א ALEPH.
1 Blessed are the undefiled in the way, who walk in the law of the LORD.
2 Blessed are they that keep his testimonies, and that seek him with the whole heart.
3 They also do no iniquity: they walk in his ways.
4 Thou hast commanded us to keep thy precepts diligently.
5 O that my ways were directed to keep thy statutes!
6 Then shall I not be ashamed, when I have respect unto all thy commandments.
7 I will praise thee with uprightness of heart, when I shall have learned thy righteous judgments.
8 I will keep thy statutes: O forsake me not utterly.
ב BETH.
9 Wherewithal shall a young man cleanse his way? by taking heed thereto according to thy word.
10 With my whole heart have I sought thee: O let me not wander from thy commandments.
11 Thy word have I hid in mine heart, that I might not sin against thee.
12 Blessed art thou, O LORD: teach me thy statutes.
13 With my lips have I declared all the judgments of thy mouth.
14 I have rejoiced in the way of thy testimonies, as much as in all riches.
15 I will meditate in thy precepts, and have respect unto thy ways.
16 I will delight myself in thy statutes: I will not forget thy word.
ג GIMEL.
17 Deal bountifully with thy servant, that I may live, and keep thy word.
18 Open thou mine eyes, that I may behold wondrous things out of thy law.
19 I am a stranger in the earth: hide not thy commandments from me.
20 My soul breaketh for the longing that it hath unto thy judgments at all times.
21 Thou hast rebuked the proud that are cursed, which do err from thy commandments.
22 Remove from me reproach and contempt; for I have kept thy testimonies.
23 Princes also did sit and speak against me: but thy servant did meditate in thy statutes.
24 Thy testimonies also are my delight and my counsellors.
ד DALETH.
25 My soul cleaveth unto the dust: quicken thou me according to thy word.
26 I have declared my ways, and thou heardest me: teach me thy statutes.
27 Make me to understand the way of thy precepts: so shall I talk of thy wondrous works.
28 My soul melteth for heaviness: strengthen thou me according unto thy word.
29 Remove from me the way of lying: and grant me thy law graciously.
30 I have chosen the way of truth: thy judgments have I laid before me .
31 I have stuck unto thy testimonies: O LORD, put me not to shame.
32 I will run the way of thy commandments, when thou shalt enlarge my heart.
ה HE.
33 Teach me, O LORD, the way of thy statutes; and I shall keep it unto the end.
34 Give me understanding, and I shall keep thy law; yea, I shall observe it with my whole heart.
35 Make me to go in the path of thy commandments; for therein do I delight.
36 Incline my heart unto thy testimonies, and not to covetousness.
37 Turn away mine eyes from beholding vanity; and quicken thou me in thy way.
38 Stablish thy word unto thy servant, who is devoted to thy fear.
39 Turn away my reproach which I fear: for thy judgments are good.
40 Behold, I have longed after thy precepts: quicken me in thy righteousness.
ו VAU.
41 Let thy mercies come also unto me, O LORD, even thy salvation, according to thy word.
42 So shall I have wherewith to answer him that reproacheth me: for I trust in thy word.
43 And take not the word of truth utterly out of my mouth; for I have hoped in thy judgments.
44 So shall I keep thy law continually for ever and ever.
45 And I will walk at liberty: for I seek thy precepts.
46 I will speak of thy testimonies also before kings, and will not be ashamed.
47 And I will delight myself in thy commandments, which I have loved.
48 My hands also will I lift up unto thy commandments, which I have loved; and I will meditate in thy statutes.
ז ZAIN.
49 Remember the word unto thy servant, upon which thou hast caused me to hope.
50 This is my comfort in my affliction: for thy word hath quickened me.
51 The proud have had me greatly in derision: yet have I not declined from thy law.
52 I remembered thy judgments of old, O LORD; and have comforted myself.
53 Horror hath taken hold upon me because of the wicked that forsake thy law.
54 Thy statutes have been my songs in the house of my pilgrimage.
55 I have remembered thy name, O LORD, in the night, and have kept thy law.
56 This I had, because I kept thy precepts.
ח CHETH.
57 Thou art my portion, O LORD: I have said that I would keep thy words.
58 I intreated thy favour with my whole heart: be merciful unto me according to thy word.
59 I thought on my ways, and turned my feet unto thy testimonies.
60 I made haste, and delayed not to keep thy commandments.
61 The bands of the wicked have robbed me: but I have not forgotten thy law.
62 At midnight I will rise to give thanks unto thee because of thy righteous judgments.
63 I am a companion of all them that fear thee, and of them that keep thy precepts.
64 The earth, O LORD, is full of thy mercy: teach me thy statutes.
ט TETH.
65 Thou hast dealt well with thy servant, O LORD, according unto thy word.
66 Teach me good judgment and knowledge: for I have believed thy commandments.
67 Before I was afflicted I went astray: but now have I kept thy word.
68 Thou art good, and doest good; teach me thy statutes.
69 The proud have forged a lie against me: but I will keep thy precepts with my whole heart.
70 Their heart is as fat as grease; but I delight in thy law.
71 It is good for me that I have been afflicted; that I might learn thy statutes.
72 The law of thy mouth is better unto me than thousands of gold and silver.
י JOD.
73 Thy hands have made me and fashioned me: give me understanding, that I may learn thy commandments.
74 They that fear thee will be glad when they see me; because I have hoped in thy word.
75 I know, O LORD, that thy judgments are right, and that thou in faithfulness hast afflicted me.
76 Let, I pray thee, thy merciful kindness be for my comfort, according to thy word unto thy servant.
77 Let thy tender mercies come unto me, that I may live: for thy law is my delight.
78 Let the proud be ashamed; for they dealt perversely with me without a cause: but I will meditate in thy precepts.
79 Let those that fear thee turn unto me, and those that have known thy testimonies.
80 Let my heart be sound in thy statutes; that I be not ashamed.
כ CAPH.
81 My soul fainteth for thy salvation: but I hope in thy word.
82 Mine eyes fail for thy word, saying, When wilt thou comfort me?
83 For I am become like a bottle in the smoke; yet do I not forget thy statutes.
84 How many are the days of thy servant? when wilt thou execute judgment on them that persecute me?
85 The proud have digged pits for me, which are not after thy law.
86 All thy commandments are faithful: they persecute me wrongfully; help thou me.
87 They had almost consumed me upon earth; but I forsook not thy precepts.
88 Quicken me after thy lovingkindness; so shall I keep the testimony of thy mouth.
ל LAMED.
89 For ever, O LORD, thy word is settled in heaven.
90 Thy faithfulness is unto all generations: thou hast established the earth, and it abideth.
91 They continue this day according to thine ordinances: for all are thy servants.
92 Unless thy law had been my delights, I should then have perished in mine affliction.
93 I will never forget thy precepts: for with them thou hast quickened me.
94 I am thine, save me; for I have sought thy precepts.
95 The wicked have waited for me to destroy me: but I will consider thy testimonies.
96 I have seen an end of all perfection: but thy commandment is exceeding broad.
מ MEM.
97 O how love I thy law! it is my meditation all the day.
98 Thou through thy commandments hast made me wiser than mine enemies: for they are ever with me.
99 I have more understanding than all my teachers: for thy testimonies are my meditation.
100 I understand more than the ancients, because I keep thy precepts.
101 I have refrained my feet from every evil way, that I might keep thy word.
102 I have not departed from thy judgments: for thou hast taught me.
103 How sweet are thy words unto my taste! yea, sweeter than honey to my mouth!
104 Through thy precepts I get understanding: therefore I hate every false way.
נ NUN.
105 Thy word is a lamp unto my feet, and a light unto my path.
106 I have sworn, and I will perform it , that I will keep thy righteous judgments.
107 I am afflicted very much: quicken me, O LORD, according unto thy word.
108 Accept, I beseech thee, the freewill offerings of my mouth, O LORD, and teach me thy judgments.
109 My soul is continually in my hand: yet do I not forget thy law.
110 The wicked have laid a snare for me: yet I erred not from thy precepts.
111 Thy testimonies have I taken as an heritage for ever: for they are the rejoicing of my heart.
112 I have inclined mine heart to perform thy statutes alway, even unto the end.
ס SAMECH.
113 I hate vain thoughts: but thy law do I love.
114 Thou art my hiding place and my shield: I hope in thy word.
115 Depart from me, ye evildoers: for I will keep the commandments of my God.
116 Uphold me according unto thy word, that I may live: and let me not be ashamed of my hope.
117 Hold thou me up, and I shall be safe: and I will have respect unto thy statutes continually.
118 Thou hast trodden down all them that err from thy statutes: for their deceit is falsehood.
119 Thou puttest away all the wicked of the earth like dross: therefore I love thy testimonies.
120 My flesh trembleth for fear of thee; and I am afraid of thy judgments.
ע AIN.
121 I have done judgment and justice: leave me not to mine oppressors.
122 Be surety for thy servant for good: let not the proud oppress me.
123 Mine eyes fail for thy salvation, and for the word of thy righteousness.
124 Deal with thy servant according unto thy mercy, and teach me thy statutes.
125 I am thy servant; give me understanding, that I may know thy testimonies.
126 It is time for thee , LORD, to work: for they have made void thy law.
127 Therefore I love thy commandments above gold; yea, above fine gold.
128 Therefore I esteem all thy precepts concerning all things to be right; and I hate every false way.
פ PE.
129 Thy testimonies are wonderful: therefore doth my soul keep them.
130 The entrance of thy words giveth light; it giveth understanding unto the simple.
131 I opened my mouth, and panted: for I longed for thy commandments.
132 Look thou upon me, and be merciful unto me, as thou usest to do unto those that love thy name.
133 Order my steps in thy word: and let not any iniquity have dominion over me.
134 Deliver me from the oppression of man: so will I keep thy precepts.
135 Make thy face to shine upon thy servant; and teach me thy statutes.
136 Rivers of waters run down mine eyes, because they keep not thy law.
צ TZADDI.
137 Righteous art thou, O LORD, and upright are thy judgments.
138 Thy testimonies that thou hast commanded are righteous and very faithful.
139 My zeal hath consumed me, because mine enemies have forgotten thy words.
140 Thy word is very pure: therefore thy servant loveth it.
141 I am small and despised: yet do not I forget thy precepts.
142 Thy righteousness is an everlasting righteousness, and thy law is the truth.
143 Trouble and anguish have taken hold on me: yet thy commandments are my delights.
144 The righteousness of thy testimonies is everlasting: give me understanding, and I shall live.
ק KOPH.
145 I cried with my whole heart; hear me, O LORD: I will keep thy statutes.
146 I cried unto thee; save me, and I shall keep thy testimonies.
147 I prevented the dawning of the morning, and cried: I hoped in thy word.
148 Mine eyes prevent the night watches, that I might meditate in thy word.
149 Hear my voice according unto thy lovingkindness: O LORD, quicken me according to thy judgment.
150 They draw nigh that follow after mischief: they are far from thy law.
151 Thou art near, O LORD; and all thy commandments are truth.
152 Concerning thy testimonies, I have known of old that thou hast founded them for ever.
ר RESH.
153 Consider mine affliction, and deliver me: for I do not forget thy law.
154 Plead my cause, and deliver me: quicken me according to thy word.
155 Salvation is far from the wicked: for they seek not thy statutes.
156 Great are thy tender mercies, O LORD: quicken me according to thy judgments.
157 Many are my persecutors and mine enemies; yet do I not decline from thy testimonies.
158 I beheld the transgressors, and was grieved; because they kept not thy word.
159 Consider how I love thy precepts: quicken me, O LORD, according to thy lovingkindness.
160 Thy word is true from the beginning: and every one of thy righteous judgments endureth for ever.
ש SCHIN.
161 Princes have persecuted me without a cause: but my heart standeth in awe of thy word.
162 I rejoice at thy word, as one that findeth great spoil.
163 I hate and abhor lying: but thy law do I love.
164 Seven times a day do I praise thee because of thy righteous judgments.
165 Great peace have they which love thy law: and nothing shall offend them.
166 LORD, I have hoped for thy salvation, and done thy commandments.
167 My soul hath kept thy testimonies; and I love them exceedingly.
168 I have kept thy precepts and thy testimonies: for all my ways are before thee.
ת TAU.
169 Let my cry come near before thee, O LORD: give me understanding according to thy word.
170 Let my supplication come before thee: deliver me according to thy word.
171 My lips shall utter praise, when thou hast taught me thy statutes.
172 My tongue shall speak of thy word: for all thy commandments are righteousness.
173 Let thine hand help me; for I have chosen thy precepts.
174 I have longed for thy salvation, O LORD; and thy law is my delight.
175 Let my soul live, and it shall praise thee; and let thy judgments help me.
176 I have gone astray like a lost sheep; seek thy servant; for I do not forget thy commandments.
Alef.
1 Lum ata qi dalinë faqe-bardhë mb’udhë, ata qi ecinë ndë ligjë të Zotit.
2 Lum ata qi rujënë deshmimet’ e ati, ata qi kërkojën’ ate me gjithë zemërë.
3 Ende ata nukë punojënë pa udhë, po ecinë nd’udhët t’ati.
4 Ti urdhënove të ruhenë fort porosit’ e tua.
5 Keshë me qenë të dreitohen’ udhët’ e mia, qi të ruj urdhënimet’ e tu!
6 Atëherë s’kam me u turpënumë, kur shtie sytë mbë gjith’ urdhënimet e tu.
7 Kam me lavdurumë me të dreitët të zemërësë, kur të mësojë gjukimet’ e drejtënisë s’ate.
8 Kam me ruitun’ urdhënimet’ e tu, mos hiq dorë prei meje kreit.
Beth.
9 Me çfarë pune ka me qirum’ i riu udhën’ e vet? Tue ruitunë fjalët’ e tua.
10 Të kërkova me gjithë zemërë, mos më ban me u largumë prei porosivet tua.
11 Ruita fjalët’ e tua ndë zemërët t’eme, qi të mos fëjej mbë tyi.
12 I bekumë je, o Zot, mëso-më urdhënimet’ e tu.
13 Me buzët e mia dëfteva gjithë gjyqet’ e gojësë s’ate.
14 U gëzushë nd’ udhët të deshmimevet tu, si për çdo pasëje.
15 Kam me shkumë ndër mend urdhënimet’ e tu, ende kam me ngjoftun’ udhët’ e tua.
16 Kam me u gëzumë për urdhënimet e tu, s’kam me harrumë fjalët’ e tua.
Gimel.
17 Shpagui shërbëtorinë tand, ban-më me rrumë, e me ruitunë fjalënë tande.
18 Çil syt’ e mi, ende kam me pamë mërekullitë prei ligjësë s’ate.
19 Unë jam i huj ndë dhet, mos mpshif prei meje porosit’ e tua.
20 Shpirti em dëshëron për malltqi kam për gjyqet e tu përherë.
21 Qirtove të mallëkumitë madhështorë, qi përvarenë mbë-nj’-anë prei urdhënimevet tu.
22 Ngre prei meje turpëjen’ ende shpërnderiminë, se ruita deshmimet’ e tu.
23 Sepse ndeitnë të parë, e folnë kundrë meje, po shërbëtori yt shkonte ndër mend urdhënimet’ e tu.
24 Sepse deshmimet’ e tu janë shija eme, ende këshillësit’ e mi.
Daleth.
25 Shpirti em ngeli ndë baltët, ep-më frymë të gjallë mbas fjalësë s’ate.
26 Dëfteva udhët’ e mia, ende më ndëgjove; mëso-më urdhënimet‘ e tu.
27 Ban-më me kupëtum’ udhën’ e urdhënimevet tu, ende kam me shkumë ndër mend mërekullit’ e tua.
28 Shpirti em po kullon prei shtrëngimit, forco-më mbas fjalësë s’ate.
29 Mërgo prei meje udhën’ e rrenësë, ende fal-më ligjënë tande.
30 Sgjodha udhën’ e së vërtetësë, vuna ndër mend gjyqet’ e tu.
31 U ngjita mbas deshmimevet tu, o Zot, mos më turpëno.
32 Kam me ecunë nd’udhët të porosivet tua, kur të sgjanojsh zemrënë t’eme.
He.
33 Mëso-më, o Zot, udhën’ e urdhënimevet tu, ende kam me e ruitunë kurdo.
34 Ban-më të mençim, ende kam me vështrumë ligjënë tande, ende kam me e ruitunë me gjithë zemërët t’eme.
35 Hiq-më udhënë nd’urdhënimet e tu, se ate desha.
36 Ul zemrënë t’eme ndë deshmimet e tu, e mos ndë lakëmim.
37 Këthe mbë-nj’-anë syt’ e mi, për mos me pamë kotësinë, ep-më frymë të gjallë mb’udhët tande.
38 Qindro fjalënë tande te shërbëtori yt, qi të ka frikë.
39 Hiq shpërnderiminë t’em, qi druj, sepse gjyqet’ e tu janë të mirë.
40 Ngje te dëshërova porosit’ e tua, ep-më frymë të gjallë, me anët të dreitënisë s’ate.
Vau.
41 Ende arthtë përdëllimi yt mbë mu, o Zot, ende shpëtimi yt mbas fjalësë s’ate.
42 Atëherë kam me iu përgjegjun’ ati qi më shpërnderon, se shpërej mbë fjalënë tande.
43 Ende mos ngre kreit prei gojësë s’eme fjalën’ e së vërtetësë, se shpëreva mbë gjyqet e tu.
44 Ende kam me ruitunë ligjënë tande përherë ndë jetët të jetësë.
45 Ende kam me ecunë ndë vend të gjanë, sepse kërkova porosit’ e tua.
46 Ende kam me folë përpara mbëretënish për deshmimet’ e tu, ende s’kam me u turpënumë.
47 Ende kam me u gëzumë për porosit’ e tua, qi desha fort.
48 Ende kam me ngritunë durët’ e mia ndë porosit’ e tua, qi desha, ende kam me shkumë ndër mend urdhënimet’ e tu.
Zain.
49 Kujto fjalënë ke shërbëtori yt, ndë të cillinë më bane me shpërymë.
50 Këjo më ngushullon ndë shtrëngimt t’em, se fjala jote më dha frymë të gjallë.
51 Madhështorëtë më përqeshshinë fort, po unë nukë dola jashtë prei ligjësë s’ate.
52 Mendova gjukimet’ e tu të jetëshimitë, o Zot, edhe u ngushullushë.
53 Më mur frika prei të pabesëvet, qi kanë hiekunë dore prei ligjësë s’ate.
54 Urdhënimet’ e tu më ishinë kankë ndë dhe të huj.
55 Kujtova emëninë tand, o Zot, natënë, ende ruita ligjënë tande.
56 Këjo m’u ba, se ruita urdhënimet’ e tu.
Heth.
57 Ti je piesa eme, o Zot, thashë me ruitunë fjalët’ e tua.
58 Iu luta fjalësë s’ate me gjithë zemër; përdëllemë mbas fjalësë sate.
59 Mendova udhët’ e mia, ende këtheva kambët’ e mia mbë deshmimet e tu.
60 Nxitova, ende nuk’ u vonushë me ruitunë porosit’ e tua.
61 Tufa të pabesësh më qarkunë, po unë s’harrova ligjënë tande.
62 Ndë mies-natë qohem me të lavdurumë për gjyqet e dreitënisë s’ate.
63 Unë jam piestar i gjith’ atyne qi të drujën’ e rujënë porosit’ e tua.
64 Dheu ashtë plot me përdëlliminë tand, o Zot, mëso-më urdhënimet’ e tu.
Teth.
65 I bane mirë shërbëtorit t’yt, o Zot, mbas fjalësë s’ate.
66 Ep-më mendëje të mirë, e dituni, se u besova urdhënimevet tu.
67 Para se të vujem, humba udhënë, po ndashti ruita fjalënë tande.
68 Ti je i mirë, ende mirë-bamës, mëso-më urdhënimet’ e tu.
69 Madhështorëtë shpifnë rrenë kundrë meje, po unë kam me ruitunë porosit’ e tua me gjithë zemërë.
70 Zemëra e atyne ngrini posi dhiamë, po unë gëzohem për ligjënë tande.
71 U ba mirë për mu qi hoqa keq, për me mësum’ urdhënimet’ e tu.
72 Ligja e gojësë s’ate ashtë ma e mirë për mu, se mijëna ari e argjandi.
Iod.
73 Durët’ e tua më banë, e më gatunë; ban-më të mençim, ende kam me mësum’ urdhënimet’ e tu.
74 Ata qi të drujënë, kanë me pamë, e me u gëzumë, se shpëreva mbë fjalët tande.
75 Ngjof, o Zot, se gjyqet’ e tu janë dreitëni, ende me udhë më përvunë.
76 Le të më ngushullojë pra përdëllimi yt, mbas fjalësë s’ate mbë shërbëtorinë tand.
77 Le të vinë përdëllimet’ e tu mbë mu, qi të rroj, se ligja jote ashtë mendimi em.
78 U turpënofshinë madhështorëtë, se kërkojënë të më prishinë pa udhë, po unë kam me shkumë ndër mend porosit’ e tua.
79 Le të këthehenë ke un’ ata qi të drujënë, ende ata qi ngjofinë deshmimet’ e tu.
80 Zemëra eme qoft’ e qirume mb’urdhënimet’ e tu, qi të mos turpënohem.
Kaf.
81 Më digjetë shpirti për shpëtiminë tand, shpëreva mbë fjalët tande.
82 Më ranë sytë për fjalënë tande, tue thanë: Kurë ke me më ngushullumë?
83 Sepse u bashë porsi shakulli ndë tym, po s’harrova urdhënimet’ e tu.
84 Sa janë ditt’ e shërbëtorit t’yt? Kurë ke me bamë gjyq kundrë atyne qi më ndiekinë?
85 Madhështorëtë rëmunë gropë për mu, të cillëtë s’janë mbas ligjësë s’ate.
86 Gjithë porosit’ e tua janë të vërteta, pa udhë më ndiekinë, ndif-më.
87 Për pak desh më rrenunë përdhe, po unë nukë hoqa dorë prei porosivet tua.
88 Ep-më frymë të gjallë mbas përdëllimit t’yt, ende kam me ruitunë deshmimet’ e gojësë s’ate.
Lamed.
89 Për gjithë jetënë, o Zot, fjala jote mbet ndë qill,
90 e vërteta jote bres mbas brezi; themelove dhenë, ende qindron.
91 Mbas urdhënimesh tu mbesinë ngjer mbë sot, se të tanë janë shërbëtorët’ e tu.
92 Ligja jote të mos ishte mendimi em, atëherë do të humbiem ndë shtrëngim t’em.
93 Për gjithë jetënë s’kam me harrumë porosit’ e tua, sepse me ato më dhe frymë të gjallë.
94 Unë jam yti, shpëto-më, se kërkova urdhënimet’ e tu.
95 Të pabesëtë më pritnë, për me më prishunë, po unë kam me u mbaitunë vesh deshmimevet tu.
96 Mbë çdo gja të mbarume pashë fund, po porosia jote ashtë fort e gjanë.
Mem.
97 Sa e du ligjënë tande! Gjithë ditën’ e shkoj ndër mend.
98 Më bane ma të mençim se anëmiqt’ e mi, me anë t’urdhënimevet tu, se janë përherë bashkë me mu.
99 Jam ma i mençim se gjith’ ata qi më mësojënë, se shkoj ndër mend deshmimet’ e tu.
100 Jam ma i mençim se pleqtë, se ruita porosit’ e tua.
101 Ndala kambët’ e mia prei çdo udhë të keqe, për me ruitunë fjalënë tande.
102 Nukë dola jashtë prei gjyqesh tu, se ti më mësove.
103 Sa të ambëla janë fjalët’ e tua ndë gurmast t’em! Ma tepërë se mialta ndë gojët t’eme.
104 Prei porosivet tua u bana i mençim, përandai mora mëni çdo udhë të shtrembëtë.
Nun.
105 Fjala jote ashtë kandile ndër kambët të mia, ende dritë nd’udhët të mia.
106 Bana be, ende do të qindroj me ruitunë gjyqet’ e dreitënisë s’ate.
107 Hoqa keq fort; o Zot, ep-më frymë të gjallë mbas fjalësë s‘ate.
108 Prit pra dhunëtiat’ e gojësë s’eme, o Zot, qi t’i bie me dashunim, ende mëso-më gjyqet’ e tu.
109 E kam shpirtinë kur-do n’dorë, po s’harrova ligjënë tande.
110 Të pabesëtë më ngrefnë kurth, po unë nukë dola jashtë porosivet tua.
111 Trashigova deshmimet’ e tu për gjithë jetënë, se këto janë gëzim’ i zemrësë s’eme.
112 Ula zemrënë t’eme për me bam’ urdhënimet’ e tu përherë ngjer ndë fund.
Sameh.
113 Mora mëni mendimet’ e shtrembëtë, ende desha ligjënë tande.
114 Ti je ndifmësi em, ende mburonjësi em, shpërej mbë fjalët tande.
115 Largohi prei meje, ju të këqijtë, sepse kam me ruitunë porosit’ e Perëndisë t’em.
116 Ndif-më mbas fjalësë s’ate, ende kam me rrumë, ende mos më turpëno mbë shpëresët t’eme.
117 Ndif-më, ende kam me shpëtumë, ende kam me pasunë ndër mend kurdo urdhënimet’ e tu.
118 Ti shkelmove gjith’ ata qi dalinë jasht’ urdhënimevet tu, se gënjeshtra e atyne asht’ e kotë.
119 Heth tej gjithë të këqijt’ e dheut, porsi plehe, andai desha deshmimet’ e tu.
120 M’u droth mishi prei frikësë s’ate, ende u frikushë prei gjyqevet tu.
Ain.
121 Bana gjyq e dreitëni, mos më ep n’dorë t’atyne qi më bajënë punë pa udhë.
122 Bahu dorë-zanës shërbëtorit t’yt për të mirë, le të mos më shtrëngojënë madhështorëtë.
123 Më ranë sytë për shpëtiminë tand, ende për fjalën’ e dreitënisë s’ate.
124 Ban bashkë me shërbëtorinë tand mbas përdëllimit t’yt, ende mëso-më urdhënimet’ e tu.
125 Unë jam shërbëtori yt, ban-më të mençim, ende kam me ngjoftunë deshmimet’ e tu.
126 Ashtë kohë për me punumë Zoti, prishnë ligjënë tande.
127 Përandai desha porosit’ e tua përmbi arinë, ende përmbi arin’ e kullumë.
128 Andai ngjofta të dreita gjithë porosit’ e tua për çdo gja, ende mora mëni çdo udhë të shtrembëtë.
Pe.
129 Deshmimet’ e tu janë të mërekullushim, përandai i ruiti shpirti em.
130 Dëftimi i fjalëvet tua ndrit, ban të mençim të mitunitë.
131 Hapa gojënë t’eme, e mora frymë, se u mallënjyshë për porosit’ e tua.
132 Shtierë sytë mbë mu, ende përdëlle-më, mbas mëndyrësë qi ke ke ata qi dun’ emëninë tand.
133 Ndreq’ hapat’ e mia ndë fjalët tande, ende le të mos më pushtojë ndonji paudhëni.
134 Shpëto-më prei shtrëngimit njerëzëvet, ende kam me ruitunë porosit’ e tua.
135 Ndrit faqenë tande mbë shërbëtorinë tand, ende mëso-më urdhënimet’ e tu.
136 Syt’ e mi derthnë rrëke ujënash, sepse s’ruitnë ligjënë tande.
Cade.
137 I dreitë je, o Zot, ende të dreitë janë gjyqet’ e tu.
138 Deshmimet’ e tu qi urdhënove, janë dreitëni e vërtetëni fort e madhe.
139 Zëlia eme më treti, se anëmiqt’ e mi harrunë fjalët’ e tua.
140 Fjala jote ashtë fort e kullume, përandai shërbëtori yt e do.
141 Jam i vogël’ e i pazanë për gja, po s’harrova urdhënimet’ e tu.
142 Dreitënia jote ashtë dreitëni për gjithë jetënë, ende ligja jote e vërtetë.
143 Më gjetnë shtrëngime e nevoja, po urdhënimet’ e tu janë gëzimi em.
144 Deshmimet’ e tu janë dreitëni për gjithë jetënë, ban-më të mençim, ende kam me rrumë.
Kof.
145 Thërrita me gjithë zemërë, ndëgjo-më, o Zot, ende kam me ruitun’ urdhënimet’ e tu.
146 Thërrita mbë tyi: Shpëto-më, ende kam me ruitunë deshmimet’ e tu.
147 E mbërrina pa sbardhunë drita, ende thërrita, shpëreva mbë fjalët tande.
148 Syt’ e mi mbërrijënë përpara të ruitunavet natësë, për me shkumë ndër mend fjalënë tande.
149 Ndëgjo zaninë t’em, o Zot, mbas përdëllimit t’yt, ep-më frymë të gjallë mbas gjyqit t’yt.
150 U afrun’ ata qi venë mbas së keqesë, ende u largunë prei ligjësë s’ate.
151 Ti, o Zot, je ngjat, ende gjith’ urdhënimet e tujanë të vërtetë.
152 Sa për deshmimet’ e tu, e ngjofta çë përpara, se i themelove për gjithë jetënë.
Resh.
153 Shif shtrëngiminë t’em, ende liro-më, se s’harrova ligjënë tande.
154 Gjuko gjyqinë t’em, ende shpërble-më; ep-më frymë të gjallë mbas fjalësë s’ate.
155 Shpëtimi ashtë lark prei të pabesësh, se s’kërkojën’ urdhënimet’ e tu.
156 Përdëllimet’ e tu janë të mëdhej, o Zot, ep-më frymë të gjallë mbas gjyqit t’yt.
157 Shumë jan’ ata qi më ndiekin’ e më shtrëngojënë,po nukë dola jashtë deshmivet tu.
158 Pash’ ata qi dalinë jasht’ udhësë, ende u drothsh, sepse s’ruitnë fjalënë tande.
159 Shif sa i du porosit’ e tua, o Zot, ep-më frymë të gjallë mbas përdëllimit t’yt.
160 Kryet’ e fjalësë s’ate asht’ e vërteta, ende gjithë gjukimet’ e dreitënisë s’ate mbesinë për gjithë jetënë.
Sin.
161 Të parëtë më ndoqnë kot, po zemrënë t’eme e mur frika për fjalënë tande.
162 Gëzohem për fjalënë tande, posi ai qi gjen shumë plaçëka.
163 Kam mëni e të ndytë rrenënë, po du ligjënë tande.
164 Shtatë herë ditënë të lavduroj për gjyqet e dreitënisë s’ate.
165 Ata qi dunë ligjënë tande, kanë shumë paqtim, ende për ata s’ka skandal.
166 Prita shpëtiminë tand, o Zot, ende bana porosit’ e tua.
167 Shpirti em ruiti deshmimet’ e tu, ende i deshi fort.
168 Ruita porosit’ e tua, ende deshmimet e tu, se gjith’ udhët’ e mia janë përpara teje.
Tau.
169 Le t’ afrohetë klithma eme përpara teje, o Zot, ban-më të mençim mbas fjalësë s’ate.
170 Le të vijë të lutunitë t’em përpara teje, shpëto-më mbas fjalësë s’ate.
171 Buzët’ e mia kanë me nxierrë kankë, kur të më mësojsh urdhëmimet’ e tu.
172 Gjuha eme ka me folë fjalënë tande, se gjithë porosit’ e tua janë dreitëni.
173 Dora jote le të më ndifi, se sgjodha porosit’ e tua.
174 U mallënjyshë për shpëtiminë tand, o Zot, ende ligja jote ashtë mendimi em.
175 Le të rrojë shpirti em, ende ka me të lavdurumë, ende gjyqet’ e tu le të më ndifinë.
176 U solla andej e këndej, porsi dele e humbunë; kërko shërbëtorinë tand, se nukë harrova porosit’ e tua.