To the chief Musician, to Jeduthun, A Psalm of David.
1 Truly my soul waiteth upon God: from him cometh my salvation.
2 He only is my rock and my salvation; he is my defence; I shall not be greatly moved.
3 How long will ye imagine mischief against a man? ye shall be slain all of you: as a bowing wall shall ye be, and as a tottering fence.
4 They only consult to cast him down from his excellency: they delight in lies: they bless with their mouth, but they curse inwardly. Selah.
5 My soul, wait thou only upon God; for my expectation is from him.
6 He only is my rock and my salvation: he is my defence; I shall not be moved.
7 In God is my salvation and my glory: the rock of my strength, and my refuge, is in God.
8 Trust in him at all times; ye people, pour out your heart before him: God is a refuge for us. Selah.
9 Surely men of low degree are vanity, and men of high degree are a lie: to be laid in the balance, they are altogether lighter than vanity.
10 Trust not in oppression, and become not vain in robbery: if riches increase, set not your heart upon them .
11 God hath spoken once; twice have I heard this; that power belongeth unto God.
12 Also unto thee, O Lord, belongeth mercy: for thou renderest to every man according to his work.
Mbë të parinë kankatuer, për Ieduthunë. Psallm’ e Davidit.
1 Vetëmë mbë Perëndinë prahetë shpirti em, sepse shpëtimi emvien prei ati.
2 Vetëm’ ai ashtë shkrepi em, edhe shpëtimi em, mburonjësi em; s’kam me u tundunë së tepëri.
3 Deri kurë keni me i ranë përsiprë njeriut? Ju të gjithë keni me u vramë, jeni porsi mur i pierrë, edhe si garth i shtymë.
4 S’bajënë tietërë këshillë, veç ta shtienë poshtë prei nderit, u pëlqen rrena, bekojënë me gojë, e mallëkojënë me zemërë. Selah.
5 Por ti, o shpirti em, prahu mbë Perëndinë, se tek ai ashtë shpëresa eme.
6 Vetëm’ ai ashtë shkrepi em, edhe shpëtimi em, mburonja eme; s’kam me lueitunë vendit.
7 Shpëtimi em edhe lavdia eme ashtë te Perëndia; shkrepi i fuqisë s’eme, edhe mpshtetëja eme ashtë te Perëndia.
8 Shpëreni mb’atë kur-do, o popuj, hapni zemëratë tueja përpara ati, se Perëndia ashtë ndifmësi ynë. Selah.
9 Vërtet njerëzit’ e dorësë poshtëme janë të kotë, edhe zotënitë janë rrenë: ndë peshoheshinë ndë ziq, të gjithë bashkë do të ishinë ma të letë, se vetë e kota.
10 Mos shpëreni mbë pa-udhëni, edhe mos bahi të kotë ndë rrëmbesë; ndë rriethtë gjaja, mos ngjitni zemrënë tuei mbas asai.
11 Nji herë foli Perëndia, dy herë e gjegja këtë, se fuqia asht’ e Perëndisë.
12 Edhe yti ashtë përdëllimi, o Zot, se ti ke me ia paguem gjithë-se-cillit mbas punëvet ati.