to perform thy statutes alway, even unto the end.
ס SAMECH.
113 I hate vain thoughts: but thy law do I love.
114 Thou art my hiding place and my shield: I hope in thy word.
115 Depart from me, ye evildoers: for I will keep the commandments of my God.
116 Uphold me according unto thy word, that I may live: and let me not be ashamed of my hope.
117 Hold thou me up, and I shall be safe: and I will have respect unto thy statutes continually.
118 Thou hast trodden down all them that err from thy statutes: for their deceit is falsehood.
119 Thou puttest away all the wicked of the earth like dross: therefore I love thy testimonies.
120 My flesh trembleth for fear of thee; and I am afraid of thy judgments.
ע AIN.
121 I have done judgment and justice: leave me not to mine oppressors.
122 Be surety for thy servant for good: let not the proud oppress me.
123 Mine eyes fail for thy salvation, and for the word of thy righteousness.
124 Deal with thy servant according unto thy mercy, and teach me thy statutes.
125 I am thy servant; give me understanding, that I may know thy testimonies.
126 It is time for thee , LORD, to work: for they have made void thy law.
127 Therefore I love thy commandments above gold; yea, above fine gold.
128 Therefore I esteem all thy precepts concerning all things to be right; and I hate every false way.
פ PE.
129 Thy testimonies are wonderful: therefore doth my soul keep them.
130 The entrance of thy words giveth light; it giveth understanding unto the simple.
131 I opened my mouth, and panted: for I longed for thy commandments.
132 Look thou upon me, and be merciful unto me, as thou usest to do unto those that love thy name.
133 Order my steps in thy word: and let not any iniquity have dominion over me.
134 Deliver me from the oppression of man: so will I keep thy precepts.
135 Make thy face to shine upon thy servant; and teach me thy statutes.
136 Rivers of waters run down mine eyes, because they keep not thy law.
צ TZADDI.
137 Righteous art thou, O LORD, and upright are thy judgments.
138 Thy testimonies that thou hast commanded are righteous and very faithful.
139 My zeal hath consumed me, because mine enemies have forgotten thy words.
140 Thy word is very pure: therefore thy servant loveth it.
141 I am small and despised: yet do not I forget thy precepts.
142 Thy righteousness is an everlasting righteousness, and thy law is the truth.
143 Trouble and anguish have taken hold on me: yet thy commandments are my delights.
144 The righteousness of thy testimonies is everlasting: give me understanding, and I shall live.
ק KOPH.
145 I cried with my whole heart; hear me, O LORD: I will keep thy statutes.
146 I cried unto thee; save me, and I shall keep thy testimonies.
147 I prevented the dawning of the morning, and cried: I hoped in thy word.
148 Mine eyes prevent the night watches, that I might meditate in thy word.
149 Hear my voice according unto thy lovingkindness: O LORD, quicken me according to thy judgment.
150 They draw nigh that follow after mischief: they are far from thy law.
151 Thou art near, O LORD; and all thy commandments are truth.
152 Concerning thy testimonies, I have known of old that thou hast founded them for ever.
ר RESH.
153 Consider mine affliction, and deliver me: for I do not forget thy law.
154 Plead my cause, and deliver me: quicken me according to thy word.
155 Salvation is far from the wicked: for they seek not thy statutes.
156 Great are thy tender mercies, O LORD: quicken me according to thy judgments.
157 Many are my persecutors and mine enemies; yet do I not decline from thy testimonies.
158 I beheld the transgressors, and was grieved; because they kept not thy word.
159 Consider how I love thy precepts: quicken me, O LORD, according to thy lovingkindness.
160 Thy word is true from the beginning: and every one of thy righteous judgments endureth for ever.
ש SCHIN.
161 Princes have persecuted me without a cause: but my heart standeth in awe of thy word.
162 I rejoice at thy word, as one that findeth great spoil.
163 I hate and abhor lying: but thy law do I love.
164 Seven times a day do I praise thee because of thy righteous judgments.
165 Great peace have they which love thy law: and nothing shall offend them.
166 LORD, I have hoped for thy salvation, and done thy commandments.
167 My soul hath kept thy testimonies; and I love them exceedingly.
168 I have kept thy precepts and thy testimonies: for all my ways are before thee.
ת TAU.
169 Let my cry come near before thee, O LORD: give me understanding according to thy word.
170 Let my supplication come before thee: deliver me according to thy word.
171 My lips shall utter praise, when thou hast taught me thy statutes.
172 My tongue shall speak of thy word: for all thy commandments are righteousness.
173 Let thine hand help me; for I have chosen thy precepts.
174 I have longed for thy salvation, O LORD; and thy law is my delight.
175 Let my soul live, and it shall praise thee; and let thy judgments help me.
176 I have gone astray like a lost sheep; seek thy servant; for I do not forget thy commandments.
Allef.
1 Lum ata që dalënë faqe-bardhë mb’udhë, ata që ecënjënë ndë nom të Zotit.
2 Lum ata qi ruanjënë martyrit’ e ati, ata që kërkonjënë atë me gjithë zëmërë,
3 edhe ata nuk punonjënë pa udhë, po ecënjënë ndë udhët t’ati.
4 Ti urdhërove të ruhenë fort porosit’ e tua.
5 Makar të drejtonen’ udhët’ e mia, që të ruanj urdhërimet e tua.
6 atëhere nukë do të turpëronem, kur shtie sytë mbë gjithë urdhërimet e tu.
7 Do të të lavduronj me të drejtët të zëmrësë, kur të mësonj gjykimet’ e drejtërisë s’ate.
8 Do të ruanj urdhërimet’ e tu, mos hiq dorë prej meje fare.
Beth.
9 Me ç’farë pune do t’e qëronjë i riu udhën’ e ti, duke ruajturë fjalët’ e tua?
10 Të kërkova me gjithë zëmërë, mos më bën të largonem nga porosit’ e tua.
11 Ruajta fjalët e tua ndë zëmërët t’ime, që të mos fëjen mbë ty.
12 I bekuarë je, o Zot, mësomë urdhërimet’ e tu.
13 Me buzët e mia dëfteva gjithë gjyqet’ e gojësë s’ate.
14 U gëzuashë ndë udhët të martyrivet tua, si për ç’do pasëje.
15 Do të shkonj ndër mënt urdhërimet e tu, edhe do të ngjoh udhët’ e tua.
16 Do të gëzonem për urdhërimet e tu, nukë do të harronj fjalët’ e tua.
Gimell.
17 Çpago shërbëtorinë tënt, bëmë të rronj e të ruanj fjalënë tënde.
18 Çil syt’ e mi, edhe do të shoh punët’ e maniçime prej nomit tënt.
19 Unë jam i huaj ndë dhet, mos fshih prej meje porosit’ e tua.
20 Shpirti im dëshëron, për mallt që kam për gjyqet e tu përherë.
21 Qërtove të mallëkuarëtë madhështorë që përvarenë mbë-nj’-anë prej urdhërimevet tu.
22 Ngre prej meje turpëjenë edhe çpërnderimnë, se ruajta martyrit’ e tua.
23 Sepse ndënjtinë të parë, e folnë kundrë meje, po shërbëtori yt shkontej ndër mënt urdhërimet’ e tu.
24 Sepse martyrit’ e tua janë mendimi im,edhe këshillësit’ e mi.
Daleth.
25 Shpirti im ngeli ndë baltë, ep-më frymë të gjallë pas fjalësë s’ate.
26 Dëfteva udhët’ e mia, edhe më ndigjove; mëso-më urdhërimet’ e tu.
27 Bë-më të kupëtonj udhën’ e urdhërimevet tu, edhe do të shkonj ndër mënt punët’ e tua të maniçimetë.
28 Shpirti im po kullon prej shtrëngimit, forco-më pas fjalësë s’ate.
29 Mërgo prej meje udhën’ e gënjeshtrësë, edhe fal-më nomnë tënt.
30 Cgjodha udhën’ e së vërtetësë, vura ndër mënt gjyqet’ e tu.
31 U ngjita pas martyrivet tua, o Zot, mos më turpëro.
32 Do të ecënj ndë udhët të porosivet tua, kur të cgjeronjsh zëmrënë time.
He.
33 Mëso-më, o Zot, udhën’ e urdhërimevet tu, edhe do t’e ruanj kurdo.
34 Bë-më të mënçurë, edhe do të vështronj nomnë tënt, edhe do t’e ruanj me gjithë zëmërët time.
35 Hiqmë udhënë ndë urdhërimet e tu, se atë desha.
36 Unj zëmrënë t’ime ndë martyrit’ e tua, e mos ndë lakëmim.
37 Kthe mb’-nj’-anë syt’ e mi për të mos parë kotësirë, ep-më frymë të gjallë mb’udhët tënde.
38 Qëndro fjalënë tënde nde shërbëtori yt, që të ka frikënë.
39 Hiq çpërnderimnë t’im, që ndruanj, se gjyqet’ e tu janë të mirë.
40 Shih ndek dëshërova porosit’ e tua, ep-më frymë të gjallë me anët të drejtërisë s’ate.
Vau.
41 Edhe arthtë përdëllimi yt mbë mua, o Zot, (edhe) shpëtimi yt pas fjalësë s’ate.
42 Edhe do t’u përgjigjem atyre që më çpërnderonjënë, se shpëreva mbë fjalët e tua.
43 Edhe mos ngre fare prej gojësë s’ime fjalën’ e së vërtetësë, se shpëreva mbë gjyqet e tu.
44 Edhe do të ruanj nomnë tënt përherë ndë jetët të jetësë.
45 Edhe do të ecënj ndë vënt të gjerë, se kërkova porosit’ e tua.
46 Edhe do të flas përpara mbëretrëve për martyrit’ e tua, edhe nukë do të turpëronem.
47 Edhe do të gëzonem për porosit’ e tua, që desha fort.
48 Edhe do të ngre duart’ e mia ndë porosit’ e tua, që desha, edhe do të shkonj ndër mënt urdhërimet’ e tu.
Zajn.
49 Kujto fjalënë ndë shërbëtori yt, ndë të cilënë më bëre të shpërenj.
50 Këjo më ngushëllon ndë shtrëngimt t’im, se fjala jote më dha frymë të gjallë.
51 Madhështorëtë më përqeshinë fort, po unë nukë dolla jashtë prei nomit tënt.
52 Mendova gjykimet’ e tu të jetëshmitë, o Zot, edhe u ngushëllova.
53 Më mori frikë nga fajtorëtë që kanë hequrë dorë prej nomit tënt.
54 Urdhërimet’ e tu më ishinë kënkë ndë dhe të huaj.
55 Kujtova natënë emrinë tënt, o Zot, edhe ruajta nomnë tënt.
56 Këjo m’u bë, se ruajta urdhërimet’ e tu.
Heth.
57 Piesa ime je, o Zot, thashë të ruanj fjalët’ e tua.
58 Iu luta faqesë s’ate me gjithë zëmërë; përdëllyemë pas fjalësë s’ate.
59 Mendova udhët’ e tua, edhe ktheva këmbët’ e mia mbë martyrit’ e tua.
60 Shpejtova, edhe s’mendova të ruanj porosit’ e tua.
61 Tufë fajtorësh më qarkuanë, po unë nukë harrova nomnë tënt.
62 Ndë mest të natësë cgjonem për të lavduruarë ty për gjyqet e drejtërisë s’ate.
63 Unë jam piesëtar i gjithë atyreve që të kanë frikë, e ruanjënë porosit’ e tua.
64 Dheu është plot me përdëllimnë tënt, o Zot, mësomë urdhërimet’ e tu.
Teth
65 I bëre mirë shërbëtorit tënt, o Zot, pas fjalësë s’ate.
66 Ep-më mëndëje të mirë, e dituri, se besova urdhërimevet tu.
67 Para se të vuanje, unë fëjeva, po tashi ruajta fjalënë tënde.
68 Ti je i mirë, edhe mirë-bërës; mësomë urdhërimet’ e tu.
69 U shumuanë ndek unë gënjeshtrat’ e madhështorëvet, po unë do të ruanj porosit’ e tua me gjithë zëmërë.
70 Zëmëra e atyreve ngriu posi dhiamë, po unë gëzonem për nomnë tënt.
71 U bë mirë për mua, që hoqa keq, për të mësuar’ urdhërimet’ e tu.
72 Nom’ i gojësë s’ate është më i mirë për mua, se mijëra ari e ergjëndi.
Jod.
73 Duart’ e tua më bënë, edhe më gatuanë; bë-më të mënçim, edhe do të mësonj porosit’ e tua.
74 Ata që të kanë frikë, do të më shohënë, edhe do të gëzonenë, se shpëreva mbë fjalët tënde.
75 Ngjoh, o Zot, se gjyqet’ e tu janë drejtëri, edhe me udhë më përgjunje.
76 Le të më ngushëllonjë pra përdëllimi yt, pas fjalësë s’ate mbë shërbëtorë tënt.
77 Le të vinjënë përdëllimet’ e tu mbë mua, që të rronj, se nomi yt është mendimi im.
78 U turpërofshinë madhështorëtë, se kërkonjënë të më prishnjënë pa udhë, po unë do të shkonj ndër mënt porosit’ e tua.
79 Le të kthenen ndek unë ata që të kanë frikë, edhe ata që ngjohënë martyrit’ e tua.
80 Zëmëra ime qoftë e kërkuarë mbë urdhëratat e tua, që të mos turpëronem.
Kaf.
81 Më digjetë shpirti për shpëtimnë tënt, shpëreva mbë fjalët tënde.
82 Më ranë sytë për fjalënë tënde, duke thënë: Kur do të më ngushëllonjç?
83 Se u bëshë posi shakulli ndë tym, (po) nukë harrova urdhëratat’ e tua.
84 Sa janë ditt’ e shërbëtorit tënt? Kur do të bënjç gjyqe kundrë atyreve që më ndiekënë?
85 Madhështorëtë rëmuanë gropa për mua, të cilëtë nukë janë pas nomit tënt.
86 Gjithë porosit’ e tua janë të vërteta; pa udhë më ndiekënë, ndihmë.
87 Për pak desh më rrëzuanë për dhe, po unë nukë hoqa dorë prej porosivet tua.
88 Pas përdëllimit tënt, ep-më frymë të gjallë, edhe do të ruanj martyrit’ e gojësë s’ate.
Llamed.
89 Për gjithë jetënë, o Zot, fjala jote mbetetë ndë qiell.
90 E vërteta jote bres pas brezi; themelove dhenë, edhe mbetet.
91 Pas urdhëratësë s’ate mbetetë gjer më sot, se të tërë janë shërbëtorët’ e tu.
92 Nomi yt të mos ishtej mendimi im, atëhere do të humbeshe ndë shtrëngim t’im.
93 Gjithë jetënë nukë do të harronj porosit’ e tua, se me ato më dhe frymë të gjallë.
94 Unë jam yti, shpëtomë, se kërkova urdhërimet’ e tu.
95 Fajtorëtë më pritinë, që të më prishinë, (po) unë do të mbanj vesh martyrivet tua.
96 Mbë ç’do gjë të mbaruarë pashë funt, (po) porosia jote është fort e gjerë.
Mem.
97 Sa e dua nomnë tënt! Gjithë ditën’ e shkonj ndër mënt të mia.
98 Më bëre më të mënçurë se arëmiqt’ e mi, me anë të urdhëratavet tua, se janë përherë bashkë me mua.
99 Jam më i mënçurë se gjithë ata që më mësonjënë, se shkonj ndëpër mënt martyrit’ e tua.
100 Jam më i mënçurë se pleqtë, se ruajta porosit’ e tua.
101 Ndala këmbët’ e mia nga ç’do udhë e keqe, që të ruanj fjalënë tënde.
102 Nukë dola jashtë nga gjyqet’ e tu, se ti më mësove.
103 Sa të ëmbla janë fjalët’ e tua ndë gurrmast t’im!
104 Më tepërë se mialta ndë gojët t’ime. Prej porosivet tua u bëra i mënçurë, përandaj mora mëri ç’do udhë të shtrëmbërë.
Nun.
105 Fjala jote është kandile ndër këmbët të mia, edhe dritë ndë udhët të mia.
106 Bëra be, edhe do të qëndronj, për të ruajturë gjyqet’ e drejtërisë s’ate.
107 Hoqa keq fort, o Zot, ep-më frymë të gjallë pas fjalësë s’ate.
108 Prit dhuratat’ e gojësë s’ime pra, o Zot, që t’i bie me hir, edhe mësomë gjyqet’ e tu.
109 Shpirtinë e kam kurdo ndë dorë, po nukë harrova nomnë tënt.
110 Fajtorëtë më ngrehnë kurth, po unë nukë dolla jashtë porosivet tua.
111 Trashëgova martyrit’ e tua për gjithë jetënë, se këto janë gëzim’ i zëmrësë s’ime.
112 Unja zëmrënë time, për të bërë urdhërët’ e tu përherë gjer ndë funt.
Sameh.
113 Mora mëri mendimet’ e shtrëmbërë, edhe desha nomnë tënt.
114 Ti je ndihmësi im, edhe mburonjësi im, shpërenj mbë fjalët tënde.
115 Largohuni prej meje, ju të këqijtë, se do të ruanj porosit’ e Perëndisë t’im.
116 Ndih-më pas fjalësë s’ate, edhe do të rronj, edhe mos më turpëro mbë shpëresët t’ime.
117 Ndihmë, edhe do të shpëtonj, edhe do të kem ndër mënt kurdo urdhëratat’ e tua.
118 Ti shkelmove gjith’ ata që dalënë jashtë urdhëratavet tua, se gënjeshtr’ e atyre është e kotë.
119 Heth tej gjithë të këqijt’ e dheut, posi plehë, andaj desha martyrit’ e tua.
120 U droth misht t’im prej faqesë s’ate, edhe u frikësova nga gjyqet’ e tu.
Ain.
121 Bëra gjyq e drejtëri, mos më ep ndë dorë të atyreve që më bënjënë punë pa udhë.
122 Ziru dorë-zënë shërbëtorit tënt për mirë, le të mos më shtrëngonjënë madhështorëtë.
123 Më ranë sytë për shpëtimnë tënt, edhe për fjalën’ e drejtërisë s’ate.
124 Bënj bashkë me shërbëtorinë tënt pas përdëllimit tënt, edhe mësomë urdhërimet’ e tu.
125 Unë jam shërbëtori yt, bë-më të mënçurë, edhe do të njoh martyrit’ e tua.
126 Është kohë për të punuarë Zoti; prishnë nomnë tënt.
127 Përandaj desha porosit’ e tua përmbi arnë, edhe përmbi arnë e kulluarë.
128 Andaj njoha të drejta gjithë porosit’ e tua për ç’do gjë, edhe mora mëri ç’do udhë të shtrëmbërë.
Pe.
129 Martyrit’ e tua janë të maniçime, përandaj i ruajti shpirti im.
130 Të dëftyerët’ e fjalëvet tua ndrit, edhe bën të mënçurë të mituritë.
131 Hapa gojënë t’ime, e mora frymë, se u mallënjeva për porosit’ e tua.
132 Shtierë sytë mbë mua, edhe përdëllyemë, pas gjyqit atyre që duanë emrinë tënt.
133 Ndreq çapet’ e mi ndë fjalët tënde, edhe le të mos më zotëronjë ndonjë pa-udhëri.
134 Shpëto-më prej shtrëngimit njerëzet, edhe do të ruanj porosit’ e tua.
135 Ndrit faqenë tënde mbë shërbëtorinë tënt, edhe mëso-më urdhërimet’ e tu.
136 Rrëke ujërash derthnë syt’ e mi, ndek nukë ruajtinë nomnë tënt.
Çade.
137 I drejtë je, o Zot, edhe të drejtë janë gjyqet’ e tu.
138 Martyrit’ e tua që urdhërove janë drejtëri e vërtetëri fort e madhe.
139 Zilia ime më treti, se arëmiqt’ e mi harruanë fjalët’ e tua.
140 Fjala jote është fort e kulluarë, përandaj shërbëtori yt e do.
141 Jam i vogëlë, edhe i pa-zënë për gjë, (po) nukë harrova porosit’ e tua.
142 Drejtëria jote është drejtëri për gjithë jetënë, edhe nomi yt i vërtetë.
143 Më gjetnë shtrëngime edhe nevola, (po) urdhëratat’ e tua janë gazi im.
144 Martyrit’ e tua janë drejtëri për gjithë jetënë, bë-më të mënçim, edhe do të rronj.
Kof.
145 Klitha me gjithë zëmërë, ndigjo-më, o Zot, edhe do të ruanj urdhëratat’ e tua.
146 Klitha mbë ty: shpëto-më, edhe do të ruanj martyrit’ e tua.
147 Mëngova pa cbardhëllyerë, e klitha; shpëreva mbë fjalët tënde.
148 Syt’ e mi harrinë përpara të ruajturavet natësë, për të shkuarë ndër mënt fjalënë tënde.
149 Ndigjo zënë t’im, o Zot, pas përdëllimit tënt, ep-më frymë të gjallë pas gjyqit tënt.
150 U afruanë ata që venë pas së keqesë, edhe u mërguanë prej nomit tënt.
151 Ti, o Zot, je ngjat, edhe gjithë urdhërimet’ e tu janë të vërtetë.
152 Sa për martyrit’ e tua e njoha që përpara, se i themelove për gjithë jetënë.
Resh.
153 Shih shtrëngimnë t’im, edhe dëlir-më, se nukë harrova nomnë tënt.
154 Gjyko gjyqnë t’im, edhe çpërble-më; ep-më frymë të gjallë pas fjalësë s’ate.
155 Lark nga të pa-besëtë shpëtimi, se nukë kërkonjënë urdhëratat’ e tua.
156 Të mëdhenj janë përdëllimet e tu, o Zot; ep-më frymë të gjallë pas gjyqit tënt.
157 Shumë janë ata që më ndiekënë e më shtrëngonjënë, (po) nukë dolla jashtë martyrivet tua.
158 Pashë ata që dalënë jshtë udhësë, edhe u drothçë, se nukë ruajtinë fjalënë tënde.
159 Shih sa i dua porosit’ e tua, o Zot, ep-më frymë të gjallë pas përdëllimit tënt.
160 Kryet’ e fjalësë s’ate ësht’ e vërteta, edhe gjithë gjykimet’ e drejtërisë s’ate janë për gjithë jetënë.
Shin.
161 Të parëtë më ndoqnë kot, po zëmrënë t’ime e mori frika për fjalënë tënde.
162 Gëzonem për fjalënë tënde, posi ay që gjen shumë plaçka.
163 Kam mëri edhe më vien të ndohtë nga gënjeshtra, po dua nomnë tënt.
164 Shtatë herë ditënë të lavduronj për gjyqet e drejtërisë s’ate.
165 Ata që duan nomnë tënt, kanë shumë paqtim, edhe për ata s’ka skandhall.
166 Prita shpëtimnë tënt, o Zot, edhe desha porosit’ e tua.
167 Shpirti im ruajti martyrit’ e tua, edhe i deshi fort.
168 Ruajta porosit’ e tua, edhe martyrit’ e tua, se gjithë udhët’ e mia janë përpara teje.
Tay.
169 Le të afronetë lutëja ime përpara teje, o Zot; bë-më të mënçurë pas fjalësë s’ate.
170 Le të vinjë të luturitë t’im përpara teje; ruajmë pas fjalësë s’ate.
171 Buzët’ e mia do të nxierrënë kënkë, kur të më mësonjç urdhërimet’ e tu.
172 Gjuha ime do të flasë fjalënë tënde, se gjithë porosit’ e tua janë drejtëri.
173 Dora jote le të më ndihnjë, se cgjodha porosit’ e tua.
174 U mallëngjyeva për shpëtimnë tënt, o Zot, edhe nomi yt është mendimi im.
175 Do të rronjë shpirti im, edhe do të të lavduronjë; edhe gjyqet e tu do të më ndihnjënë.
176 U solla atej e këtej, posi dele e humburë; kërko shërbëtorinë tënt, se nukë harrova porosit’ e tua.